Bardzo przyjemny i stonowany materiał. Cieszę się, że nie wchodzi Pan w rolę kaznodziei, który mówi ludziom jak żyć, tylko spokojnie oznajmia fakty związane z technologią dźwięku. Muzyka to bardzo osobista kwestia dla wielu, przez co temat budzi skrajne emocje i polaryzację. Ja natomiast cieszę się, że wynalezienie płyty CD przypada na mój ulubiony okres w muzyce. Dzisiaj są takie możliwości odsłuchu, że każdy powinien słuchać na tym, co mu się najbardziej podoba i nie przejmować się opinią innych. Muzyka to muzyka. Od siebie, (a może raczej od kogoś, w czyje kompetencje nie wątpię, bo sam to widzę), dorzucam jeszcze tłumaczenie tego, co przeczytałem na pierwszym wydaniu CD jednego z albumów trochę niedocenionego muzyka i realizatora, Ruperta Hine'a, którego bardzo lubię: "Proces remasteringu płyt kompaktowych dał mi możliwość odzyskania 100% oryginalnych taśm-matek. Przed pojawieniem się płyt kompaktowych, dźwięk, którym można było cieszyć się w studiu nagraniowym, nigdy nie był dostępny we własnym domu. Niezależnie od jakości sprzętu odtwarzającego, proces konwersji 1/2-calowych taśm-matek Dolby 'A' 30 i.p.s., a następnie cyfrowych taśm-matek na winyl oznaczał utratę lub redukcję (a) informacji o wysokich częstotliwościach, (b) „niewygodnych” sybilantów, (c) „trudnego” niskiego basu, (d) „twardych” szczytów transjentów i ogólnie zakresu dynamiki muzycznej ...... frustrująco długa lista! Wprowadzenie płyty kompaktowej na początku 1983 roku zbiegło się z pierwszym wydaniem tego albumu, ale oczywiście początkowe produkcje C.D. były ograniczone do głównych artystów komercyjnych i muzyki klasycznej (żadna z tych kategorii nie akceptowała mnie w tym czasie!). Specjalne podziękowania dla A&M Records za danie mi możliwości i muzycznej satysfakcji usłyszenia „Wildest Wish to Fly” w moim domu, brzmiącego w końcu tak, jak w studiu. Rupert Hine, Marzec 1991".
Co by nie mówić o zapisie cyfrowym, uratował on nie jeden stary materiał także filmowy, gdzie w niektórych przypadkach i tak zbyt późno zaczęto robić kopie. Pozdrawiam.
Mam wszystkie płyty Ruperta Hine, na CD i na winylu, po kilka egzemplarzy, tłoczenia UK, USA, Germany. „Wildest Wish to Fly” to moja ulubiona jego pozycja. Bez zbędnego komentarza do słów Ś.P. Ruperta, CD po prostu nie ma nawet startu do wersji winylowej. Tego się nie da opisać, to trzeba usłyszeć. Przez 40 lat ludzie z branży opowiadają o wyższości cyfry, opowiadają, a na koniec gospodyni domowa mówi: nie graj z kompaktu, zagraj z czarnej, lepiej się słucha.
Pięknie opisane. Ja doskonale pamiętam szumy z winyla. Była to nieodłączna część odsłuchu, tak jak kiedyś charakterystyczny dźwięk modemu telefonicznego zestawiającego połączenie internetowe. Pamiętam też moją pierwszą płytę CD odtworzoną na wieży Technics :D To był szok dla uszu, prawie taki sam jak przejście z mono na stereo. Ludzie pytają po co wracać do winyli, czy do kaset magnetofonowych. Ja wiem po co. Dla sentymentu i związanych z nim emocji i wspomnień.
o to chodzi - emocje. Ale jakie można mieć emocje gdy na winyla musiałbym pracować wtedy więcej niż miesiąc i nic nie jeść (7500 zł, tyle kosztował podwójny album. Mogłem sobie za to go obejrzeć na wystawie a nawet dotknąć okładki, jak pan sprzedawca miał humor. Najpierw jednak musiałem podjechać do dużego miasta i ładniej się ubrać "klient w krawacie jest niedenerwujący się"). Oczywiście, mogłem sobie kupić inną płytę, za 100 zł (z litości nie napiszę jakich zespołów ani jakich solistów). Ale przecież chyba w muzyce chodzi o repertuar? Technics - to mogłem sobie go zobaczyć zza dwóch rzędów oglądaczy za ladą, w Pewexie w jeszcze większym mieście. Koszt to chyba 3-4 lata pracy bez jedzenia i mieszkania. Można było ewentualnie wymienić 3 gumy do żucia z Pewexu (1 dniówka ) na kartkę z zagranicznego katalogu ze zdjęciami z Technicsem. Wspomnienia? Chyba niemocy.
zastanawia mnie jedno - jeśli są transmisje (teraz cyfrowe) koncertów na żywo w TV albo na YT i wszystko jakoś przecież brzmi, to co robią ci ludzie od masteringu? Nie mówię już o nagłaśnianiu koncertów w sali.
Kto nie budował różnych (ja zbudowałem) korektorów z charakterystyką RIAA nigdy nie doceni i do końca nie zrozumie tego o czym Pan Tomasz opowiada. Już czekam na następny materiał. Pan Tomasz dla mnie to taki Aleksander Witort obecnych czasów. Tutaj można dowiedzieć się czegoś na prawdę wartościowego o elektroakustyce. Serdecznie pozdrawiam
Moja historia z płytami zaczęła sie jeszcze od płyt szelakowych w latach 50_tych. Było też tak, że niektóre stare płyty - przykładowo Cz. Niemena "Lokomotion" - "Czy mnie jeszcze pamiętasz" czy Dzikusów "Na dobre i na złe" z lat 60_tych brzmiały lepiej niż po wielu klatach nagrane LP. Dwa + Jeden czy niektóre Haliny Frąckowiak. Ostatnio kupiłem wspaniale brzmiące (nowe wydania) Beatlesów Abbey Road oraz Revolver - zmiksowany przez syna Georga Martina. Nawet na moim starym gramofonie Bernard GS 434 z w kładką Audio Technica AT95E z amplitunerem Yamaha z głośnikami DENON - brzmią (przynajmniej dla mnia) bardzo dobrze. Na Abbey Road słychać czyste, soczyste basy nie upośledzające absolutnie sopranów. Pewmie, że z CD słucha się dobrze ale wtedy serce jest takie bardziej obojętne. Z płytki CD bardzo lubię słuchać Beatlesów - "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band" jednak już pierwszą ich LP "Please Please Me" wolę już zdecydowanie na gramofonie. Kiedyś, również na obozach harcerskich na nocnych wartach słuchałem z radyjka : "Czar" a potem "Kolibra" czy "Minor" "Sylwia" Radio Luxemburg a teraz przed snem włączam, programuje na wyłaczenie po 120min Radio Internetowe na Stacji Radio Złote Przeboje i sobie spokoknie przy tej muzyce zasypiam.
@@kaem3 Oj, ja poznałem ją dużo wcześniej bo w 1962r w oryginalnym wykonaniu - (Little Eva) i to na niej wzorował się Niemen nagrywając tą swoją wersję "Lokomotion". Podobnie było z piosenką Roberty Flack "Killing Me Softly With His Song", którą większość kojarzy nie z Robertą Flack lecz z Fugees zapominając o pięknej "nieudziwnionej", oryginalnej wersji Roberty Flack.
@@carburator52 No niestety, jestem dużo młodszy (1972) i pierwszą "moją" wersją była wersja Kylie. Natomiast co do "Killing Me Softly", to ostatnio częściej słyszę w radiach wersję oryginalną niż Fugees. Mam wrażenie, że to o wersji Fugees się powoli zapomina.
@@kaem3 Pamiętam te (szalone lata) 70_te. Beatlesi, którzy ukształtowali moją wrażliwość muzyczną, się skończyli ale byli Led Zeppelin, Deep Purple,Creedance, Omega ze swoją "Dziewczyna o perłowych włosach", australijska The Seekers z Judith Durham czy wówczas młodziutki Donny Osmond ze swoją Puppy Love. W 1972 akurat ukończyłem Technikum Elektryczne i urodziła mi sie pierwsza córka Kasia.
Nie będę pisał o tym czy lubię słuchać winyle czy CD cze streamingu. Lubie słuchać Pana Tomasza Wroblewskiegio…i mimo że nie wszystko rozumiem…to jestem pod wrażeniem pasji, wiedzy i dykcji. Dziękuję Panie Tomaszu.
To już nie tylko sprawa płyty i nieprzewidywalności odbioru zależnie od sprzętu ale analogu jako takiego. Przykładowy, sławny SSL 4k też będzie inaczej "brzmiał" w różnych temperaturach wilgotnościach, na różnych wysokościacach npm a do tego nigdy do końca powtarzalnie. I to jest właśnie fajne choć kosztowne i wymagające czasu oraz pewnego rodzaju celebracji. Zgadzam się że cyfra jest łatwiejsza przy tworzeniu, obróbce i utrwalaniu choć częściej już transmisji. Ale nieprzewidywalność analogu oraz - co chyba najważniejsze - fizyczne posiadanie nośnika - to z pewnością atuty pod jednym warunkiem. Materiał od początku do samego końca łańcucha pomiędzy artystą a słuchaczem nie może nigdy przejść przez domenę cyfrową. A tak na serio, to ma Pan rację. Cyfrowo możemy naśladować analog. Odwrotnie już nie 🙂
Znakomity odcinek! Jak znam życie, to nie przekona Pan tym wykładem wyznawców Audio VooDoo - niech sobie słuchają płyt drapanych i smarują cudowną maścią tranzystory mocy wzmacniacza dla uzyskania brzmienia lampowego :) W następnych odcinkach tej serii proszę wspomnieć o liniach opóźniających wpinanych w tor audio nacinarki acetatów dla zwiększenia upakowania zapisu na stronie winyla przez dynamiczną regulację odstępów między rowkami. Dziękuję i pozdrawiam.
Jedyne co mi się podobało w płytach to że się kręcą i że bas jest w obu kanałach taki sam (przeważnie) co dawało taki spokój po zdeformowaniu saturacją lamp wzmacniacza. Wokale stawały się nienaturalnie bliskie i ciepłe. I to tyle. Wolę CD audio a uwagi na wygodę, trwałość nośnika i większą jakość, lepszą separację kanałów oraz ilością miejsca na półce.
w tłoczonych CD jest ten problem że trudniej się "zapomnieć" w produkcji i rzadziej występują unikatowe egzemplarze, jak bywa w winylach i mniej trzeba dbać o okładki i płyty. Tak jak przy biciu monet i pieniądzu elektronicznym. I trudniej załączyć jakiś porządny plakat (bo te po rozłożeniu 10x10 cali są żałosne). Kupowałbym tylko wersje z winylami gdyby to było kombo CD+winyl albo winyl+link do plików
Dzień dobry...świetny materiał, po wysłuchaniu nie pozostaje nic jak tylko pochylić czoła przed producentami płyt winylowych z lat 60. i 70-ych !!! niedościgniony kunszt jakże nieobecny dzisiaj. Taka prymitywna metoda zapisu analogowego, a jakże wspaniałe rezultaty, też dzisiaj raczej niedoścignione... No i przy tej całej wspaniałości i cudowności techniki cyfrowej (nie neguje zalet technologii) dlaczego muzyka z komercyjnie dostępnych dla konsumenta cyfrowych źródeł (CD, streaming) brzmi tak...no gównianie ?! To bardzo fajnie, że wszystkie cyfrowe aplikacje i wtyczki do obróbki dźwięku są dostępne niemalże dla każdego ale czy ilość znaczy jakość ? I tu też pewnie dotykamy sedna problemu - komercja - technika cyfrowa pozwala na dużo tańszą produkcję nagrań i na generowanie większych zysków wytwórniom ( podobnie np. książki drukowane vs. ebooki). W latach 80-90 gdy jeszcze wydawano muzykę na płytach winylowych i kompaktowych ich ceny były porównywalne, co przy znacznie niższym koszcie produkcji CD-ków przesądziło o całej strategii koncernów muzycznych. Płyta winylowa umarła i już nie powróci, bo obecna chwilowa moda na winyle to tylko gwóźdź do jej trumny - obecne edycje i reedycje płyt winylowych charakteryzują się bardzo często bardzo dużą dbałością o stronę wizualną - piękne okładki, grube "audiofilskie" wydania 180 g tyle tylko, że brzmią w 90% gównianie...
Brzmienie współczesnej muzyki odzwierciedla oczekiwania odbiorców. O jego charakterze w znacznej mierze decydują wydawcy, którzy śledzą trendy w strumieniach, analizują je i podejmują decyzje w kontekście treści i jej brzmienia. I tak było zawsze, tyle że teraz przemiany są znacznie szybsze.
W kolejnych odcinkach serii może przydać się trick z odjęciem sygnału po procesach przetwarzania oryginału od samego oryginału, i posłuchania takiej wzmocnionej różnicy + obejrzenia jej widma 😎
Witam Ja miałem szczęście wychowywać się w czasach analogowo - cyfrowych. Były już dostępne płyty CD, ale były droższe niż kasety, więc częściej kupowało się kasetę. Niestety sprzęt na którym słuchałem wtedy muzyki był marnej jakości radio magnetofonem z odtwarzaczem płyt cd, który naprawdę mógł zniechęcić do analogu zwiększoną ilością szumów i przydźwiękiem z zasilacza. Później słuchałem muzyki na komputerze, ale miałem też możliwość usłyszeć jak moje stare kasety potrafią zabrzmieć na lepszej wieży stereo. Prawdę mówiąc mój słuch nie słyszał zbytniej różnicy na próbkach, które pan odtwarzał. Ale różnica w odsłuchu na jamnikowym magnetofonie a na wieży stereo jest kolosalna. Ja osobiście jestem zwolennikiem NOŚNIKÓW analogowych. Fakt, podczas odtwarzania dochodzi do degradacji. Fakt, w analogu jest więcej szumów i zniekształceń. Ale uszkodzenia nośnika cyfrowego najczęściej uniemożliwia poprawne odczytanie nagrania (cisza lub przerywanie), podczas gdy pognieciona taśma będzie miała zwiększone zniekształcenia (nie zawsze słyszalne) a na porysowanym winylu będą słyszane trzaski, ale nadal odtworzenie nagrania jest możliwe. Dlatego jeśli kupuje muzykę na nośniku to wybieram winyl lub kasetę ale słucham również cyfrowo na portalach streamingowych.
Dobrze byłoby coś wspomnieć o współczesności nowych tłoczeń do zdobycia obecnie w sklepach, ich wady, zalety, sposoby produkcji, przygotowania materiału, z czego się ten materiał przygotowuje itd...
Panie Tomaszu, wielkie dzięki za winylowy temat. Proszę go rozwijać bo dzięki temu trafiłem na Pana kanał, a pewnie i nie tylko ja. Od niedawna jestem posiadaczem w miarę przyzwoitego gramofonu marki Technics i wracam do płyt winylowych z wielkim sentymentem i radością. Pana wiedza techniczna i przystępna prezentacja bardzo wciągają, proszę temat kontynuować i jeśli można prosić to poproszę o trochę info o samych "drapakach", wkładkach, igłach, rodzajach ramion itp. Chciałbym poznać Pana opinie w tych tematach bo nie wiem czy różnice finansowe takich produktów rzeczywiście przekladają się na jakość uzyskiwanego dźwięku i jeśli już inwestować to w co żeby za bardzo nie minąć się ze zdrowym rozsądkiem. Wiem, że pasja kosztuje ale ...
A ja kiedyś niedouczony zastanawiałem się dlaczego wpinając się bezpośrednio w gramofon mam tak "papierowe" brzmienie. Nie wiedziałem wtedy o swoistej "kompresji geometrii" nacinanej ścieżki. Dziękuję Panie Tomaszu za ten odcinek.
Dziękuję za interesujące wideo. Dowiedziałem się wielu rzeczy o ktorych nie wiedziałem wcześniej. Wybaczy Pan, ale chciałbym nawiązać do strony technicznej nagrania, a w szczególności audio. Oglądając wideo zdałem sobie sprawę, żę któraś częstotliwość się wzbudza, co nie zawsze dobrze się słucha. Używając zwykły equalizer doszedłem do wniosku, że jest to ok. 140Hz. Podejrzewam, że tę częstotliwość wzbudza akustyka pomieszczenia w ktorym Pan nagrywa głos, albo samo ustawienie equalizera w Pańskim studio. Sam to robię podbijając tę częstotliwość kiedy chcę dodać do mojego głosu trochę niskich tonów. Mogą to być obydwie rzeczy na raz. Pozdrawiam!
Dziękuję za sugestię. Wprawdzie nie używam żadnej korekcji, ale przysłucham się temu uważniej; może to kwestia pozycji mikrofonu. Nie ma pomieszczeń idealnych...
Nie byłem fanem Winylów i nie szukałem żadnych informacji w tym temacie, ale ten film bardzo mnie zainteresował tym tematem. Bardzo swobodny i interesujący wykład jakże inna mowa do słuchacza jakby odskocznia od obecnego natłoku politycznego. Super temat nawet dla laików.❤
Dlatego dziwi mnie ten nagly powrót do vinylu z jego wadami, trzaskami i waskim pasmem przenoszenia. Ja z kaset od razu przeszedlem na cd i słucham do dziś.
Raczej nie przepadam za vinylem - trzaski z starych zniszczonych płyt doprowadzają mnie do bólu. Do tego sam fakt że każde opuszczenie ramienia i 'oranie' w rowkach to niszczenie nośnika. Gdy oglądam gości którzy myją płyty w maszynach za kilka tys zł, sprawdzają elektrostatyczny poziom naładowania płyty, itd., to raczej odechciewa mi się nawet gdy ktoś puszcza płytę jako demo. Vinylowi audiofile muszą lubić też pewnego rodzaju zniekształcenia (ten bas, a raczej jego brak i modulację) i być może one są zjawiskiem że wielu lubi to brzmienie. Z drugiej sam też uważam że odczyt cyfrowy też pozostawia trochę do życzenia od strony naturalności. Tak czy inaczej to tylko bardzo skompresowane zarejestrowanie momentu w czasie za pomocą naszych prymitywnych środków, w porównaniu z tym co przedstawia rzeczywistość.
Trzaski to ładunki elektrostatyczne, płyty się myje w specjalnych myjkach, po takim zabiegu schodzi ewentualny brud, oraz pozbywamy się tych ładunków, i nie trzeszczy. Gwarantuje ci że był byś w małym szoku, gdybyś posłuchał nie zniszczonej, płyty dobrego tłoczenia, na dobrej wkładce.
Przewagą analoga jest to że tam poza doznaniami słuchowymi mamy doznania wizualne. Gramofony , wzmacniacze, płyty to bardziej dzieła sztuki niż sprzęty elektroniczne. A cyfrowe ... to czarne pudełeczko bez duszy
Gdy słucham albumu na moim odtwarzaczu, to każdy utwór ma inną grafikę, zdjęcie, okładkę. Ładnie przewijają mi się tytuły, wiem ile sekund zostanie do końca utworu. Nawet Picturedisc tego nie daje.
Ponoć najlepiej brzmią płyty z lat 60 i 70, wszystko też zależy od tego, kto płytę tłoczył, nacinał rowki, przygotowywał matrycę itd. Dlatego ponoć jeden tytuł może brzmieć inaczej w wersji wytłoczonej w Wielkiej Brytanii, a inaczej np w Japonii. Sprzęt rzeczywiście też ma znaczenie w przypadku płyty gramofonowej, ale daje dużo radości w odsłuchu. Z tego co czytałem, lata osiemdziesiąte to dla płyty winylowej słabszy czas. Piszę o tym jako kompletny amator.
Ależ pięknie włożył Pan kij w mrowisko winylowe aż się dziwię, że jeszcze nikt nie zaproponował Panu wspólnego "przesłuchania" płyty Pantery "Vulgar display of power" lub co najwyżej zablokowania kanału na You Tube"ie
Taaa... Mój egzemplarz Vulgar na LP kupiony w Holandii w 92 kosztuje obecnie jakieś 200 euro, a CD to koło śmietnika mogę za grosze położyć . I to jest ta różnica jak traktowany jest Winyl i CD.
Tylko szkoda że czyta z Google a od siebie nic. Takie filmy to o dupe . Posłuchajcie inżynierów dzwiwku co całe życie siedzi w studio. Tam dowiesz się prawdy a nie pierd...... bla bla bla. Gość słuchał widokówek na Adamie. On nie ma pojęcia. Skoro mówi że cyfra może sobie obrabiać to tez bzdura. Wyprodukowanie cd i cały mastering jest ciężki. Bo trzeba to okiełznać i nie jest to łatwe. Boże jakie Bzury on pier ...... cyfra ma potężny problem z Low Noise. Tam jest problem. No dramat gosciu
Teraz ludzie maga wybrac czego chca sluchac, 40 lat temu to nie bylo takie proste a jednak ludziewydawali sie byc bardziej szczesliwi. Mlodzi ludzie marzyli o gitarach i gramofonie babino. Grali w piwnicach na gitarach robionych w rodzimych komunistycznych firmach i wydawalo sie super. Teraz juz wiemy , ze wiekszosc tych gitar bez przerobki byla niegrywalna. Mam sentyment do vinylu, ale na codzien uzywam cyfry. Pozdrawiam prowadzacego i wszystkich milosnikow tego kanalu.
Rozpatrywanie słuchania muzyki z winyla w kategoriach technicznych i porównywanie tego zjawiska do cyfry nie ma żadnego sensu, bo winyl w każdej kategorii będzie na straconej pozycji. Jest gorsza jakość dźwięku, jest bardziej kłopotliwe w codziennym uzytkowaniu, generalnie drożej i zakupie i eksploatacji... Tylko że w muzyce z winyla wcale nie o to chodzi. Nie chodzidzi o jakąś mityczna jakość dźwięku. W muzyce z winyla chodzi o pasję, oprawę, obcowanie z okładką, o to że płyta zmusza cie do przesluchania materiału od początku do końca tak jak autor to wymyślił, o chwilę zastanowienia co autor w ten a nie inny sposób chciał przekazać... To tak jak z motoryzacją. Nikt nie ma wątpliwości że tesla model 3 będzie pod każdym względem lepsza od Mercedesa SL 350 z 1973r. Będzie bardziej komfortowa, szybsza i tańsza w eksploatacji... Ale ten Mercedes będzie dla pasjonata motoryzacji tym samym czym dla mnie jest mój 17kg gramofon Kenwood z 1976r. Zapach starej skóry i drewna, wstawki z chromu, dźwięk widlastej ósemki... I tak, na codzień, w pracy słucham tidala... Tak jak jeżdżę nowoczesnym turbo dieslem do pracy i na zakupy z żoną... Ale uwielbiam ten moment kiedy siadam w fotelu, opuszczam ramię gramofonu, słyszę pierwszy trzask i dalej już jest tylko muzyka. Podobnie z wielką ochotą w niedzielny poranek wsiadł bym do takiego starszego ode mnie Mercedesa i dla czystej przyjmnosci z jazdy zabrał bym żonę na przejażdżkę... To są dwa różne światy... I ktoś kto nie ma.sobie pasji tego po prostu nie zrozumie 🤷
Co powiedziawszy możesz spokojnie spać. Mam kolegę plikowca, wydaje majątek na hi-resy, kiedy zagrałem mu z czarnej płyty sprzed 50 lat jego ukochany Take Five Bruebecka... już do mnie nie przyszedł.
@@1967haze w czym wygrywa? Że skrzeczy gdy forte i szumi gdy piano? Rozpoznam od razu. Gdy grają jednostajnie mezzo-forte to w zasadzie wszystko jedno. Racja, klimat epoki (połowa XX wieku) jest. Czasem naprawdę jest potrzebny. Np. gdy chcemy odwzorować wizytę pradziadków w czarno-białym dźwiękowym kinie albo odegrać prywatkę z lat 60-tych kręcąc film. Już film z czasami gdy grano na żywo do fotoplastikonów brzmiałby śmiesznie i sztucznie. Tym bardziej w muzyce do 19-wieku winylowość nie jest potrzebna, gdy ludzie chodzili wtedy do opery albo zamawiali kwartet smyczkowy do dworku to nic im nie szumiało bo żadnych płyt nie mieli. Wtedy wygrywa CD. Dużo ludzi kupuje nowe wydania J.S. Bacha na winylach?
Przez wiele lat słuchałem "cyfry" o winylu zapomniałem. Po latach jednak pojawiła się okazja posłuchać znowu czarnej płyty i to był błąd, teraz kocham winyl a cyfra jest miłym dodatkiem.
Prosba o poruszenie kwestii - nośnik, a loudness war. Dlaczego mastering pod winyl sprawia, że czesto winyl brzmi lepiej niż podkrecone do granic mozliwosci nagrania na CD, mimo, że cyfra jest teoretycznie doskonalsza? To zmora wspolczesnych nagrań
Panie Tomaszu, będzie odcinek o parametrach vinylu, jak dynamika, pasmo, limitacje odnosnie zapisu basu i jak wyglada przygotowanie materiałów pod mastering na vinyl w porównaniu z prawdziwym Hi-Res PCM.
Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia. Z ciekawością wysłuchałem przedstawionego materiału. Sam zbieram sobie winyle, bo po prostu lubię ten nośnik i format. Nie jestem audiofilem więc jakość dźwięku mi nie przeszkadza. Każdy lubi coś innego i Każdy coś dla siebie znajdzie. 😊
A ja proponuję nazwę serii "Archeologia audio". Proponuję też odcinek dla młodego odbiorcy, uświadamiający ile trzeba było wydać pensji, żeby posłuchać muzyki 40 lat temu. Już nawet nie mówię o sprzęcie zachodnim ale lepszej klasy Unitrze. Jak zdobywało się muzykę też dobry temat. Odnośnie matryc do płyt, to obawiam się, że zaraz ktoś wpadnie na pomysł żeby je robić po taniości metodą CNC. 3/4 "audiofili" nie zauważy różnicy :D
Ja 40 lat temu nie wydawałem ani ćwierć pensji żeby posłuchać dobrej muzyki. I nawet dziś za grosze można się rozkoszować. W moim dwustutysięcznym mieście jest szkoła muzyczna gdzie regularnie odbywają się koncerty na dobrym poziomie a wstęp jest wolny.
Szacun za podejście do tematu. Olbrzymia wiedza . Też wychowałem się na analogu. Po likwidacji Polskich Nagrań, widziałem maszyny tłoczące jako wyciskarki do soków. Wrrr.
Za pomocą wtyczek robią tak aby było głośniej. Jakie wspaniałe skwitowanie obecnego pojęcia "masteringu" rodem ze stajni, czy raczej rzeźni Ricka Rubina. ;)
Mastering współczesnych "inźynierów" uwalił nie jeden materiał na CD. To to i próbkowanie 44,1KHz było powodem częstych westchnień do płyt winylowych. Dziś próbkowanie można podciągać mocno w górę, ale mastering leży i kwiczy.
@@leszekkeszel4970 Święte słowa!!. Ja już od paru lat zabieram na koncerty albo słuchawki albo ochronniki do uszu, mogę stać gdzie chcę i słyszę co potrzeba.
@@leszekkeszel4970 zależy jaki muzyk. Może trzeba przestać słuchać "zespołów" (w których każdy członek chce zaistnieć i gra głośniej i jest skonfliktowany z resztą) i przerzucić się na muzyków którzy mają tylko akompaniatorów, chóry itp?
@@wojtekw7895 ja zauważyłem że młodzi utalentowani brzmią lepiej, z dużą dynamiką, stare gwiazdy w tej samej sali tworzyły niestety łomot mimo że miałem do nich stosunek nostalgiczny
Muzykę należy odbierać z przyjemnością. Z mojego życia polecam magnetofon, cd, ipoda, streaming, a od tego roku vinyle które po prostu trzymając już cieszą. Dziękuję za tę nową serię ❤
To wszystko jest pięknie powiedziane ...ale. Jak miałem lat piętnaście , to słuchałem na byle czym , bo moi rodzice w dolarach nie zarabiali i była rzeczywistość PRLu. Jak mam teraz 56 lat , to sprawa wygląda zupełnie inaczej , bo widzę że wszyscy się spierają w wojnie na szczegóły , ale zapomnieli o swoich ..uszach. Niech każdy powyżej 50 roku życia zrobi sobie profesjonalne badanie słuchu i mu wyjdzie , jak słyszy , z jaką równomiernością dla ucha prawego i lewego , no i jakie pasmo akustyczne jest w stanie usłyszeć . Można się bardzo zdziwić i dojść do wniosku że norma DIN 45500 to dla naszego słuchu , szczyt nie do pokonania. I tu konkluzja : słyszałem kiedyś dwóch panów w wieku ponad 60 lat , co dyskutowali o wkładce gramofonowej Shibata za 30 tys zł i zgodnie doszli do wniosku ...że to absolutnie nic specjalnego , bo 10 razy tańszy Ortofon brzmi tak samo albo i lepiej . Zatem , wrzuciłem na luz i cieszę się z winyli tak samo jak z odtwarzania filmów 16mm na projektorze który mam.. :))))) Pozdrawiam . Ps. tak dla ciekawości napiszę że był taki format jak VHD , czyli filmy w stereo i kolorze , wydawane na płytach winylowych. Oczywiście zasada była zupełnie inna ,ale obecność "igły" która mechanicznie wędruje w rowkach jest faktem. Zatem , na winylu też było mozna zapisać kolorowy obraz wideo z dźwiękiem w stereo i dolby SR :))
Świetny materiał! Mam mniej więcej podobne przemyślenia odnośnie sentymentu wobec kaset magnetofonowych. To bardzo kłopotliwy nośnik. Nie widzę w nim nic poza nostalgią. (Wyjątek to celowe obniżanie jakości sygnału taśmą aby nadać dźwiękowi teksturę, ale to oczywiście zupełnie inna kwestia)
Kaseta na szczęście to nośnik kosztowny w produkcji, podobnie jak magnetofon(wysokiej klasy już w ogóle) jest urządzeniem bardziej skomplikowanym niż patefon więc moda się nie rozwinie, trudno ją zmonetyzować...
@@Inkscape-tutorial-pl Wiadomo - na początku, gdy płyty CD były wydawane w małych nakładach a skomputeryzowane urządzenia do ich produkcji drogie to i cena musiała być większa. Ale wraz z upowszechnieniem technologii i wzrostem produkcji szybko płyta CD stała się najtańszym nośnikiem fizycznym i cena większa od nagranej kasety wynikała bardziej z polityki marketingowej wydawnictw niż kosztów produkcji, bo już czysta płyta CD-R do komputerowych nagrywarek była w handlu tańsza od czystej kasety z oczywistych przyczyn - już sama produkcja nośnika w postaci taśmy magnetycznej o dobrych parametrach nie jest rzeczą łatwą, a potem trzeba ten nośnik jeszcze umieścić w obudowie jaką jest kaseta...
Jak ja nie lubię winyli :-) Chłop chciał mieć kłopot to sobie winyla wymyślił :-) Moje pierwsze zetknięcie z dobrym winylem na dobrym sprzęcie to Don't Stand So Close To Me (the Police). Wstrząsnęło mną wtedy (na początku lat 80-tych) i zapamiętałem to jako wzorzec dźwiękowy na wiele lat. Nie do dziś. Tylko na wiele lat. Dziś wcale nie uważam, że to było dobre brzmienie
Bardzo dobrze, że w końcu ktoś powiedział jak to - Na Prawdę - jest z płytami winylowymi. Przecież jest to technika wręcz prymitywna w stosunku do techniki cyfrowej. Nie wspominając już o różnicy w jakości dzwięku pomiędzy winylem, a na przykład plikami DSD, które ja osobiście wprost uwielbiam, za ich jakość i naturalność brzmienia. Bardzo Panu dziękuję za to, że powiedział Pan, jak to na prawdę jest z winylem.
Jak słucham takich strasznych opisów to jestem przerażony tym, co w tych tłoczniach rozmaite wihajstry i magicy wyprawiali z głosem mojego Cudownego Skowronka Amy Winehouse 🎶 Pozdrawiam Pana Tomasza oraz Wspaniałych Widzów! 👍
Proszę pana przez całe lata słuchało się pocztówek dźwiękowych i było dobrze, a nagrywane były gdzieś w piwnicy i grały , a obecnie robi się i dają radę bo winyle są coraz popularniejsze. Mimo to materiał bardzo ciekawy nie miałem o tym zielonego pojęcia.
Nie wiem, czy Pan Tomasz się ze mną zgodzi, ale dobrze aby wybrzmiała informacja, że to, co słyszymy (pod względem jakościowym) przy pomocy płyty winylowej, jest tylko pewnym wycinkiem tego, co (pod tym samym względem) zostało zapisane i bez problemu może być przechowywane, przesyłane i odtworzone w technice cyfrowej. W najlepszym wypadku może być takie samo, ale nigdy lepsze. Chyba że to gorsze komuś się bardziej podoba - kto mu może zabronić. Być może warto docenić wysiłki i środki poświęcone na to, aby jak najmniej stracić. Dla wielu przyjemność patrzenia na wirującą płytę i wąchania świeżej koperty z pięknymi ilustracjami jest nagrodą wartą pieniędzy. Ale ideologia, że "to jest lepsze" jest fałszywa.
Bardzo chciałbym zobaczyć taki ślepy test: ktoś udaje że puszcza audiofilowi płytę winylową, ale mimo że płyta kręci się na gramofonie i wszystko git super, to dźwięk biegnący z odsłuchów, którego słucha nieświadomy przekrętu audiofil, to vinyl rip w jakości wav 24-bit 96000 albo nawet i 48000 xD. Zakładając że wszystko pójdzie zgodnie z planem, bez wpadek etc. to ciekawe czy poddany testowi winylomaniak by się zorientował? Czy byłby w stanie uslyszeć że to nie leci na 'żywo' spod igły i że jest to jedynie nagranie w wav?
@@Czyszy bez problemu, to odrazu słychać. To jest inne granie, żywe namacalne, ty tu piszesz o 96 khz, ja robiłem kopię o częstoliwości 5,6 mhz, i w bezpośrednim porównaniu igła wygrywa.
@@Czyszy To raczej sztuczne postawienie problemu. Rzecz w tym, że nagranie przeznaczone do zarejestrowania na płycie winylowej może , albo nawet musi, być specjalnie do tego przygotowane z uwagi na ograniczenia nośnika (choćby dotyczące dynamiki) i faktycznie może inaczej brzmieć niż oryginał zarejestrowany na nośniku cyfrowym, który tych ograniczeń nie ma. Jak znaczące są te różnice - nie mam pojęcia.
Jaką górą. Przecież cała zabawa z winylami to to samo co audio-voodoo i słuchanie kabli. Zniekształcenie to błąd w zapisie i nic tego nie zmieni. Jedn lubi słuchać muzyki, drugi kabli i szumów pomieszanych z trzaskami.
@@pr0fanator W moim komentarzu zupełnie nie chodzi o jakość dźwięku. Po prostu są rzeczy które cieszą, tak jak stare auta które są mniej ekonomiczne, albo ciężkie książki zamiast pliku PDF. ☺
@@pr0fanator Ty po prostu nie rozumiesz na czym polega różnica formatów analogowego i cyfrowego. Ten filmik Pana Tomasza wprowadza ludzi w błąd, bo przemilcza to, jak cyfra masakruje falę dźwiękową.
@@1967haze Dokladnie... I fakt ze ludzki glos jak jak i instrumenty muzyczne analogowe sa mocno niedoskonale dlatego brzmia pieknie i slucha sie naturalnych wokali wspaniale... Cala ta niedoskonalosc jest wychwytywana przez nas jako naturalna. Reszte przemilczmy bo szkoda na to czasu xD.
Kiedyś wierzyłem w doskonały zapis numeryczny, hifi zajmuję się ponad 40 lat, aż około 10 lat temu częściowo przypadkiem stałem się właścicielem całkiem dobrego gramofonu, potem przyszły następne lepsze i lepsze. Miałem wtedy b. wysokiej klasy odtwarzacz CD. Dzisiaj ponad 1000 oryginalnych cd leży w kartonach na strychu, 1000 kopii cd rozdałem znajomym, mam ponad 1200 winyli i streamingu słucham w tle i w kuchni, ewentualnie, żeby sprawdzić jaki winyl kupić. Mam prawie wszystkie CD i SACD z serii Living Stereo i ok. 20 winyli z tej serii. Na b. dobrym gramofonie stare amerykańskie 60 letnie tłoczenie Living Stereo całkowicie miażdży wersję CD i SACD. Takie jest moje doświadczenie i nic na to nie poradzę ... Ja wiem, że szumy, dynamika, niedoskonałości itp, itp, ale to co słyszę powoduje, że wolę muzykę z winylu. Może nasz mózg woli zniekształcenia, szumy itp, tutaj przydałyby się jakieś poważne badania psychakustyczne wyjaśniające ten fenomen. Jeszcze dodam, że b. rzadko kupuję nowe winyle, 95% moich płyt to oryginalne stare tłoczenia. Nowe winyle b. rzadko mają dobrą jakość, wznowienia najczęściej brzmią gorzej niż stare tłoczenia.
Dzień dobry. Ja też kiedyś tak myślałem. Ale znajomy nagrał mi płytę analogową na CD (zgrał sygnał z mojego gramofonu). I okazało się, że nie mogłem ich odróżnić, aż zdarłem analoga, wtedy już słyszałem różnicę. To kwestia techniki nagrań i msteringu. Radzę zrobić to co ja - nagrać swoje płyty analogowe na CD, będą brzmiały zawsze tak samo, nawet po 1000 odtworzeniu. Pozdrawiam.
Poczytałem komentarze i widzę wyrażny podział na tych, ktorzy są życzliwie ciekawi tematu, oraz tych, którzy szczeże gardzą winylami i ich użytkownikami. Ja nie lubię futbolu więc nie ogladam, tym bardziej nie pastwię się nad kibicami. Winyl to moja młodość i terazniejszość, nie jestem pasjonatem, ale rozumiem, o co chodzi.Proponuję niektórym porównywać staromiejską dorożkę z Teslą i wywnętrzać się nad bezsensem tego środka lokomocji. Pierogi kontra pizza! No słucham uwag.Ktoś napisał: po co w ogóle ktoś wymyślił winyl! Też się dziwię, przecież można było od razu wymyślić mp3. Ja pierwszą w życiu steteofonię usłyszałem z płyty winylowej, ze wzmacniacza lampowego , na ECL86 schemat z Młodego Technika, na mechanizmie z jakiegoś czeskiegio adaptera, głośniki z odbiorników Stolica. Węgierski zespół Locomotiv GT. Ringasd el Magad albo jakoś tam. Omega Tizezer Lepes, dziewczyna o perlowych włosach, petruleum lampa itd. Efekt? Ledwo przeżyłem z zachwytu. Nikt z szanownych oponentów niczego takiego nie usłyszał w swoim życiu z żadnej cyfry. Bo tu nie chodzi o to, co jest lepsze. Wielkanoc, czy Boże Narodzenie? Piwo czy wino? Jest różnica, bo ma być. Każdy głośnik gra inaczej, każdy mikrofon, każde pomieszczenie inaczej brzmi. Każda książka inaczej pachnie. Ja śpię na lewym boku, są zwolennicy do sprzeczki? Ciekawi mnie, czy miłośnik malarstwa użyje najnowszej technologii, by zrobić fotografię dzieła mistrza malarstwa, użyć dowolnie ulubionych wtyczek, wyświetlić to co uzyskał na dowolnie doskonałym monitorze o superdoskonałej rozdzielczości, powiesi go w salonie i będzie zachwycać się sztuką. Można i tak. Ktoś pisał o wkładkach(przetwornikach )piezoelektrycznych, czy też krystalicznych, one nie wymagają wzmacniaczy korekcji RIAA, bo ich działanie jest typu wychyleniowego, nie prędkościowego. Wychylenie przy tonach niskich jest wystarczające dla uzyskania właściwych proporcji natęzenia dzwięku w funkcji częstotliwości. Wierność charakterystyce jest jedynie poprawna. No i napięcie z takiej wkładki to pół wolta, przy ok. 4 mV wkładki dynamicznej. Ciekawostka: jeśli obciąży się wkładkę piezo rezystancją ok. 2 kohm zachowuje się jak dynamiczna i również wymaga wzmacniacza korekcyjnego. Miłeĵ Zażartej Ðyskusji życzę.
Czy czasami wkładka piezo nie wymaga dużo większego nacisku igły by pracować poprawnie ? Czy w taki sposób nie degradujemy powierzchhni płyty ? Otóż przy odtwarzaniu powinniśmy dążyć do jak najmniejszego tarcia , nacisku na winyl . Tu piezo jest niestety przegranym. Kolejna sprawa to wrażenia z słuchania są zależne nawet od tego w jakim my nastroju jesteśmy. Siedząc wieczorem zrelaksowany na urlopie , w wygodnym fotelu i przyciemnionym światłem odpalamy sobie jakiegoś klasyka typu "Empty Room" z przestrzenią i fajnym brzmieniem i odpływamy w dźwiękach nieważne czy na CD czy winylu jeśli skupiamy się na muzyce to słyszymy wszystko z magią . Drugi przykład siadamy i wsłuchujemy się w każdy trzask , każde falowanie dźwięku i napędzamy się , od razu myślimy analitycznie "muszę zmienić wkładkę" , czemubten CD brzmi tak sucho fe, fe itp. Tu wpadamy w pętle technicznego słuchania muzyki. Ja staram się łączyć w odpowiednich proporcjach jedno z drugim, tak by jednak muzyka była zwycięzcą i nie przeszkadza mi czy to winyl czy CD a już na pewno nie porównuje tych dwóch technologii ( tak jak bezsensownym jest porównanie dorożki z teslą).
Chłop co chciał wyjaśnić osoby, które się przekrzykują nad bezsensownym porównaniem, a sam wylał swoje własne pokolorowane do granic możliwości spostrzeżenia i żale na korzyść jednej ze stron 👌😂 Gratulacje. Najważniejszy moim zdaniem zawsze jest "przewodnik młodej cebuli" i tęsknota za młodością.
WOW! Na tą serię czekałem! Pan Tomasz przedstawia siebie i kanał na początku jako "pro-audio", a w komentarzach widzę entuzjastów hi-fi. Ciekawy jestem, czy uda się pogodzić te dwa obozy - na co bardzo liczę - i może część mitów i faktów o winylach zostanie nieco wyjaśnionych. Kto wie, może to pierwsza taka szansa. Zatem, panie Tomaszu, w Panu nadzieja na "narodowy kompromis pro-audio vs hi-fi". 💿
Długość nagrań na LP i ich przełożenie na jakość już było "ćwiczone" w latach 70-tych, płyta Genesis Wind And Wuthering była bardzo długa i chociaż nie wydaje się przy odsłuchu, że jest złej jakości, to jest cichsza. Rowek musiał być węższy. Ciekawe tematy i materiał. W słuchaniu i kolekcjonowaniu LP nie chodzi tylko o jakość... :)
@@Muni517 a więc streaming rujnuje tę pasję, bo nie ma już czego zbierać? To się nawet filozofom i starożytnym poetom nie śniło. Do pełni szczęścia brakuje jeszcze domowej drukarki płyt. Chyba w jakimś sensie odpowiedzią na potrzeby człowieka są kieszonkowe drukarki wmontowane lub dołączane do kieszonkowych "pstrykaczy"?
@@mstozsto4756 pomieszałeś wszystko. Zbieranie i kolekcjonowanie jest z człowiekiem od zawsze. Zbieranie płyt, znaczków, monet... Chcesz powiedzieć, że zbieranie monet jest głupie, bo można zrobić przelew? Muzyka na płycie, czyli album, ma jakiś koncept, oczywiście po pierwsze muzyczny, ale po drugie graficzny . Nic tu streaming nie załatwi. Są różnice w wydaniach, nagraniach, edycjach. To się zbiera. Streaming to tylko uproszczenie, chociaż w dobrej jakości dźwięku. Nie wiem co tu mają do rzeczy drukarki - nie zbierasz tego, co sobie drukujesz tylko to, co wydano.
Dzięki za materiał, teraz już wiem więcej, a zawsze wiedziałem, że winyle nie są "idealne" dla fana muzyki. Jestem z pokolenia "szpulowców" i "kaset" ;) Pozdrawiam!
Wygląda na to, że jeszcze długo nie wydrukujemy płyty audio 😉. I jeszcze pytanie. Czy złota płyta może być złota i z jakiego materiału jest rzeczywiście wykonana (chocby ta wiszaca przypadkiem na ścianie)? Pozdrawiam i dziękuję za ciekawy materiał.
Nie rozbierałem tej płyty (zbyt bardzo ją cenię jako wyróżnienie). Niemniej na jednym z etapów galwanizacji podczas przygotowywania stempla stosuje się srebro i być może ten półprodukt jest potem powlekany warstwą złota albo malowany na złoto :-)
Mój kolega długo ćwiczył pewien znany utwór na gitarze klasycznej i odegrał po mistzowsku chcąc zrobić wrażenie na pewnej koleżance. Gdy skończył i spojrzał jej w oczy z nadzieją, powiedziała: tak się gitary nie trzyma!
Zaraz zaraz - napiecie indukowane w cewkach zalezy od szybkosci zmian pola/strumienia magnetycznego. Stad niskie czestotliwosci generuja nizsze napiecie niz pole o tej samej amplitudzie, ale wysokiej czestotliwosci. I ja pamietam, ze korekte tego realizowal wlasnie "przedwzmacniacz z RIAA". Wkladki "krystaliczne" tek korekty nie wymagały. Na nagrywaniu sie nie znam, zie wykluczam, ze faktycznie robiono korekte przed nagrywaniem, a w przedwzmacniaczach byla korekta sumaryczna. A wkladka krystaliczna ... przypadkiem miala zgrubnie potrzebna charakterystykę, a dokładnością nikt sie nie przejmował, bo to była wkladka tania, a nie dobra.
No wlasnie, wejście gramofonu magnetycznego we wzmacniaczu to byl filtr dolnoprzepustowy. Czyli ta korekcja riaa byla wlasnie pod wkładki magnetyczne. Przecież jak obejrzysz przebieg ma oscyloskopie to dany poziom ma identyczne amplitudy niezależnie od częstotliwości i wycinając tak samo winyla (identyczne wychylenie "rylca" niezależnie od częstotliwości) to wkładka piezo nie będzie tej korekcji potrzebowała.
MOŻNA SIĘ NACIĄĆ ;) . Po jaką cholere ?? Bo się w dupach z limiterem poprzewracało na serwisach strumieniowych i CD . Metalica to dopiero był mastering z przesterem gdzie CD tragicznie zmniejszono dynamikę a na guitar hero te same kawałki brzmiały spoko , TO NIE W NOŚNIKU TKWI BRZMINIE ( no trochę ma )TO W MASTERINGU MAMY DEBILI
Akurat Metallica to miała przez wiele lat w d*pie jak brzmią ich płyty. I one brzmią dokładnie tak gdzie pokładali swoje zaangażowanie. Do d*py. Próba stawiania Metallici jako wzoru jakiegoś brzmienia to chyba tylko na ludziach głuchych robi wrażenie.
Przy winylu; igla, wkladka, preamp itd, czyli manipulacja materialu. Cyfra; Soczeka lasera, napęd, plyty, wibracje napedu, DAC, ale który; TDA a moze PCM itd. Czysty dźwięk, bez manipulacji 😮
Niektórzy hip-hopowi beatmakerzy (znam takich osobiście) specjalnie zamawiają dubplatey w minimalnym nakładzie na których znajdują się ich ulubione próbki bębnów itp. i to potem zgrywają do DAWa żeby ich bębny miały tę specyficzną jakość lo-fi. Im więcej trzasków i zniekształceń tym lepiej. :) Ta metoda pierwotnie była wykorzystywana głównie przez DJów, bo zanim weszły systemy typu Serato, skreczować customowymi samplami można było tylko robiąc własne dubplatey na zamówienie. Potem podchwycili to beatmakerzy.
TDA 1540 to pierwszy komercyjny DAC Philipsa, 14 bitowa kość. Ale za to dziś mamy R2R'y, ESS, CS, BB, AK - zwariować można. Pomimo mojej głuchoty, jednak czasami słyszałem między nimi różnice.
