IN VITRO. „Byłam fizycznie wykończona”. Co z zamrożonymi zarodkami? | 7 metrów pod ziemią 

Pamiętam każdy moment z tego trudnego 10- letniego procesu: - kiedy lekarz powiedział, że nie może dla mnie nic więcej zrobić i żebym udała się do kliniki leczenia bezpłodności; - jak po pierwszej inseminacji płakałam, bo tak wierzyłam, że teraz się musi udać, a potem po każdej kolejnej inseminacji; - dzień kiedy rano dostałam bóli i zaczęłam krwawić, a lekarz przez telefon powiedział, że bardzo mu przykro, ale nic już nie możemy zrobić, nie udało się. To było po pierwszym in vitro w święta. Miałam po tym depresję; - kiedy przyjaciółka trzęsła się ze stresu przed powiedzeniem mi, że jest w ciąży, a mi się tylko chciało płakać; - kiedy robiłam sobie zastrzyki (w domu, w pracy )w brzuch i czasem mi się już od tego robiło słabo, bo boję się igieł; - kiedy wynik testu był pozytywny i nie chciałam się przyzwyczajać do tej myśli, żeby znów nie wpaść w czarną rozpacz gdyby się nie udało; - kiedy rano w 17 tygodniu pierwszy raz poczułam ruchy dziecka i płakałam ze szczęścia, a tego samego wieczoru zaczęły mi się skurcze tak silne, że krzyczałam z bólu i mało brakowało, żebym straciła dziecko, leżałam 1,5 miesiąca zanim zaczęłam powoli chodzić; - kiedy płakałam w trakcie USG, gdy lekarz powiedział, że to chłopiec, a ja zawsze tak marzyłam o synu; - kiedy położono go na mojej piersi jak się urodził ❤️ - kolejne procedury in vitro, transfery (możliwe dzięki rządowemu programowi, który pro rodzinna prawica zlikwidowała, a my zdążyliśmy z niej na szczęście skorzystać) po których fiasku już nie płakałam, ale nadal wierzyłam, że uda się mieć jeszcze jedno dziecko. - kiedy beta HCG wyszło tak wysokie, że przyjaciółka powiedziała: „o matko, to bliźniaki!” i miała rację ❤️ Trzymam kciuki za wszystkich starających się o rodzicielstwo w jakiejkolwiek formie, także adopcyjnej! Ja byłam już gotowa na rozpoczęcie procedur adopcyjnych, ale mąż powiedział, żebyśmy jeszcze spróbowali. Mamy 3 super dzieciaków, choć słyszałam wiele razy: „Gośka, może już wystarczy?”, „może już lepiej odpuścić?”. Ja cały czas wierzyłam w to, że się uda i nie myliłam się :) Rozmawiajmy o bezpłodności i mówmy o naszych doświadczeniach! Wiem, że dzięki mnie kilka dziewczyn zaczęło się leczyć i też są teraz mamami. Dużo zdrowia fizycznego i odporności psychicznej w tym trudnym okresie!

W Polsce niestety utrudnia się rodzenie dzieci tym, które tego chcą i nakazuje tym, które tego nie chcą.

Wracają intrygujące tematy. Takie, które nie tylko oglądasz, kończy się materiał i tyle, a takie, które dają do myślenia na długo

A może wywiad z parą, która zmaga się z biuropatologią podczas procedury adopcyjnej? Znam taką parę i to, przez co oni przechodzą i częściowo przeszli to zakrawa o horror. Wymagania z kosmosu, wyśrubowane normy, wiele rozmów, wywiadów, szkoleń, rzucanie kłód pod nogi, niewygodne i krępujące pytania i końca tego nie widać. To wydaję mi się, byłby ciekawy materiał.

Karolinę pamiętam, chodziłyśmy razem do liceum. Zapamiętałam ją jako osobę konkretną, konsekwentną i jako dziewczynę czynu. Po obejrzeniu filmu, będę ją wspominać jako kobietę-tytana. Karolina- wszelkiej pomyślności dla Ciebie i najbliższych!🤗

Bardzo Ci dziękuje Rafał za tę rozmowę! Mam ogromną nadzieję, że poza hasłem in vitro każdy zobaczy też niezwykle silne pary, które przechodzą wiele starając się o dziecko❤️

Cieszę się, że są takie rozmowy, które choć w minimalnym stopniu są w stanie pokazać ile siły, cierpliwości i wytrwałości wymagaja starania o dziecko. I chociaż jedna osoba zastanowi się zanim zada pytanie "a wy kiedy? Kiedy dziecko? To już chyba czas? "

Jaki ten świat jest niesprawiedliwy… ludzie, którzy nie chcą dzieci, zachodzą w ciąże tak łatwo. Tyle jest teraz ,,wpadek”. A ludzie którzy tak bardzo chcą, robią wszystko żeby je mieć, dostają gowno od życia. Strasznie smutne :c

Przeszłam też to wszystko, badania przyczyn niepłodnosci, nieudane inseminacje, leki, zastrzyki, hiperstymulacja, in vitro, poronienie... Z perspektywy czasu widzę, że największy ból to ten psychiczny, na widok kobiet w ciąży, maluchow w wózkach, unikanie małych dzieci... Ten, kto nie przeżył, nawet chybq nie jest w stanie sobie tego wyobrazić.

Są takie pary, które po wielu próbach nie zaszły w ciążę. Mówienie ludziom po takich przejściach "nie poddawajcie się, cuda się zdarzają" to kolejny przykład braku empatii, zrozumienia. Gdy ktoś już nie potrafi iść dalej, należy uszanować decyzje.

Czy na kanał wrócą napisy? 🛑🛑 Wśród widzów są na pewno osoby niedosłyszące, tak jak ja. Ostatnio na kanał weszło pare ciekawych filmików i zero napisów...

Ten wywiad pokazuje jedną niezmiernie ważną rzecz - zabrakło i brakuje pomocy psychologicznej. Pani Krolino, zadbaj o siebie, bo warto, fajna babka jesteś :)

Dziękuję za ten wywiad. Z mężem borykamy się z niepłodnością od wielu lat mimo, że jesteśmy młodymi ludźmi przeszliśmy już 5 pełnych procedur. A właśnie dziś leżę po kolejnym już 7 transferze i z wielką nadzieją oglądam ten wywiad. My i ludzie, którzy walczą w ten sposób o potomstwo to tytany walki! ❤️

to jest mi bardzo bliski temat. Walczyliśmy 3 lata. 3 długie lata… W maju 2019 padła diagnoza- tylko in vitro umozliwi nam posiadanie dziecka. W maju 2020 bylismy juz po wszystkich badaniach, dostaliśmy zielone swiatlo. Czy było ciezko? okropnie. Pomijajac kilkadziesiat wydanych tysięct (oczywiscie z wlasnej kieszeni), stres ktory temu towarzyszył był niewyobrazalny. Dla osoby ktora panicznie boi sie igieł nie było łatwo- kilkadziesiat pobieran krwi, ponad setka zastrzyków z lekami, kilka zabiegów z wenflonem. Ale mamy to! Marzenia sie nie spełniaja, marzenia sie spełnia. Termin porodu, a jakze by inaczej, maj 2022🥰

Nie jest to pierwszy wywiad, którego się przyjemnie słucha do kawy, ale który przede wszystkim wiele uczy. Wielki szacunek za otwartości tej Pani!

Kocham ze mówi się głośno o niepłodności, invitro. Nikt nie zrozumie kobiety jak inna kobieta która nie może mieć dzieci.

Niektóre komentarze są obrzydliwe. Zastanówcie się ludzie co piszecie. P.s. super wywiad! 😊

Świetny wywiad

Bardzo ważny temat i cholernie bagatelizowany przez ludzi i nierozumiany... Rozmowa pokazuje różne odcienie in vitro, od pozytywnych aspektów tj. udanej próby, po te trudniejsze, rozczarowania, ból fizyczny i psychiczny, ale... ...to i tak wierzchołek góry lodowej - nie da się przedstawić w takiej rozmowie tego, co się przeżywa w takich okolicznościach. To też ból nie tylko kobiety, ale i Partnera. Gratuluje z całego serca Pani Karolinie, że ma upragnioną córkę, ale często jest tak, że te historie są jeszcze dużo bardziej mroczne. Czasem nigdy się nie udaje... Czasem zarodka nie ma wcale, albo jest jeden, który nie ma szans się rozwinąć. I w ogóle niczego sie nie mrozi. Czasem przy każdym jednym transferze musi być nowa procedura z dziesiatkami badan, leków i zastrzyków. I nowe koszty. Czasem nie ma czego oglądać przy pomiarze beta HCG... Czasem ludzie nigdy nie podnoszą się psychicznie z tego co przeżyli Mam za sobą procedury in vitro, które nigdy nie zakończyły się pozytywnie. Nigdy też nic nie było mrożonego, bo nie bylo czego... Mam też za sobą hiperstymulację i naprawdę ogromny ból. Nie umiałam wysiasc z samochodu, przejsc na pasach jak zapalilo się zielone swiatlo. Łzy leciały przy każdym kroku. Warto byłoby powiedzieć w takim wywiadzie, że jedno in vitro nierówne innemu in vitro. Warto byłoby powiedziec o Panach w tym wszystkim. Z własnej perspektywy mogę powiedzieć, że są przypadki które napawają nadzieją, a czasem stan zdrowotny pary to niemalże pewne niepowodzenie... A mimo to się próbuje. Bo to tak silne pragnienie. Widok innych mam, ojców, rodzin budzi ogromną zazdrość i przykrość, pytania otoczenia o potomstwo dołują i zwyczajnie bolą. Komentarze innych typu: chcesz dziecko? to sobie adoptuj, o co to cale zamieszanie? dogłębnie ranią. Rosnie nierozumienie i poczucie niesprawiedliwosci oraz społeczne wyobcowanie, które wyniszcza. Chciałabym, żeby mówiło się głośno o róznych przypadkach in vitro, bo mimo postępu medycyny to taka prawda, że szanse par są rożne. Naprawdę czasem nie wystarczy duży budżet albo wiara w powodzenie. Nie wystarczy dobre nastawienie czy niezliczona ilosc prob. Jedno wiem, tacy ludzie, którzy próbują in vitro, zasługują na szczegolną pomoc, a nie ataki i agresje. Niech kazdy z nas zastanowi sie 5 razy zanim powie coś ofensywnego w tym temacie - to jest OKRUTNE. I nie prowadzi w zadne rozsadne miejsce... Społeczeństwo nie rozumie procedur in vitro i nie rozumie par, które się tego podejmują. Czy trzeba wywiadu z roztrzaskaną psychicznie na tysiące kawałkow parą, by w ludziach obudziła się empatia i szersze spojrzenie? Zapewniam, że nikt nie chciałby widzieć nikogo w takim stanie... :(((( Chciałabym, żeby polacy mieli w sobie wiecej empatii i większą wyobraznie. Szanujmy się. Chciałabym, żeby polskie Panstwo nie bylo opresyjne z polityka prorodzinna Chcialabym, żeby polskie Państwo wspieralo obywateli, a nie karało za to, że są niepłodni Chcialabym, żeby w polsce była edukacja seksualna oraz edukacja na temat in vitro itp.. Niestety powszechne jest zjawisko nie znam sie a wypowiem się :( Chcialabym, żeby więcej mówilo się pozytywnie o adopcji

Może teraz wywiad z kobietą chora na endometrioze? Warto o tym mówić, nagłaśniać i uświadamiać.

U nas walka trwala prawie osiem lat... Inseminacje, in vitro... we Francji, gdzie dla malzenstw z czteroletnim stazem in vitro jest refundowane, trzeba natomiast udowodnic minumum trzy lata staran. Niestety, u nas cztery nastapily cztery straty ciaz, w tym dwie pozno. Rozlecialo sie nasze malzenstwo, niestety, nie przetrwalismy proby... za duzo cierpienia, za duza presja, zostalismy odarci z intymnosci :( On mial dosc, ja mialam dosc, zaczely pojawiac sie moje depresje, oboje nie wytrzymalismy. Takie leczenie hormonalne tez robi swoje, niestety.... Po rozstaniu zaszlam w ciaze naturalnie, z innym mezczyzna.. Niestety ciaza obumarla, pojawil sie skrzep. Okazalo sie, ze choruje na trombofilie, czego nikt wczesniej nie sprawdzil.. Tamten zwiazek tez sie rozpadl, z innych powodow. Po przekroczeniu 40 roku zycia, piec lat temu zapalenie jajowodu sprawilo, ze stracilam jeden jajowod, niestety podczas operacji zainfekwano mi drugi.. Ponoc w takim przypadku jedynym wyjsciem byloby kolejne in vitro. Niestety, stracilam wszystkich na kim mi zalezalo. Jestem sama, od dluzszego czasu. Do tej pory widzac rodziny z wozkiem kreci mi sie w oku lza.. a wieczorami zdarza sie plakac w poduszke... Coz, zycie...

Temat raczej nie dla mnie. Nigdy nie rozumiałam tak silnej wewnętrznej potrzeby posiadania własnego dziecka, tym bardziej gdy tyle niechcianych dzieci jest chociażby w domach dziecka. Nie neguję, nie oceniam, zwyczajnie trudno mi sobie wyobrazić taką potrzebę. Niemniej podziwiam pary, które są na tyle silne by razem przebrnąć przez ten trudny proces starań, a później kochać i wychowywać tak upragnione, własne dzieci. Wspaniała rozmowa.

Rozwiązaniem na chęć posiadania dziecka nie jest adopcja. Adopcja to rozwiązanie kiedy chce się miec adoptowane dziecko. Tak samo jak ktoś jest w niechcianej ciąży ma opcje aborcja lub oddanie do adopcji ale to zupełnie dwa różne rozwiązania. Zamiast krytykować posłuchajcie co mówią osoby adoptowane na ten temat. One nie sa lekarstwem na bezpłodność. Żeby adoptować dziecko trzeba chcieć mieć adoptowane dziecko a takie wychowanie i dynamika rodzinna jest zupełnie inna.

Niektóre komentarze, to po prostu brak słów... Ludzie, weźcie się czasem pilnujcie w łeb zanim coś napiszecie. Podziwiam Panią za determinację i podziwiam wszystkie kobiety, które muszą zmagać się z takimi problemami.

Pary zmagające się z niepłodnością mają naprawdę bardzo ciężko. Bardzo ważna i ciekawa rozmowa ♥️

Bardzo wzruszający wywiad i tak bardzo potrzebny. Ja miałam jakieś mgliste pojęcie o in vitro strikte jak to wygląda "mechanicznie", nie zdawałam sobie sprawy ile to tych ludzi kosztuje stresów, nerwów, emocji, życia na roller-coaster. Pozdrawiam panią bardzo serdecznie i wierzę że teraz będzie tylko lepiej.

Cieszę się, że temat został poruszony. Wiadomo, o in vitro można by powiedzieć więcej. Ile osób tyle historii. Wywiad nie wyczerpuje tematu, tylko pobieżnie pokazuje trudny proces, wolę walki, cierpienie i radość zarazem. Ja również jestem po in vitro. Tylko w naszym przypadku problem był po stronie partnera. Długo zastanawiałam się czy podjąć walkę, zwłaszcza że u nas jedyną opcją było in vitro z wykorzystaniem materiału od anonimowego dawcy. Strasznoe trudna decyzja. Podewzlismy do procedury kiedy skończyłam 40 lat (w tym roku). Pierwszy transfer zarodka i mamy ciążę. Maleństwo już kopie. Zostało nam kilka zarodków. Nie wiem czy zdecyduje się na kolejną ciążę. Nikt nie zrozumie tego co czuje para nie mogąc mieć własnego potomstwa. A zwłaszcza kobieta, która nie może się spełnić w roli matki. Łatwo oceniać takich ludzi, nie mając wiedzy o całym problemie i procesie. Pozdrawiam panią Karolinę.

Dziękuję za ten wywiad

Jestem po leczeniu niepłodności. Ciężki temat. O pierwsze dziecko staraliśmy się 4 lata. O drugie dziecko również 4 lata. Łącznie 8 lat. 8 lat!

Brawo dla rozmówczyni! Bardzo się cieszę, że dałeś głos kobiecie która jest silna, mądra i merytorycznie opowiada o niepłodności i reprezentuje nas, kobiety z niepłodnością. To jest bardzo ważne, spotykam się z opinią, że my przesadzamy, że jesteśmy wariatkami, że trzeba odpuścić skoro taka natura (sic!), dlatego reprezentacja jest tak ważna.

Cudowna rozmowa! Dziękuję za nią. Nikt chyba prócz osób które przechodzą przez ten proces nie wie z jakimi emocjami to się wiąże. Świetna rozmowa!

Może temat z drugiej strony, osoba niechcąca dzieci z wyboru i stygmat z tym związany.

Wydaje mi się, że nikt nie zauważa już różnicy pomiędzy "chcę mieć dziecko", a "chcę być matką lub ojcem". Można być też matką lub ojcem na wiele sposobów i wypełnić ten głód rodzicielstwa w inny sposób też dobry i wartościowy.

Super, bardzo dziękuje za taki temat rozmowy !

Dziękuję za cenne rozmowy Panie Rafale.

Ale fajna babka. Pewnie się czuje przed kamerą, jest zabawna, pełna energii 💜

Trochę niesamowicie ogląda się taki wywiad, takie poświęcenie i determinację kobiet i ich partnerów aby mieć dzieci, kiedy samemu nie chce się dzieci i bezpłodność jawi sie jako ulga, że do "wpadki" nie dojdzie. Niezależnie od własnyvh odczuć podziwiam i życzę wszytskim parom spełnienia marzenia posiadania dziecka.

Sądzę, że ten wywiad powinna zobaczyć moja mama. Matka 4 dzieci żywych i dwójki już po drugiej stronie gdzie w 6 miesiącu urodziły się martwe. Gada o mojej siostrze że "nie ma dzieci bo ma złe podejście". Jak widać to o czym mówi ta pani to coś innego niż złe podejście i niestety nie mamy na takie rzeczy wpływu. Albo mamy ale nie każdy ma siłę na to bieganie po lekarzach.

Rafał Twoje zrozumienie dla dla Karoliny jest cudowne. Widać że znasz ludzi bardzo dobrze.

Pięknie, gratuluję determinacji. Ja również jestem po szczepionkach limfocytami męża i obecnie 34 tc. A niestety 6 poronień za mną. Mam duże wrażenie, że chodzimy Droga Pani do tego samego specjalisty. :) Immunosupresję również mam za sobą, ale było bez efektów utrzymania ciąży. Warto badać immunologię jeżeli wszystko inne jest okej. Warto walczyć, Kobiety!

Pani Karolino jest Pani absolutnie niesamowita i niewiarygodnie silna i wytrwała. Życzę wszystkiego najlepszego 💖💖💗

Bardzo tego potrzebowałam, dziękuję 😊

Wyobrażam sobie co ta Pani przechodziła. Jestem mamą wcześniaka miesiące szpitalu i później długie 47dni na OIOM Noworodkowym... Nie do opisania uczucie

Zapowiada się ciekawy materiał.

Nie mam dzieci i póki co nie planuję ich mieć, ale słysząc historię osób, które dzięki in vitro po latach starań doczekali się upragnionego potomstwa boli mnie podstawa naszego rządu w tym temacie.

Zdanie: "zajście w ciążę to nie problem" często słyszałam i to nie było złośliwe, ale niestety bolało i boli, mimo, że moje Marzenie ma 11 lat i Naturalsik 10. Lata mijają, a to co przeszłam cały czas boli i wywołuje łzy.

Bardzo ważny temat !!

Komentarz dla zasięgu w 3 minucie - pozdrowienia dla kota 😉

Podobnie jak z procedurą invitro jest z zagrożoną ciąża. Pary, kobiety o tym nie mówią... Sama przez to przechodziłam i postanowiliśmy z mężem nie ukrywać tego jaka jest sytuacja, dlaczego się poniekąd izolujemy i rezygnujemy z części imprez. Okazało się wówczas, że naprawdę część moich znajomych przechodziła przez dokładnie to samo, tylko nikt o tym nie mówił... A takie wsparcie jest naprawdę niezwykłe ważne. Słowo, że to mija, że zagrożenie często się zdarza i bardzo często wychodzi się z tego obronną ręką. Mam nadzieję, że w przyszłości coraz więcej osób będzie w stanie otwarcie mówić o tym co wiąże się z ciążą, bo póki co to mamy widok na "stan błogosławiony" który jest tak łatwo dostępny...

Fajnie ze poruszyłeś ten temat bo od zawsze mnie to interesowało jak wygląda sytuacja z in vitro.

Trudny temat. Nie komentuje. Życzę pani wszystkiego najlepszego. Jest Pani super osobą

Bardzo rzetelny i potrzeby wywiad. Pani Karolino podziwiam Panią za to miał w sobie tyle siły żeby o tym opowiedzieć Pozdrawiam serdecznie😊

Dziękuję za ten wywiad. Jest to kropla w morzu potrzeb w uświadamianiu społecznym, ale mam nadzieję, że chociaż kilka osób spróbuje zrozumieć osoby niepłodne i czasem zamknie jadaczkę na myśl o powiedzeniu o jedno słowo za dużo.

Bardzo dziękuję za ten odcinek, bardzo

Ogromnie ważny temat. Szkoda że nie zadano pytania o adopcję. Myślę, że przedstawianie adopcji jako alternatywy dla niepłodności jest krzywdzące. Bo to podobnie jak mówić osobie która chce założyć rodzinę - masz tylu przyjaciół dlaczego nie chcesz byc singlem to jest super życie. Myślę, że adopcja dziecka to jest inne rodzicielstwo, nie gorsze, po prostu inne. Po prostu nie każdy czuje się na siłach opiekować się dzieckiem po traumach itp. Też dla niektórych jest bardzo ważny moment ciąży, inni nie przywiązują do tego takiej wagi a są nawet kobiety które nienawidzą być w ciąży. Leczenie niepłodności powinno być refundowane. Nie mówię tylko o invitro. Po prostu te wszystkie badania diagnostyczne, inseminacje itp to też jest koszt duży dla wielu osób. Nie rozumiem dlaczego są pieniądze na 500+ a nie ma na leczenie niepłodności:( Mogłabym zrezygnować z 500+ jeśli to miałoby pomóc innym parom podjąć leczenie. Jest szansa na wywiad z rodziną adopcyjną albo np pracownikami DD? Myślę, że są to ogromnie ważne tematy, niestety wciąż tabu u nas w społeczeństwie.

Szkoda ze w Polsce wciąż to jest temat tabu i państwo nie pomaga.Tu gdzie żyje ta metoda jest dostępna i znam mnóstwo ludzi którzy korzystali z metody in-vitro maja dziecko lubi dzieci,rodzą się zdrowe i bardzo inteligentne,super uczą się w szkole.Dla wielu par to jest jedyne wyjście.Gdyby w Polsce nie udzielał się kościół i głupki z rządu wiele par miałoby dzieci.To jest trudna droga ale warta tego.

Jak dobrze to rozumiem. Jestem w podobnej sytuacji - cieszę się z koleżankami, ale niesamowicie im zazdroszczę posiadania dzieci. Super pozytywna Rozmówczyni 😁

Moi znajomi starali się o dziecko 10 lat... zaadoptowali dziewczynkę, cudowną.. a rok później urodziła im się druga :) pozdrawiam

Gratulacje!!!

Super, że ostatnie Twoje wywiady są dużo dłuższe :)

Mieliśmy to szczęście że zatrzymaliśmy się na etapie udrażniania jajowodów. Pamiętam, gdy zaczęliśmy się z mężem starać o dziecko, to uświadomienie sobie że mam tak mało szans w tak długim czasie- było dla mnie bardzo bolesne. Więc czekanie, wizyty, lekarstwa, szpital i za dużo stresu, który absolutnie nie pomaga w zajściu w ciążę. Gratuluję wytrzymałości i córeczki 🙂

Super, wywiad w starym stylu. Ale jestem szczęściarzem że mam trójke dzieci.

Jest świetna, uwielbiam ja ❤️ bardzo sie ciesze, ze sie udalo ❤️❤️❤️❤️

Bardzo lubię pana wywiady, spokój, pokora.

Duża wrażliwość prowadzącego i ogromna odwaga Bohaterki

A może wywiad na temat problemów z zajściem w ciążę z mężczyzną...

Swietny wywiad. Wiem o czym mówi Karolina właśnie teraz to przechodzę...

Dziękuję za ten wywiad ❤️

Niesamowite ile kobieta jest w stanie "wycierpiec" dla tego malego-wielkiego szczescia... Nigdy nie zrozumiem jak metoda invitro moze byc przez kogokolwiek krytykowana... jak dla mnoe CUD NAUKI!

Słucham z bólem serca tego materiału :( Pani Karolina to bardzo silna kobieta i takie właśnie osoby podziwiam za ich determinację i walkę. Wiem że nie powinnam ale czuję się winna trochę za nieszczęście takich osób jako osoba która zaszła w ciążę bardzo młodo mimo zabezpieczania się za każdym razem :( stało się to w listopadzie 2017 roku mam teraz 3 letnią córkę ... cholernie mi przykro że takie sytuacje mają miejsce :(

Dziękuję i pozdrawiam

Podziwiam Panią. ❤

Przeurocza kobieta! Silna, cierpliwa. Świetny wywiad!

Powiem tylko tyle, Pani Karolina wydaje się być tak super babką że aż kusi umówić się z nią na kawę! Co za energia ❤️

Mega ważny temat - dziękuję

Hmm, brakło mi pytania "czy myślała/myśli Pani o adopcji?". Adopcja w naszym kraju też jest dość trudna, więc myślę, że warto by było ten temat też poruszyć.

nie ma to jak planowanie rodziny na pierwszej randce :D

dziwnie słucha mi się tego wywiadu, nie chcę nikogo urazić, ale mam takie przemyślenia, że staranie się o dziecko to olbrzymi luksus i nie mam na myśli pieniędzy. Choruję poważnie i moje życie to też rollercoaster, z tym że złe wyniki oznaczają zagrożenie życia. O dziecku nawet nie miałam czasu pomyśleć, a lata lecą. Słucham i myślę sobie, co ty wiesz o rollercoasterze, ciężkich badaniach, bolesnym leczeniu.. Tak jak pisałam, nie chcę nikogo urazić, ślę zatem wyrazy wsparcia do wszystkich borykających się z różnorakimi problemami, którzy nawet nie mają możliwości zamarzyć o dziecku.

Super babka z Ciebie!!!! Pozdrawiam I ściskam!!🙂

Bardzo przyjemnie się jej slucha , mowi konkretnie i wie odrazu co mówić

Fatalny tytuł odcinka, powinno byc "Dziecko DZIĘKI in vitro". Przypominam, ze to metoda LECZENIA niepłodności, a nie jakaś fanaberia.

Moja mama miała 40 lat jak mnie urodziła i dobrze to zniosła, starali się o mnie 11 lat, a wtedy nie było mowy o takich metodach. Będzie dobrze 😁

Moja ciocia miala ten sam problem,ale gdy zachorowala bardzo stracila na odpornosci i idealnie w czas owulacji udalo im sie. Ola ma sie bardzo dobrze wyszla szczesliwie za mąż i ma piekna rozna córeczkę! Zycze wszystkiego Co najlepsze!

Bardzo dziękuję za filmik. Płakałam oglądając pomimo tego, że u mnie inny problem się pojawił. Zaszłam w ciążę bez problemu, ale dziecko miało wady wielu narządów, niestety jakaś rzadka wada, nawet nie wiem jaka bo testy genetyczne które robiliśmy nic nie wykazały. Też jest mi przykro bardzo gdy widzę rodziców z dziećmi, szczególnie jak widzę małe dziewczynki. U nas też miała być dziewczynka, bardzo za nią tęsknię pomimo, że nigdy się nie poznałyśmy :(((((

Jest jeszcze ból rodziny i najbliższych. Mam przyjaciółkę której starsza siostra zmagała się z tym samy to ta wspaniała, odważana kobieta które była gościem powyższego filmu. Nigdy nie zapomnę dnia w którym moja przyjaciółka zadzwoniła do mnie z wiadomością że jest w ciąży. Lecz zamiast się cieszyć to płakała bo nie wiedziała jak ma to powiedzieć swojej rodzinne. Szczególnie siostrze która wtedy była właśnie w procesie invitro a pierwsza próba się nie powiodła. I niestety gdy ta się dowiedziała odsunęła się od i obraziła na moją przyjaciółkę a swoją siostrę. Miała za złe własnej siostrze za to że będzie mieć dziecko. Wiem że obie przeżywały katusze szczególnie że potrzebowały siebie nawzajem w tych właśnie monetach ich życia.

Znam ten temat od podszewki. Jest straszny i trudny. Zarówno w środowisku jak i wśród pacjentek. Sama jestem jedną z nich. Jest nas bardzo dużo, nie tylko kobiet ale też i Panów. Są też osoby, które czynnie działaj by pomóc nam niepłodnym, zwiększyć dostęp do jakże drogiego leczenia. Niepłodność to jest temat rzeka. Par niepłodnych w Polsce jest ok 20%. A częściowa refundacja lekow dotyczy tylko 3 procedur, przy spełnieniu określonych warunków. Refundacje całej procedury były dostępne jeszcze jakiś czas temu i tylko dla społeczności miejskich. Koszty leczenia, podkreślam po raz kolejny, są bardzo duże, wykładane z własnej kieszeni. Z resztą całe leczenie to nie tylko kosztu finansowe, to są koszty psychiczne dla pary, strach, lek, setki wyrzeczeń, katowanie się dietami, setki badan laboratoryjnych, zabiegów, a gdzie jeszcze ogrom dziwnych komentarzy od znajomych, rodziny często dotkliwych i bolesnych itp. Itd. Hiperstymulacja jest skutkiem ubocznym stymulacji jajnikow z różnym stponiem nasilenia np lekkim, średnim lub znacznym, gdzie kobieta może otrzeć się nawet o śmierć.

Barrrdzo potrzebny wywiad i ogólnie oswajanie tematu niepłodności, który wciąż jest tabu, chociaż dotyka coraz więcej par. Temat mi bardzo znajomy, też jestem po szczepionkach immunologicznych, bo moja odpornosć "odrzuca" zarodek jako coś obcego. Do tego brak jednego jajowodu (ciaża pozamaciczna), więc szansa co drugi miesiąc....Walczymy dalej, póki co naturalnie, ale kto wie co przyniesie przyszłość. Powodzenia i wytrwałości dla wszystkich starających się par!

Może wywiad z parą, która nie chce mieć dzieci i np. zdecydowała się na wazektomię lub podwiązanie jajowodów?

Ja to bym chciała, żeby tak ktoś porządnie wytłumaczył mi, dlaczego decyduje się na dziecko. Serio, zbliżam się do 30-stki, nadal nie rozumiem, co ku temu kieruje ludzi. Mówię tu bez złośliwości.

Ciekawe programy.

Super dziewczyna! Gratuluję!!! Bo się przecież udało i choćby nie wiadomo co się teraz miało stać, udało się!😊

Tyle par chce mieć dzieci a nie może. Wnuczka mojej znajomej też rozważa in vitro. Życzę jej szczęścia. Ja nigdy tego problemu nie miałam. Moja córka zaszła w ciążę zaraz po odstawieniu antykoncepcji. Dla naszego obecnego rządu, współczesna medycyna to zbrodnia.

Mama in vitro 🥰

Podziwiam pani determinację ,zdrowia pani życzę, mieć dziecko to szczęście

Jest to ciezki proces, ale wart wszystkiego, sama mam synka który przyszedł na świat dzięki In Vitro. i jest to największy skarb jaki mam

Będzie odcinek z egzaminatorem Word? Czemu ostatnio tak rzadko filmy?

Moja ciocia nie mogła mieć dzieci naturalnie i też przeszła przez metodę in vitro udało się był syn a potem już udało się że przypadkiem naturalnie zaszła i ma córkę.

Życie jest strasznie niesprawiedliwe :( Ja bym się nie zdecydowała na in vitro, też ze względów finansowych i bardzo podziwim pary, które przechodzą przez te leczenie. W 100% popieram dofinansowanie do leczenia niepłodności. Dotyka ona coraz więcej par, a Rząd udaje, że nic się nie dzieje, bravo!

No i stan emocjonalny jak widać .....

Miłego dnia