Twoje własne ciało jest zagadką do odkrycia... [Życie Naśladowcy 2/5] 

Powodzenia kochana❤

Nie zgodzę się z tobą. Przeszliśmy z dziećmi restrykcyjna dietę zdrowotną ze względu na ogromne problemy zdrowotne . Dietę układał doktor ,który był przed emeryturą ordynatorem szpitala wojskowego a jego specjalizacja to dietetyka. Wiele z tego ,co Krzysiu mówi ma rację bytu . Jeżeli uda mu się wytrwać w postanowieniach jego energia będzie duża , waga mniejsza a dzieci w przyszłości unikną obniżonej odporności.

Jeśli złe doświadczenia tworzą traumę, to dobre tworzą spokój i radość 🤔 szukałem w necie co jest przeciwieństwem traumy i nic mi się nie wyszukało 🤔

​@@gdziesnawschodzie681 Chyba dlatego nic nie ma, bo trauma to to co dzieje się we wnętrzu człowieka w odpowiedzi na to czego doświadcza. Najczęściej chodzi o bodźce skutkujący wstrząsem psychicznym (takim wielopoziomowym) którego układ nerwowy, psychika, ani ciało nie jest w stanie przetworzyć. Czyli jak zauważył dr Levine “każdy narząd i układ, który może kumulować energię, jest łatwą ofiarą. Ta skumulowana energia potrafi użyć każdego dostępnego aspektu naszej fizjologii, dążąc do wyładowania.” Stąd łączy się te liczne choroby min nowotwory z niedomkniętą traumą. Związek palenia z wystąpieniem raka łatwo połączyć, gorzej jest w przypadku traumy, a ma podobny wpływ na ciało człowieka. Dr Gabor Mate dostrzegł jeszcze coś innego, że przy tych traumatyzujących doświadczeniach aby przetrwać, czy dać sobie radę z tym bólem dochodzi u danej osoby do utraty części siebie. Inny psychoterapeuta zauważył, że wiele z tych osób żyje, ale nie w ciele. Stosunkowo niedawno odkryto rodzaj dysocjacji gdzie człowiek nie odczuwa własnego ciała. Więc tym przeciwieństwem można chyba uznać - brak takich doświadczeń. Szczególnie tych silnie stresogennych prowadzących do uszkodzenia układu nerwowego. Jednak nie wiadomo co tak naprawdę dla kogoś może być traumatyzujące, bo każdy z nas inaczej odbiera to czego doświadcza, ma inną granicę tej odporności psychicznej min osobowość. I im wcześniej wystąpi traumatyzujące doświadczenie tym gorzej, bo dosyć ciężko potem patrzeć na świat nie przez pryzmat lęku. Są obszary i poziomy których bardzo silna destabilizacja, w tym wystąpienie poczucia (długotrwałego lub krótkotrwałego zagrożenia - zawsze skutkuje traumatyzacją). Jest to też zależne od wieku itp wielu czynników. W innym kontekście chodzi również o relacje i to czego w nich doświadczamy (całą psychodynamikę danej więzi) - które tworzymy najczęściej w oparciu o dostępne schematy/ szablony nabyte głównie w dzieciństwie, w okresie wieku dojrzewania, i późniejszym. Jednak te pierwsze wczesnodziecięce więzi mają na nas największy wpływ. Także przeciwstawna do traumy (traumatyzującej relacji) będzie więź - w której rodzice są obecni i uważni na potrzeby dziecka, a później ta więź w której partnerzy nie używają jej przeciwko sobie. Taka gdzie brakuje poczucia zagrożenia, gdzie partnerzy nie są zmuszeni działać w obronnym “trybie.” Dr Gabor Mate w książce "Więź. Dlaczego rodzice powinni być ważniejsi od kolegów” wskazuje, że uczymy dzieci tychże więzi, tego jak kochać: “rodzice są uczeni, by nie zwracać uwagi, gdy dziecko płacze. Niech to prześpią. To kompletnie niezdrowe. Bo jeśli nie zwrócimy uwagi, czego uczy się dziecko? Że ich emocje nie mają znaczenia. Oto, czego się uczą. Dokładnie przeciwnie do tego, czego chce nauczyć każdy kochający rodzic. A więc psychologia rodzicielska w tej kulturze stała się psychologią przeciwko dziecku (...) nawet rodzice, którzy stosują wobec swoich dzieci przemoc, również je kochają. Nie wiedzą po prostu, w jaki inny sposób mogliby im tę miłość okazać, bo odgrywają programy, które zakodowali sobie we własnym dzieciństwie.” I potem trochę tacy nieco “pokaleczeni” wchodzimy w te relacje. Zatem ten obszar relacji nigdy nie będzie idealny, i jest “przestrzenią” gdzie mogą pojawić się te dobre lub złe (traumatyzujące) doświadczenia. Więc z pewnością masz rację, że te pozytywne doświadczenia są przeciwstawne do tych wywołujących traumę. Charakteryzują się zapewne brakiem tego (negatywnego) “potencjału”, i ekspozycja na te doświadczenia nie może nas w żaden sposób okaleczyć i najczęściej ma korzystny wpływ na nasz układ nerwowy oraz całą psychofizjologię. Ogólnie do tych dobrych przeżyć można włączyć coś co pozwala nam osobiście np na rozwój, wyzwalanie i przeżywanie tych pozytywnych emocji lub uczuć; Jeżeli chodzi o relacje, to takie w których wiemy czego spodziewać się po tej drugiej osobie, gdzie czujemy się przed wszystkimi bezpiecznie. Co pozwala zrozumieć, że wchodząc w relację z drugim człowiekiem nie zawsze będziemy wykorzystani i skrzywdzeni. W procesie np terapeutycznym ważne jest odbudowywanie tych (zasobów bogatych w te dobre doświadczenia), przede wszystkim w celu (zrównoważenia) tego co trudne. Gdzieś wydaje mi się, że chodzi o zapisywanie w pamięci takich najzwyklejszych chwil dających taką wewnętrzną radość, jak np spacer, patrzenie na zachód słońca, uśmiech bliskiej osoby - takie gesty pełne ciepła wyrażające miłość i okazywanie ich (wychodzenie z tej lękowej strefy “bezpieczeństwa”. Chodzi mi o coś tak ulotnego co trudno opisać. Dla kogoś patrzącego z zewnątrz być może takie chwile będą bez znaczenia, a dla nas będą one niesamowicie ważne i cenne. Przynajmniej tak mi się wydaje. A nie jestem ekspertką w tym temacie, to może jest coś jeszcze.

​@@gdziesnawschodzie681 Algorytm ukrył odpowiedź, jest chyba widoczna po sortowaniu od najnowszych. Ciepło Pozdrawiam ☀️🫶

​@@zalosna_artycha1W filmie Król Lew jest taka wstrząsająca scena, Rafiki odnajduje Simbe i pomaga mu zmierzyć się z traumą, jak ostatnio oglądałem to przyszła mi w tamtym momencie myśl o Panu Jezusie gdy ukazuje się swym uczniom, którzy też po Jego tragicznej śmierci nie mogli się pozbierać, oby każdy człowiek miał właśnie kogoś takiego,kto go podniesie w takim momencie 🫶

​​@@gdziesnawschodzie681 Jedna z moich ulubionych animacji, zarówno ta wcześniejsza jak i późniejsza w formie 3D. Piękne to co napisałeś; lubię kiedy wyprowadza się takie głębokie i mądre spostrzeżenia z tego typu obrazów, bo nie każdy dzisiaj potrafi patrzeć w ten sposób. Myślę, że nawet jeśli wtedy nie ma przy nas nikogo takiego, tak fizycznie, to zawsze jest przy nas Chrystus, w taki nieco inny bo duchowy sposób. Gdzieś sama świadomość tego, że On jest, bywa w pewien sposób uzdrawiająca. Wiadomo łatwiej jest mieć w kimś oparcie, móc zwyczajnie i po ludzku porozmawiać, jednak z tym to bywa ciężko. I Dziękuję Ci za to co napisałeś.💓

Ty Kamilu tak myślisz, że ja tak mam, ale nie mam. :-)

@@SOWINSKY to prawda ja tak czuję i już nie pierwszy raz, fakt to moje ale pisze o zawsze warto się zastanowić, ja nad tym czemu tak czuję, a Ty na chwilkę czemu tak ktoś to widzi i spojrzeć z dystansu. Tak czy siak Bóg zapłać Krzysiek za Twoje wszelkie podcasty🙂

@@SOWINSKY ale właśnie mi w Twoich wypowiedziach brakowało i brakuje właśnie tego co powiedziała Agata, to było ważne dla mnie i może nie tylko dla mnie 🙂

@@kamiljanus6113 Dobrze jest się przyjrzeć piramidzie potrzeb Masłowa i zrozumieć czemu jest tak, że trudno mówić o spełnianiu potrzeb wyższego rzędu bez spełnionych tych niższego rzędu. :) Wszędzie na świecie jesteśmy w innym miejscu.

@@SOWINSKY myślę, że nie tylko w świecie ale w życiu też każdy bywa w innym miejscu a te miejsca bywa że się mieszają. Ja byłem w miejscu gdzie nie narzekałem na brak pieniędzy i byłem bez Boga wtedy przez długie lata interesowałem się zdrowym odżywianiem - dieta Dąbrowskiej, warzywa, gluten, zdrowe jelita drugi mózg - odporność, oczyszczanie wątroby, naturalne metody wzmacniania odporności, leczenia chorób, woda ze srebrem, witamina D, wlewy z witaminy D, lewatywy itd itp sprawdzanie składu i dla się e i dla dzieci, no mnóstwo tego i wiem że wszystko w umiarze bo można zglupiec, przynajmniej ja, teraz jestem dość świeżo nawrócony, wiele się w życiu wydarzyło bardzo złego i z pieniedzmi krucho bardzo a nawrócenie no było wiele czynników jak terapia a później niesamowite rzeczy ale zaczęło się od mojej Pani psycholog twojego kanału i świadectw oraz serialu the chosen. Doceniam co robisz i jestem wiernym ogladaczrm 😉 już prawie od roku ale to zdrowe odżywianie i mówienie i tym trochę widzę siebie sprzed paru lat i wiem że to nie było do końca zdrowe i poprawne no ale nie wiem jak jest u Ciebie no bo Ty idziesz z Panem Bogiem więc może masz lepsze rozeznanie 🙂

Smażenie na roślinnych jest niewskazane. :)

To jest nasz wspólny program, więc będę mówił różnie. Dzięki.

Nie powyżej 180 stopni :D

Dostałam oliwę z Krety od rolnika . To co kupujemy w Polsce w porównaniu z tamtą oliwa smakuje jak benzyna .

@@izabelakorzekwa3082 niepocieszające, jednak wciąż nawet taka z chlebkiem stanowi prosty, a wykwintny pokarm 😀

Znaleźć warzywa bez tony chemii też jest trudno. Ja jednak wybieram opcję carnivore. :)

Pełna zgoda :)

Choć tutaj trzeba przypomnieć że nie powinno się smażyć na tych, które Pan wymienił.

@@SOWINSKY owszem :D