Perspektywa - podstawy (#7) Praktyczna Akademia Rysunku i Malarstwa 

Mi

Mi

Mi

mi

pogczamp

Ja 6 b

Jej XD

Ależ oczywiście, że hiperrealizm jest pełen wartości - jest sztuką wymagającą od twórcy przede wszystkim ogromnych pokładów cierpliwości i perfekcyjnego wręcz opanowania warsztatu - nikt tego nie kwestionuje. Jednak, wielu młodych artystów (pozostających na etapie przygotowania zawodowego) zamiast się uczyć, idzie obecnie w kierunku efekciarstwa jaki daje hiperrealizm kompletne zapominając o klasycznym ujęciu tożsamości bycia malarzem - całą swoją uwagę koncentrują oni głównie na "zajebistości" kopiowania zdjęć i towarzyszącym temu podziwie publiczności - żal patrzeć, gdy młody, uzdolniony człowiek porzuca ćwiczenia koordynujące umiejętność patrzenia, nie umie poprawnie narysować zwykłego jabłka, a zabiera się za portrety stosując rzutnik i dążąc do skopiowania fotografii, aby zrobić wrażenie na Instagramie. Nie umniejszam i w żaden sposób nie deprecjonuję hiperrealizmu - przestrzegam po prostu adeptów przed tym, aby na etapie poznawania elementarnych zasad sztuki rysowania i malowania, nie dążyć do technicznego perfekcjonizmu tak charakterystycznego dla hiperrealizmu, ponieważ wielokrotnie widziałem już porzucenie pracy twórczej przez utalentowanych ludzi z powodu rozczarowania i zawodu powodowanego dążeniem do, zabójczego na etapie nauki, perfekcjonizmu i efekciarstwa.

Hubert Dabrowski wystarczy zrobić zdjęcie.....

Hiperrealizm nie staje się dobry i wartościowy tylko dzięki temu, że użyto do niego trudnej techniki osiągania efektu. Powinien tak samo jak inne style stosować się do zasad kompozycji i perspektywy. Inaczej mówiąc, można hiperrealistycznie namalować zły obraz, jeśli się poza skupieniem na realistyce nie zadba o inne elementy.

JD

Jd

@@wuwupl331 JD