Przeczytałem wiele książek, zapoznałem się z baśniami, legendami i mitami, na półkach stoją najsmutniejsze, najpoważniejsze i najgłębsze powieści kiedykolwiek napisane - filozofia, poezja, literatura, teksty religijne. I czuję, że jedynie zatoczyłem krąg. Stąd wychodziłem i tu wracam. Teraz już nie czytam, nie myślę, jedynie słucham godzinami tej piosenki, bo w niej zawiera się wszystko. Straciłem w życiu bardzo wiele: matkę, brata, miłość życia. Ludzie pojawiają się w moim życiu i szybko odchodzą, przerażeni melancholią, z której nie mogę wyjść. Na terapiach i lekach od lat. Próbowałem wszystkiego, aby zyskać spokój, aby chociaż przez jakiś czas nie bolało. Nic nie pomaga. Najchętniej zakończyłbym to wszystko, przestał istnieć - marzę o tym, aby kosmos zapomniał o moim istnieniu. Ale to niemożliwe. Są ludzie, dla których muszę żyć. Sznur jest w szufladzie, ale wiem, że go nie użyję - nie ma na to szans. Słucham tej piosenki i zastanawiam się: czy na tym polega życie? Aby tylko cierpieć i cierpieć ten nieznośny ból, cierpieć samotność, rozpacz i siedzieć, zamurowany, w wieży melancholii? Chciałbym dawać radość, dawać dobro, przydać się. Smutek jednak, który mnie trawi i pochłania każdego dnia, nie pozwala na to. Siedzę tu i zastanawiam się, jaki ma sens w ogóle kłaść się spać, jaki wstawać. Życie czeka, niecierpliwi się, wymaga - a ja jestem bez sił. Chciałbym powiedzieć: będzie dobrze, lecz nie jestem w stanie. Obyście znaleźli to, co was pocieszy, kogoś, kto wyciągnie was z wieży melancholii, abyście mogli na zawsze pozostawić ją w oddali i zapomnieć o niej.
Nikt nie odzwierciedla lepiej mojej duszy od Artura. Pokochałam ta piosenkę jako nastolatka i po latach jest tak samo aktualna. Mam nadzieję, ze wszyscy którzy czują sie jak ja kiedyś znajdą ukojenie
Sluchalam tego, przechodzac swoj nastoletni bunt, 2006, 2007 rok... a teraz mam 31 lat i znowu tu jestem. I kiedy to trafia do mojej glowy, to czuje sie, jak wtedy, jak tamta dziewczyna sprzed lat, ktorej mi brakuje w tym natloku obowiazkow doroslego zycia. 16 a 31 - skala problemow zupelnie inna, jednak emocje wciaz te same.
Ta piosenka brzmi jak wołanie o pomoc...😢tyle lat ją znam, dopiero gdy sama zmagam się z bolącym wnętrzem naprawdę rozumiem sens jej słów....to wyartykułowanie tego,co wielu nosi w głębi swojej duszy...pozdrawiam wszystkich "emocjonalnych" kaleczniaków 💔❤️🩹💌 🙋🏻♀️
Zawsze, słuchając Myslovitz, czytałem komentarze pod utworem. Pośród różnych linków, rozmów na temat innych utworów, innych zespołów znajdowałem mnóstwo wyznań. Wiele osób pisało o tym, że im smutno, że wracają do tego utworu po jakimś doświadczeniu, raczej negatywnym. I tak się zastanawiałem zawsze, czemu? I chyba teraz jakoś zrozumiałem, że jest - nawet w zamknięciu - potrzeba wygadania się, powiedzenia czegoś, ale jednak dalej wcale nie tak, żeby ktoś usłyszał, a żeby po prostu powiedzieć. I ja nie mam pamiętnika, ani dyktafonu... więc chyba pozostaje mi także tutaj zostawić wpis, tak po prostu.
Każda piosenka Myslovitz (z tych smutnych) to idealnie podsumowanie mojego nastroju bezsensu życia. Nie czuję się potrzebna, a chciałabym tylko sie tak szczerze przytulić i wypłakać na ramieniu... ale zapomniałam że juz nie potrafię płakać. Nikt mnie nie rozumie...
Podobno najsmutniejszą piosenką świata jest "Gloomy Sunday" - osoby, które tak uważają, na pewno nigdy nie słyszały "wieży melancholii"... pozdrawiam melancholijnych
W kwestii najsmutniejszych piosenek świata dla mnie od zawsze wygrywa Radiohead, u nich co drugi utwór nastraja jedynie do jednego... O, np. to: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-nZq_jeYsbTs.html
Ta piosenka to jak nóż delikatnie krojący CIę na oczach byś zobaczył przeszłość i to co Cię boli. I jak dla mnie teraźniejszość. Niszczycielska potęga...
Przyjemne uczucie. Poczucie bycia zrozumianym. Melodia kojąca myśli. Stety, niestety nie jestem w stanie się zabić więc zdecydowanie słuchanie tego umila mi życie.
Pytasz wciąż co tam u mnie czy coś Czy zmieniło się tu chyba nie Znowu dziś chciałem odmienić świat Ale z tego i tak nie wyszło nic Smutna twarz czy to już jestem ja Czy to ten kogo ty tylko znasz Ja i tak przecież nie zmienię się Choćbym nie wiem naprawdę jak chciał Tylko pstryk i już nie ma mnie Czasem bardzo tego chcę Zostawić wszystkich was Szukam czegoś przez cały czas Co zatrzyma mnie Wszystko drży i przeszkadza mi śmiech Lepiej odejdź już stąd zostaw mnie Nic to nic przecież wiesz przejdzie mi Tylko deszcz zmyje z szyb brudny śnieg Tylko pstryk i już nie ma mnie Czasem tylko tego chcę I już nie starać się Siedzę sam w tej wieży bez dna
moje życie w końcu wyszło na prostą a ja dalej czuje ten sam brak jakichkolwiek emocji, jakbym miał puste serce, ciągnie się to miesiącami i każdego wieczora czuje to samo mimo, że wśród ludzi zakładam maskę
Tylko prawdziwa miłość drugiego człowieka potrafi wszystko wyleczyć wiem bo mnie się udało często tu bywałem dziwne że miłość może cię uratować z tej otchłani samotności ale może też w niej ciebie zamknąć wszystko zależy na kogo trafisz najgorsze jest to że częściej trafiasz na ludzi którzy chcą byś był ich psychologiem doradcą itp biorą wszystko co najlepsze ...... przyjaźń ,miłość , zaufanie i zostawiają ciebie później bez niczego bo liczy się tylko ich szczęście. Mam dalej kłopoty z depresją mimo że minęło już sporo czasu bo byłem psychicznym wrakiem ale powoli się to prostuje życzę wszystkim szczęścia w miłości bo to w życiu najważniejsze pozdro dla wszystkich którym chciało się to czytać
wszystko zależy tylko od ciebie samego. to czego szukasz to przyciągasz. to nie jest pech a przeznaczenie. zmień perspektywę samego siebie a zaczniesz i żyć i inne rzeczy dostrzegać. nie jest może proste ale tak się dałeś zaprogramować. pozdrawiam
Ta piosenka to elementarne samo okaleczenie psychiki. Nihilistyczny masochizm który jest czystym paradoksem przyjemności bólu i bólem którym płacimy za przyjemność.
Pierwszy raz napiszę komentarz pod jakimkolwiek filmem na tej platformie.. Nie wiem jakim cudem, ale dopiero teraz znalazłam ten utwór, jako, że pierwszy raz go słucham, podłączyłam słuchawki, położyłam się i zamknęłam oczy. "siedzę sam w tej wieży bez dna...", po tych słowach melodia podpowiadała mi, że będzie coś dalej, a jednak melodia się urywa i trochę tak jakby pulsuje, w tym momencie dosłownie wstrzymałam mimowolnie oddech i automatycznie otworzyłam oczy. Nie wiem co dokładnie poczułam, ale jestem za to niezmiernie wdzięczna.
Kiedyś będzie lepiej. Chociaż ta piosenka daje mi takie dobitne przeświadczenie że nie koniecznie, wsłuchując się w tekst wyczuwam dreszcz bo ile w tym prawdy jest. To smutne kiedy czujesz, kiedy sobie uświadomisz, zwieść się swojej świadomości jest tak łatwo, a otoczenie jest tylko napędem do tego wszystkiego, jak czytam niektóre komentarze to nagle zamieniam się w 5 letnie dziecko które jeszcze tak mało wie i podczas dysonansu poznawczego poczuje coś czule. Ludzie starajcie się szanować nawet te minimalne elementy w naszym życiu, nie dajcie się zwieść swojej świadomości, nie upadnijcie, trzymajcie się cieplutko. Peace.
Cudny, melancholijny, głęboki, delikatny, wrażliwy utwór oddający chwile samopoczucia. Kiedy coś nie idzie tak, jak trzeba to współtowarzyszy nam. Na szczęście teraz mamy za oknem słoneczko, przepiękny obraz kawałka świata, więc do dzieła życie, pozdrawiam i ściskam serdecznie 🌞🌸🍀🤗
"najlepszy polski zespół, co tu dużo gadać, poeta przy mikrofonie" to mój komentarz z przed 4 lat. nic się nie zmieniło. Król Artur I Najwspanialszy!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dawid Subda bardzo glupie stwierdzenie, mowisz jakbys znal kazda muzyke na swiecie. Taka muzyke tworzy sie caly czas i zostaje tez ta z wczesniejszych lat. Tak jak i teraz tak wczesniej tworzylo sie chlam, a muzyka jest taka sama tylko ewoluuje na jeszcze inne strony
Opisałaś dokładnie to co mysle o muzyce słuchając każdego gatunku muzyki w kazdym można odnaleśc wartości w rapie jazzie rocku lub wielu wielu innych. Odnosi sie to do wielu inych apektów naszego życia książek filmów itd.(przepraszam za błęy językowe i gramatyczne jeżeli sie takie pojawiły)
Nie wiem, chce mi się płakać gdy to słyszę. Lecz nie uronię żadnej łzy. Życie tak mnie utwardziło, że jestem jak kamień. A serce wyschło, tak jak łzy. Miłość nieraz pali jak ogień zostawiając serca popioły. Dla mnie to piosenka o popiele, popiele serca spalonego miłością.
3 rok z rzędu jestem na pogrzebach co zrobili pstryk. Wracam do tej piosenki i wspominam ludzi których już nie ma... Nie róbcie niczego takiego każdy o was pamięta każdy chce z wami spędzić chwilę... Nie jesteście sami.
Pamiętam jak w liceum słuchałem tej piosenki po nieszczęśliwej miłości. Rok 2024 kobita, dzieciak a ja nadal lubię jej słuchać. Szkoda że coraz mniej takiej muzyki. Pozdrowienia dla wszystkich nie łamcie się 😉
"Nic to nic, przecież wiesz, przejdzie mi Tylko deszcz zmyje z szyb brudny śnieg" - To jest genialne! Tego stanu trafniej opisać się nie da. Że też po tych kilkunastu latach dostrzegłem geniusz tego wersu ( jak i całej piosenki).
" znowu dziś chciałem odmienić świat..." znowu wieczór, samotność i papierosy, znowu próbuje zrozumieć czemu ten świat na trzeźwo jest nie do przyjęcia?
Mimo, że mam 15 lat potrafię docenić wartość tak pięknych piosenek jak piosenki Rojka czy Myslovitz (jeszcze z Rojkiem), akurat ta rozkraja moją duszę, psychikę i serce na malutkie kawałeczki i sprawia, że na całym ciele mam dreszcze. Cieszę się, że istnieją tacy artyści i zgadzam się z wypowiedziami poniżej, Rojek bez Myslovitz i Myslovitz bez Rojka to nie to samo co kiedyś.
Pewnie wrócę tu, tak jak wracam co parę tygodni lub miesięcy. W okresach słabości, tęsknoty za człowiekiem, który wydaje mi się tak bliski a jednocześnie daleki. Tęsknię za człowiekiem, który odrzucił wszystko o co się starałem i zmienił się w zupełnie inną osobę. Za człowiekiem, któremu ocaliłem życie i który nazywał mnie swoim aniołem. Chciałem dobrze i chciałem mieć piękną znajomość na lata, inwestując w to całe serce, które już wcześniej było skrzywdzone przez innych. Teraz, znowu sam, w mojej wieży bez dna, mogę mu życzyć wszystkiego dobrego, pomimo tego, że bardzo mnie skrzywdził i zniszczył to wszystko na czym mi zależało swoimi kłamstwami i brakiem empatii. Tak długo szukałem czegoś co mnie zatrzyma. Małego powodu. Choć nie czuję już sensu czegokolwiek. Nie rozumiem jak można tak potraktować innego człowieka, którego nazywa się przyjacielem. Pozostały wspomnienia - odległe i piękne oraz bliskie i bolesne. Wspomnienia mojej kochanej "kaczki". "Znowu dziś chciałem odmienić świat". 02.08.2020.
Trzymaj się, nie poddawaj się, nie jesteś sam. Ja też walczę o każdy następny dzień, byle tylko przeżyć... ❣️ Niestety wiem jak to boli być zranionym i przez to nie umiem już nikomu zaufać..
Fenomenalne piękne i smutne,takie życie.Tak od 3:30 do końca utworu dreszcz przeszywa ciało.Tylko pstryk i już nie ma mnie.Rojek wracaj ze swoim głosem do Myslovitz
Kiedyś usłyszałem gdzieś Długość Dźwięku Samotności i zakochałem się w Myslovitz, głos pana Artura plus melancholijna muzyka ... coś co dociera wprost do duszy ❤ słucham rok 2023 - rocznik 99.
Piękny utwór który wymusza naszą dobrowolną refleksję którą już i tak posiadamy a uskutecznia się ona tym bardziej, jeżeli jesteśmy akurat w rozsypce, pogrążeni w życiu, przeżywamy trudny czas czy choćby jesteśmy w żałobie jak ja obecnie. Takie kawałki zdecydowanie otwierają umysłu horyzonty. Aktualnie płacze jak pies i uwydatniam swoje emocje. Załoba po stracie mojej mamy i zarazem najlepszego przyjaciela, bardzo mnie znokautowała, ale myślę sobie, że to jest mimo wszystko bardzo ważne, aby przeżywać to co było cenne i w tym życiu już odeszło bezpowrotnie, a takie kawałki uwalniają te emocje. I oczywiście również miewam myśli, czy już z sobą nie skończyć, ale to nie takie łatwe, więc staram się trwać, walczyć jako tako i być tutaj na ziemi jeszcze, choć bywa kurewsko ciężko i nikt nie może pomóc. Pozdrawiam wszystkich w podobnym stanie. Dużo pomyslności dla Was, poza tym życiem będzie na pewno lepiej, głęboko w to wierzę. :)
czy to nie wspaniałe, że kochamy ten zespół za ich muzykę , a nie za skandale, jakieś pokazywanie sie w telewizyjnych show na siłę, to wszystko jest daleko od nich, chociaż zdobyli dużą popularność w Polsce, to zrobili to z taką ... godnością
Właśnie dotarło do mnie co czuje.. co ze mna jest nie tak, chciałabym sie urodzić w innych czasach nie kiedy wszystko jest tak przytłaczające. Dopadł mnie właśnie ból istnienia.. tęsknię za takimi czasami o jakich Myslovitz pisze..
Nie potrafię wybrać najlepszej piosenki Myslovitz, bo każda taka jest na swój sposób, ale ta zdecydowanie najbardziej wbija w fotel , niezmiennie od kilkunastu lat. Wracam do niej co parę lat i zawsze tak jakby to był pierwszy raz ... niesamowite ...
To właśnie jest Sztuka, przyjdź na ten pomysł coś takiego niesamowitego stworzyć. Sam ten Tekst jest czystą filozofią, to coś właśnie, co nie każdy zrozumie.
piękna ta piosenka.. bosko usypiająca melancholia i wspaniały głos Rojka... tylko pstryk i już nie ma mnie, czasem bardzo tego chcę, zostawić wszystkich was... szukam czegoś przez cały czas..
ukochane, najwspanialsze,najbardziej wzruszające i oddające wszystkie moje uczucia 5minut i 14sekund Rojek! tylko on potrafi tak idealnie wyrazić moje uczucia.
sluchajac tego kawalka zaczyna ogarniac mnie takie dziwne uczucie przeminjajacych wspomnien czasy kiedy z kolegami i kolezankami bawilo sie w berka na polu, skakalo po drzeach a nie siedzaialo przed kompem ( chce te stare dobre czasy )
Polecam również "High Hopes" Pink Floyd, koniecznie wersję z trasy Pulse na żywo. Dla mnie to najlepsza piosenka w historii, mistrzowsko opisuje uczucie nostalgii
You still ask how I am and what's up And if this place has changed? I think not One more time I tried saving the world But I failed all the way in my attempts This sad face, Iis it what I've become? Or is it just the one that you know? Anyway, I will not ever change Yeah, no matter how badly I try Just a click, and I'm really gone Sometimes, this is what I want To leave you all behind I seek something most of the time That could hold me back Things vibrate laughter's something I hate You should now go away, let me be It's all right, well, you know I'll be fine Rain will wash dirty snow off the panes Just a click, and I'm really gone Sometimes, this is all I want So that I'll cope no more I'm alone in this tower, no floor
"Smutna twarz, czy to już jestem ja Czy to ten kogo ty tylko znasz Ja i tak przecież nie zmienię się Choćbym nie wiem naprawdę jak chciał ..."? ------------ Niejednokrotnie w naszym życiu, wystarczy jedna chwila, aby nasze emocje, uczucia zamknąć szczelnie w " Wieży Melancholii"...Aby móc je oswobodzić , wyjść z tej wieży bez dna, potrzeba wiele wysiłku... Jakże wymowny tekst, muzycznie pięknie oprawiony, subtelne wykonanie... Mój pełen zachwyt !
Ever since i heard this song, ever since i visit Polska since age 14...now im 33...this is still how i feel about Polska. 2 weeks is great, but after...i start having mental break.
Sluchajac tego kawalka czlowiek zostaje wprowadzony w inny swiat... Ból i samotnosc , brak zrozumienia - te uczucia ogarniaja sluchacza. Patrzac na komentarze i ich jakosc mozna jednak nabyc nadzieje ze takich ludzi jest wielu
Uwielbiam ich piosenki. Zawsze mają coś w sobie, co dotyczy także mnie. "Szukam czegoś przez cały czas, co zatrzyma mnie" ale, niestety, to nie będziesz ty. Przykre.
