Kiedy gra staje się dobra po 100 GODZINACH 

Bardzo dobrze że Szef teraz ujawnia swój długo ukryty humor

No no. Szef się wyrobił. Świetnie ogląda mi się jego materiały. Ten spokojny głos przeplatany żarcikami :) Super sprawa

Całkiem fajnie dobrane melodie w tle. Ten montaż to poszedł u Was strasznie do przodu.

Hed: szefie ile chcesz efektów ? Gambri: tak

10:50 Brakuje tu wyskakującego Arasza mówiącego: ekhem Dark Forces xD

Fryzura HEDA zaczyna się 10/10, a potem jest coraz lepiej

1:10 Bądźmy szczerzy, gdyby wielogodzinne gry jak np. Ac Valhalla, Ac Odyssey zachowały wszystkie swoje mechaniki oraz wymagały tyle samo czasu co dotychczas, ale miały akcję w Japonii, Jordan na ślepo dałby im minimum 8/10

To wyrwane z kontekstu zdanie, ‘’...ilosc i jakość przeważnie traktujemy jako przeciwieństwa ale, jakaś treść jest nam potrzebna żeby zbudować kontekst.’’ aż sobie zapisałem 😂

np. Strategie dopiero robią się ciekawe po ogarnięciu wszystkiego

Za to Wiedźmin jest świetny podczas każdej z pierwszych 100 godzin 😁

Głodny Gambri staje się zabawniejszy, do zapamiętania xD

Ja mam tak, że jeśli gra mnie nie zainteresuje po kilku godzinach to po prostu w nią nie gram. I nie obchodzi mnie to jaka jest później, jeśli nie umie mnie zadowolić od pierwszych minut grania to jest nie warta mojego czasu.

"Jordan dobrze wypunktował" i przy okazji zapunktował (u szefa) UI Jordan

Moim zdaniem istnieją dwie sytuacje, w których usprawiedliwione jest przesunięcie przyjemności z gry na jej późniejsze etapy: 1. Kiedy jest to gra fabularna i poprzez nudniejsze momenty buduje tło i nastrój dla późniejszych momentów. Trochę w ten sposób działało RDR2, które rozwijało się bardzo powoli, Wiedźmin 3 którego wiele osób nie skończyło czy KCD, w którym początek jest wybitnie mało porywający. Jednakże wszystkie te gry cały czas oferowały bardzo dobrze zbudowany klimat dzięki któremu przyjemnie siedziało się w grze nawet jeżeli "nic się nie działo". Poza tym kolejne fragmenty fabuły logicznie wynikały z siebie nawzajem przez co kiedy akcja zaczynała nabierać tempa byliśmy już zaangażowani w świat, znaliśmy bohaterów i rozumieliśmy fabułę a późniejsze "twisty" robiły wrażenie bo mieliśmy wrażenie, że skądś się biorą a nie zostały wrzucone tylko dla podbicia akcji. Poza tym zakończenie gry, z którą spędziliśmy sporo godzin, poznaliśmy miejsca, bohaterów osłuchaliśmy się z muzyką, wczuliśmy się w atmosferę sprawia zupełnie inne wrażenie niż kiedy ledwo co grę zaczęliśmy. To jest też moim zdaniem największy problem CP77 jakość fabuły, dialogi, postaci czy questy nie odbiegają specjalnie od poziomu Wieśka, ale przez to, że grę można skończyć ze dwa albo i trzy razy szybciej to nie mamy tego poczucia pustki na końcu jak przy W3. 2. Kiedy gra ma skomplikowane mechaniki, które wymagają wielu godzin nauki, ale potem pozwalają na niemalże nieskończoną kombinację. Tak jest przede wszystkim z grami Paradoxu. Pamiętam, że do CKII nie mogłem się zebrać miesiącami, ale jak już ogarnąłem podstawy to w grze byłem w stanie spędzać długie godziny nie nudząc się ani przez chwilę. Generalnie jednak jeśli jakaś gra jest wypełniona jakimiś nudami okraszonymi obietnicą "że gdzieś tam kiedyś" coś się zadzieje to żal mi na nią czasu. Dlatego denerwują mnie gry, w których gracz męczy się wręcz tylko po to aby zapracować sobie na nagrodę w postaci fajnej cutscenki i popchnięcia dalej fabuły. Gry to powinna być rozrywka a nie kolejna praca (z wyjątkiem może gier typu soulsy, w których namęczyć się trzeba mnóstwo ale za to satysfakcja jest ogromna). Dlatego na przykład przy kupowaniu gier staram się być bardzo ostrożnym i nie wydawać kasy dopóki nie jestem niemal pewien, że jest to gra, która jako całość faktycznie do mnie trafi. W ten sposób kupiłem np RDR2, KCD i wszystkie Wieśki. Zabierałem się długo za nie, ale kiedy już do każdej z tych gier usiadłem to wiedziałem, że gram do napisów końcowych. Z kolei jeżeli jakąś grę dostanę za darmo, pół-darmo, w Game Passie itd. to jeżeli nie zainteresuje mnie od niemalże samego początku to nie brnę dalej bo po prostu żal mi czasu.

Jordan dostał pochwałę od szefa

Gracze warframe'a gdy widzą tytuł: That's some rooky numbers!

Tytuł od razu skojarzył mi się z Warframe'm i kreatorem postaci po kilkunastu (lub więcej) godzinach gry

Do przykładu można dodać kolejną japońszczyznę Recettear: An Item Shop Tale. Pierwsze przejście jest bardziej ukończeniem samego głównego wątku ale raczej przy drugim czy trzecim podejściu, bo gra jest bezwzględna z graczem a przed nami jeszcze aspekty fabuły najemników którą też trzeba się postarać by ją odblokować a to już niekoniecznie jest takie proste przez trafianie na odpowiednie eventy, porę dnia i lokację. Ogólnie polecam, bo gra potrafi wciągnąć a pierwsze przejście jest jak w Gothicu. Bezwzględnie będzie ci kopać tyłek aż nie nauczysz się jak grać wg jej zasad. Jeśli dobrze widziałem na US Steam jest obecnie za 4 dolary i uważam, że jest to produkcja naprawdę warta uwagi mimo już sporej ilości lat na karku.

Z perspektywy fana serii God of War, gra z 2018 jest świetna, elementy otwartego świata były fajne, wbrew twojej opinii wydaje mi się że ten element daje dosyć dużo, dlaczego? Opowiastki które słyszysz podczas pływania, dialogi podczas podróży, opowiastki pewnej postaci (nie powiem której bo to spoiler) o bogach oraz walki z Walkiriami które kryją za sobą tajemnicę dlaczego były zapieczętowane w ich fizycznych formach zamiast być wolne. Zwiedzając otwarty świat chłoniesz go, budujesz więzi z postaciami i poznajesz paranoję Odyna coraz bardziej.

Najlepsze w TD2 jest gdy skończysz cała kampanie i możesz skupić się na swoim buildzie który idealnie pasuje do twojego stylu gry

POE jest taką grą, zabawa zaczyna się gdy skończysz fabule i tam zaczynają pojawiać sie schodki

Ciekawy materiał, fajny montaż, świetne doświadczenie, gdyby tylko gambri podałby tytuł muzyki z intra do tego filmu to dałbym kciuka w górę i ocenę 11/10 :D

Dla mnie takim idealnym multi był Titanfall 1, nawet przy obrywaniu non stop gra dawała satysfakcję, szkoda ze już nikt w to nie gra. Wróciłbym do idealnych mapek i parkurowania lo scianach i smart pistola

ja nadal czekam na kraby w grach xD

0:00-0:09 - Najwidoczniej najlepsze i najpiękniejsze wspomnienia to tylko w redakcji TVGry. 0:45-1:04 - Ja akurat w to wierzę. 4:49-4:59 - Szefie, jak to tak. Przecież tak nie można. Z pustym żołądkiem trudno jest się skupić na czymkolwiek innym niż jedzeniu a i jak człowiek głodny to, i zły. Na przyszłość lepiej będzie jak szef oddeleguje się wpierw do jedzenia a dopiero potem zamelduje się do zrobienia materiału. 5:07-6:35 - No fajnie. Znając życie po raz kolejny, w sennych koszmarach nawiedzać mnie teraz będzie zjawa szefa, która ponownie, będzie mnie zachęcać do sięgnięcia po Borderlandsy. I jak tu się przed tym bronić. 7:00-7:05 - Jakby nie patrzeć, skoro się zapłaciło to warto by było żeby grę ukończyć, w końcu przy innym obrocie spraw ten wydatek, będzie wyrzuceniem pieniędzy w błoto a tego raczej nikt nie chce. 8:40-9:12 - Tak chyba zawsze było ze wszystkimi serialami - bez znajomości ich od pierwszych epizodów i bacznego śledzenia wszystkich następnych można w ogóle darować sobie sięgania po nie, bo nie da się je w pełni oraz właściwie zrozumieć. 11:40 - Na swój sposób to chyba urocze jak się państwo Bobrek między sobą droczą i przekomażają. 11:53-12:05 - Podziwiam ludzi, którzy mają taką możliwość i mogą w ten sposób czerpać radość z gamingu. 12:28-12:48 - Można ci tego szefie pozazdrościć. 15:11 - Raczej nie tyle bez odpowiedzi co każdy z nas musi sobie na to pytanie odpowiedzieć samemu w oparciu o swoje przemyślenia, doświadczenia, wspomnienia oraz charakter. Na to pytanie nie mogłoby być jednej, obiektywnej odpowiedzi dla całego ogółu graczy.

Dzień dobry, od 6-7 lat was oglądam i raczej to się nie zmieni. Bardzo cenię wasz profesjonalizm łamany luźnym żartami. Bardzo miło i interesująco się was ogląda.

Większość rogalików testuje cierpliwość gracza, jak długo gracz da radę przy wysokim trudności. Oczywiście można grać na super easy. Czasem gdy chce jak najszybciej skończyć grę to stosuje coś takiego. Albo retro games gdzie umierasz bo gra była projektowana na pada i sterowanie na PC nie działa, czasem się włączy np. Skill, a zwykle nie. Np. Shadow Warrior. Przy wrzucaniu na głęboką wodę to może być miałki tutorial bowiem gra jest naprawdę złożona, np. Stellaris albo Warframe, Eve Online.

"Tylko artysta głodny jest wiarygodny!" ;D

Brak dodatkowych postaci w Borderlands 3 twórcy tłumaczą tym, że w poprzednich częściach (Borderlands 2 i pre-sequel) mało kto nimi grał. A tutaj z zamian dali (w DLC oczywiście) dodatkowe drzewko umiejętności dla każdej z istniejących postaci.

tytuł brzmi jak CS:GO, zanim staniesz się kimś

Za "światotworzenie" szefu zasłużył na bonk w głowę. Świetny material tak swoją drogą

W warframe po 50 godzinach dopiero otrzymuje się kreator postaci

Battlestar Galactica? Najlepszego serialu scifi się w tym materiale nie spodziewałem.

Ja akurat w multikach o wiele lepiej się bawiłem/bawie z początku grania niżeli później. Gdyż na początku wszystko się poznaje zachwycasz się jakimiś mechanikami itp itd, i co zatem idzie nie boli cię to aż tak że nie idzie ci jeszcze bardzo dobrze bowiem się dalej uczysz gry, lecz później gdy to wszystko staje się dla ciebie jasne pojawiają się frustracje niektórymi mechanikami gry/błedami które popełeniłeś/ czy też średnim wynikiem punktowym. Podsumowując z samego początku świetnie się bawisz poznając gre i mechaniki lecz poźniej jest juz tryhard i tilt. xDD

World of Tanks: gracz zaczyna ogarniać rzeczywistość statystycznie przy ok 5tys bitew (średni czas trwania bitwy to tak 5-8 min (jeśli nie zginiesz już na początku) co daje 400-600h) a jak ogarnie już co trzeba robić, to często zorientuje się, że drzewka technologiczne, które robił na samym początku, zazwyczaj się nie przydadzą do innych rodzajów rozgrywek, tak więc zaczyna te "właściwe" i prawdziwa frajda z grania jest dopiero po 8-10tys bitew :D

Medal of Honor było takie same prze cały czas, no może oprócz plaży w Normandii bo angielski był zbyt słaby, żeby ogarnąć o co kaman z tym ogrodzeniem, ale jakoś nie nudził się nawet na chwilę - chyba że były to po prostu inne czasy, gdzie nasza percepcja nie była tak wysublimowana jak teraz

11:33 sama prawda. gry powinno się robić na 100% bo za to są nagrody i satysfakcja i ogólnie kozak.

Po pierwszych 100h w Wieśku zrobiłem kolejne 100h 😅

Jak Gambrinus to myślałem że znów o Battlefieldzie a tu zdziwko

W mordhau po 100 godzinach zaczynasz ledwie ogarniać sterowanko xD

Podstawka TD2 jest jak samochód z pustym bakiem. WONY okręca korek, skończenie fabuły to tankowanie, no a potem to już jazda :D Po 150h mam dopiero SHD65, więc do 3000 jeszcze daleko :D

Grę na 9 kończącą się jak 10 oceniłbym Mass Effecta 2. Ulepsza niemal wszystkie mechaniki z drewnianej jedynki, a sama historia wciąga i daje bardzo dużą satysfakcję. Niestety w trójce wybory w dużej części zostały zignorowane, a sama rozgrywka stała się jeszcze mocniej strzelankowa, ale bardzo miło wspominam dwójkę.

Te problemy współczesnych gier biorą się chyba stąd, że obecni gracze zwykle nie szukają wyzwania, ale czegoś zabawnego, czym można też np. się pochwalić znajomym... Więc upychamy dużo fajerwerków, dbamy by wszystko było intuicyjne (czyli zwykle: łatwe) i dajemy szybkie poczucie spełnienia... Z drugiej strony, gra kusi tym, że da się w nią grać latami, i stąd ten dziwny rozkrok jak w The Division 2... Zresztą cały biznes jest w rozkroku. Z jednej strony, gracze są wychowani jako produkt współczesnego świata - mało kto chce poznawać w skupieniu i smakować; liczą się intensywne, szybkie migawki... Z drugiej strony, wydawca gry marzy, by ona wręcz uzależniła gracza, bo to oznacza wielki zysk z mikropłatności... No i wychodzi taki gulasz; ma być łatwo i intuicyjnie (co zwykle znaczy: sztampowo), ale zarazem frapująco i przykuwająco (co zwykle znaczy: uzależnienie od zbieractwa i nieskończonego ulepszania postaci). Niestety, gry jako przemysł bardziej żerują na graczach, niż im służą...

Pamiętam jak w Monster Hunter Freedom na PSP nie mogłem się przebić Mieczem i Tarczą przez Basariosa, chyba z 5 podejść miałem i każde zakończone porażką... Potem kupiłem Unite, potem World, i teraz mam pewnie z 500+ godzin razem w tych gierach! :D

Battlefield 3. Gra w której normą dla mnie było osiągać szczyty rankingu meczowego. Mając też przy tym najwięcej zgonów w meczu.

w The Division 1 grałem łącznie ok 50 godzin i zakończyłem granie kiedy jeszcze gra sprawiała mi fun i tuż przed tym jak zacząłbym odczuwać znudzenie. może spróbuję teraz 2 część, którą do tej pory omijałem, bo wyglądała jak dlc do 1 części.

Mi raz prawie przy już nawet nie wiek której postaci udało ukończyć się prawie wszystkie poboczne i większą część głównego w Skyrim a pozostało tylko ok 40 parru zadań w tym główny wontek i rozsiane po mapie bo ukończyłem wszystkie miasta, wszystkie gildie, wątek cesarski, i wszystkie z DLC ale przez nowego moda postać poszła do piachu

Gothic 1 zaczyna się 10/10 jak ci zabierają wszystko, skazują, wtrącają do więzienia i dostajesz wpie#dol na dzień dobry 🤣 Do tego nie ma żadnego samoczuka czy podpowiedź w grze 🤣

Uuuuuu, Battlestar Galactica ❤

Grajać w World of Tanks, zabawa rosła dopiero gdy przestałem grać zespołowo, a zacząłem zwracać uwagę tylko na własne statystyki. Mimo iż gra uchodzi za drużynową, najlepiej bawiłem się grając sam. Oczywiście dopiero po poznaniu mechanik gry ;)

Większość gier jest lepsza w end game bo posiadasz większą możliwość wyboru mechanik skili broni czy cego tam ale osobiście uważam że w takich grach jak surwiwale to początkowa faza gry jest dużo lepsza bo poznajemy świat nie wiemy co jak robić to jakieś ciekawostki czy to coraz lepsze eq zbieramy i tak dalej bo jaki ma sens grać kiedy masz najlepsze eq iteamy i farmisz ich coraz to większą ilość bez problemu spowodu mocnych itemow których posiadasz. Kiedy zaczynasz jakiś surwiwal poraz 100 to wiesz co masz robić i nie jest to już ani trochę ciekawe to właśnie błędy pomyłki brak doświadczenia bawi cię nie chcemy się mylić w multi czy gier pokroju darkest dungeon bo każda pomyłka jest mocno bolesna.

Od razu przyszła mi do głowy gra Xenoblade Chronicles 2. Bodajże po 40 godzinach włączył mi się jeszcze samouczek :D Tak po 65 godzinach opanowałem dopiero super-hiper combosy i zaczęła się zabawa :)

W Horizon Zero Dawn przez pierwsze 16 godzin miałem ochotę odłożyć grę na półkę i więcej do tego nie wracać, ale potem było tylko lepiej. a fabularne dlc to mistrzostwo moim zdaniem.

pamietam czasy kiedy UV byl czesto w tvgry

Zawsze wyczekuję materiału z Szefem :)

Przecież Hedowy Monster Hunter to jest gra, która DOSŁOWNIE zaczyna się po stu godzinach i każdy tylko czeka żeby zagrać już w ten endgame

Grzesiu, zamieniasz się w tryharda kiedy jesteś głodny. Zjedz Snickersa.

wuja nie używaj proszę tego fioletu w tle kamera chyba tego nie przełknęła 🤣 ale material jak zwykle, klasa 🤗

Gra o nazwie:World Of Tanks musisz umieć w to grać albo się uczyć szybko bo można powiedzieć że jest,, nieskończona''

To ja od siebie dorzucę, że kiedy zaczynałem War Thunder, miałem problem, żeby skasować choćby jednego przeciwnika, sam ginąc pięć razy (gram tylko w samoloty). Dziś kasuję dziesięciu i nie ginę ani razu :p Gra faktycznie jest dobra. Choć na początku jej nie lubiłem :D

Panie Grzeob życzę miłego czegokolwiek co będziesz jadł po tym materiale

Diablo 2, Gothic 1&2 i oczywiście Wiedźmin 3. Żadna inna gra nie zabrała mi tyle czasu co te. Do dnia dzisiejszego lubię do nich wracać 😂

Warframe pasowałby tu idealnie. Dla nowego gracza nagromadzenie mechanik, przedmiotów i opcji jest przytłaczające. Dopiero po kilkudziesięciu godzinach jesteś w stanie bardziej świadomie dobierać broń postacie i mody jednocześnie wciąż odrywając nowe możliwości. Własny statek kosmiczny zbudowało dotąd ze 3% graczy.

Ostatni Asasyn staje się dobry dopiero po setce godzin, podobnie jak Origins i Odyssey

8:46 Powiedz jeszcze że oglądałeś gwiezdne wrota. :o

W lola po 100 godzinach gracza czeka nagroda. Wystarczy w panelu sterowania odinstalować grę i od razu poczuje się niesamowitą ulgę

Aż mi zrobiłeś ochotę żeby znowu popykać w diablo III

Tymczasem ja i Terraria, przy której przestałem rzygać nudą i niechęcią, po dopiero 200 godzinach xD

1:55 no teoretycznie z perspektywy nowego gracza i zarobku dla developerów gra jest dobra. Ale z perspektywy kogoś kto grał naprawdę długo, to wiem, że gra nie jest tym czym miała być z początku. Wiele rzeczy jest bez przerwy zmienianych - szczególnie od kiedy zmienił się dev team gry. Zmian na lepsze było kilka, ale niestety muszę to przyznać, że więcej było zmian na gorsze, zmian które celowane były tylko i wyłącznie w e-sportową wizję tej gry, która nie sprawdza się za bardzo w rankedach i casualowej grze. Gra naprawdę po około 1300 godzinach stała się dla mnie zbyt powtarzalna, a każda rozgrywka polega zawsze na tym samym.

Jak wspomniałeś o Borderlands to byłem ślepo przekonany, że chodzi Ci o 2 część :/ moją ulubioną

Uwielbiam twoje poczucie humoru i dystans do samego siebie . ;)

PoE gdzie pierwsze kilka-kilkanaście godzin każdej ligi to rush przez obowiązkową kampanie, następnie 20-30 godzin to rozwój atlasu i dopiero po takim czasie możemy dobrać się do mięska czyli faktycznego endgamu.

Ja tak mialem z max Payne 3, gra przecietna szalu nie ma ale ostatnia misja na lotnisku sprawila ze daje 10 na 10

Cyberpunk 2077 od pierwszych minut jest kozakiem.

Od razu zwracam grę jeśli nie jest dobra po pierwszych 100 godzinach.

Dopiero po 100h w Osu przestajesz być "dopiero zaczynającym grę casualem"

4k godzin w Warframe (na profilu, nie na steamie, Steam by pewnie z 7k godzin wywalił) a ja cały czas pykam i nie mam wszystkiego i prawdopodobnie nie odważyłbym się zrobić 6x3, ale każdy robi co innego. Rocket League też, niektórzy streamerzy/youtuberzy jak np. Sunless Khan, Jhon Sandman mają po 7000-8000 godzin w tej grze a dopiero niedawno osiągnęli rangę grand champion, chociaż teraz to SSL jest najwyższą rangą w tej grze. Chociaż tutaj dochodzi do tego że wchodzi pewna stagnacja i można nie wyjść z pewnej rangi bo po prostu podejmuje się złe decyzje. KovaaK 2.0 - aimtrainer też ma taki problem, może się włożyć SETKI godzin w trenowanie aima, a i tak stagnacja i powtarzanie tej samej czynności bez przejścia w lepsze bardziej wymagające scenariusze może skutkować tym że nigdy nie wyjdzie się z Voltaic bronze'a, silvera, czy golda, jak to niektórzy dzielą się historią na r/FPSaimtraining

Sama seria gier Paradoxu, nabiera kolorytu gdzieś po około 500h ;)

Wiedziałem, że na polskim YT musiało w końcu dojść do rewolucji. Skoro taka marka jak tvgry posługuje się nomenklaturą Pana R. Makłowicza (10:33) to wiedz, że coś się dzieje :) arcyciekawe to nagranie Szefie

Masz dobry flow na głodniaka, i fajne wstawki 👌🏻

Jak szefu mówi o borderlandsach 3 to aż mam ochotę kupić od razu złotą edycję tej gierki a nigdy jakoś mnie ta seria nie przyciągała

A minecraft możesz przechodzić milion razy i ci się nie znudzi xD

1:00 no skończę w końcu główny wątek skyrima ..

Kozak odcinek Tylko albiona mi zabrakło bo to taka typowa gra gdzie dobra zabawa dopiero zaczyna po dłuższym czasie 🤗

Hades zaczyna na grę dobrą, a kończy jako jeszcze lepsza

I tak nic nie pobije europki, po 1000 godzinach kończysz toturial X-)

Ja tak mialem z DAYS GONE ps4 Jest tez teoria,ze jesli gra jest nawet nudna i ci sie nie podoba ale spedzisz w niej kilkadziesiat godzin to tyle poswiciłes w niej czasu ze mózg z automatu kojązy gre z czyms dobrym

Community Destiny 2 mówi, że gra umiera, a jednak co raz częściej napotykam się na nią w filmikach. Dość ciekawe xD Ciekawe co dalej z tej gry wyniknie

gra 9/10 na dzień dobry i 10/10 pod koniec, która staje się coraz lepsza z czasem gry i umiejętnościami gracza? Oczywiście, że jest taka. I doczekała się wersji mozliwej do ogrania na współczesnym sprzęcie - Tpny Hawk's Pro Skater 2.

Ooo jrpgi, wlasnie poznaje ten nowy dla mnie gatunek ;)

Miałaem nadzieję że wspomni o Metal Gear Solid 5... Bo akurat w tej grze czułem się jakby trwała ona bez końca i co chwilę mnie zaskakiwała czymś nowym

A ja skończyłem bez znudzenia się Kingdom Come w 100 godzin i mam jeszcze zamiar dokupić pakiet DLC do niej :)

Denerwuje mnie strasznie fakt, że mega podoba mi się warzone, ale jestem graczem csa z 6000 godzin i mam wrażenie, że mój aim jest lepszy niż gorszy, ale najgorsze jest to, że w warzone fullauto ciągnie się lekko do dołu i skacze przy strzelaniu, co gryzie się z moim doświadczeniem z csa, bo tam jeśli już to się kuca, a skakanie to najgorsze co można zrobić + fullauto ciągnę tak, że zaczynam strzelać po nogach, jednym słowem - frustracja.

Fakt że oglądam to robiąc aktualizacje do wallhalli nie grając od stycznia mówi wszystko

pierwsza myśl - stellaris

11:00 Gothic 2 zaczyna się 10/10, w środku jest 10/10 i na końcu jest 10/10

10:40 z tym god of warem przesadziles, fabula to jedno ale wszystkie misje poboczne pomagaly lepiej poznac swiat, tropienie wszystkich walkirii, nagrody za zbroje, ktora pomagala w nowej grze plus, SLUCHANIE WSZYSTKICH HISTORYJEK ATREUSA I MIMIRA to bylo najlepsze co mnie w grach spotkalo

Nawet rozbierany poker szybciej się rozkręca!

Ja mam 130h w Dark Souls 3 i nadal nie skończyłem pierwszego podejścia, a planuję jeszcze przynajmniej jedno... (choć tego powodem może być to, że przechodzę DLC i opcjonalne lokacje)

Szef znowu przeklina czyżby kolejny zły brat bliźniak?