UWAGA: MATERIAL DOTYCZY SAMEJ PODSTAWKI BEZ DLC. Na Dlc przewiduje oddzielny materiał 😊 Obczajcie też poprzednie podsumowanie live'a z challenge'u w Wiedźminie 3: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-lSaU1wwlMSU.htmlsi=n4J61Odau6hd5Le8
Dark Souls 3 nie było moją pierwszą grą od From Software, wcześniej kończyłem Elden Ring i Dark Souls Remaster, ale była to pierwsza gra z tej kategorii, do której musiałem zrobić kilka podejść nim w końcu się wyciągnąłem. Oczywiście jak już mi klikło to musieli mnie wołami od gierki odciągać, ale fakt pozostaje faktem, pierwsze chwile wspominam bardzo tak se. Gdzieś słyszałem, że trójka to najprostsza część, ale już w pierwszej lokacji (po tutorialu i kaplicy zjednoczenia) pomyślałem "niby w którym momencie są najprostsze?". Rycerze w tej lokalizacji i inni relatywnie trudni przeciwnicy wydawali mi się wówczas wręcz za trudni jak na moment w którym się pojawiają. W drugiej lokacji nie było wówczas lepiej, misjonarki i te dziady w wielkimi maczetami wydawali mi się irytująco za silni. Dopiero za chyba trzecim podejściem od nowa się zakochałem. Bardzo pomogło mi ogrywanie gry z poradnikiem na zasadzie, że ja przechodziłem jakąś lokację sam, a potem oglądałem jak ktoś bardziej obeznany przechodzi ją na 100%, bym potem się ewentualnie wrócił i zebrał to co pominąłem. Dziś, gdy przechodzę grę trzecią postacią ci straszni i potężni przeciwnicy nie wydają mi się tacy steaszni, dalej jednak uważam, ze trójka ma niemal najwyższy próg wejścia, aczkolwiek inni mogą się ze mną nie zgodzić. Kocham Dark Souls 3, szczególnie za bossów, którzy są póki co najlepsi ze wszystkich ogranych przeze mnie gier :D
Dzięki za komentarz! Widzę że bardzo podobnie podeszliśmy do sprawy. Ściana lothric = tragedia, ale z delikatnymi poradami juz jest trochę łatwiej. Na tyle aby iść dalej w grę. Do tej gry trzeba podejść w odpowiedni sposób. Ja jak zagrałem potem w DS1 to uważam że DS3 jest łatwiejsze, aczkolwiek w trójce bossy są duzo bardziej wymagające. No i design bossów, tutaj znów zgoda - świetny!
4:00 Tak szczerze ci powiem ani razu nie myślałem o odinstalowaniu tej gry nieważne jak bardzo trudna była lokacja, mobek czy boss. Chyba to już zależy od upodobań co do gier, bo wtedy mi się taki berserk odpala i w głowie jedyne co się pojawia to słowa "przejdę przez to choćbym miał tu spędzić 70 godzin"
aktualnie ogrywam te gre, jestem na zamku lothric wiec jeszvze trochę mi zostało. poczatki byly serio ciężkie na ścianie lothric i w tej wiosce dostawalem ostry wpierdol i nie wiedzialem co sie dzieje wiec nie jesteś sam ale myślę ze po tych lokacjach pierwszy szok mija + ma sie juz troche pojęcie co robić wiec idzie lepiej i nie ma juz ochoty walic rage quita
Dokładnie też na wielkiej ścianie lothrick miałem gdzieś w połowie odbicie od gry, rycerze mocni i ten z ropą na plecach co się przemienia, to jest stosunkowo trudna lokacja już na starcie, nawalone agresywnych mobów i kilku rycerzy trudniejszych. Potem na miesiąc nie odpalałem gry ale zacząłem sobie grać w elden ringa który jest dużo przystępniejszy i tam dopiero poznawałem mechaniki gry, jak sobie pograłem w eledena zobaczyłem co i jak to pomyślałem żeby wrócić do ds3 bo już chyba wiem co trzeba robic zeby nie dostawać tak od nich. Po czym o wiele łatwiej mi poszło, zaczałem od nowa save i 1 bossa zabilem za pierwszym razem i potem już poszło że skończyłem gre z dodatkami. Jak nie wiem co i jak w soulsach to jest starszna droga przez mękke.
To dobrze, że ogarnąłeś sobie tą mechanikę całą w eldenie przed ds3, dobry ruch imo. No i widzę, że ściana lothric nie tylko mi dala się mocno we znaki na start 😅.
Moje pro tipy to: grać na pałę, bo jedyne co jest potrzebne to obserwacja jak przeciwnik atakuje i wtedy robić unik. W trakcie jakaś tam ciekawsza brońka wpadnie pod konkretne skalowanie, ale to też aż tak dużo nie zmienia, więc zastanawiać się długo co ulepszyc też nie ma po co. Przy pierwszym podejściu rytm walki musi ,,kliknąć", a wtedy już reszta idzie z górki. A umieranie przy bosach dla plus, bo dłużej mogę się napawać spektaklem. Jak pokonuję za pierwszym czy drugim razem to wtedy jest niedosyt, więc jednak rekontekstualizuje negatywne odczucia związane z umieraniem i to też chwilę zajmuje aby się przestawić
Dzieki za komentarz! To jest dobry tip jak ktoś ma kilkadziesiąt godzin i pała cierpliwością do tej gry 😀. Rytm walki i tak i tak musi siąść żeby to przejść, bez tego ciężko ruszyć. Okej jak bossa robie 3,4,5 razy, ale jak już robię go 20 raz to powoli mam dość hahah.
Dzieki za komentarz :) Niedawno skończyłem DS remastered i absolutnie się w niej nie zakochałem. O ile trójka była serio bardzo dobra to jedynka to ogromna przepaść. Obecnie na kanale ogrywam season passa do DS3 i naprawdę daje rade! Świetne uzupełnienie podstawki.
Po prostu uniki masz pod spacją. Jak lockujesz przeciwnika to tak jakbyś grał na padzie. Różnica jest duża jak nie lockujesz celu, wtedy masz większą mobilność moim zdaniem.
Dzięki za miłe słowa! No właśnie ludzie się dziwią, że niektóre bossy szły dość szybko. Z kolei ja uważam, że wcale tak łatwo nie szło. Każdy ocenia trochę ze swojego punktu widzenia. Pozdro
@@jaszczomp0 pewnie że tak, sam niedawno przechodziłem DS3 jako że to już moje czwarte soulsy po ds1, ds2 i eldenie. To miałem podobnie że bossy z podstawki to nie zajmowały dłużej niż godzinę. Ale inaczej się miało to do bossów z dlc, szczególnie do dwóch z nich. Namawiam do spróbowania :D
@@pankkiller9737 czyli kolega doświadczony poniekąd, a jak ds2? Ja nadal nie jestem przekonany :D DLC właśnie wczoraj ukończyłem (jest zapis ze streama na kanale) i tu pelna zgoda. Bossy z dodatków są niesamowite!
@@jaszczomp0 Dark soulsy to jest dla mnie odkrycie ostatnich miesięcy i dostałem totalnego fioła w na punkcie tych gier. Ds2 jest specyficzne, widać że to jest gra w której dużo eksperymentowano i często ma ona trudności w trochę innych miejscach. Są denerwujące mechaniki jak np, strata części HP poola po śmierci i dziwne hitboxy. Zdarza się że dobiegi do bossów są trudniejsze niż same bossy, moby potrafią gonić przez pół lokacji i jest sporo nieoczywistych przejść i sekretów. Sama gra jest długa, bo zrobienie jej z dlc zajęło mi prawie 2x więcej godzin niż DS3. Jak się wkręciłes w gatunek to na pewno warto, bo to wciąż świetna gra i nie żałuję bo zostawiła po sobie masę wspomnień.
Czemu oceniasz najgorszych bossów, a nie najlepszych? Jakoś dziwnie tak xd Chciałem posłuchać który twój ulubiony i dlaczego, ale ok. Chyba, że chodzi Cie o trudność bossa? nie wiem, jesli tak to bym zmienił na najtrudniejsi bossowie.
