آیا ممکن است فلسفه را در عمل به زندگی مربوط ساخت و آن را زندگی کرد؟ آیا ممکن است از دل نظامهای پرطمطراق و پرگو و غامض فلسفی راهی برای بهتر زیستن یافت؟ این سوالی بود که ذهن من را برای سالها و از همان ابتدای آشنایی با فلسفه به خود مشغول ساخته است. بسیاری را می شناختم و هنوز هم می شناسم که فلسفه برای آنها چیزی است شبیه شیمی و زیست شناسی. دانشی که باید بر آن غلبه کرد. چیزی آن بیرون که می توان متخصص آن شد و ناقد آن. چیزی که می توان آن را به کلکسیون داشته های "من" اضافه کرد. آیا راه متفاوتی وجود دارد؟ راهی که در آن نه ما بر حقیقت که او بر زندگی ما غلبه کند راهی که بتوان مسافر آن شد و در این راه به انسان بهتری بدل شد؟
همه ما روشی از زیستن را بر زندگی خود حاکم ساخته ایم. چه از این روش آگاه باشیم یا نه ، این شیوه زیستن فلسفه شخصی ما در زندگی است! پس همه ما فلسفه ای داریم ولی برای فیلسوف بودن باید آگاهانه در رابطه با روشی که برای زیستن خود برگزیده ایم بیندیشیم.
اگر به این صحبتها در این لحظه گوش میدهید این احتمال وجود دارد که با کارها و نوشته های قبلی من که از شش ما پیش به این سو شروع به تولید و انتشار آنها کردم آشنا باشید و فضا و جهت گیری کلی فکر و فلسفه من را بشناسید. به طور مثال ممکن است متوجه شده باشید که تمهای اصلی این فلسفه را از یک سو زمینه های اصلی فلسفه اگزیستنسیالیسم:
- تقدم وجود بر ماهیت
Existence Precedes Essence
- فردیت یک دستاورد است
Individuation (becoming an individual) is an achievement
- آزادی/ مسئولیت
Freedom and Responsibility
- زمانمندی و مرگ
Death as the ultimate possibility
- رنج و اضطراب
Suffering and Existential Angst
- حقیقت خود را زیستن
Authenticity
- عمل بر باور مقدم است
Action is more important than thought
- اخلاق موضوعی محوری است
Paramount place of morality in Existentialism
از یک سو و از سوی دیگر تعالی گرایی افلاطونی Platonic idealism و همچنین اهمیت مفهوم آگاهی ذهنی و توجه ویژه به سنت سایکوآنالیز، کهن الگوها و بنیان روانی اسطوره ها به ویژه در سنت روانشناسی عمیق و یا Depth Psychology که یونگ پایه گذار آن بود تشکیل می دهند.
من در این مدت در رابطه با هر یک از این موضوعات جداگانه نوشته ام و یا کارهای صوتی و تصویری مشابه این کار تهیه کرده ام که در وبسایت و کانال یوتیوب و همچنین لایبراری کانال تلگرام من قابل مشاهده است.
همچنین احتمالا شاید به این موضوع توجه کرده باشید که من بر این باورم که تجمیع این اندیشه ها را می توان در قالب سنتی کهن در فلسفه مورد شناسایی قرار داد که ریشه هایی بسیار نیرومند در سرزمین ما ایران دارد. فلسفه ای که در طول تاریخ آن را پرینیال فیلوسوفی Perennial Philosophy و پریموردیال تردیشن Primordial Tradition هم نامیده اند و من نام فرزانش جاودان را برای این سنت فلسفی برگزیده ام و اگر به مجموع ویدیوهایی که من تحت عنوان تبارشناسی فرزانش جاودان تولید کرده ام مراجعه کنید می توانید با مجموع بررسی های من در رابطه با تاریخ، تبارشناسی و هیستریوگرافی این سنت فلسفی آشنا شوید.
همچنین از شما دعوت می کنم به مجموعه های سه قسمتی تبارشناسی فرزانش جاودان، نیروی رهایی بخش فلسفه افلاطونی، تبارشناسی اندیشه آزادی، گفتگوهای فرزانش جاودان و همچنین مجموع پنج قسمتی مرتبط با روانشناسی یونگ در کانال یوتیوب من نگاهی داشته باشید.
چند ماهی بود که فکر می کردم که چگونه می توانم سرفصل های اصلی این فلسفه را که خطوط اصلی آن را در کارها و نوشته های پیشین مورد توجه قرار داده بودم به شکلی منسجم تر در قالب مجموعه ای که مبانی اصلی این فلسفه را دقیق تر مورد بحث قرار دهد جمع آوری کنم. برای این کار من نامی آشناتر و مدرن تر برای این سنت فلسفی برگزیده ام که به من امکان می دهد بتوانم عناصر تشکیل دهنده این فلسفه را با زبانی مدرن تر و قابل ارتباط تر با ذهن و زندگی انسان امروز مورد بررسی قرار دهم.
نامی که من برای این سنت فلسفی و یا همان فرزانش جاودان برگزیده ام وجودگرایی/ اگزیستنسیالیسم متعالی است که یک واژه ترکیبی است که دو سنت فلسفی را به یکدیگر پیوند می زند: 1) اگزیستنسیالیسم/ وجود گرایی و 2) ترنسندنتالیسم/ تعالی گرایی که البته شکل ترنسندنتالیسمی که من مورد توجه قرار می دهم هم معطوف به فلسفه افلاطونی است و هم مکتب شناخته شده ترسندنتالیسم رالف والدو امرسون.
فایل تصویری حاضر پیش درآمدی است بر معرفی و آشنایی با مبانی این فلسفه ( وجودگرایی متعالی / فرزانش جاودان Transcendental Existentialism )
1 фев 2019
