Çox xoş oldu seherimin seher vaxtı, bu kamillik söbetine qulaq aadım. Allah bizi çirkinliklərdən uzaq eyləsin.. Sizdə sagolunki bunları paylaşmısız, ve irfani söbetlerle ömür qatmısız..
Seyyidin qəzəlləri doludu tənasüxə e'tiqadnan. Siz bu e'tiqadı batil bilirsiz deyə, Seyyidin bu əqidədə olduğunu qə'bul eləyə bilmirsiz. Öz e'tiqadınızı qoyursuz Seyyidin boynuna. Batil üstünə batil qoyub, guya vəziyyətdən çıxırsız. Heç olmasa deyin ki, dərin mövzudu deyə, heçnə deyə bilmərik.
Seyidəm ərseyi-eçq içrə... (-Namiq Atabəyli: -Ey Ata, min məhəbbətlə yad edəcək səni ellər, Neçin kim bir fəxarətdir SEYİDdən yadigar olmaq! "Müəllim" poemasından). Bakı-2015. Avropa nəşriyyatı.
Kim nə deyir desin, ustad sən muğamın şahısan, düzdür alim, Arif, Canəli, Hacıbaba kimi ustadlarımlz olub və iinbi də var, amma səndən olmayacaq cünki sən əvəzedilmızsən
"Seyyid, neçə yol gəlmiş idim mülki-cəhânə, Sədşükr tapıb surəti-insan, yenə gəldim." Beytin birbaşa mənası açıqdır. Şair ona görə şükr eləyir ki, surəti insan tapıb, yenə gələ bilib. Yəni surəti insan tapmasaydı, gələ bilməzdi.
