Bitwa o Rzym. Początek wojny włosko-niemieckiej. 

Należało mu się jak psu miska.

Biggus Dickus

Warto jednak podejść krytycznie do niektórych tez autorów...

@@JanKowalski-wo6er A tak dokładnie?

Bezwzględnie!

A są jakieś porównywalnie dobre? Proszę o podpowiedź

@@mzse1630 Z polskich jest trochę, ale mają inną formę i tematykę

Historyczno niemieckiej

@@jerzyrapa2391 mógłbyś to rozwinąć?

chociaż teraz da się po nim jeździć bo ulice są szersze. W Krakowie też by się przydało takie coś

Włosi byli wyzwalania przez Zachód, dlatego mogli grać na przeczekanie. Powstanie Warszawskie, w zamyśle, było ostatnią szansą ukazania całemu Światu kto tu jest gospodarzem. Polski nie wyzwalała cywilizacja Zachodu. My nie mogliśmy sobie pozwolić na luksus przeczekania.

@@monikabrzozowska2307 Myli się Pani Bitwa o Warszawę 1944 roku była lekkomyślna.Generałowie Niemiecy kupowali majątki na Pomorzu po zachodniej strony Wisły gdy front sie ustabilizował na tej rzecze w 1944 roku. Wiedzieli coś wiecej tym bardziej że Stalin dostawał na tyle sprzętu i maszyn z Zachodu by mógł prowadzić krótkie ofensywy.starczyło mu do Łaby a chciał do Lizbony co zrobił ideologią komunizmu i socjalizmu zmiękczając społeczeństwa na kierunku ataku.

@@monikabrzozowska2307 ale cały świat miał w czterech literach Polskę, Polaków i Powstanie Warszawskie.

@@panpogo nie do końca. Taka narracja była i jest rozsiewana przez wrogów Polski. Chodzi o to, żebyśmy się obrazili i izolowali, co ma nas doprowadzić do osamotnienia.

Pół miliona Włochów walczyło do końca wojny po stronie Mussoliniego. Cóż za realizm ! Zresztą faszysta zawsze będzie trzymał z nazistą. A korwinista wysługiwał się ruskim.

@@pawmal1988 Spoko - Jurek jest hetero :)

Si si bordello militari!

Popieram.

Czy rzeczywiście gen. Anders zaordynował nie korzystać z broni ciężkiej podczas ataku? Aby nie zniszczyć miasta, zabytków i spowodować strat wśród ludności cywilnej? Co spowodowało większe straty po naszej stronie? W Anconie byłem, ukształtowanie miasta znam.

Co to za porównanie ? Musiało stawiać czoło zupełnie innym realiom niż nasze Oczywiście potępiasz polski rząd że wycofał się z kraju we wrześniu !

@@Cinek13518 Nie można od razu zakładać że historia wojny na wschodzie potoczyła by się tak samo domniemując że na zachodzie było by inaczej ! Gdybyśmy poszli z niemcami , polskie dywizje mogły by stanowić o przewadze takiej plugawej koalicji w decydującym okresie tej kampanii !

@@Cinek13518 Zgadzam się , Murmańsk był tylko jednym ze żródeł dostaw , najbardziej znanym Prawdopodobnie ze względu na dramatyczne losy konwojów

Wojsko Polskie wchodziło do wojny jako strona z góry przegrana. Kwestia była tylko tego, jak długo zdoła się bronić. To była bardziej walka o honor niż o realne cele militarne. Nie chciano oddać kraju bez walki, jednocześnie licząc na zaangażowanie zachodnich aliantów. Całkowite podcięcie skrzydeł nastąpiło z chwilą, gdy od wschodu wkroczyli Sowieci. Armia Polska dostała w tym momencie dosłownie nóż w plecy.

Czarne pióro na czapce lub hełmie to znak rozpoznawczy bersalierów, a samo pióro pochodzi od gatunku bażanta/pardwy

A nie był to serial o Francji😮

Polacy uwielbiaja sie poswiecac natomiast

Za to Polacy skoczyli wrogowi do gardła za pięć lat łapanek , egzekucji , terroru i upodlenia !

@@krzysztofpara9927 I? No powiedz co tym zyskali :P

@@alzheimer2901 Człowiek , który zadaje takie pytanie , nie wpisuje się w polską mentalność ! Nie zrozumiesz tego bo jesteś jak to widać , jedynie polskojęzyczny !

@@krzysztofpara9927 Polska mentalność czyli głupota i emocje? To faktycznie nie jest coś dla mnie.

Dokładnie

Dzięki za polecenie, byłem na tej wyspie i mimo że przewodniczka Polska opowiadała, że Niemcy okrutnie się zapisali to mało z tego rozumiałem

Jest to opracowanie hostoryczne czy beletrystyka ?

@@krzysztofpara9927 beletrystyka.

Najlepszy żołnierz nic nie działa bez dowództwa a Włosi niestety dowództwa nie mieli najlepszego

Postawic xD? Jak on mial sie postawic? Przeciez to byl czlowiek radziecki, od dzieciaka komunista. Ta historia musiala by byc MOCNO alternatywna xD

@@tazz4567 Tazz Powtarzasz propagandę. Jaruzelski nie był od dziecka komunistą, bo urodził się w II RP w rodzinie ziemiańskiej. Zresztą jest odległym krewnym Kaczyńskiego. Komunistą był pewnie od wstąpienia do wojska w wieku 20-lat. Wiadomo, ze w połowie lat 80-tych prowadził z Amerykanami rozmowy na temat wystąpienia Polski z bloku wschodniego. Po działaniach i dokumentach trudno oceniać, co by zrobił i kim był. Równie dobrze mógł być zatwardziałym komunistą, który w latach 80-tych zorientował się, że system się rozsypie i postanowił zmienić stronę, jak dobrze maskującym się Wallenrodem świadomym, że dopóki nad Polską stoi wielomilionowa armia radziecka, żadna ucieczka z bloku wschodniego nie jest możliwa, bo skończy się masakrą jak w Pradze czy Budapeszcie. Można tylko zgadywać, bo Jaruzelski miał mentalność wojskowego - 80% motywacji jego decyzji nie znamy, utajniał swoje prawdziwe opinie zgodnie z zasadą tajemnicy wojskowej. To nie jest Gierek, z którego wspomnień można się dowiedzieć, co myślał. Jaruzelski do końca życia miał w tyle głowy: pewnych rzeczy się nie mówi, bo to tajemnica.

Nationale Volksarmee, Czeskie Siły Zbrojne, chyba nie trzeba analizy.

Towarzysz Jaruzelski nie musiałby się Ruskim stawiać. Towarzysze z Moskwy poinformowali go, że ma sobie poradzić z opozycją sam... A jeżeli sobie nie poradzi to oni mu nie pomogą, bo mają na głowie Afganistan. Problem polega na tym, że Jaruzelski BARDZO chciał rozprawić się z opozycją.

Po pierwsze to Polska - PRL nie była w stanie wojny (wypowiedzenie wojny poprzedza stan wojenny) i nie była wyniszczona wieloletnim konfliktem, a dysproporcja sił była ogromna ruscy mieli tysiące samolotów, bombowców, bomb atomowych i rakiet balistycznych tak naprawdę to rosjanie nie brali udziału w konflikcie symetrycznym i mieli wielu sojuszników układ warszawski. To by było w skrócie samobójstwo!

Walczyli jako lekka piechota przemieszczająca się konno. Na tyłach w walkach z bandami wystarczały takie formacje, na frontach raczej starano się je doposażać w artylerię przeciwpancerną, samochody pancerne i td. Nikt zdrowy na umyśle nie prowadził szarż z szablami na wroga poza naprawdę sporadycznymi przypadkami.

Niemcy mieli przewage przygotowań z lat miedzywojennych. Jednak wojny wygrac nie mogli. I zasadniczo plan niemiecki na wojnę był idiotyczny, liczyli ze stocza serię szybkich i małych wojen, a potem urządzą sobie Europę. Tylko że byly tp mżonki.

@@horatio8213 mżonki-co to takiego?

@@marjeziorny924 mrzonki, łatwo sie domyślić. Nie masz czasu na coś bardziej pożytecznego?

@@IdillaMZ człowieku, jesteś WIELKI

Nie pamiętasz tytułu? A może przynajmniej jakiegoś aktora?

@@warmazaim Niestety, oglądałem go jeszcze w PRL-u. Pamiętam jedną scenę jak grupa Włochów zatrzymuje mały niemiecki ciągnik artyleryjski przewracając na niego kawał muru. Zapamiętałem ponieważ to był nietypowy pojazd, kierownica i przednie koło od motocykla, tył z gąsienicami konkretnie Sd. Kfz2.

@@marekkuzniar7670 Ja też mam czasmi takie wspomnienia. Pamiętam, że oglądałem jakiś film dawno temu; na początku lat 90. i nie potrafię ustalić jego tytułu. Mam w pamięci jedynie pojedyncze sceny.

@@marekkuzniar7670 Być może to ''The Four Days of Naples'' widziałem kilka lat temu i miał podobne sceny. Nie były to walki w Rzymie ale może pamięć zawiodła z lokacją i chodzi o ten czarno biały film :).

@@marekkuzniar7670 ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-rUt4zxWuxXU.html Miałem rację kojarząc ten film bo jest fragment z tą sceną jak ściana spada na Kettenkrada

Powstanie Warszawskie wybuchło w takim a nie innym czasie, gdyż liczono, że Armia Czerwona, która zbliżała się od wschodu, wesprze wysiłek powstańczy. Niestety Sowieci zatrzymali się tuż przed Warszawą, co skazało powstanie na sromotną klęskę.

@@miszael7607 trzeba było pozwolić bić się czerwonym i im wykrwawiać, a samemu zostawić siły na nich i wzmocnienie Polski wobec Sowieta. Ta walka to był skrajny idiotyzm. Ba, dzięki temu może by Sowiet nie zdążył do Berlina przed Aliantami i miałby gorsze karty w negocjacjach z Zachodem lub tych dotyczących statusu Polski. Np. finlandyzacja zamiast dominacji.

@@CzarnySamael Pod kątem strat osobowych i materiałowych, jakie zadaliśmy Niemcom w Powstaniu Warszawskim (ok. 3,5 tys. zabitych), powstanie nie miało wielkiego znaczenia. Po tym, jak Armia Czerwona przegrupowała się i podciągnęła zaopatrzenie, runęła na III Rzeszę siłą walca. Wobec strat, jakie Wehrmacht wtedy zaczął ponosić, owych 3,5 tys. zabitych Niemców w Powstaniu Warszawskim to kropla w morzu (krwi). Choć zgadzam się, że powstanie nie miało sensu. Nie odniosło ono żadnego sukcesu militarnego. Straty zadane przeciwnikowi były znikome wobec strat własnych (walki powstańcze przyniosły śmierć 150-200 tys. Polaków, głównie cywilów). Nie wiem na pewno - dlatego informację tę podam jako opinię, a nie fakt - ale ponoć Warszawa zaznała największych zniszczeń właśnie podczas Powstania Warszawskiego. Po kampanii września 39' Warszawa jako miasto funkcjonowała w miarę normalnie. Część budynków ucierpiała w wyniku nalotów, ale życie pod okupacją toczyło się względnie zwyczajnie - mam na myśli, że ludzie tam żyli, mieszkali, chodzili do pracy, do sklepu, korzystali z komunikacji miejskiej, działał przemysł. Gruzy, w które została obrócona nasza stolica, były rezultatem pacyfikacji Powstania Warszawskiego. I pod tym względem rzeczywiście postanie było idiotyzmem. Niczegośmy nie ugrali dla siebie, samemu zostając z kompletnie zniszczoną stolicą. Gdyby powstanie nie wybuchło, walki niemiecko-radzieckie nie wyrządziłyby takich szkód miastu, jak powstanie. Niemcy nie mieli takich aspiracji, by bić się z Rosjanami o każdą ulicę, o każdą kamienicę, jak to czynili polscy powstańcy. Gdyby doszło do walk ulicznych z Niemcami, Rosjanie dosłownie zmuchliby Niemców. Armia niemiecka na tym etapie wobec potęgi ZSRR już tylko głównie się cofała.

​@@miszael7607nie... To był ostatni moment na powstanie i próbę wymuszenia zmiany postanowień z Jałty metodą faktów dokonanych

@@Weryl Tak, był to ostatni moment na dokonanie jakichkolwiek zmian, lecz z militarnego punktu widzenia powstanie było z góry skazane na porażkę. Biorąc pod uwagę, jak wielką cenę zapłaciła Warszawa za ten zryw, powstanie nie miało kompletnie sensu. Poza chwilowym efektem propagandowym "Polska walczy" powstanie nie odniosło żadnego sukcesu strategicznego ani operacyjnego. A o renegocjacjach postanowień z Jałty można byłoby myśleć chyba tylko wtedy, gdyby Powstanie Warszawskie nie tylko doprowadziło do wyzwolenia Warszawy spod okupacji niemieckiej, lecz w dodatku siły polskie skutecznie oparłyby się rosyjskiemu walcowi. W warunkach, gdy Polska nie posiadała w tamtym momencie żadnego regularnego wojska, wizja taka jest kompletną mrzonką. Było to też absurdalne z politycznego punktu widzenia, gdyż teoretycznie Rosja była wówczas naszym aliantem, gdyż wówczas w Europie był właściwie jeden wróg: III Rzesza. Albo walczyło się dla nich, albo przeciw nim. Innej opcji nie było.

Naprawdę trzeba mieć tonę złej woli, kompletny brak taktu i zupełny zanik trzeźwości, aby coś takiego odpalić.