Cassatievlog  

Hoge Raad 30 augustus 2024
ECLI:NL:HR:2024:1103
Kan na het verstrijken van de verzettermijn toch nog een nadere termijn worden gegeven voor het instellen van verzet? En hoe lang moet die nadere termijn dan zijn? Maartje Möhring bespreekt in dit vlog het recente arrest van de Hoge Raad dat antwoord geeft op deze vragen.
Ga naar cassatieblog.nl en schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief. Zo ben je altijd op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op het gebied van de civiele cassatierechtspraak in Nederland.
Hoge Raad 30 augustus 2024, ECLI:NL:HR:2024:1103:
deeplink.recht...
Artikel 143 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering:
wetten.overhei...
Hoge Raad 25 februari 2000, ECLI:NL:HR:2000:AA4936:
deeplink.recht...
---------------------------
Een partij die bij verstek wordt veroordeeld, kan daartegen in verzet gaan. De termijn voor het instellen van verzet is vier weken. In de wet wordt geregeld wanneer deze termijn gaat lopen. Dat is onder meer het geval als de veroordeelde een daad pleegt waaruit blijkt dat het vonnis hem bekend is. Maar ook wanneer het verstekvonnis wordt betekend of ten uitvoer wordt gelegd. Vanaf die momenten loopt de verzettermijn van vier weken.
Wordt na het verstrijken van deze termijn verzet ingesteld, dan is dat in beginsel te laat. Uitgangspunt is namelijk dat met de verzettermijn van vier weken een evenwicht is gevonden tussen (i) het belang van de veroordeelde dat hij niet gebonden wordt aan een vonnis dat hem niet bekend was, en (ii) het belang van zijn wederpartij dat de veroordeling op enig moment onherroepelijk wordt.
Onder bijzondere omstandigheden moet op deze regel, dat na het verstrijken van de termijn geen verzet meer kan worden ingesteld, echter een uitzondering worden aanvaard. Dat is zo als onverkorte toepassing van deze regel zou leiden tot een resultaat dat niet voldoet aan de eisen van een eerlijk proces- in het bijzonder het recht op toegang tot de rechter. In die gevallen moet de veroordeelde een nadere termijn worden gegund voor het instellen van verzet. Dit volgt uit rechtspraak van de Hoge Raad.
In dit geval had het hof toepassing gegeven aan deze uitzondering, en geoordeeld dat in dit geval een nadere termijn van twee weken voor het instellen van verzet moest worden gegund. Dit geval wordt erdoor gekenmerkt dat de veroordeelde, toen hij bekend werd met het verstekvonnis, niet ook bekend was met de tenuitvoerlegging van dat vonnis. De Hoge Raad verduidelijkt dat de veroordeelde in een geval als dat, toen hij bekend werd met het verstekvonnis, kon menen dat de reguliere verzettermijn van vier weken zou aanvangen. Om die reden moest aan de veroordeelde een nadere termijn van in beginsel vier weken worden gegund, te rekenen vanaf het moment waarop de veroordeelde met het verstekvonnis bekend werd.
Het verschil tussen de twee weken van het hof en de vier weken van de Hoge Raad was in dit geval wezenlijk. Het verzet was namelijk niet binnen de termijn van twee weken ingesteld (en was om die reden niet-ontvankelijk verklaard door het hof), maar wél binnen de termijn van vier weken.
De Hoge Raad vernietigt dan ook de uitspraak van het hof. Een ander hof moet de zaak nu verder behandelen en beslissen.