Zihnimiz Dost mu Düşman mı? 

çok çok harika bi anlatım bayıldım hocam ses tonuuz muhteşem 🙏

Çok teşekkür ederiz

hocam buna ihtiyacım vardı emeğinize sağlık

babaniz sanirm oguz saygin sizinle gurur duyuyodur sanirm ben hayran kaldm bilginize ve nokta atisi tespitlerinize...

Hocam ne yaptım biliyor musunuz? Ağızınızdan çıkanları hayatıma geçirmek için tek tek yazdım. Birkaç saatimi aldı. Şimdi ise ben de başkalarına anlatır gibi yapıp hayatıma geçireceğim. Size teşekkür ediyorum...

Bu video nasıl özetlenir diye düşünüyorum 🤔 ki on cilt yazılmış kitapların özeti zaten 👏

güzel bir video

Hocam çok bilgi için çok teşekkür ediyorum..

Tespitler,dogru.

Güzel sohbet

süper

Hocam iyi akşamlar dilerim.kolay gelsin. Ankara'dan selamlar saygılar. Teşekkürler.

Hocam içerik on numara ve belli ki vizyon ve bilgi düzeyiniz de dolu.tek sıkıntı konuşma tonu ve hızınız.cabuk bitsin havasında konuşuyor gibi geliyorsunuz sizi dinlerken

Dipnot: mutluluk........ mutluluk mu nerde bulabiliriz?

Çoook faydalı oluyor bu video tekrar tekrar tekrar izliyorum teşekkürler 🙂

Saolun

👍

Hocam gerçekten ya geçmisde, yad gekevekde yaşıyoruz , an yok resmen ya, zihnimiz hep felaket senaryoları yazıyor

Çok güzel konuşmalarınız var yanlız biraz daha yavaş konuşmanız daha iyi olur sizi takip ediyorum iyi geliyorsunuz düşüncelerime yön veremiyorum bunun hakkında ne yapabilirim

Merhaba. 19 yıl önce kendimden 13 yaş büyük olan eşimle mantık evliliği yaptım. 2 buçuk yıl önce keşke yapmasaydım dedim. Belki de baştan beri pişmandım ama çaresizliğimden devam etmek zorunda kaldım. Eşim ve ailesi tarafından çalışmam ve kendimi geliştirmem engellendi. Tek başıma bir yere gidemiyorum. Eşim benim yerime karar veren hatta cevap veren birisi. Bu cevaplar da olumsuz oluyor TABİİ. Gelemez yapamaz gibi. Kişisel bakımımı yapıp yapmama ne zaman yapacağıma karışıyor. Akrabalarımın ve arkadaşlarımın gelmesini ya da benim onlara gitmemi engelliyor. Yapayalnız kaldım yıllardır. Zaten az olan özgüvenim ve cesaretim de yok oldu. İnsanlarla hasbelkader bir araya gelsek konuşacak konu bulamıyorum. Kendimi savunamıyorum. ilk zamanlar beni tanımadığı için böyle davranıyor diye düşünüyordum. Bir iş görüşmesine ya da kurs başvurusuna gideceğim dediğimde kapı orda cehennemin dibine kadar yolun var boşanırız diyor. Ben de boşanmaktan korktuğum için hep geri adım attım. Vazgeçtim kendimden. 2 buçuk yıl önce tamam boşanalım dedim. Bu sefer de o istemedi. Boşanmamız için ne yapması gerektiğini sordu. Yıllarca anlatmama rağmen sıkıntılarımı. Dinlememiş bile beni. Ben tekrar anlattım. Tamam dedi ama hiç değişiklik olmadı davranışlarında eskisinden daha çoook kıskanmaya kısıtlamaya devam etti. Yıllardır tamamı strese bağlı bir çok hastalıkla boğuşuyorum. 1 torba ilaç kullanıyorum. Çoook yoruldum halim yok. Kolumu kaldıramıyorum. Sürekli uyuyorum. Eşim için bunların hiçbir önemi yok. Evin içinde olayım da can çekişiyor olsam da farketmiyor. Siz şimdi psikolojik ve psikiyatrik destek alın diyeceksiniz bir cümleyle. Alıyorum. Tahliller, MR, röntgen, ultrason HEPSİNİ yaptı doktorlar. Faydası yok maalesef. Zaten burda youtube daki gibi çözüm üreten yön gösteren psikologlar yok maalesef. Bu dünyaya neden geldim bilmiyorum. Okulları bitirdim. Hemen evlendim. 2 çocuk yaptım, büyüttüm. Eşim ve ailesine kendimi feda ettim. Şu anda da ölmeyi bekliyorum. Yapacağım birşey kalmadı onların sayesinde. Boş bir insan oldum. Üniversite mezunu olmama rağmen bütün bilgilerimi becerilerimi, atikliğimi kaybettim. Kullanmayınca yok olyurmuş demek ki😥38 yaşımdayım. Boşansam gidecek bir evim geçinecek kadar bir maaşım bile yok. Boşanmış bir kadına insanların NASIL davrandıklarını ne gözle baktıklarını biliyorum. Bunların üstesinden tek başıma gelebilir miyim bilmiyorum. Kararımı verdim ama uygulaamıyorum.