Jak Trauma Wpływa Na Twój Rozwój i Co z Tym Zrobić 

Super, dzięki za ten sposób. ❤ Ja próbowałam uwalniać energię traumy z ciała metodą Lowena. Odkryłam w sobie takie pokłady złości, że byłam w szoku. Nie muszę dodawać, że na codzień nigdy nie tracę opanowania, po prostu chodzący spokój hehe

Jezeli uswiadomisz sobie ze nie jestes tym czym siebie widzisz ,nie bedziesz miec nic do zrobienia,nie musisz nigdzie isc ,nic rozwijac,ty juz tam jestes a wszystko zostalo juz zrobione.. Naprawiacie umysl,cialo,tego nie da sie naprawic ,to jest tylko iluzja a cialo zbutwieje ,tego nie ma..

To bardzo ważny krok - spisywać swoje myśli to zamieniać swoje trudne uczucia na słowa. Bez tego się nie ruszy o krok. Bo inaczej te uczucia zawsze będą tylko nieuświadomionymi wrażeniami, które kierują naszym zachowaniem. Słowa pozwalają okiełznać te uczucia, są pierwszym krokiem, by coś z nimi zrobić. Nazywanie własnych emocji pozwala dotrzeć do przekonań, które je podtrzymują. A to pozwala je zacząć kwestionować. Popatrzeć sceptycznie i znaleźć kontrprzykłady, na które byliśmy ślepi, gdy kierowało nami to negatywne uczucie. Dodam też, że taka praca ma swoje cykle - zanurzania się w sobie, przechodzenia przez ból, kwestionowania siebie, a potem znów - zanurzania w bólu. Trauma ma "warstwy" - te głębsze są widoczne dopiero, gdy te zewnętrzne się wykruszą. Aż dociera się do sedna i uwalnia. Długo by o tym pisać.

@@Buzzan1804 Dzięki, chyba się właśnie zanurzyłam i powoli wychodzę... Ale ten ból to i tak jest nic w porównaniu z tym, co było kiedyś.

@@tomazkaczor3543 To tylko żonglerka słowna. 🙃 Chodzi o to, żeby mieć dobre życie, cieszyć się faktem istnienia, jak zwał tak zwał...

Poziom merytoryki przytomnosci i NIEGWIAZDORZENIA w kontrze do obecnego zalewu chlamu na YT jest po prostu nieoceniony.

Nie zakochaj się_ Ona i tak chcę lepszego

@@ED-rs7hs od ZARANiA_ inaczej GATUNEK by nie przetrwał

mi tez się to podoba, że p. Magda wygląda naturalnie, ale jednocześnie pięknie. W czasach jednakowo wyglądających, tandetnie zachowujących się i wulgarnych influencerek z instagrama p. Magda to prawdziwy skarb 💎💎💎 No i oczywiście to poważne podejście do człowieka, a nie jakieś mielizny intelektualne rodem z tiktoka.

​@@ever5840też to doceniam, naturalność dobrze się ogląda, mam dość jus wypacykowanych blondynek w jaskrawych ciuszkach. A treści i ich przekaz, jak zwykle pierwsza klasa! Dziękuję Magda

Podpisuje sie pod tymi slowami rekami i nogami. Tak to wyglada.

@@Harciarz90 🤗

Ja też się podpisuję... Ona powala i to dosłownie na wielu płaszczyznach:/ człowiek zostaje sam.

@@jolantamichalik357 dokładnie. Dla mnie wiele ludzkich problemów jest wynikiem źle zaopiekowanej traumy. Tego, że nie było nikogo, kto by to leczące akceptujące środkowisko, umożliwiające transformację traumy stworzył. Nawet wśród terapeutów trudno o to. A jedyne, czego straumatyzowany człowiek chce, to być przyjętym z tym co się stało. Wówczas trauma się sama leczy. Gdy nie ma przyjęcia, tylko odrzucenie- dochodzi do pogłębiania traumy i coraz większego bólu

@@w_polaczeniu Na pewno jest tak że praca z trauma ( a często tak naprawdę traumami) to praca na głębszym poziomie i mówię to z perspektywy osoby która przeszła przez ostatnie lata piekło i nie była sama w stanie się z tego wydobyć. Co mam na myśli... Moja pierwsza terapia była CBT, trwała 3 lata.. pomogła tyle o ile bo ja prawie nic nie wchlanialam przez bycie straumatyzowana..w ciągłym lęku, izolacji, długi okres w zespole stresu pourazowego o którym dowiedziałam się dużo pozniej od psychiatry już w Krakowie a nie tam gdzie byłam hospitalizowana.. dopiero czy już w końcu! Od 2 lat jestem w terapii która szczerze? Ocaliła mi życie. Bo ja już fizycznie nie dawałam rady. A ta oparta jest na EMDR/ brainspottingu, jest psychodynamiczna. Moja teraputka to ze mną przez pierwszy rok rozmawiała mało co bo pracowała nad tym żeby jakkolwiek dźwignąć mój układ nerwowy.. ja dopiero od niedawna wracam do rzeczywistości..tak pomału, ale wracam.. dużo też pomaga mi fizjoterapia w której jestem od roku. Mam odczucie że nie wszyscy umieją pracować z takimi rzeczami..ja szukałam kogoś kto pracuje z układem nerwowym, ciałem, emocjami. Z perspektywy czasu wychodzą bardzo trudne rzeczy i też bardzo wczesne i to z obojgiem rodziców. Mam odczucie że ludzie nie rozumieją i w sumie nie chcą zrozumieć co to depresja czy ptsd..a dopiero co to trauma....

Ja przyleciałem tu

Nigdy bym nie zgadła, że ktoś myśli o mnie na Zumbie;) Miło mi:)

Wiesz że miałam podobnie. Chciałem przypomnieć sobie film pt. co robić gdy się nie wie, co robić (bądź jakoś tak) i chwilę później pojawił się ten odcinek, jakże ważny w obecnym momencie mojego życia.

Na czym konkretnie polegala ta praca? Czy punktem wyjscia byl lęk?

@@maciejmaciej6285 Konkretnie to coś pomiędzy medytacją a wizualizacją. Metoda banalnie prosta i dlatego długo ją odrzucałam, bo wydawała mi się zbyt infantylna. Ale tonący chwyta się brzytwy, a ja tonęłam. Totalna rozpierducha w związku, w pracy syf, ogólna niechęć do życia i taki poziom rozpaczy, samotności i pustki, że bez farmakologii nie byłam w stanie funkcjonować. Od zawsze wiedziałam, że moja depresja zaczęła się w dzieciństwie. Na zdjęciach widzę przeraźliwie smutne dziecko. Nikt mnie nie bił, ale wystarczy, że nie czujesz się chciany, że nie dostajesz sygnału, że mama się cieszy,że jesteś... ten brak przetrąca dzieciakowi skrzydła. Pytasz o lęk? W pewnym sensie był, bo jak pomyślałam, że tak będzie zawsze, to nic tylko się zabić... A teraz? Teraz mam dni takiej radości, że chce mi się skakać, w marcu na własną rękę rzuciłam leki , więc bajbaj psychiatro. 😀 Kolczing jest dla tych, którzy już mają jakieś zasoby, a jeśli nie przepracowałeś traum, to ich nie masz. O tym Magda mówi, ale założę się, że mało kto weźmie to na serio, bo ludzie się boją emocji. Wydaje im się, że ten schodek można ominąć. Też tak myślałam. 🙃

te przetrącone skrzydła to cholernie trafne słowa. I pomimo osiągnięć i parcia (które jak podkreśliłą Magda nie są nic nieznaczące) to jednak ciągle czegoś brak. A to nieodczuty ból z przeszłości.

@@maciejmaciej6285 Dokładnie. Gdybyś w to wchodził, to wiedz, że może nie zadziałać od razu, bo umysł ego się broni i chce działać wg starych, wgranych w dzieciństwie schematów. Trzeba sobie dać czas, żeby wejść w klimat: zdjęcia, filmy itp. Zresztą jest dużo materiałów i książek, można się samemu nauczyć. Jeśli to z Tobą zarezonowalo, to znaczy, że jesteś na właściwym tropie...

Opisałaś w punkt moje życie, miejsce w jakim jestem teraz. Kilka dni temu odwiedził mnie brat, miły, empatyczny, serdeczny…..A ja po jego wyjeździe w załamaniu nerwowym, płacz nie ustaje, i agresja do wszystkiego i wszystkich. Brat wyzwolił we mnie rany z dzieciństwa, ojczym, który zawłaszczył matkę, tak, że byliśmy niewidocznymi dziećmi, brat wtedy był też wredny do mnie, więc dzisiaj trudno mi uwierzyć w jego szczerość. Otworzyła się puszka pandory. Czy możesz mi napisać, jaka to metoda uzdrawiania traum, dziecka? Nie potrafię tam dotrzeć….

Ps. Z innej strony: Duchowość czasami sprawia, że odlatujemy. I bywa to złudnie przyjemne. Pani tę duchowosc wciela w życie poprzez jej praktyczne zastosowanie, bez zbędnych otoczek i koncepcji, x których ludzie czynią świętość i kolejne dogmaty, często fałszywe.

Łatwo...grzybki😊

Każdy z nas po prostu jest, ale mnie zastanawia czy możesz cokolwiek zmienić w życiu? Na przykład odejść od oprawcy? Jakoś ten spokój który masz nie przekonuje mnie. Oczywiście nie musi bo to tobie ma pasować a nie innym. Piszę to jednak, bo mój ojciec był moim katem przez całe dzieciństwo. I jak tylko byłam oficjalnie dorosła to odeszłam z domu. A też był spokój w ostatnich latach nastoletnich. Tylko że ten spokój jest zupełnie inny

@@niebieskiptak4523 Ja też myliłam spokój z zamrożeniem.

@@katarzynasowka5450 Tak, to jest idealne słowo. Zamrożenie.

@@niebieskiptak4523 To czysta biologia, kiedy nie możemy walczyć albo uciekać (bo np. jesteśmy dziećmi), to wchodzimy w tryb zamrożenia. Ten stan zamrożenia możemy obserwować, kiedy drapieżnik chwyta w zęby ofiarę i jej organizm szykuje się na śmierć i włącza hormony, żeby ograniczyć ból. Przez lata byłam dumna ze swojego spokoju szczególnie w sytuacjach kryzysowych. Dopiero kilka lat temu odkryłam, że jest to związanie z zamrażaniem się jako dziecko, kiedy dostawałam lanie od ojca. I jedyny plus tej sytuacji to fakt, że mam wysoki próg bólu.

​@@katarzynasowka5450To prawda co piszesz. Niestety strategie z dysfunkcyjnego dzieciństwa przenosimy w dorosłe życie. Te strategie są cztery : walka, ucieczka, zamrożenie i przypodobywanie się (coś jak syndrom sztokholmski ). Jeśli nie wykonamy pracy nad sobą będziemy do końca życia dawać się regresować i w chwili zagrożenia zachowywać jak tamto skrzywdzone dziecko. Dlatego warto uważam podjąć ten trud, np. pójść na terapię, bo to daje szansę aby nauczyć się podejmować decyzje z poziomu dorosłego, reagować jak dorosły.

Myślałam, ale póki co pracuję nad Kursem online;) Dzięki!

Nie jesteś sama,jest nas wielu z takim bólem.Trzymaj się

Spróbuj psychodelików🎉

Ktoś kiedyś powiedzial, że w Polsce nie ma centymentra ziemi, na którą nie kapnęłaby krew. Poetycka przenośnia, która oddaje jak bardzo jesteśmy straumatyzowanym społeczeństwem. Współczesne pokolenia są przecież dziećmi, wnukami tych ktorzy przeżyli wojnę, strach, śmierć, zagładę. Trauma przekazywana jest z pokolenia na pokolenie, epigenetyka dokładnie to wyjaśnia. Jak dodać do tego katolickiego Chrystusa, który umierał w mękach na krzyżu i wyniósł cierpienie do rangi cnoty, to... wszyscy mamy co robić, aby "odwrócić zapis" historyczny i kulturowy.

Ładnie to pani opisała „czasy faraonowe” lub według La Loux „organizacje czerwone”

Cieszę się i dziękuję:)

Sama się zdziwiłam długością;)

Super film co tu dalej pisać dzięki ,że w końcu jesteś ❤️❤️❤️ jesteś niesamowita

Chciałbym by Twoje filmiki były częściej 😊 lubię Cię słuchać

Cieszę się;)