دکتر جان، دامان مبارک انسان کامل را بگیر که فقط او ناجی است. هیچ نکشد نفس را جز ظل پیر** دامن آن نفس کش را سخت گیر. پس به هر دوری ولی ای قایم است** آزمایش تا قیامت دایم است پاینده و سلامت باشید💚
خوب الله هم عالم به لیاقت و قابل بودن روح و نفس انبیاء است و عارف بنسبه انبیا حلزونی هستند که ادای سرعت نور انبیا را در میاورند البته با احترام به عرفا
اصلا عشق را چه کسی تعریف کرده و مرجع و مرجحش برای معنای ذاتی و نفسی عشق که کاملا منطبق با مفهوم و معنای عشق باشد و جامع و مانع باشد را از کجا اورد و به چه دلیل این تعریفات از عشق همان معنای واقعیه عشق باشد
استاد سروش متشکرم. در کل ابیات، نی به معنای انسان است نه انسان بخصوص. آن ۱۸ بیت نخستین که در واقع تمامی شش جلد مثنوی برای شرح وبسط این ۱۸ بیت است، در مورد انسان است.
با عرض احترام , بارها در سخنرانی های مختلف دکتر سروش به شرور در خلقت اشاره کرده و البته همیشه حافظ رحمه الله علیه را شاکی و مدعی قبول کمبود در عالم میداند و خود شان نیز احسن نبودن نظام هستی را در گفته هایشان تایید و اذعان میکنند ولی یک بار دلیل و برهان و چرایی این موضوع را مطرح نکرده و همیشه گذشته اند ,بنده نمیدانم اگر در کتابی به این موضو ع پرداخته اند یا نه ولی بعنوان کسی که تحقیقاتی در این مو ضوع داشته ام علاقمند هستم بدانم ادله ایشان چیست.؟ ممنون
عزیز در مثنوی شریف جواب آن آمده،در آنجا مولانا شرح داده که یک نقاش ماهر هم نقش پری می کشد ،و هم نقش دیو زشت ،و هر دوی آنها نشانه تبحر نقاش هست،خداوند پلیدی را دراوج زشتی و خوبی را در اوج زیبای خلق کرده،مانند کارگردانی که هم خوبی هم بدی را دراوج آن خلق مکند.
هستی از انسان جداست و برای خود استقلال دارد و منحصر به چگونگی نگاه انسان نیست ,ایا هستی به صرف خود هستی و منحصرا در خود ,خوب و بد دران وجود دارد یا خوب وبد نتیجه نگاه اخلاقی انسان به ان است ؟
الله تعالی سنتها را و قوانین را در جهان هستی برقرار کرده و خود حکیم است و ما نمیدانیم در نظر ما این مسائل به اندازه ی عقل و درک و زندگی جسمانی در دنیا و شعور ما به حسن و قبح پدید میاید در حقیقت اینگونه نیست
آقای سروش با تأسف شما از خواجه نصیر طوسی راه درست را انکار می کنید خواجه نصیر طوسی از حجت های بزرگ اسماعیلیان بود چگونه میگوید اسماعیلیه نبود چرا شما تاریخ را دروغ تعریف میکنید
