Właśnie tak się dzisiaj, jadąc w autobusie, zastanawiałam, czy imię postaci z mojego opowiadania, które jest zakończone na "ei" powinno się czytać jako długie "e", czy raczej tak jak pisze, czyli "ei", ale przypomniała mi się gra, gdzie imię Reiji było wymawiane jako Re:dźi (lub Re:źi w zależności, czy aktor głosowy ji czytał jako dźi czy coś w rodzaju ź), więc uznałam, że poprawnie będzie mówić z tym długim e, ale nadal nie byłam pewna, czy po prostu jakimś cudem nie słyszę tam tego "i", a jest ono wymawiane. Dzięki twojemu odcinków, jestem już pewna, jak poprawnie mówić.
Nie zwalczysz tego 😛 To się już dawno przyjęło. Nie na darmo naród od kilku dziesiątek lat ćwiczy sztuki walki. Co więcej, wcale się nie zdziwię, jeśli za kilka kolejnych zobaczę w słowniku pisownię "sensej" wraz z odmianą. Po prostu taki jest nasz język, że odmieniamy wszystko co się tylko da. Taka scenka z treningu: walki skończone na dzisiaj, dzieciaki przypominają sobie, że na specjalnych karteczkach mają dostać podpis sensei, bo kto będzie na wszystkich dodatkowych treningach, dostanie nagrodę. Sensei tymczasem idzie do ławek, gdzie ma torbę. Rozlega się chóralny wrzask: Łapać senseja!!! 🤣
Jest jeszcze czasownik ou: 追う、負う、逐う、oraz oou: 覆う, 被う - oczywiście powiedziałeś o czasownikach, więc mój komentarz nie jest zarzutem :) Fajne byłoby wideo o słowach z długim "oo", których nie pisze się おう tylko おお :) ja pamiętam tylko 大きい、多い、公、催し
@@DonPers0N No niestety prawda jest taka że ogólnie spora część osób "uczących się" Japońskiego robi to "bo anime" a potem rzucają naukę tego języka i guzik z tego wychodzi.
