Jak walczyć ze stygmatyzacją? | Zdrowie psychiczne z perspektywy #2 

Problem stygmatyzowania ludzi po kryzysach psychicznych jest czescia okrutnego eliminowania przez społeczeństwo ludzi słabszych, gorzej wykształconych, mniej majetnych itp. Nikt sie nad nikim nie rozczula i wielu rozpycha sie lokciami, wspaniale, ze powstaja takie stowarzyszenia, ale problem siega tak naprawdę niemal korzeni naszej kultury, tym bardziej widac to w PL, gdzie jest malo dobr do podzialu i wygrywa darwinistyczne podejscie do swiata, tj. silny sie nasyci, slaby niech... ginie.

Ale jak to - że niby TUSK nie korzysta z mediów społecznościowych? OMG, na TIK TOKU nawet jest.

Ja rozumiem, że stereotypy mogą być krzywdzące, ale z drugiej strony nie ma co przesadzać - bo niby skąd się wzięły np. kaftany bezpieczeństwa? Może taka osoba nie będzie zagrożeniem bezpośrednim dla innych, ale może być zagrożeniem pośrednim - np. popełni samobójstwo rozszerzone, którego szerokość wymknie się spod kontroli. Więc są różne przypadki, skala bardzo szeroka, jednak nie przekonujmy na siłę, że żadnego zagrożenia nie ma. Po drugie - to co już zauważyłem w materiale o schizofrenii - problemem większym są OBAWY samych zainteresowanych, jak zostaną odebrani, niż tych, co ich odbierają. A co do depresji - problemy hormonalne czy ogólnie nawet gospodarki lipidowej a nawet upośledzona flora bakteryjna w jelitach może dawać fizyczne objawy kojarzone z depresją, także - badania podstawowe najpierw... A potem wymyślajmy sobie "kryzysy".

Od kilku dobrych lat nie ma stygmatyzacji zdrowia psychicznego, a jest wrecz odwrotnie.

Psychologowie powinni isc do psychiatry