Owszem wracasz i po 2 latach widzisz że znowu gdy stawiasz granice on sie coraz bardziej oddala w końcu cie porzuca. I jest górą, a ty żałujesz kolejnych zmarnowanych lat.
Kobieto jeśli namawiasz do powrotu do potwora to nie gratuluję,NARCYZM jest straszną osobowością, choć wiem że każdy zdrowy człowiek ma coś z narcyzmu to jednak zupełnie co innego od życia z ciemiężca psychicznym, moralnym, duchowym itd zależy tylko od tego który co preferuje.narcyza przyjęłam spowrotem bo wiedział co robić, mówić,jak się przypodobać zwłaszcza kiedy widzi że zależy drugiej stronie,zdrowy człowiek ma uczucia wyższe a ten jedynie miłość do siebie,swoich upodobań,ambicji, wymagań jest tylko ja ja ja...... dbanie wyłącznie o siebie....kto chce tak żyć? dużo by mówić ale napewno nie powrót do kogoś kto dba wyłącznie o siebie,to jest gehenna i nic więcej
Trzeba mówić każdemu że ma rany narcystyczne Ale mówić na czym one polegają i jak "brzmią" te rany A te rany brzmią i mówią do tej osoby w jej głowie i w sercu w ten sposób np "Oj już Ci ego wywalilo już się za dobrze poczułem za komfortowo za pewnie się poczułem na za dużo sobie pozwala szybko i przez to ludzie cie nie lubią" A takie właśnie jak w cudzyslowie przekonania sprawiają że potem się okropnie zaznaje relacji A i to podwójna pułapka bo jeszcze się takie przekonania uznało kulturowo i społecznie za korzystne a są tak na prawde destrukcyjne te przekonania
Każdy ma rany osobowości Jedne konkretne niefajnie szkodliwe przekonania tworzą rany osobowości i zaburzenia A konkretne dobre przekonania budujące i korzystne tworzą zdrową osobowość
Narcyzm jest " na skali" . Nie każdy kto ma cechy narcystyczne ma od razu narcystyczne zaburzenie osobowosci. To zalerzy. Z resztą psychologia to taka trochę " nauka latania na miotle " - nauką ona nie jest. Dużo ma racji ale często się myli. Ja bym chciał żeby moja narcystyczna żona do mnie wrócila. Chcę wierzyć że ma dobry charakter. Że nie jest psychopatką .Że ma jednak serce. Że chociażby na koniec się spotka I porozmawia ze mną.
@@romarybus4170 też tak miałam.... kochałam przyjęłam spowrotem i..... powrót do tego samego,liczy się tylko on tylko ja ja ja ..... choć wybrałam też na wieczność znów zabawił się mną i dziećmi bo nie tylko o sobie już musiałam myśleć niestety nie zawsze wystarczą nasze dobre chęci,brak szacunku dla żony i dzieci wystarczający powód aby zrezygnować z takiego życia bo ostatecznie można sfiksować ,czas zająć się własnym zdrowiem fizycznym i psychicznym
WtTF? Naprawdę? Nie wierzę w to, co słyszę... Nikt normalny i świadomy nie wraca do narcyza. Tylko tzw. sytuacje trudne mogą być powodem tkwienia czasowego przy nim lub gdy on z buciorami "na chama" znów pakuje się w nasze życie. Ale cieszyć się z jego powrotu? Razem wzrastać? Niedorzeczne
Ciekawe pozytywne podejście do problemu. Godne to jest zastanowienia. Dziękuję za uświadomienie mi innego punktu widzenia. Myślę, że w każdym z nas jest trochę zła i trochę dobra. Ważne aby to na spokojnie rozważyć. Dziękuję za odpowiedź Ann podpowiedz
Tutaj jest idealizacja zla. Jezeli ktos jest narcyzem to bedzie tylko niszczyc - brak empatii i mentalne dziecko to zadna relacja. Ta kobieta miesza i idealizuje to, od czego powinno sie uciekac. Pozostawanie w takim zwiazku to masochizm, to pchanie sie w paszcze lwa. Ludzie maja rozne dziwne upodobania....swiadomosc z kim sie jest w zwiazku juz budzi mopralne dylematy nie mowiac o tym, ze mamy chronic siebie.
