Оҳирги пайтда Ўзбекистонда сўз эркинлиги борасида амалга оширилган баъзи ижобий ишлар натижасида юртимиздаги кўзга-кўринган журналист, депутат, сиёсатчилар давлат ҳамда давлатчилик масалаларида ўз фикрларини билдира бошлашди.
Масалан, уларнинг мақолалари, чиқишлари ва интервьюларида “давлат манфаатлари”, “давлат мақсадлари”, “давлатга муҳаббат”, “давлатни севиш”, “давлат истаги”, ёки бўлмаса, “давлатчилик анъаналари”, “минг йиллик давлатчилик анъаналари” деган иборалар тез-тез янграмоқда. Мазкур ибораларни айтаётган кишилар ана шу атамалар ҳақида тўғри ёки нотўғри тушунчага эга бўлишидан қатъий назар, бу ҳол, албатта, барибир қувонарлидир. Чунки Каримов даврида бу мавзулар ҳақида фақат ҳукумат аъзолари ёки ҳукуматпараст арбоблар гапириши мумкин эди. Ҳозир эса истаган одам бу мавзуларда ўз фикрини билдириши мумкин.
Шу билан биргаликда баъзи маддоҳ ва иккиюзламачи журналистлар ўз чиқишларида ҳукуматни танқид қилган кишиларга қарата: “Давлат билан ўйнашмаларинг!”, деб, дўқ уришмоқда. Бундай томоқ йиртишлари билан саводсиз маддоҳлар “давлат” деганда фақат унинг бешинчи устуни саналадиган бошқарув аппаратини, яъни ҳукуматни тушунишини ошкор қилиб қўйишмоқда. Кўрсавод журналистларнинг бундай валдирашлари “ичи одамга тўла автобус” деганда фақат автобус ҳайдовчисини тушунишга ўхшайди.
Мана шундай чиқишлар миллатимизни алдаб ёки чалғитиб қўймаслиги учун бугун айни масалаларга ойдинлик киритишни ният қилдим. Аниқроғи, “Давлат нима?”, “Давлатчилик нима?”, “Бирининг иккинчисидан нима фарқи бор?”, деган саволларга жавоб беришни мақсад қилдим.
21 окт 2024
