Kontrolcü - Mükemmeliyetçi Kişiliklerin Analizi ve Çözümü Nedir? 

Merhaba, Soru sormadan önce mutlaka aşağıdaki sayfayı okuyun. www.cemgumus.com/sorular-hakkinda-bilgilendirme-sayfasi/

Yani okadar net anlatmışsınızki. Kendimi dinledim resmen...Aşırı mükemmeliyetçi bir insanım. Kaliteye, güce, dış görünüşe, vasıflara, ilişki şekillerine hatta diksiyona kadar her detaya çok fazla takılıyorum. Bazı kusurlar nedeniyle çok insanlardan uzaklaştığım da oldu. Her şekilde iyi görünmek, her konuda bilgili olmak, özellikle her işin içinde ve yönetici kişi olmak aşırı yoruyor beni. Akışına bırakamıyorum. Plansız iş yapamıyorum. İnsanlarda gördüğüm hata ve kusurları yok sayamıyorum. Çabuk soğuyorum herkesten. Bu daha sonra nefrete dönüşüyor hatta. Nasıl başa çıkabileceğimi de bilemiyorum.Böyle bir duruma farkındalık katmanız çok güzel olmuş. Teşekkürler

Bizim evde "hata" = "felaket dünyanın sonu" demekti. Oysa hata bir öğrenmedir fırsattır deneyimdir zenginliktir güzel bir anıdır ilerisi için çocuklara anlatılacak bir masaldır.

Şu hayattaki en zor şeylerden biri de bu, mükemmeliyetçilik. İnsan sürekli kendiyle kavga ediyor... Çok güzel anlatmışsınız, teşekkürler

En iyisini yapamamaktan dolayı bir şey yapmamaya başladım.Aslında beni bu yola iten sebep;çevremdeki insanların beklentileri oldu.Daima hep en tepeye koyup durdular.Oysa ben ne tepede olmak istedim ne de aşağıda sürüklenmek.Aslında ortasını da istemedim yaşamın, iyisini istedim.Tam istediğim gibi olsun istedim.Hep yardımcı ben olayım.Ama beni ezmeye çalıştılar bende sabredemedim.Yarışmayı sevmem ama bir insanın benliğini de yok sayamazsınız.Hele ki bu insanı önce tepeye koyabiliyorsanız.Çünkü madem en iyisi bari en kötüsü saymayın.Tutarsızlık herkeste mi olur..Şansım yok.En kendim hissettiğim anı hatırlıyorumda, bir daha hiç kendimi hissetmedim.Ki o gün söz verdiğim şeyi hala beceremedim.Çünkü şartlar gereği çok becerikli olursam çevrem bana yetersiz gelecek diye düşündüm ve hala o korkuyla hayatın o dengeli ve kararlı noktasına gelemedim.Hep en uç duygularla sevgi ve nefret hissettim.Hep en yarışsız, tek ve anlaşılmayan oldum.Beni niye sevdiklerini bile bilmem.Bir ara yarar diye düşündüm ki haklıyım.Iyi olmayan onca özelliğe rağmen ben sevebilirken onlar bir kere konuşmamamla dahi iletişimi koparabildiler.Bu birazda saflık hastalığı bence.Çünkü ailemizde çok var.Bana da psikolog söylemişti onu da çok beğenmedim ama o bari mesleğini yapabiliyordu.Bense işimi kaybetmiştim ve hala işim yok.Ben mücadeleden yoruldum.Ve artık savaşmayıp ölmeyi bekliyorum. Çünkü biliyorum yarışırsam kazanırım.Ancak ben yarışmak istemiyorum.Sevilebilmek ve anlaşılmak istiyorum..Bu benim hayatımın merkezi.Utanma sıkılma çekinme derken mükemmeli hedefleme.Hepten bıraktim yarısı.önceden ben yarışmaya çalışırdım kösteklerden başımı kaldıramazdım yarismiyorum suanda yarış deniliyor.Bense birazda yarışmadan kazanmak istiyorum.Kölelikten kölelik yapmadan vazgeçtim.Ancak hayat devam ediyor ve ben en iyisi değilim.Fakat en adili düşünebilirim.Bıktım insanları düşünmekten.Ama buna engel olamıyorum.😁fakat kolaya kaçarken bile kaybediyorum zorlarkende yapamıyodum.bu hayata izlemeye gelmişiz resmen.😑

Küçüklüğümden beri mükemmelliyetçi biriyim ve bunun çok da güzel olduğunu düşünmüyorum. Ilkokulda verilen grup ödevlerini vs. hep tek yapmaya çalışirdim cunku kimseye güvenmezdim ve en iyisi benimki olsun diye çok çabalardim. Hep deli gibi sınavlara çalıştım yıprattım kendimi. Şu 20 yıllık yaşamımda hep en iyi dost,en iyi evlat,en iyi öğrenci,en iyi müslüman olmak icin çok uğraştim cok yıprandim. Iki yıldır üniversite sınavına hazırlanıyorum meslek hedefim yok tabiki hedefim yine en iyisi olmak derece yapmak. Bir türlü ne çalışmamdan ne puanlardan tatmin olmuyorum ve bu sene yine mezuna kalacağım taa ki en iyisi olana kadar.

Gerçekten insanın hayatını tüketen bir özellik. Hayatım boyunca ne zaman bir işle uğraşsam ya da dışarı çıksam olmak istediğim gibi değil mükemmel olmaya yönelik kendimi koşullandırıyorum ve bunun sonucunda gece yatağa girdiğimde gün içinde kendimi çok sıktığımı ve neredeyse nefes almayı unutmuşum gibi hissediyorum. Bir yandan bu özelliğimi de değiştirmek istemiyorum çünkü beni ben yapanın, hedeflerime ulaşmada bu huyun işe yaradığını, en önemlisi kendimi olmadığım birine dönüştürecekmiş gibi hissediyorum. Mükemmeliyetçiliğimi kaybedince başka bir özelliğimin kalmayacağını, beni üst tabakalara taşıyan ve daha değerli hissettiren bu hissin gideceğini düşünüyorum. Bir işe başladığımda onu en iyi şekilde yapamazsam veya o işin başlangıcından bitişine kadar planımı yapamazsam o şeyden vazgeçiyorum. Vazgeçince kendimi suçlu ve ezik hissediyorum. Ve ne zaman yeni bir şey öğrenmeye çalışsam içimi stres basıyor, "hayır bu bilgiyi şimdi öğrenemem önce bunun en başına gitmem lazım" gibi bazı kendimi keskin yargılı ifadelerle durduruyorum. Bir etkinliğe veya bir kitabı bile plansız başlayamıyorum. Kitap okumak için en uygun ortamın olmasını bekliyorum ve kontrolümün dışında herhangi bir ses gerçekleşince kitabı yarıda bırakıyorum. İçimi dökmek gerçekten çok iyi geldi. Kaç kişi okuyacak bunu bilmiyorum ama bu önemli değil. Gerçekten rahatlamış hissediyorum...

Mükemmel olmayacağından korktuğum için bir şeye başlayamıyorum. Öğrenme disiplininde bile metodik yaklaşımlara ihtiyaç duyuyorum. Ancak biri daha önce mükemmel bir şablon çıkardıysa onun üzerinden ilerleyebiliyorum. Bu da hem özümdeki yaratıcı insanın sesini bastırıyor hem de başlayamamanın verdiği stresle içten içe kendimi yememe neden oluyor. Daha kötüsü bu baslayamama hadisesi o kadar anlamsız bir hal alıyor ki nasıl başlayacağımı bilmeyerek random ilerliyor oluyorum. Hayat her zaman benim mükemmel anımı beklemiyor. Biraz önce oturup sinirden ağladım sonra başladım ve başarı baskısı yüzünden başlangıçtan daha karışık bir hale geldi.

Mezunum, tam 8 haftadır en iyi plan programı yapıp hiç aksatmadan ders çalışmak için kendimi yıpratıyorum deliler gibi. Her sorunla karşılaştığımda ve programa uyamadığımda başa dönüyorum. Sıfırdan yüze çıkacak dümdüz bir eğri istiyorum çalışmalarımda, inişli çıkışlı değil. İşin kötüsü ne zaman programa baştan başlayacak olsam ilk günün pazartesi olması için de ısrar ediyorum. Dün günlerden pazartesiydi ve çok güzel bir başlangıç yaptım ama bugün devam ettiremedim, tekrar bir sonraki pazartesiyi beklemek istemiyorum. Beni çok yoruyor bu durum farkındayım ama söz geçiremiyorum bir türlü kendime. O kadar doldum ki ağlamak istiyorum artık

Kafamdaki “olması gereken”e ulaşmak için çok stres yapıyorum ve emek harcıyorum. Başkalarının yaptığı işi hiçbir zaman yeterli bulamıyorum ve bu yüzden birinden isteyene kadar kendim her şeye yetişmeye çalışıyorum. Sürekli baskı altında hissediyorum. Ben daha anasınıfına gitmeden annem bana okuma-yazma öğretti. Kimse düz çizgi bile çizemezken ben hikaye kitapları okuyup bitiriyor, ne istersem yazabiliyordum. Bu, öğretmenim tarafından fark edilince benim için her şey değişti. Herkes bana ilgiyle baktı, öğretmen beni sınıf sınıf dolaştırıp “Bakın daha 5,5 yaşında ama okuyup yazabiliyor” diyerek herkese gösterdi. İlkokulda ise diğer arkadaşlarım fişleri heceleyerek okumaya çalışırken benim için bunlar çoktan sıkıcı bir hale gelmişti. Ama zannettim ki ben sadece herkesten başarılı olursam ve her şeyi önceden bilirsem insanlar beni severdi. Annem çok zor memnun olan biri. Ondan aferin koparmak çok zor. Bu arada onun babası (dedem) öğretmendi. Okuduğu lisenin (öğretmen lisesi) okul müdürüydü. Annem okuldaki wc’de kız arkadaşları ile sigara içerken dedeme yakalandığı için dedem onu okuldan almış ve işe göndermiş. O yüzden de öğretmen lisesi terk annem. Sanki kendi başaramadığı her şeyi benim üzerime yıktı (ilk çocuğuyum). Kardeşlerim benden daha az gergin insanlar. Defolu gibi hissediyorum. İş yerimde üstlerimle konuşurken sesim titriyor. Çok başarılı olmama rağmen sürekli bu heyecanlı ve kaygılı imajım yüzünden çok beklediğim ve hakettiğim terfimi alamıyorum. Birinin benim çok iyi bildiğim bir şeyi yaparken bocalamasını izlemek beni çıldırtıyor. Personellerimin en küçük hatası bile dişlerimi sıkmama sebep oluyor. Uykumda da hep çenemi sıkıyorum. Kendi gelişimimi kendim engelliyorum. Zorlandığım zaman ve yüksek beklentilerime erişemediğim zaman kendimi kusurlu hissediyorum ve ağlıyorum.

Resmen kendimi dinledim ve sırf dediğiniz gibi mükemmelliyetçiliğin üzerine gitmek adına ilk defa sonucunu düşünmeden sosyal medyada bir yorum yapıyorum noktalama işaretlerine dikkat etmeden cümlemin tam anlamıyla beni ifade ettiğinden emin olmadan yazıyorum Allah sizden ve sizin gibi insanları aydinlatip benliğine dönmesine yardımci olan insanlardan razı olsun

O kadar çok yoruldum ki bu mükemmelliyetçilikten, tamam temel ihtiyaçlarımı karşılamak belki çok iyi ama o dezavantıjlı tarafı kronik stres gibi artık uyuşma dediğiniz o paraliz halinde olma gibi, risk alamamak, cesaret edememek gibi tüm bunlar o kadar yorucu ki, artık vücudumu dahi kıpırdatmak istemiyorum ama yapacak bir sürü şeyin olduğunu da biliyorum. Bu yorum uyan yöntemiyle bu durumla başedebildiğim haline dönüşümümün ilki olsun ve artık adım atıp bir şeyler yapabileyimm.

Mükemmeliyetçilik bir ilizyon olarak iyi bir şey gibi gözükse de, eylem anlamında bizleri ciddi anlamda sınırlandırıyor gerçekten. Bu sebeple kendimizin daha başarılı olan ve daha iyi hisseden halimizi bulmak mükemmeliyetçilikten uzaklaşmalıyız. mükemmeliyetçiliği farkedip çözümlememizde bizlere yardımcı olduğunuz için teşekkürler.

Varlığını hissettiğim fakat adını koyamadığım kontrolcü olma konusuyla yeni yüzleşmeye başladım. Ben aslında kontrolcü olduğumun kısmen farkındaydım ve bunu iyi bir özellik olarak görüyordum. Zira günlük işlerimi daha hızlı yapabiliyor belki daha verimli olabiliyordum. Hatta beni istemediğim bazı sonuçlardan da koruyabiliyordu. Diğer taraftan ise birşeyler hala ters gidiyordu. Hissediyordum. Bir işin başında cılkını çıkarana kadar detaylı analizler o kadar yoruyordu ki işin kendisini yapmak için ya gücüm ya da hevesim kalmıyordu. Bazen de sırf eğlenmek için gidilecek bir yere kimler gelecek, benim onlar karşısında konumum nedir, nasıl giyinmeliyim, şu olursa ne yaparım, bu olursa nasıl davranırım planlamaları daha gece başlamadan benim ilerleyeceğim patikayı belirliyordu. Bu halimin yaşamdaki zenginliğimi zayıflattığını düşünüyorum. Bu nedenle bu negatif yönümün beni mutsuz etmemesi üzerine gideceğim.

Çok teşekkür ederim harika bir video olmuş. Çok net, açıklayıcı, sade, anlaşılır, fevkalade beğendim. Bu kontrolculuk mukemmelıyetcılık meselesını sadece salt bır sorun olarak görürken, sizin "bu davranıslarla aslında birtakım ihtiyaçlarımızı karşılamaya calıstıgımızı, onaylanma begenılme kabul görme vb ıhtıyaclarımızı karsılamaya calıstıgımızı" söylemeniz müthiş bir farkındalık yarattı bende. Cok teşekkür ederim. Şimdi hersey yerıne oturdu kafamda. O ıhtıyaclaeı olumly sekılde içsel olarak kendımıze sunup karsıladıgımızda, zaten sorunlu veya zorlu ıhtıyac karsılama yöntemleri sahneyi terk edecektir. Açsınız birşeylere, onaylanmaya kabul görmeye takdir edilmeye begenılmeye sevılmeye açsınız, ama karnınızı sağlıklı yemeklerle doyurmak yerine ne yapacagınızı bilemeyip en yakındaki abur cuburlarla şekerlerle kızartılmış ürğnlerle yapay gıdalarla karnınızı doyurmaya calısmıs ve bundan rahatsızlık duymus bırı bunun misali. Kendini sevgiyle kabullen Kendini sevgiyle onayla Kendini sevgiyle takdir et Kendine sevgiyle değer ver Her şeyden önemlisi KORKMA! ÇÜNKÜ ben gunden gune anlıyorum ki, sanırım her zorlu negatif durumun ve duygunun ve halin altında yatan şey . KORKU güvensizlik. Allaha güvenmemek sisteme hayata kendıne guvenmemek. O yüzden ulusal marşımız, bizlere bir mesaj veriyor, KORKMA diyerek başlıyor.

Baştan sona anlattıklarınızla birebir bir durum içerisinde olmak beni korkuttu ama bir yandan da sevindirdi farkındalık kazandığım için. Küçük yaşlardan itibaren sürekli çevremi arkadaşlarımı yaptığım işleri mükemmellik ve kontrol çerçevesi içerisinde tuttum. Hatta hayatımda bulunan yakın dostlarımın da hayatlarını kontrol altında tutmaya başladım ve bir süre sonra tamamen beyinsel yorgunluğun, depresyonun içerisinde buldum kendimi. En güzelini yapacağım diyerek başladığım yolda zamanımı planlamayı bilmediğim için hep hedeflerim hayal olarak kaldı. Bu his insanın içini kemiren bir duygu çünkü yolda yürürken dahi mükemmel olma hissi beyninizi kemiriyor adeta bununla beraber her şeyin en iyisini ben bilirimcilik yakamı hiç bırakmadı. Anneme daima kızardım fakat vakit geçtikçe ona benzediğimi görüyorum. Ve evet dediğiniz gibi kontorlüm dışında gelişen olaylar beni strese sokmakla kalmıyor sanki dünyayı başıma geçiriyor gibi bir his uyandırıyor içimde. Umuyorum bu hissi aşabilirim. Ayrıca videonuz içinde teşekkürler. Emeğinize sağlık

Bu alışkanlığım çocukluğumdan geliyor sanırım. Doğduğumdan 4 yaşıma kadar dedemgille beraber yaşıyorduk. Dedem pek çocuk sesine katlanabilen birisi değildir ve istemediğin bir davranış sergilediğinde hiç durmadan azarlar. E çocukluğumun en haylaz dönemleri de dedemgilleyken yaşandığı için belli başlı tramvalar oluştu bende. Gün geçtikçe bu özelliğimden dolayı daha içine kapanık ve özgüvensiz bir bireye dönüştüm sanki.Her anımda bi eksiklik hissediyorum, bi şeylerin yolunda gitmediğini düşünüyorum beynim asla susmuyor.Ama inşallah hergün bunu azaltmak adına adım atacağım.Hocam samimiyetiniz, ses tonunuz insanı rahatlatıyor gerçekten.Teşekkürlerr :)

Bu huyum yüzünden çoğu şeye daha başlamadan geri kaçıyorum; zaten kusursuzu, en iyisini yapamayacağım hissi geliyor. Bunları geçtim artık ancak çevreme yansıtmaya başladım. Benim elim değmeden bi şeyi tamamen iyi yapamayacaklar gibi, grup çalışmaları işkence bana. Takıntılı olmaya başladım ve inanın eskiden asla böyle değildim. Ne zaman nasıl ne düşünmem gerektiğini anlayamadım kendimin ve çevremdekilerin huzuru için

Hocam izlerken gözyaşlarımı tutamadım, en ince noktalara dahi değinmişsiniz. Bir uzmanla görüşeceğim karar verdim her ne kadar istemesemde ama farkettim ki artık hep yorgun ve depresifim. Çok teşekkür ederim o kadar yararlı bir video olmuş ki

Evet hocam Çok haklısınız potansiyelimi düzgün kullanamadığım için yetersiz görüyorum çünkü bu saydığınız kaygılardan ötürü

Henüz 24 saattir takibinizdeyim, her fırsatta youtube veya postcastlerinizi dinliyorum. Saygı ve minnetlerimi gönderiyor, çok teşekkür ediyorum. 🙏🏻

En sonda yorum yapmaktan vazgeçme ile ilgili düşünceleri seslendirdiniz ya youtube'da takılırken hepsi benim aklimdan geçiyor iste😄 Aklımdan geçenleri duymak beni gülümsetti ve ben de yazmaya karar verdim. Bi noktadan sonra insanin ayagina dolanan huylarindan kurtulmasi gerekiyor mükemmelliyetcilik de bunlardan biri gerçekten. Umarım adım adım herkes daha iyi olur🥺🥀

Abi eline emeğine sağlık. Bu kontrolcü ve mükemmeliyetçi kişilik yüzünden ve yanında bulunan korku kaygı gibi sorunlar yüzünden insanlarla iletişim kurmaktan kaçınıyorum. Şimdilik aşamadım bu durumu ama şu ''uyan'' dediğin videoyu izlemeye gidiyorum. Sağlıcakla.

Ben burdayım. Ve neden burdayım biliyorsunuz. Bir kaç saattir sorgulamalar içersindeydim, acaba fizik çalışmalımıyım diye? Ama nasıl oluyor da çalışmam gerektiğini bildiğim halde çalışmıyorum diyordum. Nasıl oluyor da başkaları kendi deyimlerile bunları yapa biliyorken, buna iradeleri varken benim içimde hiç bir istek yoktu. Halbuki, en iyi sınav veren öğrencilerden biri benim. Ama o an çalışasım gelmiyor nedense; Hiç bi yorğunluğum filan yok; Sadece hayat maksatım mutlak olmadığı için bunları yapamıyorum diye düşünüyorum. Ve açtığım videolar beni buraya sürükledi. Mükemmeliyyetçi biri olduğumun farkındaydım ama bu özelliğimden vaz geçmeye çalışmak beni ara-sıra korkutuyordu. Korkuyordum ki, ben de gözümde büyüttüğüm, benden daha çalışkanlar diye düşündüğüm, ama sınavda onlardan daha iyi olduğum çoçuklarla aynı olurum diye korkuyordum. Bu düşünce farklılığını bi özellik olarak gördüğümden mükemmeliyetçi görüşümden kurtulmayı denemekten korkuyordum. Ama "Yorum yazın" demeseydiniz ben yine tereddüt içinde olucaktım kendi kelimelerimi paylaşmakla ilgili. Ama buna niyetlenmek gerek öyle değil mi? Sen, mükemmeliyyetçi dostum, umarım kendini daha iyi yerlere getirmeye başlarsın; Ve şunu bil ki, her an farklı şeyler yapmaktan korkma; Her gün 30+ dakika spor yapman gerekmez; 2-3 tane barfix yapsan bile ne mutlu sana; spor alışkanlığın zamanla gelişir zaten; ama her gün buna niyetlenmeye dikkat et dostum, sağlıcakla

Gerçekten çok teşekkür ederim hocam. Uzun zamandır aslında mükemmelliyetçi birisiymişim ama bunun bu kadar uzun bir süredir olduğunun farkına varmamda ve günlük hayatımda çok fazla her şeyi mükemmel yapmaya çalıştığımı görmemde bana yardımcı oldunuz. Gerçekten de çoğu şeyi hep mükemmel yapmaya çalışıyormuşum. Ara ara yorulduğumda hep mental dinlenmeye geçerim ama asıl yorgunluğumun temel sebebi mükemmeliyetçilik, bir işi yapamadıkça kaygılı hissetmekten geliyormuş. Bunu daha net görebildim. Arada bir depresyona giriyordum ve dediğim gibi çok yoruluyordum sayenizde bundan sonra daha dikkatli olacağım. Ayrıca geçmiş kökenini göstermeniz de bana yardımcı oldu. Bana nereden geldiğini görebildim. Bundan sonra artık abonenizim ve diğer videolarınızı da en kısa zamanda izlemeye çalışacağım. Bakın izleyeceğim deyip kendime zorunluluk kılmadım en azından yapamayacağımda üzülmem veya stres altına girmem :)) gerçekten çok teşekkür ederim.

Evlat edinildigim için çocukken akranlarim hep benimle alay ederdi, ben hep bir köşede ağlardım. Evlat edinen ailemde çoğu kişiler basta annem olmak üzere teyzelerim , kuzenlerim , dedem anneannem vs bir çok kişi hep benden büyük beklentilerde bulundular. Ben onlar için yuvadan alınmış bir Evlat, torun, kuzen,yigen degildim de sanki bir kurtarıcı, kusursuz ve eksiksiz bir mecburi ilahtim. Benden asla hata yapmamam gerektiği, asla çocuk olmamam, genç olmamam ya da insan üstü bir varlık olmam beklendi. Ne zaman tokezlesem hep cinayet işlemiş gibi aşırı tepkiler ve kinamalarda bulundular. Ben bunu 20 yaşıma kadar hiç umursamadim yani bosverdim . Sonra bu yıllarca yaşadığım ve olmamı istediğim şey için yapılan hareketler meyvesini vermeye başladı benden . Aşırı temiz ve düzenli evler, hep dikkatli olma , ne kadar mutsuz ve yalnız olursam oluyum asla kimseye belli etmeme, kimseye olduğum gibi görünmeme ve hep ciddi başarılarla insanları kendime hayran bırakma çabaları. Hayatımda beni yaralayan herkesi öldürmeyi düşünüp, o derece kırgın ve sinirli olup , bunu yapamayacağımı anladığımda onları başarılarımla yaşarken öldürmeyi kendime ödev yaptım adeta. Mükemmeliyetçi bir insan olmak benim bugüne kadar herseyi hep kendim yaptığım içindi. Benim düştüğümde elimden tutacak bir babam olmadı, dertleştigim annem olmadi. Ne yaşarsam yasayim hep kendim psisiklogum oldum , her yaramı kendim sardım. Her yaptığım işte, her attığım adımda kendimi güvende hissedecek duyguyu tadana kadar , sanki kilitlenmiş bir kapı gibiyim kontrol eder gibi hemde defalarca... Mükemmeliyetçi karakterim benim mutsuzluğumu, yalnızlığımı ve yaralarımı gizlediğim bir zirf ..

güçlü olduğunu sandığın yönlerinin altında aslında eksikliklerinin, üzüntülerinin, hatalarından korkunun yatması

Kontrol kısmında kendimi çok yoruyorum ve aynı zamanda aşırı derecede mükemmeliyetçiyim bu yüzden her günüm stresli ve kaygı dolu hatta 2 kere kurdeşen döktüm vücudum dahi fiziksel tepki verdi. Oysa önemli olan yapmak iyi veya kötü farketmez eyleme geçmek gerkiyor nasıl olursa olsun şartlar neyi sağlarsa sağlasın. Özellikle ailemle yaşadığım için sınaa hazırlandığım için böyle olmak zorunda ama kendim 0 dan bir hayat açacağım zaman maksimum konrolü sağladığım zaman kendimi daha iyi hissedeceğim. Şu anda kontrol yoksunuğu yaşıyorum ve 0 hata ile devam etmek istiyorum ama en küçük bir hatada moralim bozuluyor ve beynimi uyuşturmak için saatlerde video izliyor, oyunlar oynuyorum belki katlanırsam buna dayanabilirim diye düşünüyorum lakin gerçekler sillesini vurucak elbet ne kadar hata yaparsam yapayım umrumda değil

Hocam video boyunca beni anlattınız şok oldum gerçekten. Bu konuyla ilgili birçok video izledim ama en beni anlatan video buydu başından sonuna kadar anlaşıldığımı hissettim teşekkür ederim.

Sanki karşınıza oturmuşum bana beni anlatıyorsunuz. Şok oldum bire bir beni anlattınız.

Çocuklugumda hep aşırı mükemmeliyetçi bir aneane, ve çok kontrolcu bir anne vardi. Bunun sonucu olarak, hem rahata cok alistim hem yeni basliyacagim isleri ya yapamassam diye erteledim. Simdi bunlari cozuyorum yavas yavas ve bunlar bana hayat tecrubesi olarak kâr kaldi.

bu kontrolcü mükemmeliyetçi kişilikten o kadar muzdaripim ki, sürekli bir yanlış ypmaktan korkmak, yanlış bişey söyliyeceğini düşünmek, söyliyeceğin yada yaptığın şeyden yargılanacığını düşünmek... burdayım.🖐

Beni anlattınız resmen. O kadar çok düşünüyorum ki, düşünme kısmım çok güzel ama uygulamaya gelince yok........... Altında başka sebepler olabilir gerçekten...... Bilgilendirici video olmuş teşekkürler. Daha kapsamlı halini de çekseniz koysanız güzel olurdu ( Bakın burada bile en iyisini istiyorum :) )

Bu kontrolcü kişiliğim çocukluğuma dayanmıyor çünkü o zamanlarda en iyisi olma hedefim yoktu. Hatta lise son sınıftayken dahi bu kontrolcü kişiliğim yoktu diyebilirim. Çünkü deneme sınavında birbiri ile yarışan arkadaşlara aman en iyisi siz olun ben sonuncu olayım ama üniversiteyi hepimiz kazanalım derdim. Üniversite sınavına son derece sallamaz vaziyette girdim ama üniversiteye girince sanki hiç yanlış yapmamam gerekiyormuş gibi hissetmeye başladım. Bunun oluşması tam olarak ne zamana tarihleniyor bilmiyorum ama çok yakın zamanda bunu farkettim. 4. Sınıftayım, okulum uzadı ve bir yıl daha bu şehirde kalmam gerekiyor. Para kazanmıyorum,babama da asla yük olmak istemiyorum. Kendim bir işim olsun ama çok iyi bir iş olsun istiyorum. Hem kazanayım hem katlayayım. Ticaret yapayım diyorum. Ama asla riske giremiyorum. Plan yapıyor adım atamıyorum ve hiç yeterli hissetmiyorum kendimi. Kız arkadaşım memur, geliri var. Bu beni ona karşı utandırıyor. O bunun problem olmadığını, yaşım gereği (21) zaten okulda olmamın olağan olan olduğunu söylüyor ama ben evet ama mezun dahi olamıyorum diyerek onu savıyorum. Kaybedeceğim o 1 sene bana zehir gibi geliyor. Sanki on yıl kaybetmişim gibi. Son zamanlarda aşırı stres yaşıyorum ve gitgide farklı fikirlere tahammülsüzleşiyorum. Stresten ve öfkeden basım ağrıyor. Ben iyi paralar kazanmak ve kendi işimi kendim yönetmek istiyorum. Ne zaman tatil yapacam ne zaman işi yapıcam kendim belirlemek istiyorum. Buna müsait maddi birikimim de var ama o parayı kaybedersem dünyanın sonu gibi geliyor. Bana çok fazla sorumluluk yüklendiğini düşünüyorum. Bu kısımlar biraz özel. Bu stres artık bana ağır geliyor. 21 yaşında iken 30 yaşındaki insan hayatı yaşamak zorunda hissetmek ve o düzene kavuşmak istemek çok yorucu. O kadar uzun uyuyorum ki gözümü açınca bu dünya mücadelesine gözümü açmak istemiyorum diyip bir tur daha uyuyorum. Uykumu son kredisine kadar kullanıyorum. Hiç uyanmak istemiyorum. Kafama sıkmak, kendimi asmak, bir yerden atlamak gibi şeyler bana çok çekici geliyor ama bunu da yapmaktan korkuyorum. Çünkü hep devamını da merak ediyorum. Devamında hala hiçbir şey başaramamış biri olarak devam ediyorum. Aşırı yetersizim. Kendi başıma bağlama öğrendim, iyi de çalıyorum ama mükemmel değilim diye çoğu zaman kalabalıkta calmiyorum ve evde kendi başıma dahi calmiyorum artık hiç. İngilizce rahat konusabiliyorum, zorunda kalınca farkına vardım ama çoğu zaman konuşmuyorum ya gramer hatası yaparsam diye. Hep var olan şeylerin mükemmel olmaması gerçeği beni mükemmelleştirmekten de geri tutuyor. Sıkışmış, bunalmış hissediyorum. Kız arkadaşımı çok seviyorum ama ona karşı da saldirganlasmaya basladim. Sürekli yaptığı hataları sorgulayıp onu köşeye sıkıştırıyorum. O hata yapınca sesimi yükseltiyorum. Dün ayrılmayı konuşmaya kadar getirdim. Onu suçlayarak başlayıp sonrasında konunun o olmadığını ama benim kendimi yetersiz hissettiğimi, mükemmel olmazsam onun ailesi tarafından kabul görmeyeceğimi, bu durumun beni yiprattigini söyleyerek ayrılmak istedim. Onu bırakamıyorum da... "Sorumluluksuz, yoz, umursamaz bir hayat sürmek istiyorum. Nerede akşam orada gece olsun istiyorum." gibi şeyler söyledim. Kırıldı ve benim bu tarz yaşayan insanlara karşı nasıl keskin olduğumu bildiği için böyle olunca ne olacak, başarılı mi olacaksin vs gibi seyler öne sürüp öyle bir hayatın getirisi olmadığına ikna etti beni. Gitmemi o da istemiyor zira. Ama ben kendime bile tahammül edemezken ona da yük olmak üzüyor. O da kontrol edilmeye müsait biri. Belki de bu yüzden onunla oldum. O terapi almaya başladı bazı yönlerini fark edip. Ben teşvik ettim ve farkındalık yarattım. Ona ve birçok insana bu denli yardımcı olabilip kendime gelince asla sorumluluk alamamam çok kötü. Zaten terapi almaya da param yok. Hala baba eline bakan aşağılık biriyim. Herkese yüküm. Ben yapamıyorum umarım kader beni öldürür bir anda da kurtulurum tüm bu keşmekeşten.

Teşekkürler, konuyu sakin bir şekilde,tane tane bir şekilde,insanı germeden anlatıyorsunuz,bu çok iyi.

Videoyu kendi için izleyenler için bir ayna niteliğinde olmuş. Bu açık anlatım için çok teşekkürler hocam. 🙏🏻

Mükemmel bir video resmen beni okumuşsunuz ❤️

Kendi tecrübem değerlilik duygusunu yaşamaya başladıkça bu özelliğimin de azaldığı yönünde ki ben de bir sonraki videomda bundan bahsedicem sanırım😊

Hocam, siz videoya yazmamız ricasında bulunmasanızda ben zaten yazacaktım. İlginçtir videonun karşıma çıkması tabii ki sizi izlediğim için lâkin televizyondan RU-vid'u açtığımda bu videonun çıkması ayrı bir sebep. Bire bir beni anlattınız. İnanın siz anlattınız ben bu kadar mı olur? dedim. Gerçekten o kadar faydalı bir video ki ben resmen burda kendimi gördüm. Başa çıkamadığım için de profesyonel destek almaya başladım. Yalnız, orda bahsettiğiniz geçmişe dayalı sebepler kısmı ile de inanılmaz nokta vuruşu yaptınız. Sürekli aynı şeyleri yazmayayım çok beğendim. Zaten anlatım tarzınız yetiyor. E o zaman aydınlanmaya devam. 🌻

Hemen 'uyan' videosuna geçiyorum. Teşekkürler.

Videolarınız benim için verimli oluyor, açıklayıcı anlatımınız ve özellikle konuları enine boyuna ortaya koyup fazlalıklarından arındırıp sonuca götürmeniz harika, teşekkür ederim. Videolarınızı bir rehber gibi görüyorum. Mükemmelliyetçiliikten ben de muzdaribim, hem de yıllardır. Ama bazı noktalarda farkındalığım arttı. Yıllardır kaygı bozukluğu gibi bir şey yaşıyordum, kaygı ve korkuyla beraber karnımda derin, güm güm çarpmalar, eşlik eden kalp çarpıntıları, uç duygular. Hayatımı kabusa çevirebiliyordu bu durum. Bunlar belki travmaların sonuçları ama burada mükemmelliyetçi bakış açısının da rolü var. Bunları hiç hissetmemem gerekir, zayıf olmamam, zayıf görünmemem gerekir vb kalıp düşüncelerim vardı. Bu düşünce kalıbı daha da tetikliyordu bu kaygıyı. Ve çözümlemeyi de imkansızlaştırıyordu. Çok şükür, Rabbimin yardımıyla, yardım alarak, yaşadıklarımdan ders alarak bu kabustan kurtuldum. Mükemmelliyetçilikle ilgili söylebileceklerim, kişiye ayak bağı oluyor, gelişmeyi engelliyor ve hayatı yaşayamamaya sebep oluyor. İtidalli olmak en iyisi.

Beni anlatmışsınız hocam ....Ben bu yüzden 15 senelik ve 19 yıllık dostluğumu kağıt üzerinde boşanarak bitiren bir insanım. Fakat hala doktor randevularını ben alıyorum hayatını ben düzenliyorum çocukları alması gereken zamanları söylüyorum çocukları aldığında çocukların hangi ilaçlarını içeceğini hangi egzersizleri yapması gerektiğini (sağlık durumları ile ilgili,) dişlerini fırçalama kontrolünü PC başındaki surelerin kontrolünü uyuma sürelerini kontrol etmekten vazgeçemiyorum ve bu beni çok yoruyor Yani insanlar ben söylemeden şunları düşünse Ben de kontrol manyağı olmazdım herhalde...

RU-vid mecrasında ilk yorumumu, sırf kendi tabumu kırmak için sizin bu gönderinize yapıyorum. Ne yazık ki mükemmelliyetçilik sorunu bende de var. Ne yazık ki ve sorun diyorum çünkü bu durum benim hayatımda büyük zaman kayıplarına sebep oldu ve olmaya da devam ediyor. Bu sorun yüzünden başladığım ödevleri, makaleleri, hatta tezi bitiremiyor, yeni dil öğrenemiyorum. Hatta açtığım kanalda hata yapmanın beni dar ağacına götürmeyeceğini bildiğim halde oluşturduğum gönderileri paylaşmıyorum. Paylaştıklarımdaki gördüğüm hata ve eksiklikler bu mecrada oldukları için beni rahatsız ediyor ama henüz içime sineni yapana kadar en azından burada küçük bir bilgi kırıntısı olarak kalsın diye bırakıyorum(biraz da kendimle inatlaşıp, mükemmel olmak zorunda olmadığımı kendime kanıtlamak için). Yanlış anlamayın bunu da sadece bir örnek olarak belirtiyorum. Hayatımda hemen hemen her alanında hep mükemmeli yapmaya çalıştığım için hem yapmaya çalıştığım şeyi bitiremiyor, üstelik gerçekten çok yoruluyorum. Zihnim her an bir şeylerin planını, programını yapıyor ama eyleme dökemiyorum. Bu yorucu hayat yaşantısı için bir psikolojik yardım almadım, ama parasını vermediğim müddetçe (çünkü imkansızlıklardan dolayı devlet hastanesine bağlı bir psikologdan yardım almam gerekecek) bana olması gerektiği gibi bir yaklaşım sergileneceğine inanmıyorum. Bunları da buraya hem kendi 'yorum yapmama' tabumu kırabilmek hem de belki de, okumasanız bile, kendimi birilerine anlatabilmek, içsel bir rahatlama sağlamak için yazıyorum. Çalışmalarınızda başarılar dilerim.

Cem bey sizi dinlerken bir arkadaşımla güzel bir çay sohbetinde ama gözlerine derin derin bakarak anlayarak sorgulayarak vakit geçirmiş gibi oluyorum ve bu benim en özlemini duyduğum şey..❤

çok teşekkürler hocam, anlaşılmak güzel bir duygu.

Ses tonunuzdaki yumuşaklık huzur verici haliniz için de ayrıca teşekkür ederim

Bu video gerçekten bire bir insanın hayatını değiştir 🤓🤓

👋 emeğinize sağlık sizi dinlemek iyi geliyor, teşekkür ederiz 🌻

Bu yorumu normalde aman ne gerek var, yazsam ne olucak sanki kafasıyla yazmazdım ama hocamızın dediklerini dikkate alarak bunu ilk testim olarak seçtim ve işte yazıyorum :) Bu illet hastalık bende de var ve hayatımı mahvetti resmen 24 yaşındayım ve sırf korktuğum için hep bir şeylerden uzak kaldım Korktum çünkü başarısız olacağımı düşündüm, hiçbir zaman kusursuz olamayacağımı biliyordum Artık buna bir dur demenin vakti geldi Hataların ne kadar değerli olduğuyla alakalı bir şeyler okuyup, hatalarımla var olmanın daha değerli olduğunu sindirmeyi düşünüyorum Hayırlısı olsun bakalım Bu hastalıkla uğraşan herkese de Allah kolaylık versin Hepinizi çok iyi anlıyorum Üzülmeyin yalnız değilsiniz

Çok bunaldım mükemmeliyetçi olmaktan. Her şey benim müdahalemle düzelecekmiş, tamalabacakmış gibi hissediyorum. Bazen bunu saklamak istiyorum ki insanlar benden uzaklaşmasın. Bu da beni strese sokuyor. Bu durumun farkında olmak ve çözmek için uğraştığım için kendimle gurur duyuyorum. Esnek olmak için çabalayacağım. Teşekkürler.

Kontrolcü ve mükemmelliyetci yapı üzerine çalıştığım bir dönemde bu video ile karşılaşmak iyi hissettirdi. Anlatmakta zorlandigim bununla birlikte baskısını sürekli hissettiğim yapılanmanın kelimelere dokule bilir hali cevap niteliğinde hissettirdi. Teşekkür ederim, emeğinize bilginize sağlık savunma mekanizmaları anlamakta zorlandigim konulardan bunlarla ilgilide video cekermisiniz?

İyi ki varsınız her gün bir kaç videonuzu izliyorum.Bana güç veriyorsunuz.Yalnız olmadığımı hissediyorum.Teşekkür ederim.

Merhaba bu konuyu siz anlatinca esim tam da sizin bahsettiğiniz gibi.cok planlar yapar ama gerçekleştirmekten kaçırır.adim atmaya birtürlü cesaret edemez.ek özellikleri.genellikle herşey onun istediği gibi olması ni ister.belli sınır ve duvarları vardır.onlari aşması için çok uğraştım ama aşmak isteneceği için hiçbir cava göstermez.kensisiyle beraber beni de kısıtlar.ama ben yine ona uymam.cunki çok küçük şeyler için bile çok detaycı düşünür.dusunce büyüktür aslında yapılacak eylem i çok küçüktür taviz vermez.soyle ornekliyeyim.bilmedigi ilk kez gördüğü bir yemeği yemez.tadina bile bakmaz.disari çıktığımızda güzel bir yer gorsem bu bir sahil kenarı da olabilir.gel biraz manzarayı izleyelim desem bile onu daha önce yapmadığı ve ya denemediği için benimle tartışmaya girer asla oturmaz.ya da arkadaşlarımızla dışarı çıktığımızda spontane gelişen kararlar olur .onun daha önce gitmedigi yada farklı bir deneyim eğlence oyun vsss gitmez biz eve gidelim der.evde sürekli bana en sınır olduğum davranışı. Evdeki iş güç ve için.bunu böle yap şunu şöyle yap.sakin onu şuraya götürme bugün koltukları sil yarın yeri temizlersin ertesi gün benim kıyafetlerimi ütülersin gibi emir kipi ve benim bütün gün içinde olduğum evin işini bazen bana öğretir sürekli sınırlıdır.gergindir.surekli iş kötü der.bazen çok yorar söyledikleriyle.gecen gün dedim ki bir test vardı ben çözdüm.sanada atayim çöz istersen yada okuyadabilirrim dedim.bana yorgunum dedi.kisilik testi denedim.istedim ki oda kendisini tanisin. Yok cin seddi gibi mübarek hayırr yorgunum dedim sana dedi.bu bir küçük örnek herşeye karşı davranışı bu hayir kelimesini çok fazlasıyla kullanır.hayati kaçırdığını düşünüyorum.ve üzülüyorum.cunki aramızda bir paylaşım sozkonusu olmuyor.opsesif bir insanla uğraşmak gerçekten çok zor .hele birde kabul etmiyor.yaptiklatinin hepsini doğru sanıyorsa.

Ağzınızdan çıkan her cümlede kendimi gördüm. Belli konularda işime yarasa da çok fazla yük olmaya başladı bu kontrolcü-mükemmeliyetçi davranışlarım. Çok yoruldum.

yazmak istedim ama videonun sonunda bahsettiğiniz şeyleri söyledim kendime.Sanki içimi okudunuz.En başta yorum yapma,yazma cesareti verdiğiniz için teşekkür ederim. Mükemmeliyetçi kişiliğimden kurtulmak için hatalı olabilmeyi kabullenmek istemiyorum bunun beni bilerek daha çok hata yapmama sebep olacağını düşünüyorum.Biraz daha esnek davranirsam istediğim konuma gelemem ki.Bunu yapmamın başarısızlığıma sebep olacağına beni tembelliğe umursamamazliga iteceğini düşünüyorum ve bundan çok korkuyorum.Mukemmelliyetci olmamı hep sevdim ama sizin de videoda bahsettiğin bir şey var bu beni bu videoyu izlememe sebep olan şey o da şu ki çok çalışıyorum,çok plan yapıyorum,çok düşünüyorum,uyurken uyanırken hep palnimj,istediğimi düşünüyorum,zihnen ve bedenen çok yoruluyorum ama günün sonunda hiçbir birikimim olmuyor.baskasinin benden daha rahat olmasına rağmen benden daha iyi sonuçlar elde etmesi beni çok uzuyoru.bu kıskançlık değil.sadece kendimi cozemiyorum.ondan daha çok ugrasmama,düşünmeme rağmen ondan daha az verim alıyorum.Cumlemin başına geliyorum ben Mükemmeliyetçi kişiliğimden kurtulmaktan korkuyorum,sanki bundan kurtulmak çalışma ve azmi yok etmek gibi. Öyle olursa da tevekkül dediğimiz şey ne olacak peki?

ailem çok kötü ve ben mükemmelliyetçiyim sinir stres her gün had safhada sınava çalışıyorum ve gerçekten çok zorlandım erteledim hep çalıştığımda olmadı beceremiyorum diyip bıraktım denemelerimi dahi çözümlü izliyorum buna bir kılıf dahi buldum sürekli öğrenme aşamasındasın diye hep video izliyorum test çözemedim hiç çok nadir çözdüm

Bence cok iyi bir sekilde mukemmeliyetciligin ve kontrolcu kisiligin negatif yonlerini soylediniz. Yaptiginiz isde size basarilar diliyorum.

Ben her şeyde en mükemmel olmak istiyorum eğer mükemmel olamayacaksam o işe hiç kalkışmıyorum. Bir işi mükemmel yapamayacaksam hiç yapmıyorum. Mesela yksye hazırlanıyorum derece hedefliyordum yani ilk bin. Yapacak kapasitem olduğunu da düşünüyordum. Ama netlerim istediğim gibi gelmeyince tamamen saldım haftalardır hiç ama hiç ders çalışmıyorum. Ders çalışırken dersi dinlemekten çok kaygılarımı dinliyorum. Ya derece yapamazsam diye kaygılanıyorum. Ya da dış görünüş olarak en kaliteli kıyafetleri alıyorum bu yüzden çok az kıyafetim var. 4-5 mont alabileceğim fiyatta 1 mont alıyorum gereksizce. Bu durum her şeyime yansımış durumda. Ortalama olmayı kabul edemiyorum. Şu an çalışsam belki 50-60 bine girerim ama o sıralamayı yapacağıma 1 milyonuncu olurum daha iyi diye düşünüyorum.

Ben buradayııııım. Harika video, çok işime yarayacak, hatta şimdiden taramaya başladı. İzleme sırası "UYAN tekniği" videosunda

Hiç bir şeyle tatmin olamıyor um Hep daha mükemmel olmalı diye

Farkıdalık için teşekkürler Cem Bey! Harika anlatım, süper analiz. Abone olundu, beğenildi. =)

Her sabaha artık bugün başka bir gün olacak, bugün okb ve kaygı bozukluğu ile ilgili bütün tabuları yıkacağım diye uyanıyorum ancak birkaç saat içinde kendimden nefret eder hale geliyorum. Her gün hayal kırıklığı anlayacağınız. Ne önerirsiniz hocam?

hem mükemmelliyetçi hem ertelemeci olmak beni çok yoruyor bir işe başlayacağım soruları ya çözemezsem diye hiç başlamıyorum sürekli erteliyorum son güne kadar son gün mükemmelliyetçilik duygum ağır basıyor ve 24 saat çalışıyorum korkuyorum bana sorumluluk verildiğinde

Ben burdayım güzel kardesım senı dınlemek güzeldi daha doğrusu kendimi dinlemek güzeldi her video büyük katkı sağlıyor seni seviyoruz

Bire bir beni anlatmışsınız resmen. Herşeyi mükemmel yapmalıyım başka ihtimal yok. Genç yaşlardan beri hayatımın her noktası böyle ve yaş ilerledikçe artık çok yorulmaya başladım. Gençliğimde hayat enerjisi yüksek olan ve hiperaktif denebilicek kadar hareketli olan ben şuan sürekli üşengecim ve sürekli depresyon halindeyim. Bi yerden sonra hayatın tadı tuzu kalmıyor. Şuan yaşım 30 ve tükendim resmen. Genç arkadaşlara tavsiyem bir an önce iyi bir psikoloğa gidin ve tedavi olmaya çalışın. Mükemmileyçilik insanı yiyip bitiriyor. Sakın görmezden gelmeyin!!!

Mükemmeliyetçilik bu kadar mükemmel anlatılabilirdi Sevgiler 😊😊😊

Hocam cok acik ve net anlatiyorsunuz.Emekleriniz icin tesekkurler👏

Sesiniz o kadar rahatlaticiki

Evet yazmayacaktm yanlış eksik yazmaya yım düşüncesi ile ben bir mükemmelliyetci kişiliğim siyah ve beyaz düşünüyorum gerçekten hayatımda gri de olsun istiyorum harekete geçme zamanım geldi teşekkür ederim Cem Gümüş iyiki varsınız

Hocam yorum konusunda söylediklerinizin birebir zihnimden geçmesi beni gülümsetti ve biraz şaşırttı,gerçekten şahane bir anlatımınız var videolarınız çokça iyi geliyor lütfen devam edin sevgiler ❤

Açıkcası böyle bir sorunumu kabul ediyor, fakat nasıl çözüm bulabileceğimil bilmiyordum.Hızır gibi yetiştiniz,tesekkür ederim.

Burdayız hocam

Doğru saptamalar yapmışsınız, teşekkürler

Bende. Hep. Bu. Huyum. Varmış. Biri. Bana. Böyle bir huyun. Var. Olduğunu. Söyledi. Tabi. Ondan. Önce. Biraz. Tartıştık. Nasıl. Düzelteceğim. Derken. Sizin. Video. Çıktı. Karşıma. Güzel. Bu konuşma. Yaparak. Rahatlattınız. Daikin. Dediğiniz. Video ya. Geçiyorum. Başarılarınızı devamını dilerim 😌

Yalnız değilmişim. Avantajları olsa da insanı çok yıpratan bir alışkanlık bu. 4 yılda bir sağlam bir depresyona giriyorum. Bu döngü artık bitsin istiyorum. Sorunun kaynağını da biliyorum, çocukluk travmalarının farkındayım. Ama geçici çözümler hariç nasıl iyileşebilirim bilmiyorum. Terapi alıcam sanırım, bir ömür böyle geçmez zira.

Ne güzel anlatmışsınız çok teşekkür ederim

Tek kelimeyle harikasınız 😄

hocam beni tarif ettiniz , 2.5 yıldır ilaç kullanıyorum anksiyeteden dolayı. ,kontrolcü ve mükemmeliyetçi olduğumu yeni yeni kabul etmeye başladım. Kabul etmeden kurtulamayacağım galiba

Bu konuda en büyük sıkıntı bir şey kusursuz olsun die düşünmekten ona bir türlü başlayamamak ömrümden ömür gitti video için teşekkürler.

Yayıınlarınızı keyifle takip edigorum. Geçen yıl yaşadığım bisiklet kazasının travmalarini atlatmaya çalışıyorum.

Kontrolcülüğü ilk defa net anladım. Ses vermek için yazıyorum. Video için teşekkürler

Hocam teşekkür ederim .Videolarınızı yeni izlemeye başladım . Umarım videolarınız sayesinde kendi hayatımın kontrolünü elime alırım.

Dinlediğim en doğru en net açıklama

Gerçekten harika bir videoydu emeğinize sağlık, verdiginiz bilgiler için teşekkür ederim

Evet benim gibi düşünmeyen kişilere karşı aşırı kızgınlık duyuyorum... Özellikle hayati konularda... Sorumsuz insanları yargiliyorum...Herkesin farklı yaşanmışliklari olabileceğini düşünemiyorum...

Süper video, teşekkürler

Hocam tam olarak beni anlatmışsınız.Ve bu sorunun oluşma sebebi bile tam olarak aynı.8.sınıftayken çok başarılıydım.Ve o dönemlerde gerçekten planlı çalışırdım.Dersanesiz özel derssiz 493 gibi bir puan elde etmiştim.Sonrasında liseye geçince hayatım daha plansız spontan bile hale gelmişti.Ortalama bir başarıdaydım ama mutluydum.Arkadaş çevrem falan vardı.Üniversite sınavına hazırlanmak için koleje geçtiğimde bi burs sınavı yapmışlardı.Benden çok daha kötü olduğunu düşündüğüm arkadaşlarım beni geçmişlerdi.O gün bir şey oldu ve bir hırs kapladı içimi.8.sınıftaki kendimi aramaya başladım.Çünkü bugünkü ben ben değildim ve acilen başarıyı her gün düzenli çalışmayla çok rahat elde eden beni bulmalıydım.Bunu yıl boyunca denedim.Uyulamamış planlar(kapasitem 6 saatse 8 saatlik planlar çünkü kapasitemi fark edemiyordum o zamanki bana göre 6 saat olamazdı en az 8 saat olmalıydı),denemelerden elde edeceğim sonuçlardan korkup bi kısmına girmemek(her deneme çıkışı yine sıralamam kötü deyip saçma bi hırsa giriyordum),herkesin sınav derdine düştüğü bu yılda arkadaşlarımın hiçbirinin kalmaması dertlerimi anlatacak kimsenin olmaması ki olsa mükemmeliyetçiliğim yüzünden anlatır mıydım bilemiyorum,sonrasında planla olmuyor direkt çalışayım deyip hunharca stres yaptığım neredeyse boyum kadar kitap çözerek bitirdiğim bir yıl...Sonrasında bu stres iyi gelmedi ve en kötü ihtimalde 3k beklerken girdiğim üniversite sınavı 18 k geldi.Yine de tercih yaptım.Şu an ortalama bir tıp fakültesindeyim.Ama artık bu mükemmeliyetçiğimden vazgeçmek istiyorum.Bu videodan sonra da uyan tekniği videosunu izleyeceğim.Umarım bu sürekli plan yapma huyumdan(sorun o plana uyulamaması veya o planda 1 dk bile geç başlasam kendime kızmam) vazgeçip spontan yaşayıp yine de hayallerimdeki gibi hastalarını dinleyen,en iyi şekilde anlayan,hastalıklarına en uygun tedavi yollarını belirleyen çok başarılı bir doktor olabilirim🤗

Merhaba Hocam. Ben kendimi bildim bileli her şeyde iyi olmaya, hata yapmamaya çalışıyorum. Rüyalarıma bile giren katı bir ahlak anlayışım var ne yazık ki. Aslında bazı şeyleri kontrol etme isteği şundan kaynaklanıyor: çok çabuk, çok sık olan değişiklikler benim için korkutucu. İstikrarsızlık bir güven eksikliği oluşturuyor. Bir taraftan da erteleme durumu var bende; sık sık bunu yaşıyorum. Artık bazı şeyleri değiştirmek istiyorum; detaylı düşünmek, hassas, duygusal olmak istemiyorum çünkü bunlar her şeyi daha da zorlaştırıyor. Videomuz çok başarılı, akıcı, aydınlatıcı olmuş; emeğinize sağlık; devamını da izleyeceğim. Çok teşekkürler özellikle “ses vermemizi” istediğiniz için...

Çok açık ve net bir anlatım olmuş neden böyleyim çok yoruluyorum dediğim bir çok şeyin cevabını almış oldum🙏

Hocam sesiniz bile huzur veriyor anlatımınız harika teşekkürler iyiki varsınız ihtiyacı olan bir çok insana yardımınız dokunuyor bundan eminim😊👏

En zoru da, çocuklarımın bu sıkıntılı anne ile yaşamak zorunda olduğunu bilmek ve huyumu değiştirememek😓

Videonuz harika olmuş hocam çok teşekkür ederim bedenimden yansıması da uykusuzluğa sebep oluyor hatta depresyona..

Çok tatlısınız, aşırı iyi geldiniz 💐

Hocam gecenin bu saatin resmen aydınlanma yaşadım söylediğiniz herşeye noktasından virgülüne kadar yaşıyorum.30 yaşındayım ve hiç bir şeyi başaramamış bi insanım.

Adamın kralısın

Bilgi verici güzel bir video.

Cem bey verdiğiniz emek ve bilgilerden dolayı sizi tebrik ederim. Bu yaptığınız çok büyük bir iyilik. Sizi seviyorum.

Hocam çok teşekkür ederim farkindaligimi artirdiniz önemli bir konuydu aydinlattiniz uyan yöntemi tabiki önemli ama kontrol konusunda başka videolarıniz varmı saygılar sunuyorum yürekten teşekkür sayın hocam eksik olmayiniz

Merhaba ben de buradayım. Videolarınız için seçtiğiniz konulardan ve videolarınızın içeriğinden gayet memnunum ve faydalanmaya çalışıyorum. Özellikle sadece sorunların nedenlerinden bahsetmeyip çözüm önerileri sunmanız videolarınızı daha kullanışlı hale getiriyor. Emeğiniz için teşekkürler ve iyi çalışmalar...

Mükemmeliyetimi çok seviyorum ondan uzaklaşmayı asla istemiyorum. Sadece kontrölcülüyümü kontrol edeceğime dair söz vere bilirim size 😊