Dlaczego trudno jest być razem 

Jednym słowem potrzebujemy złotego środka, a nie skrajności. Nie całkowicie autonomiczni i nie całkowicie związani. Dziękuję za jak zawsze wspaniałą rozmowę🤗

Największa trudność jak dla mnie, to dobieranie słów w taki sposób aby wyrazić uczucie i potrzebę. Mi mówiono, że mam kogoś bliskiego gdzieś, bo nie mówię co czuje, czego potrzebuje. A wcale tak nie jest, że mam gdzieś. Choć zachowanie moje wygląda z boku jak wygląda. Ja po prostu mam pustke w głowie jak mam mówić co czuje i potrzebuje. Myślę wtedy jak ja mam się wysłowić żeby nie zranić drugiej osoby.

Ten wywiad trafił w punkt chwili, w której się właśnie znajduję. Przez lata próbowałam uaktywnić partnera i ciągle słyszałam że się tylko czepiam. Przez pierwsze 2 lata związku było fajnie a potem osiadł na laurach. Nawet na zwykły spacer trudno było go namówić. Mówiłam, tłumaczyłam, kłóciłam się... i nic. Stawałam się coraz bardziej samotna w związku i wreszcie odeszłam. I dopiero wtedy partner zaczął "pedałować". Jednak to rozstanie kosztowało mnie tyle psychicznego zdrowia, tyle nerwów i nieprzespanych nocy, że nie jestem w stanie uwierzyć i wrócić

Też nie cierpię tych piosenek " bez ciebie nie ma mnie/ umieram, ect. Zatrważające. Pozdrawiam serdecznie

Wątek "lustra" bardzo pożądany. Bardzo o niego proszę. Dziękuję za ten temat i zaczynam od siebie.

Wspaniała i bardzo uświadamiająca rozmowa . Dziękuję

Jak dobrze, że Pani wspomniała o tych nieszczęsnych piosenkach! To samo literatura i film! Wchodzimy w życie z tak wyidealizowanym i nierealistycznym obrazem miłości, że żaden czlowiek nie sprosta oczekiwaniom. Nie twierdzę, że trzeba ,,brać jak leci ", ale raczej wchodzić w związek z ciekawością drugiego człowieka, a nie z gotową czeklistą, w dodatku wymyśloną przez dziecko wewnętrzne, które szuka w partnerze mamy.

Cudownie pan sluchac:) Chętna na filmik o lustrze!

Rety co filmik to kolejna część zrozumienia i puzelek uzdrowienia, dziękuję ❤

Pani Barbara jest aniołem z rownie anielskimi włosami 😍 dziękuję obu Paniom za rozmowę, która pomaga i przytula🌹🌹🌹

Dziękuję za Waszą pracę Siostry drogie 👯🌷🌷🫂 Również moje doświadczenie pokazuje mi, że kluczowe w relacji jest branie odpowiedzialności za moje, wyłącznie moje uczucia i osobiste ich przeżywanie np.pod kocykiem w drugim pokoju albo na spacerze... A do partnera daję tylko info, że mam silne emocje typu ból, strach, rozczarowanie zatem TERAZ CHCĘ JE UTULIĆ POBYĆ Z NIMI ABY ZROZUMIEĆ SIEBIE. Informuję co mi jest i że sama potrzebuje z tym pobyć, żeby nie interpretował, że go ,,karam ciszą ". Po takim przeprocesowaniu swoich emocji wraca mi spokój i mogę wyjść do rozmowy już w innym tonie.Wraca nam przepływ energii miłości w relacji, a bliskość na tym tylko zyskuje. Praktyka ta udziela się z czasem partnerowi, bo widzi na przykładzie jak u mnie to działa i relacja się rozwija mimo burz. ALE TO WSZYSTKO POTRAFIĘ DZIĘKI TERAPII !!! TO STALE POTRZEBA ĆWICZYĆ-JAK MIĘSIEŃ 🏋️ NAJPIERW ZE SPECJALISTĄ! A POTEM JUŻ SAMOOBSŁUGA ❤ Kogo nie stać na psychologa to z NFZ niechaj korzysta.😊 Warto dać Miłości narzędzia

Cudne spotkanie, wartościowe informacje b dziękuję ❤

Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie 💕 i czekam jak zawsze z dreszczykiem emocji. Bardzo ciekawy temat, kolejny zresztą. Pięknego dnia życzę ☺️ 😆

Bardzo dziękuję ❤ Poproszę materiał o lustrze 😉

Super podcast pełen wartościowych refleksji 🤩🤩🤩 dziękuję bardzo za rozszerzenie mojego myślenia i spostrzegania konfliktow w relacjach 🙏❤️

Dużo wartościowych treści, biorę dla siebie i przekazuje filmik. Jestem wdzięczna, że mogę się karmić tak cennym treściami. Pozdrawiam serdecznie 💕. Pięknego dnia życzę ☺️

Jeszcze raz słucham. Dziękuję Pani Agnieszce i Pani Basi za ważne rozmowy. Pozdrawiam serdecznie 💕 😇

Super rozmowa i material. A Pani Basia cudowna, śliczna kobieta-anioł❤ . W ogole obydwie Panie jesteście piękne

Dziękuję, wspaniałe treści bardzo potrzebne by kochać drugą osobę. 😊

Pięknie dziękuję za kolejną wartościową rozmowę i poruszony ważny temat - faktycznie bardzo na czasie. Z chęcią usłyszę o lustrzanym odbiciu w drugiej osobie. (To też ostatnio poruszane zagadnienie w mediach społecznościowych.) Może warto by było to przedstawić na konkretnych przykładach, żebyśmy mieli jasność, o co z tym lustrem chodzi i jak interpretować reakcje drugiej osoby i czy też powtarzające się schematy i zachowania w różnych relacjach, w które wchodzimy. Pozdrawiam serdecznie. Jeszcze raz dziękuję za ten film.

Bardzo chętnie poslycham o lustrze 😉🤗 chętnie czekam na kolejną rozmowę 🤗

Cudowne jest to zdanie na koniec, że "wrogi jest ten taniec" .... zdaje się że od lat "tańczę" z jednych z moich rodziców... właściwie zostałam wciągnięta do tańca i to zdanie wypowiedziane na koniec pomaga popatrzeć na te sytuacje...na całe lata, bez oskarzania. Dali co mogli...tylko co teraz ja z tym zrobię. Dziękuję ❤️

Bardzo ciekawa rozmowa❤. Bardzo chętnie posłuchałabym materiału na temat "relacji i lustra" bo niby to takie proste a tak najczęściej nieoczywiste jest dla nas , że w pracy nad relacjami powinno się zacząć od nastawienia "RADARU" na siebie.

Tak, poproszę nagranie o lustrze, ponieważ jest w tym temacie dużo przekłamań min. z tzw. duchowości, dziękuję bardzo bardzo za to nagranie 🤗

Dziękuję słucham i polecam.

Dużo refleksji, bardzo pouczające. Dziękuję ❤

a o tańcu w relacji słyszałem od mojego towarzysza duchowego w kontekście budowania relacji przyjacielskiej/kumpelskiej. I jak nauka tańca jest przydatna tak zdobyta wiedza z na temat kroków przydaje sie w relacji.

Pozdrawiam serdecznie i cieplutko wszystkich słuchających,.

Bardzo ciekawy temat. Proszę o więcej

Dziękuję za tą rozmowę, bardzo cenna. 😊

Proszę o temat lustra.....

Dziękuję za konferencję❤

jesteście wspaniałe

Dziekuje za kolejne inspiracje! Marzy mi sie wykład lub rozmowa o tym, w jaki sposob doswiadczac swojego prawa do bycia autentyczną, jak doświadczac tego, ze moge byc soba, w jakich sytuacjach? Czesto, Pani Agnieszko, mowi Pani o docenianiu siebie, o przyjeciu siebie, uznaniu siebie, swoich potrzeb. Czytalam Pani ksiazki...sa wielkim drogowskazem, ale potrzebuje takiego konkretnego wyypunktowania- jak przyznac sobie prawo do bycia, mimo swoich 50 lat wciaz mam z tym problem :).

Później się rostajemy po tych tańcach!

Pierwsza myśl, że to będzie tylko o , w moim przypadku, małżeństwie...ale ta grafika uzmysławia mi że to jest stado motyli wokół ognistej żarówki. Świetna grafika 😊

Powinny być zajęcia w szkole z komunikacji i podstaw psychologii. Mało kto potrafi prawdziwie rozmawiać, zwłaszcza w dzisiejszych czasach. Internet w tym temacie nie pomaga i te telefony... Straszne do ilu tragedii dochodzi, a wystarczy odrobina empatii, chęci i zrozumienia, zamiast patrzeć wyłącznie na siebie i że swojego punktu widzenia...

Z tym testowaniem rzeczywistosci to mam pewne watpliwosci jednak - nie mamy zadnego obowiazku uczestniczyc w czyims testowaniu rzeczywistosci. To tez jest pewna wiadomosc zwrotna dla osoby testujacej - zaspakajanie wlasnych potrzeb nie zawsze idzie w parze z potrzebami innych i Ci inni maja prawo odejsc. Jesli potrzeby sa dla nas wazne to szukamy osob z ktorymi mozemy je zaspakajac.

Hm... Toczymy bezsensowne wojny...🤔 Zastanawiam się że jednak sensowne...o siebie, o "ciebie", o prawdę o sobie. Próbuję zrozumieć czym jest taka myśl: ,,...a kto mnie znajdzie ten będzie mnie miał"- oczywiście w kontekście tańców😊. Bardzo chętnie posłucham o lustrze- lustrach. Dzięki za Waszą rozmowę ❤

Wszystko jest próbą.. Doświadczeniem.. Ciekawe jest zakonczenie, czyżby wkroczenie na drogę rozwoju było początkiem końca? Pozdrawiam tych którzy kochają i tych którzy już nie potrafią kochać ❤

jejku, ten drugi taniec walcz i uciekaj (niekiedy też i ten trzeci) to jakbym o moich rodzicach słuchał 😁 gdzie mama jest tą walczącą (pretensjami, uwagami, krytyką) a tata wycofaną i obojetnie patrzącą albo wychodzącą z takiej komunikacji. A są sytuacje że nie gadają że sobo bo jedno na drugie zacznie się boczyć bo to pierwsze zrobiło coś nie tak🙈

Gdy wiem, że gdzieś mam swój czuły punkt i gdy ktoś sie do niego zbliża, to moge to zakomunikować... Czasem mnie to trochę przerasta, bo wtedy czuje, że przeżywając ten fakt, że ktoś zbliża się do mojego czułego punktu i równocześnie gdy mam to komunikować czuję, że zamiast zająć się sobą bo to ten ważny moment emocjonalny, muszę zaopiekować sie innymi, zeby mnie zrozumieli... (Kurcze, czy to brzmi narcystycznie....)

No ja kiedyś "łyknąłem" ten kit że bez kogoś, bez drugiej osoby nie istnieję. Jest mi cholernie trudno to odkłamać. Już kilka lat próbuję, ale widzę że nagle przychodzi jakaś sytuacja - często błaha, ale właśnie od tej osoby - która mi pokazuje, że guzik udało mi się zrobić. Najbardziej właśnie przejmuję się tym jeśli to jest od bliskiej osoby. Na przykład jest coś do zrobienia, taki przykład - jest zrobienie obiadu, zmywanie po obiedzie i jeszcze ta osoba lubi wypić kawę po obiedzie. No to ja uczę się czegoś takiego, że każdy niech w czymś się udzieli.. Jeden może zrobić obiad, jeden pozmywać a jeszcze inny zrobić kawę. No i mnie denerwuje to że jak ja jedną z tych rzeczy zrobię i ta właśnie bliska osoba siedzi i nic nie mówi przez cały ten czas kiedy ja załóżmy myję naczynia, i pod koniec mycia nagle wypala żebym kawę teraz zrobił. Wkurza mnie to bardzo, ale staram się mówić to spokojnie, że skoro siedzisz tyle czasu na telefonie to dlaczego nie zrobisz samemu? Wiesz przecież gdzie jest express.. No i oczywiście słyszę potem że po co ta osoba się odzywała itd itp ehh. I koniec końców zrobiłem tą kawę ale w nerwach..

❤

❤😢niestety dotyczy to mojej sytuacji ❤😢

Czasami jest się w związku z człowiekiem z niepełnosprawnością i nie jest łatwo ponieważ rodzina nie pomaga, ile lat można być niewolnikiem pomagania i opieki (w moim przypadku 11 lat ) ? Jak poczuć przestrzeń w relacji, jak czuć wolność w tym wszystkim ? Gdy się wyszło ze schematu ratownika i zadawalacza ? Można kochać i chcieć być w związku, ale ma się dość jednocześnie ograniczeń. Gdy chciałam pójść na studia psychoterapii to okazało się, że w moim przypadku nie mam możliwości ponieważ moja opieka nad bliską osobą ogranicza mnie. Czyli psychoterapia jest tylko dla wybranych ?

❤😊

Poekne spotkanie, wielce informatywne. Potrzebuje jednak jasności…W jednym fragmencie, w opowieści o parze, gdzie jedna strona mówiła o „odczuciach wredności” drugiej (jest ona w teatrze mentalnym), to zamiana na „czuje się zaatakowana”, to przecież uczucie rzekome (było to w rozmowie z Małgorzatą Torój., z tego co pamietam, no i na moich warsztatach z NVC z Agnieszką Pietlicką. Czy tak?

GE-NIAL-NE!

Bez Ciebie nie ma mnie - ja tu słyszę paradoksalnie kogoś narcystycznego z unikajacym stylem przywiązania. Narcyz zawlaszcza, choć sam ucieka z relacji stawiając na wolność. Po drugiej stronie będzie ktoś z osobowością zależną. Brrr...

Niestety trudno o dobrego terapeutę

Nie wyjdzie się z tego samemu 🤪?

Bez Boga będzie trudno lub nawet będzie to niemożliwe. Jest nawet takie powiedzenie, że bez Boga ni do proga.

Jaką książkę pani poleci jeśli chodzi o wyżej wymieniony temat Dlaczego trudno być razem.

Pani Agnieszko Kozak proszę o kontakt do pani.Dziekuje

❤

❤

❤