Wywiad z Dżoaną po jej pierwszym ratowaniu. 

Każdy do ratowania podchodzi indywidualnie. To kwestia tego jak zbudowana jest nasza psychika. Trening na ziemi na pewno bardzo pomaga ale... jak zachowamy się w prawdziwej sytuacji awaryjnej nie wiemy do czasu aż grawitacja zawistuje "sprawdzam" a gówno wpadnie w wentylator. Rozmawiałem z paroma skoczkami o naszych ratowaniach: ogólne zasady są takie same ale różnimy się szczegółami. Np u mnie czas zwalnia. Spokojna kalkulacja, wysokość, ocena sytuacji, próba rozwiązania problemu, walka ze sprzętem, wysokość, decyzja, zamki, zapas... polowanie na czaszę, dzieje się. A po wszystkim okazuje się że to wszystko trwało max 10 sekund. W głowie - ze 3x dłużej. Stres przychodzi wieczorem - jak wszystko odpuszcza. Pamiętam jak po "moim" osobistym pierwszym ratowaniu jako samodzielny skoczek zszedłem z lotniska, pogadałem z innymi o awarii ( pętla samozaciskowa ), skoczyłem jeszcze 2 razy ( swoją drogą ktoś mi powiedział żeby szczególnie po pierwszej awarii skoczyć jak najszybciej jeszcze raz, żeby się nie zblokować - wg mnie bardzo dobra rada ), wieczorem grill, otworzyłem piwo... i mało sobie tym piwem zębów nie wybiłem - tak mi się zaczęły ręce trząść. Z drugiej znów strony zapytałem kiedyś bardzo doświadczonego skoczka jak to jest z tymi awariami? Stres? Nerwy? Jak się zachować? Zadumał się na chwilę ( serdecznie pozdrawiam Cię Wąsiu jeżeli to kiedyś przeczytasz) i odparł że najgorsze jest pierwsze 20 - potem jest już luzik. Ale On jest unikatowy. Kto zna ten wie. A słyszałem i o takich którzy po awarii i ratowaniu znikali ze sportu. Także - nie ma zasad. Z mojej osobistej perspektywy jak awaria zmieniła mnie jako skoczka? To płynne przejście od: - czy to jest awaria? Czy dam sobie z tym rade? Czy naprawdę muszę przesiąść się na zapas? Czy to już, teraz? itd. do: - Noż, kurwa! Znowu?...

Bardzo dobrze. Ja "swoje" pierwsze ratowanie miałem przy pierwszym skoku w życiu. Był to tandem i nie będę pokazywał palcem z kim, ale jest na tym filmie... Z perspektywy czasu - jeżeli podejmiesz decyzje o zmianie czaszy w trakcie lotu to nie kombinujesz tylko walisz w zamki jak Murzyński Szaman w bęben. I tyle w temacie.

Super 👍👍 Też jestem zdania,że w takich przypadkach nie ma na co czekać. Pozdrawiam 👍

Brawo Brawo Brawo Dla normalnego Skoczka i Instruktora Super wywiad Pozdrawiam

Gratulacje Dżoana swietna robota. Fajny pomysl z zakupieniem pokrowca do cwiczenia sytuacji awaryjnych. Sam probuje teraz taki gdzies znalezc.

Dobry briefing, dobre przygotowanie jest niezastąpione niezależnie od grubości książki skoków. Wiszenie w uprzęży i trening odruchów dały o sobie znać, co widać na filmie. @9:11 W briefingroom'ie w bazie lotniczej RAFu w Mildenhall wisiała kiedyś tabliczka z następującym napisem: "Jeżeli wychodząc z tego pomieszczenia masz nadal pytania bez odpowiedzi, to nie jesteś przygotowany do lotu." Myślę, że w spadochrioniarni też miałaby zastosowanie 🙂 Cieszę się że wszyscy nadal w komplecie, pozdrawiam!

Gratulacje :) i wielu bezpiecznych skoków!

Bardzo dobrze, że się ratowała. Widać, że miała problem ze strachem przed ratowaniem i pewnie podświadomie dążyła do tego, a skoro to zrobiła, to jest szansa, że jej trwale ten strach przejdzie. Spadochron szkolny 220 raczej nie nurkował i pewnie linetwist był do odrkęcenia, ale to nie w tym rzecz - miała problem ze strachem przed ratowaniem i jedyną drogą żeby to przejść jest ratowanie się. Tak jak Iwan powiedział, dobrze że zrobiła to teraz na początku skakania. Ja miałem podobnie, w 37 skoku ratowałem się z line twista i choć nie miałem aż tak dużego strachu przed ratowaniem, to dało mi to bardzo dużo pewności siebie i to było nalepsze co mogło mi się przydarzyć.

Cześć Iwan, gdzie można zakupić Twoje książki? Planuję w tym roku zabrać się za AFF i chciałbym najpierw zgłębić temat. Pozdrawiam

Szacun. Gratuluję i tak trzymać. Bardzo klarownie i pouczająco. Super!

Pozdrawiam serdecznie 👍

Gratki Dżoana:):) jestem pod wrażeniem:)

Dzieki ....Dziana! Mnie tez skreslono...ok obecnie nie i nawet slysze, ze wszystko jest super!

Brawo dziewczyno! Kiedy ja skalałem też była podobna sytuacja. Dziewczyna mająca może 50 skoków też się ratowała co było trochę szokiem na lotnisku:)

Super Joasia,gratulacje!

Iwan a jak to wygląda u Ciebie na przestrzeni tych wszystkich lat ? Pamiętasz swoje pierwsze ratowanie ? Ile ich w ogóle miałeś, czy były takie które bardzo utkwiły w pamięci ?

Gratulacje Asia👍👍👍 dobra robota 😎Mam tez pytanie techniczne. czy udało się odzyskać czasze i kto jest obciążony finansowo w przypadku utraty czaszy (mowa o studencie oczywiście) jeżeli rig jest z wypożyczalni ?? Pozdrawiam serdecznie

4 min 18 sek......pynis spadochronowy ....??? ooo nie słyszałem..... Ivan popełnij odcinek z takim tytułem rezolutnie rozwijając sentencję......Ze spadochroniarskim pozdrowieniem. Feniks

Sądzę że właściwe szkolenie i instynktowne zachowanie tej pani uratowało życie , postąpił bym tak samo przy pierwszych oznakach nieprawidłowościach głównego spadochronu użył bym natychmiast zapasowy . bardzo pouczający materiał .

Ma babka "jaja".., cholera nie dla mnie takie extremy 😂🪂no chyba że miałbym dwa zapasy, bo co jeśli zapas się także popląta? ...ale oglądnąć lubię - świetne odcinki.

Cześć ludzie !

Nagra pan odcinek o wypadku awionetki na lotnisku w Gliwicach?

😈👍

Jak wygladaly treningi naziemne Dzoany?