W księdze objawienia jest napisane że każdy zbiór ma swojego anioła kobiety powinny nakrywać głowy ze względu na obecność aniołów a także żeby przykryć chwałe mężczyzny ponieważ kobieta jest jego odbiciem natomiast mężczyzna modli się z odkrytą głową aby odkryć
Anioł literalnie to....posłaniec. Poza tym wątpię, żeby Jan pisywał do...aniołów. Jakoś nie przyjmuję tej interpretacji (że na czele zboru stoi konkretny "anioł"). Być może Paweł odwołując się do aniołów, wzmacnia po prostu argument z porządku stworzenia. Żona ma być uległa mężowi, ma go "poważać", a zewnętrznym symbolem tej uległości jest nakrycie głowy, symbol "władzy"- trochę spekuluję, ale być może chodziło o to, że kobieta mogła publicznie przemawiać w zborze (prorokować i modlić się), a takie coś w ogóle nie uchodziło Greczynkom w tamtych czasach. Kobieta w Grecji z I w. była własnością ojca, potem męża- jeśli chciała być szanowana, musiała uznawać ten społeczny porządek rzeczy. Jeśli więc publicznie przemawiała, to powinna zgodnie z tamtym obyczajem zasłonić włosy (nakryć się), aby w ten sposób pokazać, że nie burzy porządku społecznego i nie zaczyna jakiejś rewolucji. Z odkrytymi włosami paradowały za to po ulicach Koryntu prostytutki, a także kobiety, którym z jakichś powodów ("hańba") obcięto lub ogolono głowę (niewolnice, cudzołożnice...). Myślę, że ludzi żyjących w tamtych czasach symbol nakrycia głowy przez kobietę był czytelny. Dzisiaj w Europie nikt nie kojarzy tego symbolu jako znaku uległości żony wobec męża czy uznania porządku społecznego w kontekście porządku stworzenia. Poza tym- jeśli to jest tak ważne, to czemu Paweł tego samego nie polecił...Rzymiankom? Zwrócił uwagę na ich kunsztowne fryzury, zalecił skromność, ale nie nakazał nakrycia głowy...Przez kilka lat i ja nakrywałam głowę do modlitwy, pozostając pod urokiem nauk uświęceniowych, przekonana, że tego wymaga posłuszeństwo wobec Słowa Bożego. Nic dziwnego- po pobycie w zborach, gdzie grzech miał się świetnie, herezje również, a starsi i pastorzy nie dbali o to (za to wywalali ze zboru za brak ślepej lojalności wobec siebie samych) wydawało się, że wreszcie odkryłam prawdziwą "duchową przystań". Czar prysł, kiedy podeszłam bliżej do tych środowisk i zobaczyłam, jak to naprawdę funkcjonuje i do czego prowadzi. Poza tym- jeśli nakrycie głowy to nieposłuszeństwo wobec Słowa, to każda kobiet modląca się z nienakrytą głową- grzeszy. Pozostając w świadomym grzechu nie może być...zbawiona, bo to się wyklucza (szczególnie, jeśli ktoś przyjmie założenie o utracalności zbawienia, a takie założenie mają środowiska uświęceniowe). To by skazywało doskonałą większość chrześcijanek na piekło...Absurd.
Pawel nie mowi o kulturze,tylko o posłuszeństwie Słowu Bożemu. Tu nawet nie jest potrzebna dyskusja,tylko posłuszeństwo Bogu. Wprawdzie tylko w liscie do koryntian jest mowa o nakrywaniu głów przez niewiasty,ale ap. Paweł słowa te przejął od Pana i pisał,ze kto ktego nie uzna,sam nie bedzie uznany. Pamiątka wieczerzy Pańskiej również jest tylko raz wspomniana przez ap. Pawła w 1liscie do Koryntian,a jednak obchodzimy ją,np co tydzień,inne zbory co 2 tyg.
Też tak myślałam. Ale kiedy wczytujesz się w kontekst, w tym ten historyczny i kulturowy, to jednak pojawia się parę pytań...Dzisiaj nakrywanie głów przez kobiety nie znaczy nic, nikogo też nie gorszy, jeśli kobieta włosów nie nakrywa. Kiedyś odkryte włosy kobiece stanowiły zgorszenie, uważano, że są siedliskiem żądz seksualnych. Dodatkowo kobiety bardzo kunsztownie te włosy plotły i ozdabiały, zatem epatowanie fryzurą uchodziło za nieskromne. Dzisiaj nikt tak nie patrzy na kobiece fryzury (rzadko kiedy kobieta przesadza z "fryzowaniem się"; obcinanie włosów na krótko również nie jest gorszącą rzeczą w naszej kulturze). Uważam, że nie wolno nikogo zmuszać do nakrywania głowy i wmawiać mu, że jest nieposłuszny Słowu, jeśli tego nie robi. Podobnie jest z umywaniem nóg przed/czy po wieczerzy Pańskiej.
