سخنان آهنین ولادیمیر لنین بنیانگذار اتحاد جماهیر شوروی 

ولادیمیر لنین ( Vladimir Lenin ) با نام اصلی ولادیمیر ایلیچ اولیانوف در 22 آوریل سال 1870 در سیمبرسک روسیه چشم به جهان گشود. شهری که بعدها نامش به افتخار ولادیمیر لنین به اولیانوفسک تغییر داده شد. او نام مستعار لنین را در سال 1901، زمانی که به‌طور مخفیانه مشغول فعالیت‌های حزبی‌اش بود از رودخانه‌ای به اسم لنا برگرفت.
ولادیمیر لنین سومین فرزند یک خانواده‌ی هشت‌نفره‌ی شاد، صمیمی با والدینی تحصیل‌کرده و بافرهنگ بود. مادرش دختر یک پزشک بود و پدرش اگرچه از قشر رعیت به‌شمار می‌آمد اما توانسته بود معلم و کمی بعدتر بازرس مدارس شود.
ولادیمیر لنین از نظر جسمی قوی و به لحاظ ذهنی پویا و مشتاق یادگیری بود. او دوران دبیرستان را با تسلط به زبان‌های یونانی و لاتین و با کسب رتبه‌ی ممتاز پشت سر گذاشت. با وجود اینکه در این پسر 16ساله هیچ نشانه‌ای از انقلابی شدن دیده نمی‌شد اما در روسیه‌ی تزاری، جایی که حتی روشنفکران و تحصیل‌کرده‌ها هم از حقوق اولیه‌ی مدنی‌ و سیاسی بی‌بهره بودند، هر جوانی یک انقلابی بالقوه محسوب می‌شد. این بود که ولادیمیر لنین و پنج فرزند دیگر اولیانوف به محض رسیدن به سن بلوغ به جنبش انقلابی ملحق شدند.
ولادیمیر لنین در مسیر مارکسیست شدن
ولادیمیر لنین در دوران نوجوانی دو ضربه‌ی روحی مهم را تجربه کرد. اتفاتی که بدون شک بر انقلابی شدن او تأثیر بسیاری داشت. اولین بار زمانی بود که پدرش کمی قبل از مرگ ناگهانی‌اش، از سوی دولت به بازنشستگی پیش از موعد تهدید شده بود و دیگری در سال 1887 اتفاق اقتاد؛ وقتی که برادر بزرگش الکساندر را به جرم سوءقصد علیه امپراطور الکساندر سوم به دار آویختند. بعد از این اتفاقات هولناک، ولادیمیر لنین در سن 17سالگی به یکباره تبدیل به مرد خانواده شد. خانواده‌ای که از نظر تزار «جنایتکار» محسوب می‌شد.
در پاییز 1887 ولادیمیر لنین در دانشکده‌ی حقوق دانشگاه امپراطوری کازان ثبت‌نام کرد. دانشگاهی که بعدها به دانشگاه ششم لنین تغییر نام داد و امروزه آن را با نام دانشگاه ایالتی کازان می‌شناسیم. او سه ماه بعد به اتهام شرکت در یک اجتماع غیرقانونی دانشجویی از دانشگاه اخراج و دستگیر شد. پس از آن با حکم تبعید به سمت روستای کوکوشکینو حرکت کرد، روستایی که پیش از آن خواهر بزرگ‌ترش به آن تبعید شده بود.
یک سال بعد مقامات حکم تبعیدش را لغو کردند اما حکم اخراج از دانشگاه به قوت خود باقی بود. لنین در همان زمان با انقلابیون تبعیدی نسل قدیم دیدار کرد و با اشتیاق فراوانی به مطالعه‌ی ادبیات سیاسی - انقلابی به‌خصوص کتاب «سرمایه‌» اثر کارل مارکس پرداخت. ولادیمیر لنین در ژانویه‌ی 1889 رسماً مارکسیست شد.
ولادیمیر لنین و انقلاب اکتبر روسیه
ولادیمیر لنین در آوریل 1917 پس از کناره‌گیری تزار و در گرفتن انقلاب در روسیه به این کشور برگشت. در آن زمان یک دولت موقت کشور را اداره می‌کرد. دولتی که ولادیمیر لنین آن را «دیکتاتوری بورژوایی» نامیده بود. برقراری «حکومت پرولتاریا» هدف ایده‌آلی بود که او برای روسیه تصور می‌کرد. حکومتی که در آن کارگران و دهقانان حاکمان اصلی کشور محسوب می‌شدند.
لنین با کمک ارتش مخفیانه‌ای که از دهقانان، کارگران و نظامیان شکل گرفته بود توانست طی یک کودتای بدون خونریزی در 7 نوامبر (براساس تقویم قدیمی 25 اکتبر) 1917 قدرت را به دست بگیرد. به این ترتیب با رهبری ولادیمیر لنین، حزب بُلشویک که یکی از شاخه‌های رادیکال حزب سوسیال‌دموکرات کارگری روسیه بود، بر کشور مسلط شد.
در سال 1918 پس از اینکه ولادیمیر لنین طی یک سوءقصد به شدت مجروح شد، گروه ترور سرخ را به راه انداخت و بیش از صدهزار نفر را به اتهام ضدانقلابی بودن، به قتل رساند. در سال 1920 ارتش سرخ لنین توانست بقایای ارتش سفید (گروه مخالفان لنین) را در کریمه شکست دهد.
طی جنگ داخلی روسیه و قحطی ناشی از سیاست‌های کمونیسم جنگی و همین‌طور فعالیت‌های گروه ترور سرخ، یک‌ونیم میلیون نظامی و هشت میلیون غیرنظامی جان خود را از دست دادند.
تشکیل اتحاد جماهیر شوروی و مرگ ولادیمیر لنین
کمونیسم جنگ‌طلبانه‌ی ولادیمیر لنین و سیاست‌های مارکسیستی او در زمینه‌ی اقتصاد سرانجام باعث ویرانی اقتصاد کشور شد. پس از قحطی روسیه در سال 1921 که پنج میلیون نفر را به کام مرگ کشاند، لنین برای جلوگیری از بروز یک انقلاب تازه، سیاست اقتصادی جدیدی را معرفی کرد. او بر مبنای این سیاست، که مغایر با ایده‌آل‌ها و آرمان‌های کمونیستی‌اش بود، به دهقانان اجازه داد محصولات و سایر کالاها را در بازار آزاد بفروشند.
در سی‌ام دسامبر سال 1922 بلشویک‌ها از طریق معاهده‌ای میان روسیه، اوکراین، بلاروس و حکومت فدرال قفقاز جنوبی (گرجستان، ارمنستان و آذربایجان کنونی)، اتحاد جماهیر شوروری سوسیالیستی (USSR) را تشکیل دادند.
در بین سال‌های 1922 و 1924 ولادیمیر لنین به چند سکته‌ی مغزی دچار شد که صحبت کردن و حکومت‌داری را برایش سخت کرد. او سرانجام در 21 ژانویه‌ی 1924 در شهر گورکی (نیژنی نووگورود امروزی) با آخرین سکته‌ی مغزی جانش را از دست داد. پس از مرگ، جنازه‌اش را مومیامی و در میدان سرخ مسکو نصب کردند.
#لنین
#ولادیمیر_لنین
#لنین_شوروی
لینک ویدئو
• سخنان آهنین ولادیمیر ل...
سایر ویدئو ها را از دست ندهید
هر کدام از این جملات برتراند راسل فیلسوف انگلیسی را باید با آب طلا نوشت و قاب کرد
• هر کدام از این جملات ب...
خوابیدن با فاحشه ها بی فایده است ! آب طلا برای این سخنان برتراند راسل کم است
• خوابیدن با فاحشه ها بی...
هر کدام از این جملات برتراند راسل فیلسوف انگلیسی را باید با آب طلا نوشت و قاب کرد
• هر کدام از این جملات ب...