S06E15 Czy praca jest wartością? - O Zmierzchu 

Bardzo dziękuję za wątek związany z niedoszacowaniem pracy nauczycielek i innych sfeminizowanych zawodów, dla których residuum są przede wszystkim emocje i relacje.

Wspaniały temat.. Jesteście b.młode a tak mądrze o ,,pażdzierzowcach- rodzicach,,z lar okrągłego stołu rozmawiałyście ..to wszystko było wartościowe , bez przeszłych zdarzeń nie byłoby tego w czym jesteśmy. Gdy nastaly lata ,,po pazdzierzach,, zostałam zwolniona po 18 latach bycia ,,pracowitą,, bo liczył się spryt, tempo i bezduszność. Nie pasowałam do nowego systemu. Wyjechałam z Polski. Zajęłam się zupełnie odrębną dziedziną , bo tam czułam że to ma sens. Pozdrawiam i życzę duchowego spełniania się w pracach. Pani ,,mroczna,, jest Pani wyjątkowa jak i ws,ystkie ,,gościnie,, I goście. Mój wujek był szewcem a w dni wolne , takie sobie sam ustalił jeździł dorożką po Łańcucie. Także tego...

Fantastyczna rozmowa. Tak gęsta, że musiałam słuchać w kawałkach.

Bardzo wartościowy podcast na temat wartości. Na moje szczęście nie pracuje w korporacji . Jestem nauczycielką. Ta praca daje mi dużo satysfakcji. Uczę się od moich uczniów i pomagam im w poznawaniu świata, emocji najlepiej jak potrafię. Wdzięczność i sympatię, jaka otrzymuję w zamian nie ma porównania z niczym innym . Pieniądze są dużą pomocą w życiu, ale szczęścia mi nie dają. Czasami jestem na siebie trochę zła, że mam to zarabianie pieniędzy tak zupełnie gdzieś. To też nie jest dobre, taki zwis. Pozdrawiam serdecznie.❤️

Idealistyczny dzieciak to ja! Dziękuję za rozmowę, która zebrała w całość, to co od wielu lat kołacze się w moich myślach i sercu. Dla wielu jestem idealistycznym dzieciakiem, albo po prostu gadam po próżnicy, bo na koniec dnia robotę trzeba mieć i o czym tu rozmyślać. Dziękuję ogromnie za tą rozmowę.

Bardzo ważny temat. Dziękuję, Marta!

Dzięki za odcinek, właśnie teraz bardzo go potrzebowałem

Dziękuję

Patrze na moich rodziców i nie sa ani szczególnie szczesliwi ani spelnieni zawodowo a prace wynosza pod niebiosa,gdyż stała się wytłumaczeniem na "nie bycie" gdzie indziej np. z rodziną i nobliwą zajętość. Totalne pomieszanie wartości. Mega smutne i nie chce tak żyć. Zatrzymalo mnie to.

Dziękuję za dziś ❤ Pierwsza * Skoro pisarz - pisarka, to może pokusimy sie o nurek - nurkarka😂😂😂 Druga* Dziękuje z całego serca - czułam, że jest coś nie halo, a teraz już rozumiem, że moje zajecie to zawód SPREKARYZOWANY - dobrze wiedzieć, że to ma imię ❤

Pani Niedźwiedzka słuchamy Panią namiętnie ja moja siostra i siostrzenica jest Pani trochę szorstka...ale okrutnie merytoryczną i warta każdej minuty

To ja mogę być takim herbacianym mnichem

Dziewczyny jak zwykle mega ! However - nie ma idealnie. Wiadomo , ze przymus pracy , żeby zapłacić rachunki jest forma zniewolenia, ale jednak mamy o wiele więcej możliwości stania się kimś innym niż taki szewc z cechu w średniowieczu . I to już jest kurna bardzo dużo. Zwłaszcza w Europie, gdzie edukacja jest darmowa. Jasne, ze można zle wylosować rodzine , ale mój rocznik, 83 , w połowie z rodzin patologicznych, naprawdę wyszedł na ludzi pomimo ograniczonego kapitału kulturowego rodziców. Choć choć jedno z rodziców musiało być wykształcone. Ale nawet jeśli było średnio, to ludzie przędą lepiej niż och rodzice. Jeszcze jak ktoś ma 3 szare komórki i chęci to bardzo dużo może a nawet o korpo się nie otarłam . Bo tak wybrałam. Ja głosiłam to samo compokolenie Z zanim to było modne. Na pełny etat przepracowałam w życiu w sumie rok. Pracuje dużo mniej a i tak stać mnie na wszystko , kupiłam dom itd. Ale to za granica. I przede wszystkim bardzo lubię swoją pracę. Nie wyobrażam sobie spędzać po 8 h dziennie w miejscu, którego nie lubię. Musiałabym palnąć sobie w łeb. Zreszta każda praca po 8 h dziennie codziennie latami to niewolnictwo. Życie przecieka wtedy przez palce, jestem wiecznie zmęczona , nie mam siły na noc poza ta praca - czy to jest życie ? No nie. Dlatego takie okresy tylko mi się zdarzają, ale nie mogą być norma, bo ja nie po to istnieje, żeby zrujnować sobie zdrowie w pracy.

Praca zawsze była czymś co człowiek musiał wykonywać. Jednocześnie będąc istotami społecznymi pracowaliśmy dla siebie, rodzin czy swych panów i społeczeństwa. Praca jest i była motorem rozwoju. Już to wystarczy by udczuwać sens swej egzystencji i starań. Opresyjność w pracy też była potrzebna dla ewolucji społeczeństw. Nie bylibyśmy dziś tym czym jesteśmy bez tego. Wiele zawdzięczamy poprzednim pokoleniom. Oczywiście w dobie internetu trudno nam docenić małe rzeczy bo jesteśmy przebodźcowani. Nowe społeczeństwa stoją przed nowymi wyzwaniami. Zawsze jednak w życiu chodzi o doświadczanie wartości. Te zaś, są też w naszych pracach.

Wartością jest to co uznamy za wartościowe a dobrym człowiekiem ten, który robi wartościowe rzeczy. Niektórzy uznają za wartościowe nieustanną prace całe życie dzień w dzień i comiesięczne przynoszenie wypłaty do domu co pozwala im zachować pozytywne wyobrażenia o sobie. Uważają to za tak bezwzględną wartość, że są w stanie poświęcić wszystko żeby tylko utrzymać ten obraz w swojej głowie. Są w stanie poświęcić zdrowie swoje i rodziny, relacje z najbliższymi są w stanie zniszczyć wszystko żeby tylko utrzymać to chore wyobrażenie na swój temat.

Hmm, mam uwagę do pojęcia bezwartościowych prac i przeklepywania raportów/danych w jedno miejsce w drugie (tak to mniej więcej zostało nazwane w odcinku). 1. O jakie konkretnie zawody chodzi? 2. Czy rozmówczynie mają wystarczającą wiedzę, aby ocenić, że dane zawody/ zadania są bezwartościowe i nie przynoszą żadnego pożytku społecznego? Sama pracuję w korporacji i wiele osób nie rozumie na czym polega moja praca, to nie znaczy że jest ona bez sensu. Mamy skomplikowane systemy i procesy, które są fundamentem naszych czasów. Tj. Aplikacje bankowe, systemy klasy ERP, CRM, procesy transakcyjne, security, sprzedażowe. Bez tego nie żylibyśmy w tym czym żyjemy. Stawianie tezy, że tylko te socjalne i reporterskie zawody są wartościowe jest absurdem. Proszę o rozwagę w takim zerojedynkowaniu. Poza tym, takie słowa mogą zniechęcić już i tak przeciążonych i narażonych pracowników korporacji na utratę sensu. Jestem analitykiem od procesów biznesowych i m. in. moim zadaniem jest patrzenie na większy obraz i przekazywanie pracownikom , że ich praca ma sens i naprawdę ma!

Treść jak zwykle wspaniala, ale chętnie bym sie dowiedziala co Niedźwiecka myśli o Biednych Istotach :)

Do pan nauczycielek i nauczycieli...wystarczy przypomnieć sobie film pt: Stowarzyszenie umarłych poetów. Wszystko na ten temat.❤😊

👌👌

To nie był dobrze przygotowany odcinek

Ciekawe rozkminy - i jak widać od razu powodują wylew emocji od ludzi, którym akurat dopiekły :). A przecież chodzi tylko o balans, a nie o pojęcia. BALANS. Ciekawe tez że łatwo przypisać jakieś "job"-y, czyli robote programisty albo elektryka, do nudy i kasy - a nie zauważa się że np. wspaniali przepełnieni przecież emocjami artyści odwalają całe miesiące chałtury, bez żadnego złego słowa, choć jest to dla nich dokładnie "job". Lekarze, którzy potrafią wzniośle opowiadać o teorii, a w rzeczywistości automatycznie przypisują dziesiątki tych samych leków, niespecjalnie sprawdzając sens, podstawy i efekty - możnaby tak setkami wymieniać przykłady jakie widać każdego dnia. Strażacy i ratownicy - uważający się za ucieleśnienie pozytywnej pracy, a niektórych po jednym kontakcie nikt nigdy już nie poprosi o pomoc, choćby nawet była ku temu potrzeba. Życie. Balans, i o jego zachowanie tu chodzi. Bo współczesne generacje niby mają inne spojrzenie na pracę - ale to głównie dlatego że nie mają pojęcia jak to jest gdy pracy nie ma, tak po prostu - jej nie ma. Albo gdy zarabiane pieniądze nie pozwalają na żadne rozrywki - a ja pamiętam czasy gdy moi rodzice rozpisywali na kartce czy mogą w danym tygodniu pić kawę, tak żeby starczyło do kolejnych wypłat :). Czy to jest jakiś dobry balans gdy młodzi pracownicy błyskawicznie uczą się że mogą kłaść lache na np. jakość pracy i robią sobie tak jak im się chce, a młodemu chce się zwykle tak, żeby było jak najmniej zaangażowania w stosunku do tworzonego wizerunku? Ogólnie znak czasu - przecież dyskusje o zmniejszaniu dni pracy w tygodniu, oraz o "państwowej" pensji za nie robienie niczego są już poważnie rozpatrywane w kilku krajach Europy. Cóż - zanim Titanic zatonął to najpierw jego dziób wzbił się bardzo wysoko w górę :) - także i w tej kwestii pewnie dotrzemy do granic absurdu żeby potem przyszło jakieś gwałtowne załamanie. Pracowici sobie poradzą :) - gorzej z tą resztą.

Ja rozgraniczyłabym pracowitość i krzątactwo

W Polsce o wiele prościej jest się przyznać, że się nie lubi sexu niż wlasnej pracy....

z całym szacunkiem drogie Panie ,czy tak inteligentne wywody muszą być okraszane anglicyzmami? przeraża mnie ta nowomowa, a ,szczególnie u osób , od których wymagałoby się pięknej ,jasnej i czytelnej polszczyzny, polecam posłuchać Pana Zanussiego...jako lekcje dobrych manier posługiwania się z szacunkiem językiem ojczystym, poza tym Panie nie mówią tylko do siebie, ale do ogromnej liczby słuchaczy, prawda? język ojczysty jest dla mnie wartością