Przeczytałem wszystkie 6 tomow Kroniki Diuny i moja ostateczna konkluzja jest taka,że jest to po prostu traktat filozoficzny Herberta oprawiony w "fabułę i postacie" żeby łatwiej się czytało i było bardziej przyswajalne. Choć nie jest to prosta książka. Uwielbiam;)
Moja Topka Sci-Fi: 1. Trylogia Wspomnienie o Przeszłości Ziemi - Cixin Liu 2. Solaris - Stanisław Lem 3. Ślepowidzenie - Peter Watts 4. Hyperion - Dan Simmons 5. Kontakt - Carl Sagan 6. Ostatni, którzy wyszli z raju - Marek S. Huberath 7. Koniec dzieciństwa - Artur C. Clarke 8. Spotkanie z Ramą - Artur C. Clarke 9. Marsjanin - Andy Weir 10. Diuna - Frank Herbert P.S. kolejny film od Ciebie który oglądam od deski do deski - świetna robota, czekam na więcej...
Ależ oczywiście, że jesteśmy zainteresowani Twoim TBRem sci-fi :) Ja z racji, że ten podgatunek przemawia do mnie troszkę bardziej niż fantasy, a w sumie to nie czytałam jakoś dużo w nim książek, to w ramach jakiegoś punktu wyjścia wypisałam sobie laureatów Hugo i Nebuli i mam w planach wyczytywać interesujące mnie pozycje, żeby jakoś się zapoznać z klasyką podgatunku. Nie wiem jeszcze jak mi to wyjdzie, ale chęci mam, więc będę krążyć po bibliotekach. Jak zawsze, miło się słuchało :)
Największe wrażenie w gatunku SciFi zrobiły na mnie Echopraksja i Ślepowidzenie. Czytałam z 7 lat temu i do dzisiaj chodzą mi po głowie. Koncepcja pochodzenia wampirów jest super, niepodobne do niczego co czytałam do tej pory, a to tylko poboczny wątek.
W moim przypadku bardziej znam i lubię SF aniżeli fantasy czy horror. Dlatego też z chęcią obejrzę Twój film na temat TBR książek science-fiction. W ogóle każdy dotyczący SF. Moim zdaniem najciekawsze rzeczy w fantastyce powstają na pograniczu jej podgatunków, takie trochę mieszanki wedlowskie :)
Czytalem Diunę, gdy miałem 17-19 lat. To jest zdecydowanie za wcześnie na taką socjologię i filozofie. Ale to, co już wtedy mnie uderzyło, to niesamowity koncept świata - lekko mistyczny choć z gruntu s-f.Koncept zakazu budowy maszyn myślących dziś robi się coraz bardziej aktualny, gdy coraz więcej autorytetów uważa, że to AI w przyszłości może być głownym zagrożeniem cywilizacji. I ja faktycznie zaczynam myśleć, że przyszłość ludzkości może też być taka, jak widzi w tej sadze Herbert. Koncept Złotej Ścieżki też genialny. Ciekawe, że na liście nie ma cyklu Odysei Clarka. FIlm filmem, ale książką też się zachwyciłem, szczególnie jej niesamowitą naukową precyzją. W którejś scenie pierwszej Odysei, naukowcy rozważają z punktu widzenia biologii, jakiego rozmiaru mogą być kosmici, którzy stworzyli monolity - i ta scena uświadamia mi, jaką potężną multidyscyplinarną wiedzę musiał mieć autor Odysei.
Ta książka to niestety przerost formy nad treścią. Napiszę więcej, Autor od pierwszej do ostatniej strony masturbuje się swoją erudycją i tworzeniem neologizmów. Tak się po prostu nie pisze książek dla czytelników, no chyba że głównym czytelnikiem jest sam autor. Zaraz pewnie napiszesz, że jej nie zrozumiałem. To nie jest najważniejsza kwestia. Wiesz co jest najważniejsze w stosunku do każdej książki. To, że czytelnik, który taką książkę przeczyta, jest w stanie ją streścić, opowiedzieć co przeczytał drugiej osobie tak, żeby ta osoba zrozumiała. W przypadku Perfekcyjnej Niedoskonałości to zadanie z góry skazane na porażkę.
Dopiero niedawno wróciłem do klasycznego fantasy i tak trafiłem na Twój kanał ( "Malazańka..."), ale ostatnie lata "siedzę" raczej w sci-fi i twardym sci-fi. i jak mogę coś zaproponować na tym poletku, co wg mnie jest najlepsze, co zostało napisane w ciągu ostatnich lat w sci-fi, to jest to "Wspomnienie o przeszłości Ziemi" Cixina Liu. Obłędnie zarąbista trylogia, która totalnie zryła mi beret w pozytywnym znaczeniu. A jeśli Dukaj bywa trudny, a lubisz wyzwania, to Neal Stephenson "Peantema" i Greg Egan "Diaspora". I bardzo dobrze się Ciebie słucha, lecisz w tle, jak eksploruję Galaktykę Euklidesa z "No Man's Sky" ;)
Wszystkie nieprzeczytane pozycje wpisuję na listę do nadrobienia. Koniecznie wrzucaj listę swoich książek do przeczytania, to już w ogóle będę miała inspiracje na cały rok 🤣
Piknik na skraju drogi powstawał w latach 70 XX wieku w Sowieckiej Rosji autorzy mieli kaganiec i pewnych rzeczy nie zdołali umieścić w książce. Co do obecnego wydania miejscami jest jeszcze gorzej literówki typu "Mapa śmierci " zamiast "lampy śmierci" i niepotrzebne spolszczanie niektórych nazw własnych. Mimo wszystko utwory Strugackich są klasą samą w sobie.
Bardzo Ci dziękuję z tę polecajkę - opowiedziałam o Cixinie mężowi, który generalnie nie lubi czytać, bo ma trudność ze skupieniem się na małych literach. Przeczytał 1900 stron trylogii Cixina w tydzień 😆
Z zasady nie czytam i nie oglądam horrorów, ale z czymś tam - czy to w formie papierowej, filmowej, czy elektronicznej - jednak styczność miałem i muszę powiedzieć, że mało jest takich rzeczy, które przeraźiły mnie - ale nie w sensie "jumpscare'owym - równie mocno i dobitnie, co pierwszy "rozdział" Hyperionu, a nie jest to mimo wszystko "horror". Poza tym, fajna lista i fajnie by było, gdybyś, jak znajdziesz chwilę, odświeżył swoje top książek/serii Fantasy :)
Biorąc pod uwagę to, co Dick uważał na temat Lema chyba nieprzypadkowe jest umieszczenie książek obu autorów obok siebie… 15:58 poprawnie wymawia się „Frankensztajn”. Tier ranking książek, które chcesz przeczytać brzmi bardzo ciekawie.
Natrafiłam na YT na kanał Bookpilled ,co prawda po angielsku , autora pasjonuje SF klasyka SF, można tam znaleźć sporo fajnych tytułów. Wiele z nich czytałam, ale Ognia nad otchłanią Vernora Vinge nie. Jeszcze ją chyba można kupić. Z Fundacją miałam ten sam problem ale podobała mi się. Na Apple tv+ jest bardzo dobry serial zrealizowany na podstawie tej książki. Niedługo będzie drugi sezon. Można ogarnąć lepiej ten cykl Asimova :)
Myślałam że czytałam mało SF, a tu w zasadzie każdą książkę znam, albo przynajmniej znam inne pozycje autora :) Dzięki za ten film i zdecydowanie poprosimy TBR SF.
Pewnie TBR zawsze spoko. Ja z Diuną mam własnie taką blokadę, że pierwszy tom bardzo mi się podobał, ale obawiam się, że im dalej tym będzie mocno inaczej od tego, czego oczekuje. Jednak dla mnie najciekawsze są te polityczne gry, a nie filozoficzno-religijne wątki, a chyba kolejne czesci to głownie to...
Moje top sci-fi to tetralogia Hyperion,Dana Simmonsa i dylogia Ilion/Olimp,tegoż samego autora. A co do 1 miejsca-Diuny-to jest to książka mocno zalatująca myszką,jak dla mnie zbyt młodzieżowa.
widzisz, masz rację - i szanuję. ja mam swoją, Dżihat Butleriański kupił mnie pewnym zdarzeniem, dzięki temu że mam dużą wyobraźnię. ps. od Diuny odbijają się lemingi które karmią się tvp1 i tvnem i... współczesnym chłamem na którego szkoda papieru. ps. ten komentarz nie ma na celu udowadniania niczego ani, o zgrozo obrażania istot ludzkich bo wiem że wszystko jest subiektywne, a to że ktoś daje se prac mózg- jego sprawa. Namaste
Koniec dzieciństwa - mega mnie zaintrygowałes! Chciałam ją od razu kupić, ale niestety nie jest dostępna :( Napisałam do Rebisu i podobno ma być dodruk za kilka miesięcy. Pozostaje czekać ;)
Przynajmniej możesz uzbierać 10 książek, bo u mnie nawet tyle się nie uzbiera :) Inaczej rzecz ma się z filmami. Film "Stalker" oglądałam mając z 15naście/16naście lat i zrobił na mnie ogromne wrażenie - parę razy w życiu do niego wracałam. Tarkowski umie w klimat. Film sf, który widziałam wiele razy to czywiście "Odyseja kosmiczna" (obie) Kubricka i kocham do dziś. Kiedy słyszę ścieżkę dzwiękową to zawsze widzę scenę z monolitem :)
Uważam, to co w Fundacji jest ukazane jako wielki koncept science fiction to pod pewnymi względami jest nasza współczesna rzeczywistość, w której żyjemy.
Dzisiejszy świat to raczej wstęp do Neala Stephensona czy Johna Brunnera... Dziś już nikt nie zadaje pytań stawianych przez Asimova. Czyli : co czyni nas ludźmi? Co to jest człowieczeństwo? Asimov to raczej dziecko swoich czasów. Po doświadczeniach II WŚ pragnął budowania lepszego, piękniejszego, otwartego na wszystkich świata. Co niekiedy można odebrać jako ukłon w stronę komunizmu. Ta... jedność w mnogości, różnorodności. Dzisiejsze trędy są skądinąd odwrotne. Mnogość jednostek.
@@grzegorzsobczak9002 Czytam akurat Stephensona Peanatemę, ale jeszcze jestem na początku. Ciekawe dokoąd zaprowadzi mnie ta przygoda ;) U Asimova konkretnie chodziło mi o koncept psychomatematyki, która świetnie sprawdza się do przewidywania przyszłych ruchów mas społecznych, ale jest wadliwa w odniesieniu do jednostki. Dzisiejsze algorytmy działają na bardzo podobnej zasadzie.
@@oksiazkach Tak. Oczywiście masz rację. Dzisiejsza wiedzą pozwala na konceptualizację zagadnienia. Ale... wracając do "Fundacji". Hari Seldon, przez całe dziesięć książek, nigdy nie przyznał że jego urządzenie funkcjonuje... Co narzuca nam koncepcję że była wielką mistyfikacją w celu manipulowania przyszłymi wydarzeniami.
Fajna lista, dużo pozycji do zapisania do tbr, bo ostatnio za dużo średniowiecznego fantasy i jest to trochę bardziej rozleniwiające niż dobre sci-fi aczkolwiek chciałbym się spytać czy tylko ja miałem taki ogromny problem z neuromancerem? Zachęcony i głodny świata cyberpunka przeczytałem 30 stron wiem, że to za mało żeby ocenić książkę ale O mój Boże nie dałem rady bardzo dużo słów które można kojarzyć filmami jak matrix czyli pojęcia jak macierz itp. ale mam jakieś nieodparte wrażenie że autor pisząc o tych rzeczach miał zupełnie inną wizję niż ja czytając. Po tych 30 stronach zasmuciłem się i powiedziałem sobie że prawdopodobnie jestem za głupi i potrzebałbym miliona przypisów z wyjaśnieniem co autor miał na myśli. Jeszcze raz spotkałem się że stwierdzeniem że William Gibson pisał o rzeczach o których w sumie nie miał pojęcia i przez to może mi się wydawać to takie miałkie i bez sensu choć trudno mi w to uwierzyć.
Jeśli coś jest podobne do "Procesu", to znaczy, że muszę to przeczytać... Ale po ponownej lekturze "Procesu" albo chociaż "Przemiany" (w oryginale), którą planuję na luty. Vonneguta próbowałam "Syreny z Tytana" i nie dobrnęłam do końca, może spróbuję coś innego. I oczywiście tak - chcę kolejnego filmu w tym klimacie, mimo że sama sci-fi nie czytam praktycznie w ogóle, ale co jakiś czas coś tam próbuję. :D
Syreny z Tytana, dla mnie opus magnum Vonneguta, który wiele niesamowitych książek stworzył. Minęlo 25 lat a ja wciąż rzucam cytatami z protokołów mędrców trafalmadorii
Zważywszy, że odnoszę wrażenie, że dużo bardziej cenisz sobie szeroko pojęte fantasy, to Twoje wybory mnie nie zaskoczyły. Bo poza Asimovem, Clarkiem no i może Gibsonem, to cała reszta nie jest za bardzo SciFi, a raczej po prostu fantastyką. Na takiej zasadzie, jak właśnie wspomniany Proces Kafki jest fantastyką, fikcją, alegorią... Potwierdza to to, jaką książkę Lema wybrałeś, czy np Gene Wolfe, który jak się nie zna kontekstu, nie ma się wiedzy o tym gdzie dzieje się akcja, to czyta się to jak Fantasy właśnie. Oczywiście są to wszystko cenione i uznane pozycje, większość z nich zdecydowanie sam lubię, jednak zabrakło mi czegoś z takiego Hard SF, czegoś o podróżach kosmicznych, kolonizacji obcych planet, wielopokoleniowych statkach etc. No czegoś oczywistego, gdy myślimy SF.
S-F moja miłość. Fantasy to raczej emocje i przygoda. S-F poszerzanie wyobraźni, zmieniające perspektywę. Adrian Tchaikovsky Dzieci czasu, przeczytaj. To polskiego pochodzenia pisarz z UK.
Tylko polskie wydania Diuny i książek Dicka mają okładki malowane przez Siudmaka? Mówią, żeby nie oceniać książki po okładce, ale te nowe wydania Diuny to już nie to samo..
Nagrasz film o książkach dobrych na początek z SF? Myślisz, że można sięgać po grube, cieżkie science fiction jeśli już czytało się podobne książki z fantasy?
Zdecydowanie nie. "Ciężkie" książki fantasy to bogactwo języka, mnogość postaci, ogrom historii prezentowanego świata, zawiłość fabuły i przede wszystkim skomlikowana psychologicznie konstrukcja bohatera. To "twarde" sci/fi to nacisk na ogromny skomplikowany świat pozbawiony tego "czynnika ludzkiego", filozofii... Człowieczeństwo, jego problemy przegrywają z opisem świata. To bardzo "suche" opowieści. Wyjątkiem będzie tu zapewne wspomniany przez Tomasza William Gibson który potrafi ten mechaniczno-cyfrowy świat przedstawić w sposób niesłychanie liryczny. Co jak słychać bardzo Go ujęło. I czemu się nie dziwię, bo mnie również. Jeśli czytasz high fantasy z pewnością zachwycisz się "Sześcioma światami Hain" Ursuli LeGuin. Dobrym początkiem na przygodę z sci/fi może być też Harry Harrison, Walter Tevis, Issak Asimov (cykl Roboty). Nie rozpisuję się bo z pewnością pojawią się ciekawsze propozycje.
@@danielektv9667 Czytałem je zgodnie z kolejnością nadaną przez wydawnictwo (oj, długo trwało nim je wszystkie pozbierałem, lubię maratonować opowieści) , i myślę że to najlepsza propozycja. Wszystkie książki stanowią logiczny ciąg, tak jakby Asimov miał już je wcześniej w głowie i z jakichś przyczyn zaczął od połowy (coś mi to przypomina... ) Ciekawym elementem są te trzy napisane przez Benforda, Beara i Brina. Choć doskonale wpisują się w kontekst, są w stylu bardzo odmienne od tych "oryginalnych" Zdecydowanie "cięższe", bardziej filozoficzne ale i z bardziej intrygującym konceptem. Paradoksalnie dla mnie najlepsze.
Listę tę dyskredytuje brak pewnej trylogii która tak naprawdę jest jedną, wielką opowieścią. Opowieścią, w której autor trzymając się praw fizyki, które są identyczne w całym wszechświecie (no może z wyjątkiem czarnych dziur), kreśli przypuszczalny rozwój ludzkiej cywilizacji i jej spotkanie z obcą cywilizacją. Jego pomysły np. na śledzenie ziemian przez tę cywilizację, mieszanie się wymiarów, pewien obiekt, który jako pierwszy dociera do Ziemi od obcej rasy, a który ziemianie uważają za prezent od kosmitów, a tak naprawdę nie jest nim tylko ... (brak spoileru), posiadający budowę ...(brak spoileru), teorię Ciemnego Lasu, na temat której można by dyskutować godzinami, czy ostateczną broń ofensywną i defensywną we wszechświecie są naprawdę ... kosmiczne. Chyba wszyscy już wiedzą o czym piszę. Oczywiście o trylogii Wspomnienie o Przeszłości Ziemi. Cixin Liu, mam takie wrażenie, pisał tę książkę w założeniu, że czytelnik będzie posiadał troszkę więcej niż podstawową wiedzę na temat fizyki i kosmosu. Wtedy lepiej będzie tę historię rozumiał i odbierał. Ale nawet jeśli nie, książka jest takim medium, w którym spokojnie te trudne rzeczy można wytłumaczyć bez straty dla tempa samej opowieści. Jest tylko jeden powód, dla którego nie umieściłeś tej trylogii na tej liście. Po prostu jej nie przeczytałeś. Ale to nie może być możliwe. Czytając tak ogromne ilości książek, prowadzić kanał o książkach, robić listę powieści SF i nie przeczytać jednej z najważniejszych książek w tym gatunku, to zakrawa na absurd. A jeśli ją przeczytałeś i jej nie umieściłeś, tym bardziej Cię to dyskredytuje. Każdy szanujący się fan SF musi obiektywnie (tak tak wiem, zaraz powiesz, że każdy obiektywizm jest subiektywny😋) przyznać, że to jedna z najlepszych książek SF w historii.
@@micham5315 Ale piszesz to jako osoba która przeczytała Wspomnienie o przeszłości Ziemi i uważa ją za niegodną tej listy? A może ją przeczytałeś i była za trudna dla Ciebie. Jeśli tak, nie wstydź się do tego przyznać. To żadna ujma na honorze. Wiesz, niekiedy pewnych rzeczy nie ogarnia się rozumem, nawet jeśli bardzo się tego chce. Bo jeśli nie przeczytałeś to nie masz prawa się wypowiadać. A mało tego wspomnę jeszcze o jednej książce, a raczej o całym cyklu, którego brak także dyskredytuje tę listę. Jest to Fundacja Isaaca Asimova
Brak dwóch pierwszych wynika z tego, że nic od tych Panów nie czytałem. To jednak dość istotny powód xd Do końca natomiast mocno zastanawiałem się, czy dać tu Extensę czy Problem trzech ciał i koniec końców postawiłem na książkę Pana Dukaja. :D
@@ksiazkowebajdurzenie5272 dlatego proszę Cie całym sercem moim, całą duszą, abyś Ty przeczytał "Dzieci Czasu" Adriana Tchaikovsky'ego, oraz chociaż pierwszy tom (a może nawet trzy pierwsze:) "Przestrzeń Objawienia" A.Reynoldsa.
@@ksiazkowebajdurzenie5272 Reynoldsa polecam, ma mroczny klimat i nie jest infantylne. Autor to astrofizyk i - jak w przypadku Wattsa - może nie jest mistrzem pióra, ale stworzył jedną z najciekawszych serii w sf.
Ciqin Liu zdecydowanie, Tchaikovskiego warto, ale Reynoldsa odradzam. Dopracowany i ciekawy świat SF - tak, ale oprócz setek stron opisów technologi on ledwo sobie radzi z postaciami a dialogi pisze takie że ręce opadają :)
Cixin Liu zachwyca tylko w trylogii "Wspomnienie o przeszłości Ziemi" pozostałe jego książki uznałbym za powiedzmy słabe. Reynoldsa ustawił bym w tej samej kategorii co Stephensona, czyli autorów piszących o niczym... ale, robiących to na najwyższym poziomie. Zresztą nie oczukujmy się, s/f to nie powieść psychologiczna. Złożona konstrukcja bohatera, wykwintne dialogi nie są ani istotne, ani potrzebne. Tu nie człowiek jest najważniejszy tylko jego reakcje na dostarczone bodźce.
Cykl ,,Fundacja'' jest według mnie idealny dla 10-12 latków, nie dla osób starszych. To literatura młodzieżowa, która nie podpadnie dorosłemu czytelnikowi, ze wzgledu na wiele nielogiczności, absurdów, naiwnego oglądu zaproponowanego przez Asimova świata. Jako dziecko byłem tym cyklem zachwycony, dziś już do niego już nie wrócę, nie chcę psuć sobie dobrych wspomnień.
"Fundacja" to nie zamysł kreacji świata by usatysfakcjonowć gawiedź a pytanie co czyni nas ludźmi, dokąd zmierzamy, kim i gdzie chcemy być za dziesięć, sto i tysiąc lat. To książka o istocie człowieczeństwa.
@@grzegorzsobczak9002 Clou tej serii jest pomysł że można przy pomocy logiki i działań matematycznych przewidzieć przyszłość ogromnych organizmów politycznych w zakresie wielu tysięcy lat. Autor nazwał to ,,psychohistorią'' z tego co pamiętam. Nie przypominam sobie by Asimov miał ambicje by dokonywać jakichś większych filozoficznych eskapad dot. istoty człowieczeństwa. Mnie tam on kojarzy się z lekką , młodzieżowa literaturą o głębi przekazu idealną dla kilkunastoletnich miłośników space opery.
@@dezorientacja2371 I sądzisz że z tego powodu Asimov uważany jest za jednego z trzech (Asimov, Bradbury, Clarc) najważniejszych pisarzy s/f? Myślę że coś Ci umknęło. Asimov jest jednym z tych genialnych pisarzy którzy używając prostej formy potrafią przekazać bardzo istotne kwestie. Element modelu matematycznego to nie clu a narzędzie do głębszych rozważań. Generalnie nie o tym jest książka. Jak pisałem to pytanie gdzie zmierza ludzkość. Czy "roboty" , a więc super umysły (nawiązanie do przywódców krajów) mają prawo decydować o ludzkości? Czy potrzeba planu byśmy znów nie stoczyli się w otchłań. Czy powinniśmy odgrodzić się od naszej przeszłości, wymazać ją i stać się kimś innym? A tak przy okazji, Seldon nigdzie na przestrzeni 10 tomów nie powiedział że jego model działa. A wręcz przeciwnie.
LOL w kategorii bzdura roku zaszczytne miejsce na podium. 10-12 latek albo jej nie zrozumie, albo będzie dla niego za trudna. Na pewno przeczytałeś cały cykl 7 książek czy wypowiadasz się tylko po przeczytaniu pierwszej części? Rozumiem, że jako dziecko kiedy czytałeś rozumiałeś wszystko, szczególnie tomy Agent Fundacji i Fundacja i Ziemia napisane w latach 80-tych? Rozumiałeś jako 10 latek wszystkie szczegóły techniczne lotów kosmicznych, opisy atmosfer planet ich składu chemicznego i wiele innych opisów praw fizyki i kosmosu tam zawartych? Jeśli tak, to bez dwóch zdań, mamy geniusza.😯
@@grzegorzsobczak9002 Powoływanie się na autorytety nie za wiele się zda.Harry Harrison wyśmiewa w Billu-bohaterze galaktyki koncepcje Traktora,miasta obejmującego całą planetę.Wielki pisarz SF.A taki np.Adolf Hitler to nie dość że cenił głównie westerny to i miał coś do Żydów. Taki Asimov raczej nie zyskałby aprobaty tego pana.A jest on uznawany za jednego z największych zbrodniarzy na świecie.Ilu zbrodni ty Grzegorzu dokonałeś aby krytykować gust byłego kanclerza 3 Rzeszy?
