[Seri] Jungkook ile hayal et |Birbirinizi sevmediğiniz halde evlenmek zorunda kalırsınız| {8/8} 

♡İSTEK♡
•Oppacı değilim.
•Smut içermez.
•Linç olmadığı sürece eleştirilere açığım.
•Kurgudur.
•Bana aittir.
•İstek alıyorum.
•Şarkıyla okuyunuz.
•Diyologlardaki yazım yanlışları kasıtlı yapılmıştır.
•Küfür içerebilir.
🎼:Safiye - Mutluluk
🖋️:D€møn!©_fan
📜:Birbirinizi sevmediğiniz halde, evlenmek zorunda kalırsınız.
___________
°JEON Jungkook (Jk)
°KİM Amon (Y/n)
~Hikaye 《Sekizinci bölüm!》
*Gücüm tükenmişti. Tutamıyordum elini. Sol elinden de destek alarak daha çok baskı uygulayınca, eli avuçlarımdan kaydı ve karnıma saplandı. Ağzımdan bir inleme çıkmıştı. Bıçağı geri çekip, çıkarmasıyla bu defa çığlık attım.
Gözlerimi ya sonsuzluğa ya da daha sonra olacaklar için kapattım.
~Admin~
JEON Jungkook
"Karını istiyorum." diyip altına bir orman fotoğrafı atmıştı $erefsiz. Amon da bir hışımla ofisten çıkınca şüphelenip peşinden gitmiştim fakat bu gün şoförle gelmiştim ve şuan babamı özel bir davete götürdüğünü söylemişti. Ağabeyimin anahtarını almak üzere tekrar asansör beklemeye başladım fakat gelmeyince koşarak merdivenleri tırmandım. Ofise daldım.
-A-abi! Arabanın anahtarını ver çabuk.
Tae "Ne oluyo oğlum?"
-A-Amon ormana git-gitti.
*Nefes nefese kalmıştım ama umrumda değildi. Hemen arabanın anahtarını alıp koştum. Arabaya ulaşınca gazı kökleyip en yakında ki ormana gittim. Ormandan boğuk bir çığlık duyunca korkak adımlarla o çığlığın Amon'a ait olmamasını dileyerek gittim ama gözümün önündeki manzarayla kanım geri çekildi.
-Bırak lan karımı!
*Üzerine çullandım. Elindeki bıçağı büyük uğraş sarf ederek yere düşürebilmiştim.
İkimizde yara almıştık ama şuan en önemli şey Amon'un kan kaybetmesiydi. Adamı ağaca dayayıp, Amon'un cebinde duran kelelçeyle, kelepçeledim. Bir yandan adamı tutarken, bir yandan da polis ve ambulansın telefon numarasını tuşlamakla meşguldüm.
Polis gelene kadar adamla boğuştum geldiklerinde ise Koşarak Amon'un yanı başına oturup, kan kusan bedenini kucağıma aldım. Boğazı yaralanmıştı.
Korkuyordum... Ya atar damarına gelmişse diye... Minik bedenini inceledim. Karnına bıçak saplandığını görünce hızlıca üzerimdeki beyaz ince kumaştan olan gömleği çıkarıp yarasına bastırdım. Çok az nesef alıyordu. Kalbi de çok yavaş atıyordu. Ambulans geldiğinde kanla yıkanmış bedeni kucağımdan aldılar.
...
~Kurucu~
Korkuyordum... Ölmesinden korkuyordum... Onu seviyormuyum bilmeden, benden gitmesinden korkuyordum... Tırsıyordum... Hiç hissetmediğim duyguları şuanda iç, içe yaşıyordum. Ambulansın gözden kayboluşunu izliyordum. Beynim durmuştu.
Kan tutmazdı beni. Ama bu kadar kanı bir arada görmek... Yeni, yeni dışarıya hiç hız kesmeden koyu kırmızı sıvının sıcaklığını hissetmek... İçini bi' hoş eden, keskin kokuyu ciğerlerine solumak... Toprağın içine çekmiş olduğu kan lekesine baktıkça da miğdemde olan enzimlenmiş besinler açığa çıkmak istiyordu.
Kalbim sızlıyordu. Ama neden sızlıyordu?..
_____________
|Bir hafta önce|
-------------
İşten yeni gelmiştik. Amon'un yorgun olduğu her halinden belliydi.
An "Yorgunsun değil mi?"
-Sence?
An "Anladım... Açsındır. Sana bir şeyler hazırlamamı ister misin?"
*Kendisininde gözünden uyku akıyordu. Bunun farkında olmasına rağmen, sorma nezaketinde bulunmuştu.
Nezakette bulunmuştu...
Yağtığım, söylediğim onca şeye rağren nezakette bulunmuştu.
-Olabilir.
*İçtenlikle olmasada tebessüm edip, mutfağa gitmişti.
An " An "Yosun çeşnisini sever misin!?"
-Yosun sevmiyorum!
An "Peki hangi çeşnili ramen seviyorsun!?"
-Yosun harici, fark etmez!
An "Dana eti çeşnili nasıl!?"
-Uygun!
*Dakikalar içersinde ramenleri yapıp getirmişti.
An "Afiyet olsun."
-Sağol.
*Ramenleri bitirdiğimizde hızla masayı temizlemeye koyulmuştu.
-Bekle ben toparlarım.
An "Gerek yok iki kutu saadece."
-Sen bilirsin.
*İçeri gittiğinde, yine bana seslendi.
An "Bir şeyler içmek ister misin!?"
-Bardaklar fazla yukarıda değil mi!?
An "Hallederim!"
*Yanına gittiğimde sandalyede, parmak ucuna çıkmış bir Amon görmeyi beklemiyordum.
-Hey!
*Sesimle irkilmişti. Tam düşecekken hızla koşup düşmesini engelledim. Kısa bir süre bakıştıktan sonra onu yere indirip, bardak rafından iki $arap barbağı çıkardım.
-Bir kerede lafımı dinle.
An "Üzgünüm... Ayrıca.. Teşekkür ederim... Yani, tutuğun için."
*Utanmıştı sanırım.
-Sen geç, şimdi gelirim.
*İçeri gittiğinde, bir kaç @lkolün bulunduğu raftan kırmızı $arap alıp, bardaklarla beraber Amon'un beni beklediği odaya gitmiştim.
Yanına oturup kadehlerin yarısına kadar $arap doldurup, tekini Amon'a uzatmıştım. Tereddüt ederek eline almıştı.
🏃🏻‍♀️Koş sabite 🏃🏻