Video extraído do espectáculo 'Terra de Soños', de Fuxan os Ventos, celebrado os días 18 e 19 de outubro de 2008 no Auditorio de Galiza, en Compostela.
Fermosísimo poema de Manuel María e emocionante interpretación de Fuxan os Ventos. Realmente é un himno as aldeas galegas, a ese xeito de vida que xa morreu, pero para os que o vivímos perdurara sempre na nosa memoria e no noso corazón.
Fermosísima, preciosa. Chégama ao corazón e a alma. Lémbrame a miña infancia co meu avó e o meu pai. Carrexando o centeo pra eira. Cando engeasaban o eixo pre que non ardera. E o canto dos carros pola aldea....
@Youn955 gracias. cuando hay escutado pela primera vez Fuxan los Ventos, hay quedado mui feliz por haber musica forte , com alma e corazon. Para portugal, para nosotros tambien siente qui algo esta mui mal. hay qui cantando para afastar los malos. viva Portugal , viva galicia. viva espana.
PRECIOSO !!!!! suena como un himno....el de las aldeas las miles de aldeas de Galicia.............eeeeeeeehh yo una vez sendo moi pequeno oin o carro iba eu enrriba del...na aldea de Dorna preto de San Xusto de Sacos.
When visiting a friend in La Coruna in the 1970s my friend took me to see Fuxan Os Ventos in concert there. It was a wonderful & memorable experience to listen to their music. Are there any videos of there concerts from the 1970s?
O CARRO Non canta na Chá ninguén. Por eso o meu carro canta. Canta o seu eixo tan ben que a señardade me espanta. Non hai canto tan fermoso: fino como un asubío. Anque é, ás vegadas, saudoso, faise, no ar, rechouchío. O meu carro é cerna dura: sábese carballo e freixo. ¡Que fermosa a súa feitura! ¡Que lixeireza a do eixo! As cousas vanse aledando por onde o meu carro pasa. ¡Carrétame herba pró gando! ¡Traime a colleita pra casa! Manuel María, Terra Chá, 1954
Não canta na Chá ninguém, por isso, meu carro canta, canta o seu eixo tão bem que a senhardade me espanta. Não há canto tão formoso: fino como um assobio, ainda que as pegadas, saudoso faz-se no ar redondinho. O meu carro é cerna dura: sabe-se carvalho e freixo. Que formosa é a sua feitura! Que ligeireza do eixo! As cousas vão se aledando por onde meu carro passa. Carreta-me a erva pro gado! Traga-me a colheita pra casa!
Cando vou a San Miguel(siglo XII) no Monte Breamo, cerca de Pontedeume, o primeiro que penso é que algum de meus antepassados traballou alí. Y um tio, irman de miña nai, traballou na Igrexa de Limodre, tamém ali cerca.