Jeżeli podoba Ci się podcast INTERPRETACJE możesz go wesprzeć w serwisie Patronite.pl: 👉
patronite.pl/p...
Albo postawić symboliczną kawę w serwisie Buycoffee.to: 👉
buycoffee.to/p...
Nie ma źródeł bezwartościowych, każde źródło jest cenne i odpowie nam na jakieś pytanie. Najważniejszą rzeczą w interpretacji źródeł jest ustalenie, z jakim świadkiem przeszłości mamy do czynienia i co może nam on powiedzieć. Co ten świadek wie, co chce i co może nam powiedzieć.
Tablice narodów są próbą odnalezienia się ludzi minionych pokoleń w gąszczu rozlicznych języków i tożsamości etnicznych. W Księdze Rodzaju, w rozdziale 10, mamy próbę skatalogowania narodów (gentes) świata znanych Żydom na początki III w. p.n.e., gdy redagowali opowieść o początkach własnych i całej ludzkości, pochodzącej od Adama, odrodzonej za sprawą Noego i jego synów.
Tablice narodów nie były obce greckiej czy rzymskiej mitologii. Chrystianizujące się ludy Europy łączyły tradycje biblijne z antycznymi, kreując swoją przeszłość wyobrażoną i wyobrażone pokrewieństwa. A czasem uzasadniając realne pokrewieństwa i opisując realną przeszłość.
Ok. 520 r. powstała tzw. frankijska tablica narodów, która miała ustalić relacje między ludami ówczesnej Europy - germańskimi, Rzymianami, Brytami i praojcem ich wszystkich sarmackim Alanusem. Opierała się na germańskiej tradycji ustnej trzech wnuków boga Tuistona, synów pierwszego człowieka Mannusa. Powstały wówczas miks tradycji biblijnej i germańskiej za sprawą Bryta Nenniusza stał się najpopularniejszym wyobrażeniem całej średniowiecznej Europy o pochodzeniu poszczególnych narodów.
Słowian nie ma w tych pierwotnych tablicach. Kiedy w końcu pojawią się na scenie dziejów, intelektualiści przepracowujący starodawne tradycje genealogiczne będą się starać ich wpasować w potomków Kanaana, syna Chama, przeklętego przez Noego i skazanego na bycie niewolnikiem w kolejnych pokoleniach. W końcu czymś, co łączyło wyznawców trzech wielkich religii Abrahamowych w VIII, IX, X a nawet jeszcze w XI w. był handel słowiańskimi niewolnikami. Historycy ze krajów słowiańskich, protestowali przeciw takim interpretacjom i stąd Czesi czy Polacy zostali wyprowadzenie od odpowiednich potomków praojca Alanusa, "filii Fetebir, filii Ougomun, filii Thoi, filii Boib, filii Simeon, filii Mair, filii Ethach, filii Aurthach, filii Echthet, filii Oth, filii Abir, filii Ra, filii Ezra, filii Izrau, filii Baath, filii Iobaath, filii Iovan, filii Iafeth, filii Noe,". Stąd Polacy bywali Wandalami do Długosza, Sarmatami po Długoszu, a chamami pozostali tylko najniegodziwsi, zmuszeni do pracy na roli.
#starożytność #średniowiecze #biblia #genesis #księgarodzaju #tablicanarodów #noe #jafet #długosz #goci #alanowie #sarmaci #germanie #frankowie #nenniusz
18 сен 2024
