Dobrostan to ogólny stan zadowolenia z życia, poczucie szczęścia i spełnienia. Obejmuje różne aspekty, takie jak zdrowie psychiczne i fizyczne, stabilność emocjonalna, zadowolenie z życia zawodowego i osobistego, a także zdolność do radzenia sobie ze stresem i trudnościami. Dobrostan można rozpatrywać na wielu poziomach - indywidualnym, społecznym i globalnym - i odnosi się do tego, jak ludzie oceniają swoje życie jako całość, nie tylko w jednym aspekcie. Wspiera się go poprzez różnorodne działania, takie jak dbanie o zdrowie, rozwój osobisty, budowanie relacji międzyludzkich, czy też osiąganie celów życiowych.
Jestem Boni. Tworzę podcast Boni Vibes po to, żeby inspirować, jak można nadać swojemu życiu koloru przy pomocy tylko kredek, które się ma. Czasami "wystarczy" więcej uważności.
W każdą środę o 7 rano publikuję nowy materiał z punktem widzenia, który mam nadzieję, coś dobrego Tobie zbuduje.
Ja nie patrzę jak na idiotę, tylko jak na człowieka, który po pierwsze przyciąga do siebie ludzi, a po drugie umie utrzymać relacje, ale już nie jest takie proste.
Według mnie życie pozbawione przyjaźni jest nie do życia! I wiem, że to, że mam w swoim najbliższym otoczeniu przyjaciół, ludzi, przy których mogę być naprawdę sobą, to jest jeden z fundamentów dobrostanu!
Jak czytam Twój komentarz, to przypomina mi się zdanie mojego taty: „Życie bez pasji jest nie do zniesienia". Myślę sobie, że z przyjaźnią jest podobnie. Tu liczy się oczywiście jakość, a nie ilość. Nie mniej jednak życie takie całkiem w pojedynkę, jest trudne. Bardzo trudne.
Z przyjemnością podejmę ten temat☺️Odpowiadając na Twoje pytanie: tak, „co po” to pytanie, które staram się zadawać sobie regularnie. To pozwala rzadziej wpadać z szpony schematów
Aniu bardzo się cieszę, że znalazłaś na moim kanale coś, co Cię zaciekawiło. Życzę Ci z całego serca, żebyś zawsze miała obok siebie przyjaciela, ale żebyś i Ty była przyjaciółką dla kogoś ☺
Kiedyś przyjaciółka znała nas od każdej strony. To była osoba ,której można było się zwierzyć. Myślę, że teraz zbyt wiele czasu spędzamy z Facebookiem, instagramem itd. Tam próbujemy znaleźć swój świat. Zwyczajnie zaczyna nam brakować czasu i tej potrzeby na drugiego człowieka .
Super rozmowa❤ja zaczęłam komplementować dziewczyny juz pół roku temu i nigdy jeszcze nie spotkałam się z nie miła reakcją..polecam to naprawdę super uczucie zrobić komuś przyjemność 😊❤
Fajnie podsumowanie. Taka nasuwa mi się refleksja: tyle w nas obszarów, gdzie kryją się nasze problemy. Tyle rozwiązań. . A wciąż to mało , wciąż to początek naszego zainteresowania się samą (samym) sobą. Mam wrażenie, że to dopiero czubek tej góry, którą niesiemy przez życie. Ciekawe co dalej. Pozdrawiam autorkę i gości
Dzisiaj odkryłam Twój kanał Z pewnością zostanę na długo❤ Ciekawe rozmowy aż chce sie sluchać wiecej i więcej Życzę by Twój kanał się rozwijał i treści szły szeroko w świat bo są bardzo wartościowe Pozdrawiam ❤
Po prostu pogadajcie o sobie, jakieś anegdoty itp. A co do tematów, to mam wielki problem z byciem tu i teraz. Cały czas mam w głowie, że jak coś zrobię to będzie coś, ciężko zatrzymać głowę w danej chwili. A jak próbuję zatrzymać to z wyrzutami sumienia 🙈
Bardzo ważna rozmowa , ale myślę że łatwo powiedzieć " domy dysfunkcyjne". Czasem myślę że tak jest najłatwiej. Teraz też takie domy same tworzymy . Nie mamy przecież instrukcji obsługi na życie. Robiłyśmy i będziemy robić błędy.. Teraz z kolei świadomie okłamujemy świat i same siebie w mediach społecznościowych. Czasem nie chcemy być sobą tylko piszemy o sobie bajki. Nie jest łatwo być kobietą bo mamy w sobie nadwrażliwość.
Dysfunkcyjna, znaczy ta, w której popełniane są błędy. W pewnym sensie każda rodzina jest dysfunkcyjna, bo nie ma rodziny perfekcyjnej. Nic nigdy nie będzie idealne! Dysfunkcyjna to nie to samo to patologiczna. To są dwa różne stany.
Twój dzisiejszy odcinek , a raczej powinnam napisać Wasz , uświadomił mnie , że jednak niepodążanie, jak to nazwałaś ” za tłumem ” które praktykuje od lat , nie określa mnie mianem - dziwoląga który robi inaczej niż inni . Dziękuję Ci za ogrom wiedzy , która została przekazana 🩷
Bardzo ciekawa rozmowa o głosie rozsądku. Nie słuchaj rozpędzonego i rozkapryszonego świata. Słuchaj siebie. Tak oczywiste, że "rewolucyjne". Bardzo mi się podoba. No i wychodzi na to , że świadomie i rozsądnie o siebie dbam. 😊
Niezwykle ciekawa rozmowa. Nawet ktoś tak leniwy jak ja poczuł, że warto szukać, mieć frajdę z wysiłku, dać poszaleć ciału . W moim poczuciu znacznie jednak trudniej jest znaleźć "swojego" trenera niż swojej dyscypliny Ewa, Patryk- dziękuję za to spojrzenie na ciało. ❤
Słuchać siebie jest ważne ale jak zrozumieć co słyszymy? Jak się zbytnio w siebie nie zapatrzeć. Gdzie jest ten balans? No I jak nie przesadzić, żeby nie zostać narcyzem?
Miałaś rację , to odcinek a raczej temat który poruszyłyście , idealnie wstrzelił się w moją obecną sytuację . Po cichu liczę, że rozmowa z Kate nie była jednorazowa a zrobicie cykliczne spotkania - bo Wy dwie w moim odczuciu to duet idealny merytorycznie , ogląda się Was z otwartymi oczami , słucha z otwartym sercem nie uchem ( bo do jednego wpada a przez drugie może zaraz wypaść, a serce to wszystko zatrzyma,przytrzyma - przeanalizuję i wykorzysta ) Dziękuję ❤
Pani Agnieszko, to prawda, są sytuacje, w których rak to jedynie brutalny oprawca. Ja przeżyłam, dlatego moja perspektywa jest inna. Z całego serca i w pełni życzliwości, życzę Pani siły, wytrwałości i zdrowia.
5:48. Wyswietlilo sie na głównej. Zaintrygowało. Kliknalem. Zaciekawiło mocno. Dojechalismy do osob niebinarnych. Wychodze. Ale zycze wszystkiego dobrego 😊.
Zakłamanie rzeczywistości , to może nic innego jak malowanie szarego świata kolorowymi farbami. Świat jest trudny. No i wpadamy w pułapkę. Dulszxztzna istniała zawsze, a slowa "nie wypada" istniały jeszcze przed mediami społecznościowymi. Wszystko z umiarem.
Ależ oczywiście, że "nie wypada" to wiekowa narracja, ale jak widać nieśmiertelna. Absolutnie zgadzam się z tym, że wszystko jest dla ludzi, byle z umiarem. Tymczasem nań poczucie, że coraz częściej odwracamy się od rzeczywistości na rzecz obrazka. Z drugiej strony... kiedyś uciekaliśmy w książki i kino a dziś w smartphony. Super, że dzielisz się swoim punktem widzenia nie zawsze "tempo" przyklaskując mojemu stanowisku.
Ostatnio też o tym myślałam. Fajnie kiedyś było, kiedy wyciągało się list ze skrzynki pocztowej. Napięcie rosło podczas otwierania koperty... To był piękny zwyczaj.
To bardzo, bardzo optymistyczny odcinek. Bardzo uczciwy - tak zresztą jak poprzednie. Myślę, że uczciwość wobec siebie, zespołu i subskrybentów to siła i wartość nie do przecenienia.
