W końcu duchowny mówi szczerze i wprost o niezmiernie ważnej sferze życia każdego z nas- seksualności. Niezależnie, jak się ona przejawia. Jej wyparcie, odcięcie, udawanie, że nie istnieje, to w istocie odcięcie od siły życia, witalności. Doczekałam się! Kościół prawie zawsze robi tabu. Takiego kanału absolutnie brakowało!! Gratuluję Ojcu odwagi i szczerości wobec samego siebie, przede wszystkim.
Przemo, dziękuję 🥺 piszę z perspektywy kobiety, która była traktowana przez księży głównie jako problem, pokusa albo, z drugiej strony, jako zabawka. Z góry, z pogardą, z dystansem, ze strachem. Nie jako człowiek, po prostu, który ma coś do powiedzenia i jest czymś więcej niż tylko ciałem. Wiele zranień we mnie powstało, co poskutkowało tym, że straciłam zaufanie do księży i odsunęłam się na bezpieczną odległość. Zapewne wiele kobiet przeszło to, co ja. Mam nadzieję, że Twoja działalność pomoże to zakończyć, albo chociaż w jakimś stopniu zminimalizować. ❤
Może w mniejszej dotkliwości, ale też mi się zdarzyło z tym spotkać, zwłaszcza z lekiem wobec mnie jako kobiety (noszę stanik 😅, ale nic na to nie poradzę, że jestem kobietą 😅🤪, nie wiem czy super atrakcyjną, bo to kwestia gustu). Wolałabym jednak być dla księdza przede wszystkim człowiekiem. Myślę, że problem tkwi w formacji księży, gdzie kwestia seksualności jest raczej pomijana, a kobiety jednak traktowane jako zagrożenie dla "młodych chłopców - kleryków". Bo właśnie może lepiej by było, gdyby ci młodzi faceci trochę pożyli w świecie i zdobyli jakieś doświadczenia w relacjach z kobietami, bo u tych księży, którzy wstąpili do seminarium/zakonu nieco później i zdążyli już się "wyszumieć" (znam takich kilku, a przynajmniej ich historię życia) nie widzę takich ucieczek w lęk i przedmiotowe traktowanie kobiet.
No nie wiem, nie wiem. Oni się raczej w większości boją kobiet.Mysla że każda chce ich wyruchać 😂 To chyba mają wpojone przez religijne wychowanie.Ta skrajność izolacji od świata czyni w nich patrzenie z jednej perspektywy i w jednym kierunku. Kobieta która realnie szuka pomocy raczej nie znajdzie jej u księdza.Chyba że chodzi jej o zdrowaśkę i poradę jak żyć zamiast pomocy w realnej zmianie warunków. Mało jest takich księży którzy odważają się pomóc jakiejś rodzinie w sposób który na prawdę okaże się dla tej rodziny pomocny.Tu potrzebna jest rozmowa,znajomość sytuacji i znalezienie razem jakiegoś rozwiązania.A jak będą razem rozmawiać i szukać roziázania skoro się boją kobiet? Trzeba iść w takim celu do ludzi o otwartym postrzeganiu
Przykro mi, że doświadczyłyście złego potraktowania przez księży. Mam nadzieję model relacji ksiądz- kobieta w Kościele w Polsce będzie nieustannie zmieniał się na lepsze, byśmy umieli traktować się przede wszystkim jak ludzie (z szacunkiem) i jak dzieci jednego Ojca (z zaufaniem w Jego miłość do nas).
@@DuchCiel też mam taką nadzieję. Myślę, że coś zaczęło na szczęście drgać i choć niektórym (co ciekawe nie tylko księżom, ale i świeckim) nie podoba się, że ksiądz "spadł z piedestału" to wierzę, że wszystko zmierza ku oczyszczaniu. A co do samego potraktowania to ja na szczęście umiem oddzielić kwestię traktowania przez księdza od wiary w Boga, tak, że takie sytuacje nie wpływają na moją wiarę, ale zawsze myślę o tych którzy może są bardziej wrażliwi. Szkoda, że niektórych może do oddalić od wiary. Chyba potrzeba modlitwy za jednych i drugich, za księży o wrażliwość i za świeckich o dystans do pewnych sytuacji (oczywiście nie mówię tu o sytuacjach skrajnych jak molestowanie, bo to najzwyczajniej w świecie trzeba zgłaszać i sądzić sprawców).
Mega Ci dziękuję za ten odcinek i za Twoją szczerość w mówieniu o sobie i swoich doświadczeniach. Im dłużej Cię oglądam tym lepiej zaczynam rozumieć siebie i łatwiej mi mówić też otwarcie o swojej seksualności. Myślę, że to o czym mówiłeś adresując do księży można spokojnie rozszerzyć na sporą grupę singli, gdy po spotkaniach w tygodniu z ludźmi przychodzi weekend i okazuje się że zostajesz z samotnym wieczorem, gdy chciałoby się oprzeć głowę na czyimś ramieniu, a tego ramienia nie ma. Oglądając Twoje filmiki coraz lepiej rozumiem, że zdarza mi się wówczas karmić swoją duszę śmieciami i niekoniecznie mam tu na myśli pornografię czy masturbację, choć też, ale wszystko co jest zapychaniem pustki w sobie, a co nie prowadzi do spotkania ze sobą i z Bogiem. Dzięki Ci za to co robisz! To naprawdę ma sens! ❤️
@@pawepiotr5140 ok wiem o tym, ale to co dla jednego człowieka jest proste do ogarnięcia (mam na myśli różny sort grzechów) dla drugiego nie musi. Każdy z nas ma inną historię i z czym innym się zmaga. Za mną dużo trudnych doświadczeń i jestem przekonana, że tylko ja i Bóg wiemy, że na tę ich ilość i tak jest nieźle. Nie zmienia to faktu, że często się wkurzam na siebie że wciąż wracam do starych bagienek, do rzeczy które nie dają życia. Jak to mówił Święty Paweł (niestety) "czynię to czego nie chcę".
Dziękuję za opis syndromu "niedzielny wieczór", poczułam się zrozumiana i nie sama w przeżywaniu. Bardzo bliskie jest mi uczucie osamotnienia w poniedziałek. Przy okazji chcę zwrócić uwagę, że nie jest to doświadczenie wyłącznie księży. W kościele pracuje bardzo wielu świeckich :)
Moje serce się poszerza -jak mówi o. Wojtek Drążek. Ale to poszerzanie serca to Łaska Pana Boga. Sama wiem, że nie jestem w stanie tego uczynić. Dla mnie osobiście to bycie w bliskiej, intymnej relacji z Bogiem pomaga mi przyjmować to co jest we mnie , co przeżywam, czego doświadczam w relacjach z drugim człowiekiem i samą sobą, również moich uczuć erotycznych. Doskonale widzę, jak brak szczerej modlitwy i stawania codziennie przez Bogiem w pełnej prawdzie przekłada się na moje szukanie ,,pocieszenia ,, gdzieś indziej. Dziękuję Bogu, że pomaga mi otwierać moje serce na prawdę o Jego miłości , miłości która nie ocenia , która przyjmuje mnie całą. Dzięki temu wiem, że mogę Mu mówić o wszystkim co przeżywam, a On się mną nie gorszy.
W weekend miałam okazję poznać Ojca Wojtka. Boży człowiek tak prawdziwie i radośnie opowiadający o Prawdzie, łączeniu duchowości z psychologią, opowiadający a jednocześnie żyjący Prawdą w relacji z innymi. Miałam poczucie, że w mig teorię przełożył na praktykę. Mam też takie poczucie zaglądając na kanał ojca Przemka.
@@DuchCiel Fajnie , że jest ten kanał. Dobrze jest móc posłuchać jak inni przeżywają relację z Bogiem i drugim człowiekiem i samemu móc się tym podzielić. Bardzo mi to pomaga. Dziękuję 😊
Szczęść Boże :). Jak ja lubię gdy Ojciec mówi o Bożej Miłości. Zresztą, mówi Ojciec o Niej, bez względu na temat, swoim akceptującym, przyjmującym, czułym podejściem do siebie i innych - podejściem wynikającym z zanurzenia w bezwarunkowej, bezinteresownej miłości - uczenia się jej i przekazywania jej na zewnątrz. Więc właściwie ją Ojciec pokazuje. Od razu się robi cieplej na duszy :). Zgodzę się, z którymś z przedmówców, że ten odcinek "ukazuje księży jako normalnych ludzi", dla mnie osobiście jednocześnie akceptująco (w ich człowieczeństwie) i uświęcająco (mam nadzieję, że nie przesadziłam :P) i to - szczerze mówiąc - komuś dość sceptycznie nastawionemu do KK. Także; znowu, kawał dobrej roboty :).
Boże Przemo jak dobrze że o tym mówisz bo ja to doświadczyłem na sobie jakieś 2 miesiące temu, musiałem przez to sam przebrnąć i przyjąć swojego erosa :)
Piękne.... Dla kobiet ta interpretacja, tej strony zycia czlowieka tez jest wazna. Problemem czlowieka, jest nierozumienie siebie, nierozumienie wlasnej biologii. Nie dość kochanie , samego siebie, wynikające z niewiedzy o sobie. Dziękujemy
Dziękuję. Ksiądz to potrafi wytłumaczyć. Do tej pory myślałem że walczy we mnie natura duchowa ze zwierzęcą. W jakiś sposób wiedziałem że odzywa się we mnie głód bliskich relacji , ale dopiero teraz to do mnie wyraźnie dotarło. Pozdrawiam :-)
Wielokrotnie doświadczyłam ze strony księży braku ogłady i szacunku w rozmowie, czy nawet podważania moich słów. Często byłam traktowana z góry jako ktoś gorszy, kto nie może mieć racji, bo jest zaledwie kobietą. Oczywiście, oczy ślizgały się po mnie, było widać, że się podobam. Bywało też tak, że nie patrzyli mi w oczy rozmawiając ze mną lub też głaskali drzwi lub ścianę palcami. Za każdym razem czułam się jak ktoś głupi w ich oczach. (Dodam, że zawsze ubrana byłam elegancko, kobieco, ale nigdy wyzywająco, bo zdawałam sobie sprawę, że to ksiądz i nie chciałam powodować nieskromnych myśli, insynuacji, pokusy). Najbardziej bolał mnie fakt, że traktowałam ich z szacunkiem, bo to przecież kapłan, że oni do kobiet zawsze są specyficznie nastawieni, ale oni bywali po prostu chamscy i to prostackie zachowanie bardzo mnie do księży zraziło. Oczywiście, nie wszyscy tacy są, ale pewna jestem, że zdecydowana większość. Powinni mieć zajęcia z savoir-vivre'u i elementarnego szacunku do drugiego człowieka, zwłaszcza kobiety.
Mi by się marzyła w ogóle jakaś radykalna praca nad postawą społeczną większości (?) księży, nie tylko wobec kobiet, ale generalnie; na początek żeby przestali pragnąć skośnych relacji i zrezygnowali z poczucia, że się im należą, nie realizowali wielkościowości i władzy poprzez swój urząd, żeby mówienie z ambony nie zwalniało z odpowiedzialności za traktowanie drugiego człowieka (kiedy takie przemocowe zachowania jak wpędzanie w poczucie winy, nadmierna krytyka, umniejszanie, brak szacunku uznaje się za strategię ewangelizacyjną, a nawet racjonalizuje jako jakąś formę Bożego działania) ani za wiarygodność własnych słów.
@@nazywewersy ja osobiście mam poczucie, że zakonnikom chyba zdarza się to rzadziej. W każdym razie ja nie doświadczyłam protekcjonalnego traktowania przez księży (no może raz), a jeśli już to widziałam niepewność w relacji, takie traktowanie mnie jak gorącego kartofla. Owszem jakaś bliższa relacja z księdzem (mam tu na myśli przyjaźń) może czasem wzbudzać jakieś ciepłe uczucia w kobiecie, ale jeśli jesteśmy dorośli to nawet o tym można porozmawiać i mając tego świadomość trzymać się pewnych granic. Zdarzyło mi się, że (może w trochę niefortunny sposób bo przy okazji maila 😅) przyznałam się do tego że budzą się we mnie uczucia bliskości czy bycia zaopiekowaną tym co ów ksiądz napisał, gość po prostu nawiał z relacji mimo iż napisałam, że znam granice i nie zamierzam ich łamać. Z czasem się zorientowałam, że go wystraszyłam i chciałam o tym pogadać, ale widziałam ścianę i odpuściłam. Tak sobie myślę, że serio negowanie swojej seksualności może burzyć wiele relacji zwykłego zaufania i bliskości jako ludzi po prostu.
Prosze czesciej o takie ,, P. S."" Praktyczne wskazowki. Pierwszy raz ktos tak celnie pokazal dlaczego dzieja sie ucieczki w pornografie, pewnie w masturbacje tez...
dokładnie bardzo się bałem swojej seksualności tego że moja dziewczyna mi się podoba pociąga mnie, że czuję przy niej podniecenie ile ja się namęczyłem w tym ile negacji było samego siebie, skrupułów coś strasznego, można się wgl zniechęcić do KK chociaż mimo tego że on nie mówi że to jest złe ale jednak "kto pożądliwie popatrzy na kobietę..." jak to rozumieć ? W każdym bądź razie po ostrej walce wręcz przeżyciu jakieś traumy po prostu zaakceptowałem siebie w tej pożądliwości przyjąłem że tak jest że tak mam i że to jest do cholery jasnej ciasnej dobre, zdrowe i kiedy przestałem to negować to w końcu przestało to mieć nade mną władzę i teraz jest o niebo lepiej. Przyjmijcie waszą seksulaność bo inaczej można się do jakiegoś obłędu doporowadzić. To jest dobre i piękne dane przez Boga nawet jeśli czujesz że przejmuję nad tobą kontrolę nie bój się przyjmi to naprawdę nic się nie dzieje to normalne zdrowe reakcje Twojego organizmu. Pozdrawiam wszystkich ukochajcie waszą seksualność
Dokładnie! Tak jak mówi Przemo to co wyparte w końcu przejmie nad nami kontrolę. To co zaakceptowane w końcu zacznie się wyciszać. To jak dziecko które wrzeszczy żeby zwrócić na siebie uwagę. Jeśli poświęci się mu czas to się wycisza, jeśli nie to zaczyna gryźć żeby zwrócić uwagę na siebie mocniej.
Nie samo więc odczucie jest grzechem, nawet bardzo mocne (jedni faceci są bardziej, inni mniej odczuciowi pod tym względem), gdy męska reakcja ujawnia się bardzo odczuwalnie, lecz to, co pod jej wpływem facet robi, to znaczy, czy wykorzystuje taką samą z siebie przyjemną reakcje do tego, aby było jeszcze przyjemniej, czyli umieszcza kobietę, którą zobaczył we własnej głowie i chodzi z nią w myślach i w wyobraźni robi z niej własną, wirtualną "kochankę seksualną".
@@przemano8316 to już zależy indwidualnie od każdego sumienia, bo nie ma jasnych granic na tym polega dobre chrześcijaństwo że Bóg daje wolność i odpowiedzialność w nasze ręce. Bo nie po to mam relacja Nim żeby się ukrywać w literze prawa żeby czuć się bezpiecznie to jest jakieś nerwicowo lękowe. Chodzi mi o to że trzeba zachować rozsądek i też dużo mieć akceptacji do siebie, bo nigdzie nie ma prawa co można robić a co nie przed ślubem( oczywiście oprócz seksu) tylko teraz jest jeszcze milion rzeczy w intymnej relacji które musimy rozeznać czy są właściwe czy nie, ja znam pary co zrezygnowały nawet z całowanie, ale skoro tak rozeznały to ich sprawa
To powinien być wykład dla księży. Po drugie kobieta która przychodzi do księdza bez biustonosza no to ma chyba coś z głową i ja nie boje się tutaj tej oceny , ciekawe czy by poszła na spotkanie do szefa tak ? Jest coś takiego jak szacunek wobec drugiej osoby dotyczący też ubioru. Kościół nie dopuszcza do siebie myśli że kobieta może być sama , tutaj musi być żoną , matka , zakonica , inaczej jest traktowana jak dziwadło lub zagrozenie.
Jestem starszą panią i wcale tak nie uważam, że to powinien być wykład dla księży. To zagadnienie (Duchowość w cielesności) i swoje do niego podejście powinni przemyśleć wszyscy dojrzali katolicy, to może nie będzie afer seksualnych. Czy chcemy, czy nie seks jest częścią naszego życia.
Nigdy nie rozumiałam tej Oblubienczej Miłości z Chrystusem , ale bardziej do mnie przemawia oblubiencza relacja z Duchem Świętym ,3 Osobą Boską , Z Apokalipsy SW.Jana ,, A Duch i Oblubienica mówią :
Ja mam tak nie tylko z księżmi ale inni faceci też jak zaczynam się otwierać , mieć relacje koleżeńska czy przyjacielska to oni nie są zainteresowani, zrywają kontakt. A co dopiero jakbym powiedziała że kocham. Po prostu znikają, przez to że nie mogę /nie pozwalają mi kochać czuje się samotna, duszę się. Miłość nie odwzajemniona mnie zabija
Jeżeli sposobem na przeżycie i poradzenie sobie z niechcianymi uczuciami rodzącymi się przy każdym spotkaniu z kobietą, jest jedynie unikanie tych spotkań, zerwanie relacji, to jest to ucieczka przed sobą, przed swą seksualnością? Może są pokusy tak duże, że sposobem na poradzenie sobie z nimi jest zerwanie relacji, która jest powodem do grzechu w myśli. "Przeciwnik" jest zbyt silny. I pozwolić odejść sobie od siebie, niż oswajać z seksualnością, jest lepsze przyniesie większe owoce.
Cielesnosc zostala stworzona przez Boga i jest dobrem. Źle jest kiedy popęd seksualny zaczyna sterować czlowiekiem i gorowac nad duchem. Takie reakcje charakteryzują popęd seksualny zwierząt. Nie jestesmy zwierzętami, mamy w sobie duszę niesmiertelną i zostaliśmy stworzeni do wyższych rzeczy. To psyche panuje nad soma a nie odwrotnie. Rzeczywistosc robta co chceta, co dla was jest przyjemne i traktowanie drugiego czlowieka jak przedmiot do zaspokojenia swojej żądzy to nie jest rzeczywistosc chrześcijańska.
Fajny filmik. Porusza ojciec trudny temat, a jednocześnie ukazuje księży jako normalnych ludzi. Podoba mi się problem kobiet chodzących bez biustonosza. Maja wyobraźnię ;) jak kozlęta....
Hahaha, "wyobraźnię jak koźlęta" 😂... Cóż, różne ludzie do księdza przychodzą. Czasem też ludzie totalnie pozbawione samoświadomości. A czasem ksiądz może się znaleźć w zupełnie innym środowisku, niż to chodzące do Kościoła i unikające prowokowania ubiorem. Taki na przykład Przystanek Woodstock. Wiele osób się tam nawróciło dlatego, że mieli okazję pogadać z księdzem, który się nie zgorszył ani nie przestraszył, ale umiał dostrzec w drugim dziwnym człowieku - mimo wszystko - człowieka.
@@DuchCiel o to to! Jak to powiedział ojciec Badeni do współbrata widząc prostytutki przy drodze: "proszę zobaczyć te panie przed nami będą wchodzić do nieba". Ponoć słynął z tego, że chodził do nich z ciepłą herbatą w mroźne dni 😁
POLECAM PREZBITERÓW CO MAJĄ POZWOLENIE BISKUPA ZGODE NA BYCIA KOLEJARZEM ORAZ GINEKOLOGIEM,A ZNA SIĘ DIECEZJE JAK OPOLSKA WROCŁAWSKA CZY KATOWICKA I ZAKON OBLATÓW OMI W POLSCE NA STAN2022 PROWINCJAŁA ZAJĄCA PAWŁA OMI.
Mam wrazenie, ze ten filmik jest o budzeniu sie uczuc erotycznych u 15-sto letnich chlopcow, a nie u mezczyzn, ktorzy maja zintegrowana sexualnosc. Czy naprawde wystarczy dojrzalemu mezczyznie spojrzec na piekna kobiete i od razu sie podniecic?? Mam nadzieje, ze jest wielu mezow, ktorzy pozadaja tylko swoje zony.
Jakiś czas temu gadałam o tym z kumplem i serio zrozumiałam, że facetom bodźce wzrokowe odbijają się w mózgach 3 razy bardziej niż kobietom i oni nic na to nie poradzą. Chodzi mi tu o kwestie pierwszej reakcji, a nie tego co z nią robią dalej bo to już kwestia uczenia się dojrzałości. Mówił on, że jemu osobiście (o dobrze że to wie o sobie bo to już pierwszy krok do dojrzałości) zawsze ucieka wzrok na kobiece piersi, bo jak stwierdził sam wywołują one w nim też jakieś ciepłe uczucia z okresu niemowlęcego. To jest to o czym mówił Przemo - poszukiwanie ciepła i przyjęcia w seksie. Jestem w stanie to zrozumieć, bo choć nie mam tak zbudowanego mózgu, że wzrok mi ucieka na przystojnego faceta, żebym go zaraz "rozbierała wzrokiem" to jednak seks tak właśnie odbieram, jako spotkanie z całością drugiej osoby. A zintegrowana seksualność może być tylko wówczas, gdy na ten temat się otwarcie rozmawia i akceptuje ją, a rozejrzyjmy się wokół ile jest dojrzałego mówienia o seksualności w Polsce? Odbijamy się od skrajności bo w streamie jest albo używanie ludzi i seksu jak zabawki albo temat tabu, bo to "przecież nieczyste". To dopiero zaczyna się zmieniać i dobrze.
Przymierzam się do przeczytania książki: "Jordan z Saksonii. Najdroższej Dianie..." Książka o gorącym uczuciu zakonnika i mniszki. fragment: "(...) To On właśnie jest ogniwem, które złączyło nasze dusze, więc dokądkolwiek bym poszedł, w Nim jesteś zawsze przy mnie." Może po jej przeczytaniu i ja znajdę odwagę na wyznanie uczucia pewnej osobie...
@@TheMalla3 ale być może też można się od nich czegoś nauczyć. Choćby tego (nie czytałam ale tak po tym fragmencie wnioskuję) że zakochanie czy miłość w sytuacji bycia w zakonie nie musi niszczyć, ale może być rozwijające, jeśli to dobrze przeżyjemy.
Ja wierzę, że każda ludzka miłość może być źródłem głębokiego szczęścia, jeśli tyko jest przeżywana w łączności z Chrystusem i oddawana Jemu na modlitwie, by On ją oczyszczał i przez nią nam błogosławił. Często nie obędzie się bez bólu, ale to nie jest ból, który zabija (raczej ból "przycinanej winorośli"). Zaangażowanie w relację z Chrystusem i z drugą osobą jest o wiele lepsze niż zrywanie relacji dlatego, że "tak nie wypada". Wyjątkiem są jedynie relacje, gdzie druga osoba nie chce szanować naszych granic i naszych wartości, tylko chce nas zagarnąć dla siebie. Ale to już nie jest miłość, tylko karykatura miłości.
Sorry,ale zupełnie sie nie zgadzam,że "do nas nie należy oceniać jak ona powinna się ubierać". Oczywiście,że do nas nalezy aby odróżnić rzeczy własciwie i niewłasciwe. Inaczej po co nakaz upominania? Inna sprawa,że często duchowni obawiają się oceny innych ludzi, co sobie pomyślą, czy się nie obrażą i idą właśnie w takie frazesy jak "do nas nalezy przyjać ją" itd, co praktycznie oznacza właściwe obojetnośc albo zakłamanie. Nie mam pretensji, taka formacja w odintelektualizowanym bełkocie,który celem jest tylko zachowywanie świętego spokóju i podtrzymywanie dobrego humoru ludzi, jest teraz w całym Kościele.
Upominajmy z ambon, upominajmy w prasie katolickiej i na katolickich YouTubach, głośmy zdrową moralność (czyli również szacunek do drugiego człowieka wyrażany przez to, jak się ubieram). Zgoda. Ale gdy przychodzi do mnie drugi człowiek, to chcę go potraktować tak, jak Jezus potraktował celnika Zacheusza, jak potraktował jawnogrzesznicę, jak potraktował kobietę przyłapaną na cudzołóstwie... a nie tak, jak potraktowali ją faryzeusze.
Dlatego ksieza powinni zakladac rodziny i wtedy mowic a dalej Pismo Swiete mowi -cudzolostwo jest grzrchem a dalej jest w Nowym Testamencie napisane jest jesli patrzysz na kobiete z porzadaniem tez jest grzech-ksiadz jest nieduczony Nie papiez a co mowi Bog
A to co napisałaś jest prawdą. Mógłbym się nawet pod tym podpisać, gdyby nie to, że źle interpretujesz słowo "pożądanie". Dlatego pozwolę sobie trochę sprostować Twoją uczoność. Głównym elementem który powoduje pojawienie się grzechu, są intencje. Sam fakt popatrzenia na kobietę i możliwość wejścia w podniecenie (coś zupełnie innego niż pożądanie), nie jest grzechem. Dopiero kiedy pojawi się w związku z tym intencja zdobycia (zawładnięcia, wykorzystania, uwiedzenia itp) tej kobiety, wtedy można mówić że zgrzeszyliśmy. Pozdrawiam.
@@leszeks3198 odpowiadam nie jestem alfa i omega nie konczylam teologii badam pismo hiop zawarl przymierze z oczami wiec nie patrzyl na kobiety wiec Ty tez mozesz tak zrobic bo gdy juz patrzysz na kobiete i w duchu Ci sie podoba to juz grzeszysz gdyny Dawid tak zrobil nie pppelnil by grzechu z Batszeba duzo by mowic pisac pozdrawiam milego dnia🌞
@@bozenabinkiewicz4291 A tutaj właśnie kłania się dziewiąte i dziesiąte przykazanie. Można więc podziwiać na przykład samochód sąsiada i nie jest to grzechem. Dla tego też może podobać się nam jego żona i to też nie jest grzechem. Gdy jednak w duchu pojawi się pożądanie posiadania na własność samochodu sąsiada to już jesteśmy na dobrej drodze do kradzieży. A jak w duchu pojawi się pożądanie tej kobiety, to właśnie weszliśmy na drogę prowadzącą do cudzołóstwa, i oba te pożądania są grzechem. Samo podobanie się i podziwianie czegokolwiek jest umiejętnością wysoko rozwiniętych duchowo osób i jest ich pozytywną umożliwiającą właściwe przeżywanie (odbieranie) świata. Jezusowi na pewno podobały się kobiety (jak i wszystko co zostało stworzone przez Boga) i na pewno patrząc z miłością na kobiety, nie grzeszył. Więc nie bójmy się podziwiać wszystkiego co zostało stworzone. Dbajmy i uczmy się tego, aby pod wpływem przeżywania takich stanów, nie uruchamiały się w nas grzeszne siły pożądliwości. Pozdrawiam.
Co za kłamstwo. Stwórca kocha nas jak swoje dzieci miłością nadludzką, agape bezwarunkowa czysta. Bóg zazdrosny przekazał ludziom swoje cechy i nie ma on wiele wspólnego z Ojcem - Źródłem Miłości. W Jego polu nie ma innych uczuć poza tym najcudowniejszym czystym, polem , w którym rozpuszcza się cały negatywizm. Stary testament to inna świadomość i Bóg zazdrosny, karzący, nie mający wiele wspólnego z Ojcem Miłości- STWÓRCĄ. Świadomość Jezusa uzdrawia serca i dusze i w tej świadomości nie ma erotyzmu i nikczemnych mysli czy zapędów. . Jezus Jest naszym bratem w duchu Ojca więc chore jest takie tłumaczenie erotyzmem, oblubieńczą miłością. to tłumaczenie pedofilii i kazirodztwa.
@@Izabela_Wojtal Papież usprawiedliwiał gwałty i molestowanie swojego kolegi na misjonarzach, pewnie z uwagi na wiarę w niedoskonałego boga, który czerpie z niegodziwości, i chce być pożądanym jak oblubieniec w ekstazie modlitewnej- to chore. Podobna energia i oczekiwania występują u Kryszny...popatrzcie na te tańce ekstatyczne jego wielbicieli w tym duchu opętania. Każdy kto choć przez chwilę znalazł się w tej energii, zawstydził się nad sobą i zrobił przegląd całego siebie. Czy Jezus nie mówił, że jest naszym bratem i jednym w Ojcu naszym? Nie ma w tym Polu Miłości złości, zła, erotyzmu, kto tak uważa, tłumaczy popęd seksualny ojca do dzieci swoich i nie wie czym jest miłość i miłość boska - doskonała. Najlepsza matka i żona nie potrafi tak doskonale kochać jak Ojciec Stwórca nas. Każdy może w swoim sercu odkryć czy papież pisał prawdę i czy dobro może być trochę złem a czystość trochę niegodziwością. Każdy wierzy w inne ŻRÓDŁO mimo, że jedno jest Miłością a reszta manipuluje ludźmi na swoje potrzeby i dobrze im to wychodzi.
Z pewnością ludzka miłość nie dorównuje tej, którą może poznać, dotknąć każdy, kto poprosi o to doświadczenie. Ma moc nieporównaną i nieskazitelna jest. Nikt tak nie kocha, choćby kochał po stokroć. W czyjej świadomości chodzimy takie wydajemy owoce, tak myślimy czynimy i to powinniśmy zauważać pilnując swego serca. Nawet innych oceniamy przez pryzmat siebie. Wołając po imieniu do Boga przywołujemy tę konkretną istotę a na boże, przyjdzie ta, która się za nią uważa, w której słowa wierzymy i przytaczamy, której ścieżkami kroczymy Jezus nazywał Stwórcę Ojcem i modlić się zalecił Ojcze nasz a nie boże, bo wiedział kto mieszał w tych wszystkich pismach i jaką ma moc. Po owocach ich poznacie - mówił. Popatrzcie jak zgniły jest kler, czyj duch tam panuje a w imię Jezusa czyni krzywdy.. Czy Miłość może zabijać, walczyć, grozić, krzywdzić, straszyć skoro jest pokojem, pełnią w dostatku , lekkością, radością i światłem ogrzewającym każdą komórkę?
Rozumiem, że opierasz się tutaj na własnym doświadczeniu modlitwy i relacji z Bogiem, a nie na żadnych pismach, książkach czy filozofiach? Jeśli tak jest - to zgadam się, że możesz doświadczać Boga właśnie w ten sposób. On na pewnych etapach duchowej drogi daje nam się poznać właśnie jako czysta, bezwarunkowa MIŁOŚĆ, która nie pragnie, nie pożąda, nie różnicuje, ale objawia pierwotną jedność wszelkiego, co jest - czysta miłość Agape. W tym doświadczeniu chciałoby się zostać i uznać całą złożoność relacji ludzkich za kłamstwo - wyjść z platońskiej jaskini i zamieszkać w świecie czystych idei, w świecie czystego ducha, bez ciała, bez potrzeb... i bez historii, która się rozwija. Niestety jednak, jeśli postanowisz kurczowo trzymać się tego doświadczenia, w przekonaniu że Ty teraz znasz już całą prawdę o Bogu, a wszyscy księża, Kościół Katolicki i Stary Testament są w błędzie, to ryzykujesz zamknięcie się na relację z nieskończonym Bogiem, który nieustannie chce Ci się objawiać - nie tylko w tym przyjemnym uczuciu miłości Agape w chwilach wytchnienia na modlitwie, ale również w wielu innych aspektach i sytuacjach Twojego życia.
@@DuchCiel Wiem tylko, że może objawić się a Jego miłość wypełnia światłem i błogim ciepłem całe pomieszczenie nie tylko człowieka.. Potrafi dotknąć w niewyobrażalny sposob bezcielesną ciepłą pełną miłości dłonią wymazując cierpienie na wskutek wspomnień. Uzdrawia duszę i cialo przez wiarę ale i za dotykiem. Nie da się opisać słowami jaką ogromną energią ciepłej cudowniej miłości i świadomości Jest i trudno wyrazić słowami ale wiem kim nie jest . W jednej z medytacji było sztuczne światło nie było to z tej strony mocy, bez uczucia i ciepła mimo, że skutkowalo rozpoznałam sztuczny blask.
Dziwna ta mowa. Zestawienie pornografii z wypowiedzią abp Sheena wydaje mi się bluźniercze. Generalnie pomieszanie z poplątaniem. Proponuję dla poszukujących zdrowsze nauki Pana Jacka Pulikowskiego i księdza Piotra Glasa. Smutny niedzielny wieczór? Kobieta bez stanika?............. Serio?
Wiem, że to co mówię może być czasem trudne do zrozumienia, bo mówię innym językiem niż pan Jacek Pulikowski i ks. Piotr Glas, ale moja intencja jest podobna: zachęcać ludzi, by powierzając się Chrystusowi w modlitwie, pozwalali Mu na to, by On oczyszczał i udoskonalał naszą słabą ludzką miłość i by uwalniał nas z mocy zła, które nieustannie kusi nas imitacjami miłości. Zachęcam, by jeszcze raz wysłuchać końcowki filmu zatytułowanej "Niedzielny wieczór". Zapewniam - nie ma tam niczego bluźnierczego! Jest to zachęta do modlitwy, która uwalnia od pokusy nieczystości - zachęta do adoracji Chrystusa Ukrzyżowanego i do przeżywania własnych cierpień i własnego umęczenia w jedności z Nim. Kapłan, który modli się w ten sposób, może uniknąć wielu pokus, m.in. pokusy do korzystania z pornografii, o ktorej mówię w tym filmie.
@@DuchCiel być może był to dla mnie zbyt zawaluowany język, z pewnością modlitwa i adoracja pomagają w oczyszczeniu z pokus, nie ma lepszych i skuteczniejszych broni, ale czy w obliczu powszechnego zepsucia ludziom którzy i tak pałają niechęcią do KK potrzebny jest tak szczegółowy opis pokus czyhajacych na duchownych? I jeszcze podanych w liczbie mnogiej, jako coś powszechnego i oczywistego? Ks Piotr Glas przyznał, że przed stanem kapłańskim zdarzyło mu się zbłądzić, ale bez niepotrzebnych szczegółów. Nie jest to mój jedyny kapłan kt szanuję, ale w związku z tym, że ich trochę słyszałam, nie mam wątpliwości, że trwając przy Bogu wieczory nie są samotne, a każdą pokusę zwalczy modlitwa. Opowiadanie o tym, jak wyglądają wieczory pogubionych kapłanów chyba nie służą uświęceniu i sądząc po komentarzach dobór użytych słów mógł bardziej utwierdzać w grzechu i w tym, że to nieuniknione, niż odwrotnie. Jeśli się mylę przepraszam, z Panem Bogiem.
@@DuchCiel to jest Twoją cechą wyróżniającą i pociągającą do słuchania tego co mówisz, bo nie mówisz językiem z nieco innej epoki, bez naleciałości stereotypowych i patriarchalnych, jakie przy całej mądrości i doświadczeniu p. Pulikowskiego wybrzmiewają w jego konferencjach. Jesteśmy coraz bardziej świadomi siebie,swojej emocjonalności i seksualności i zdarzają się mężczyźni, którzy nie mówią, że kobiety są z Wenus, i muszą się wygadać, którzy nie wracają z pracy i czekają na podanie obiadu (bo kobieta z pracy w tych opowieściach nie wraca, bo nie pracuje przecież), którzy znają inne kolory niż zielony i czerwony, pamiętają o kwiatach, których nie trzeba "upraszać o zrezygnowanie z seksu" itd. Podoba mi się ta mowa, i życzę doświadczania piękna przyjaźni, duchowych więzi, nawet doświadczenia zakochania, które może być błogosławioną "słabością", doświadczeniem wrażliwości, kruchości i siły zarazem. 😊
@@jjr6783 czyli lepiej zamieść pod dywan i udawać, że problemu nie ma? Akurat wg mnie ksiądz Glass propaguje "teologię lęku", a pan Pulikowski leci stereotypami. Czy w takim razie słowo penis jest "bardziej straszne" niż ręka? Właśnie to całe zamiatanie pod dywan wszystkiego co trudne sprawia, że potem problemy w nas się eskalują. O tym też mówił Przemo, że chodzi o to, żeby przyjąć siebie w całości również ze swoją seksualnością, a nie udawać że jej nie ma. Ona nie jest jakaś brudna, jej chciał Bóg, bo gdyby tak nie było to by jej nie stworzył. Może warto w takim razie zagłębić się encyklikę o której wspominał Przemo w filmiku.
