Elaboracja amunicji część 2: pozyskiwanie i przygotowanie łusek 

😮 bo nie ma momentów i za mało (*)(*) ;)

Jeśli robisz wszystko zgodnie z fifa i uefa, to 4-5 razy pistoletowe bez problemu. Szczerze mowiac nigdy nie byłem w az tak wielkim kryzysie, zeby robic to wiecej niz 3 razy, ale mozna. Z karabinowymi to bywa bardzo różnie, zalezy od tego jak bron sie z nimi obchodzi. Niektóre AK potrafią niestety bardzo mocno uderzać łuską o krawędz okna wyrzutowego i część silnie wgiętych łusek po 1 uzyciu jest na przemiał. z SAR-80 łuski .223 elaboruję tez po 3-4 razy bez większych problemów ale trzeba juz zwracac uwagę czy łuska nie rosnie nam na długośc i ją trymować

Ja się z tym nie do końca zgadzam. Jeśli przyszedłeś z własną amunicją, to nie widzę pola, na którym dokonałes nieformalnego czy też bardziej formalnego przeniesienia własności, jaką jest odstrzelona łuska na właściciela obiektu. U mnie swobodne zbieranie łusek po ludziach jest bardzo źle widziane (i łatwo domyślić się dlaczego, jest to dodatkowe źródło dochodu) ale całe szczęście nikt nie robił mi jeszcze problemów, kiedy chciałem zebrać i zabrać własne łuski w takiej liczbie, w jakiej przyniosłem amunicję (choć zazwyczaj są jakieś straty). Dla popularnych kalibrów mam taką wewnętrzną normę, że staram się zabrać połowę tego co strzeliłem bo 9x19 czy .45ACP mam już w domu tony, a kalibry egzotyczne bezwzględnie zbieram w całości i jeśli trzeba, to zamiatam przed strzelaniem pół obiektu, żeby nic nie umknęło. Ale oczywiście co miejsce, to obyczaj...

Doskonałe pytanie. Zmusiłeś mnie do wykonania czynności przeszukania pomieszczeń należących do syna, który ukradkiem podbiera mi mosiądz do celów rozrywkowych ;) Łącznie ze swoimi znalazłem 8 różnych typów łusek (Fiocchi, S&B, PMC, GGG, wojskowe nieznanego pochodzenia, Magtech i dunskie AMA). Tylko AMA miały zagniatane primery (w literaturze zwą to "Staked Primer" aczkolwiek używane nazwy "crimped primer" nie jest błędem). Mając już materiał porównawczy spróbowałem, czy na prasie czuć jakieś różnice przy usuwaniu spłonek. Nie stwierdziłem zauważalnych różnic przy wyciskaniu spłonek zagniatanych i swobodnie wciskanych. Próba ponownego osadzenia spłonki (bez jakiejkolwiek obróbki łuski) również przebiegła bez zakłóceń, na ramieniu prasy nie czuję żadnej różnicy, obie spłonki osadziły się na pełną głębokość. Co z tego wynika? Być moze niewiele, bo po pierwsze mam pod ręką tylko .223 a po drugie moja próbka odstrzelonych łusek może być za mała. Co robić, jak żyć? Ja bym zrobił tak - zrobił na paru sztukach na prasie test usuwania i ponownego osadzania spłonki, jeśli nie ma zauważalnie większej siły potrzebnej do osadzenia (co samo w sobie niezależnie od okoliczności zawsze powinno być przesłanką do przerwania operacji zanim coś nam wystrzeli nie wtedy, kiedy planujemy) to jechałbym bez żadnej dodatkowej obróbki. Jeśli jednak zagniecenie jest głębokie, czuć zwiększone siły, a na krawędzi denka widać powstałe po wyciśnięciu spłonki "zadziory" to prawdopodobnie zastanowiłbym się, czy jednak w tym konkretnym przypadku nie posłużyć się narzędziem do gniazd spłonek ewentualnie generycznym frezem do usuwania zadziorów z łusek. Fantastyczy manual na accurateshooter.com przestrzega, żeby robić to bardzo ostrożnie - usunięcie nadmiernej objętości materiału nieuchronnie spowoduje kiepskie trzymanie nowo osadzonej spłonki, dla narzędzi które oni sugerują u siebie wyszło im, że 3 półobroty narzędziem to wystarczająca obróbka żeby bezpiecznie założyć nową spłonkę. Podobnie jednak jak z moimi uwagami, trzeba zweryfikować to dla konkretnych narzędzi i konkretnych łusek konkretnych producentów. W przypadku braku narzędzia do usuwania zagnieceń podejrzewam, że operację można wykonać ostrym wiertłem do metalu, chociaż raczej nie napędzałbym go żadnym elektronarzędziem ze względu na ryzyko "przefrezowania" keywords do googla: staked primer, crimped primer, swag out tool, primer pocket reamer, chamfer/deburr tool. link: bulletin.accurateshooter.com/tag/staked-primers/

@@CynaOlow Dostałem najdłuższą odpowiedź w życiu :) Za co bardzo dziękuję. Z tymi łuskami AMA w 223 też się spotkałem i mają one trzy punkty zagniecenia rzeczywiście. Łuski GGG mają zagniecenie równe po obwodzie gniazda spłonki. Nie pozostanie nic innego jak założyć kask motocyklowy i delikatnie osadzać spłonki :) To jednak w przyszłości niedalekiej, bo sprzęt powoli kompletuję.

@@han-soloszmugler7214 nie jest to wbrew pozorom aż tak niebezpieczne, ale ja mimo posiadania ewidentnie podniesionego progu ryzyka, do spłonkowania zakładam okulary. Spłonka po odpaleniu poza łuską zazwyczaj rozpada się na miseczkę i kowadełko, które staje się małym pociskiem. Mi się to co prawda nie zdarzyło, ale kolega gdzies w internetach opisywał, jak kowadło wystrzelone ze spłonki wbiło mu się pod skórę i wymagało małej perswazji chirurga, żeby stamtąd wyjść. Powodzenia ze sprzętem, wtedy zacznie się prawdziwe strzelectwo ;)

@@CynaOlow Będzie dobrze , najwyżej pojawi się Stevie Wonder strzelectwa :) Zależy mi na 308 najbardziej. Takie 223 i 9 mm do pykania , nie rujnuje budżetu, ale 308 do "snajperzenia" to już po kieszeni bije. Właśnie oglądam materiał o P-09. Ma takiego mój brat i powiem szczerze że jakoś mi nie spasował. Niby mieszcze się w czarnym na 25 m, ale i tak posiewam. Mój Canik TP9 sfx to celuje sam :)

Chętnie połączę doswiadczenia bo planuję zakup czegoś w .308!

Strzelałem kiedyś sporo z klamotów na 7.62x25 TT i one niemal wszystkie pękały wzdłuż - jak obejrzałem sobie łuski, to pęknięcie zawsze propagowało od szyjki ku środkowi łuski, a inicjowane było na malutkich punkcikach, na któych w specyficzny sposó zagniatano pocisk. Może to coś podobnego?

Moze za agresywna materyca? Łuska raczej rosnie po strzelaniu, nie po obróbce...

@@CynaOlow w nie strzelanych nabojach łuska S&B 124 gn mają takie same wymiary .

Poradzi sobie, ale zazwyczaj jestem zbyt leniwy, żeby łuski pistoletowe raz strzelane czyścić. Przecieram jedynie środki obrotowym narzędziem a cała reszta poszła jak jest.

Takie to ze trzy, więcej bym nie próbował