Ja jestem samotną matką i poznałam Japończyka, który po pewnym czasie zapytał się czy chciałabym aby on został ojcem mojego syna, co bardzo złapało mnie za serce 🙂
Przez 2 tygodnie ze sobą pisaliśmy bardzo intensywnie i On codziennie do mnie dzwonił i rozmawialiśmy. Shu jest nauczycielem korepetytorem i potrafi wiele rzeczy i mówi świetnie po Angielsku, ja mówię słabo ale zawsze się starałam z nim rozmawiać jak tylko potrafię, a on taki cierpliwy był, bardzo to doceniam :) i nawet na pianinie dla mnie grał, trochę taki romantyk :) ale po dwóch tygodniach kontakt zaczął maleć i rzadko kiedy z nim pisałam. Nie było codziennie tylko parę razy w tygodniu, później raz w tygodniu, a później nawet raz na miesiąc. Może to przez pracę? nie wiem ale nie mam mu tego za złe i nadal czasami ze sobą piszemy i jest duża sympatia :)
Miałam podobnie ;) tyle ze na dzieci jeszcze za wcześnie dla mnie ale Japończyk, którego poznałam również mi zadał pytanie raz czy chcę aby był ojcem mojego dziecka ;)
Fajnie uczyć się o kulturze Japonii od kogoś, kto rzeczywiście ma z nią styczność na co dzień i jest przez to wiarygodny. Mało to przecież ludzi, którzy raz byli na wycieczce i udają ekspertów? Dzięki Emi, że jesteś! I muszę to napisać - mega promieniście wyglądasz w tym filmiku, a spięte włosy dodają ci takiego uroku, że aż buzia sama się śmieje :)
Zawsze strasznie inspirowała mnie taka troskliwość, jaką mają w sobie japońscy mężczyźni, to, że zawsze ich priorytetem jest ukochana według mnie jest bardzo ważnym aspektem, czymś co powinno być wszędzie. Całe to... skupianie się na drugiej osobie? nie wiem jak to nazwać, ale nawet w rozmowach z przyjaciółmi Japończycy nigdy nie zaczynają mówić o sobie, tylko pytają się co słychać u drugiej osoby, w mojej opinii to wszystko jest bardzo kochane i od dawna już staram się postępować podobnie.
Dzięki za ten filmik. Ten ostatni stereotyp mnie najbardziej rozśmieszył. Zgadzam się z tym co mówiłaś. Na przykład mój to też tylko jakieś zwykłe mydło, szampon i odżywkę z FamilyMartu i tyle XD Jednak powiem Ci, że od roku strasznie zaczął dbać o cerę, jakieś balsamy, kuracje, zdrowe jedzonko. Jest zdrowszy i ładniejszy ode mnie, czuję się zagrożona XD A propos tych uczuć to też masz rację, nie są tak wylewni, ale w moim przypadku Yuto wchłonął trochę zachodniej kultury i to widać jak okazuje uczucia. Co nie zmienia faktu, że poza domem, na ulicy, na mieście możemy jedynie trzymać się za ręce (oczywiście jeśli nie jesteśmy w dzielnicy, gdzie akurat spotkał się z klientem, albo w dzielnicy gdzie jest jego praca). Na początku mnie to irytowało, ale teraz nawet bym nie potrafiła się z nim przytulać albo cmokać w metrze na przykład. Nawet już mnie brzydzi na widzę tutaj w Polsce parki, które się ciukmają w tramwaju, masakra. Do tego już tak się przyzwyczaiłam do tego "japońskiego romantyzmu", że nie potrzebuję tych europejskich randeczek z kwiatami, itd. Wystarczy mi ta japońska wersja ze szczyptą "zachodniości" :) Trzymaj się, pomrowiaczku!
Bardzo mi się podoba koncept okazywania uczuć w Japonii! Moim zdaniem to o wiele wiele lepsze niż milion czułych słówek i serduszek, za którymi nie idą czyny. Sama romantyczna nie jestem-nie dla mnie czerwone róże i romantyczne kolacje, a z domu tworzę swoją wielką twierdzę.
Studia sprawiają, że nie mam tyle czasu, by śledzić RU-vidrów, ale obejrzenie twojego filmiku (na jaki temat by nie był) jest obowiązkowo wpisane w plan dnia :D. Emi, jesteś cudowną osobą, jako jedna z niewielu osób potrafisz mnie tak rozsmieszyc, jesteś bardzo mądra, dojrzała, a przy tym przesympatyczna! :D dziękuję Ci za to, że nagrywasz
Hej Emi! Ciekawi mnie jedna rzecz... Jak to jest z adopcją dzieci? Jak w Japonii na to reagują/jak reaguje na to np. Partner? Nie mają nic przeciwko, czy wolą mieć własne dzieci?
Ja jestem osobą która nie lubi zbytnio komplementów. Czuje się przez to nieswojo. Kilka lat temu wójek mówił na mnie "żabciu" , "słonko" , "księżniczko". Wprowadzając mnie w zakłopotanie. Dla mnie zwykłe, na przykład: "jesteś miła" lub "jesteś urocza" wprawiają w zakłopotanie. I przez to właśnie dużo ludzi patrzy na mnie trochę dziwnie. 😅
Same sister, same. Chociaż ja jestem typem co na 'jesteś ładna odpowie: ' Ależ wiem od zawsze😗 ' albo coś typu: 'Mam sie czuć obrażona że tak późno zauwarzyłeś kochany/a?'😂 ale to jest już moja naturalna wredota i zależna od sytuacji pewność siebie
Emi pomóż... Mój tata mówił mi, że w Japonii ludzie pracują po 12 godzin 7 dni w tygodniu i mają tylko 3-4 dni wolnego w roku. Że ludzie w Japonii nie mają życia i jak przyjeżdżają do USA lub Europy dopiero widzą co to znaczy żyć. Podobno popełniają przez to samobójstwa. Ja już nie wiem jak jest, mam już papkę z mózgu. :< Zaczęło się od tego, że próbował mi wytłumaczyć jak to inni mają gorzej, a ja mam wszystko i jest mi źle, bo cóż... mam depresję... Mam nadzieję, że ktoś mi to wyjaśni.
Osobiście, faktycznie przepuszczanie w drzwiach sie zdarza, chodzenie za rączkę (surprising), ale też szarpanie żeby kobietka nie szła po stronie od ulicy jak to europejczycy robią z dziećmi czasami 😅 No i cukierkowe "sweetie" "honey", "darling" przypadło mu go gustu co mnie zdziwiło, pewnie kwestia mieszkania za granica jakiś czas
Wydaje mi się, że Japończycy przez swoją pragmatyczność są bardziej prawdziwi. Nie ma tego oczekiwania, że "on powinien kupić mi kwiaty". Okazywania uczuć na ulicy też nie lubię.
To hi5👋 czy ty (przepraszam że na 'ty') ogarniasz że mój znajomy powiedział że no dosłownie każdy musi kochać super romantyczność z kwiatkami i świecami bo nie ma osoby która by tego nie lubiła? I nie dało mu sie przegadać.
Tsukawaki Emi zaprzecza, że Japończycy to banda wrednych dziadów i dziwaków - Janusze jej nienawidzą😡😡 Piękne outro (jestem zauroczona kolorami oraz tą kompozycją) i znowu będę gadać o tym, że wyjątkowo dobrze się ogląda filmy z tym ustawieniem kamery. Jest tak przytulnie. Skoro nie udał się live na youtube to może spróbowałabyś na insta? Tam jest wszystko jakieś bardziej kompatybilne i jasne. Miłego dnia dla wszystkich! ☺️
Śliczna sukienka Emi! A w kwestii tematu vloga - ja serio nie wiem co mają wszystkie z tymi kwiatami (wolę czekoladki xD). Dla mnie bardziej jest wartościowe właśnie jak facet obiad ugotuje albo pomoże mi w innej czynności domowej, ogródek przekopie. Mój luby (Polak) zawsze jak chce mi sprawić przyjemność to pyta co by mi mógł ugotować. Ja też jak wraca z pracy (a taką ma robotę że zwykle minimum tydzień jest poza domem) gotuję dużo i porządnie, robię mu jedzenie na wyjazd żeby nie kupował sobie byle czego :P Oczywiście poza tym mój facet jest bardzo uczuciowy wobec mnie, żeby nie było, ale ten taki typowy romantyzm jak z bajek i romansów w ogóle dla mnie nie jest kluczowy dla udanego związku. Bardziej mnie ujmuje to, że mój chłop na początku znajomości potrafił dla mnie przejechać na stopa prawie tysiąc kilometrów żeby móc się ze mną zobaczyć niż jakieś kwiatki, wierszyki i inne duperele. Bardziej jest dla mnie ważne i imponujące, że po niespełna trzech miesiącach znajomości zaproponował wspólne zamieszkanie, co dla niego oznaczało przeprowadzkę na drugi koniec kraju. Wtedy sobie pomyślałam "Ej, ten facet naprawdę myśli o mnie poważnie!". Nie jesteśmy ze sobą jakoś bardzo długo, a już mamy jakiś tam plan na wspólną przyszłość i psa. Naprawdę kwiatki i wyznania w świetle księżyca nie są mi do szczęścia potrzebne, uważam że mam wszystko.
W Polsce podobnie nasi dziadkowie stosowali na zewnątrz dużą powściągliwość. Nawet byli sztywni. Jednak było coś w tym takiego czarujacego i bardzo kulturanego. Później się to zmieniło o 180 stopni.
To śmieszne że większość mieszkańców kwitnącej cebuli pyta się mnie czy mój chłopak z Korei jest romantyczny.Pytają się mnie bo myślą że w krajach typu Korei,Japonia mężczyźni okazują uczucia bardzo wylewnie tak jak przedstawiane to jest na przykład w dramach.W Korei jest dość podobnie jak w Japonii,tylko że w mniejszym stopniu.Tam też trzeba pamiętać o manierach i kulturze.Nie wypada obmacywać się na ulicy,czy walenie przesadnie namiętnych tekstów.Warto posłuchać Emi i obejrzeć do końca filmik, bo dzięki temu rozwieją się wasze wszelkie wątpliwości.Pozdrawiam Emi i wszystkie pomrowiaki:>
Znaczy że mężczyznom w pracy nie wypada się malować? A kobietom też nie? Tak z ciekawości XD. I to znaczy że nawet jeśli malujący się mężczyźni to mały procent to chyba jest ich ciut więcej niż w Polsce, tak? Mi osobiście to nie przeszkadza tak samo jak nie przeszkadza mi to że malują się kobiety XD. Nie rozumiem trochę tych takich stereotypów. Kobiety noszą spodnie i wyglądają okej, jak facet się maluje też wygląda okej, jak ktoś coś lubi to fajnie i nie widzę żadnego problemu XD. I jak wygląda podrywanie? Jak chłopak podrywa dziewczynę, a jak dziewczyna podrywa chłopaka? W jaki sposób okazują zainteresowanie kimś? Też mnie to ciekawi... Bo planowanie przyszłości no to wydaje mi się jednak na późniejszym etapie niż że nastolatkowi spodoba się dziewczyna (no i jeszcze jak Japonki do Japończyków pokazują zainteresowanie?).
Mi również było na początku dziwnie? nie rozumiejąc dystansu mojego chłopaka na zewnątrz, ale teraz już sama lubię jak okazujemy sobie uczucia tylko we własnym towarzystwie. Jest wspaniałym i troskliwym człowiekiem i nie potrzebuje super romantyzmu jak z bajki 😊
Emi mogłabyś może nagrać film o tym co myślą japończycy o visual kei? Od kilku lat słucham vk ale moi znajomi kompletnie nie rozumieją tego i dlaczego oni się tak ubierają i malują itp. Ja wiem czemu to tak wygląda ale zastanawia mnie co o tym myślą w Japonii. Czy jest to obciachem ? Czy może podchodzą do tego obojętnie? I czy wgl jest to popularne?
W kulturze japońskiej - z tego co się zdążyłem dowiedzieć - piękny jest minimalizm. Tam nie ma nic zbędnego. Dlatego na przykład bardzo lubię ceremonię chanoyu czyli drogi herbaty. Notabene mogłabyś o tym nagrać filmik. Pozdrawiam Cię serdecznie.
Mam pytanie: Czy ta troska o rodzinę i planowanie łączy się z ingerencją w związek swoich dzieci (np. chcąc rozwinąć biznes ojciec wyda swoją córkę za mąż za syna jakiegoś biznesmena)? Jestem świadoma, że wszędzie na świecie są takie przypadki, ale czy jest to częste w Japonii?
Oglądałem kiedyś dokument o szczególnej dbałości męźczyzn , o swój wizerónek ale w Koreii Południowej.Tam rzeczywiście w dużych aglomeracjach zabiegi upiększające na całe ciało są popularne. Duża gama męskich kosmetyków też jest normą.Jeśli mnie nie myli pamięć to Marcin Prokop robił taki dokument.
1.W Japonii większość ludzi ma wolny cały weekend, czy tak jak w Polsce, że sobota jest b. często pracująca ale gdzieniegdzie krócej? 2. Ile standardowo godzin pracuje Japończyk dziennie/ tygodniowo? 10 h ?
Co do początku filmu i fragmentu o otwieraniu drzwi etc. Mam 14 lat, no i żyje wśród rówieśników którzy czasem są bardziej kulturalni i trzymają się tych zasad niż dorośli ludzie, ktorzy potrafią się przede mną przepychac itp
Hmm. Urodziłam się pod zła szerokością... Dużo bardziej odpowiada mi w takim razie "japońskośc". Nigdy nie lubiłam, nie rozumiałam i źle się czułam z tą "naszą" romantycznością, oczekiwaniami... Oświadczyny- niespodzianka w publicznym miejscu (amerykanizm, tłum klaszcze) to jeden z moich czołowych koszmarów... Ile razy byłam w związku, już na początku, ostrzegałam żeby nigdy przenigdy niczego takiego nie robili. A i tak robili 🤦♀️🙇♀️ bo "tak naprawdę każda kobieta tego chce"... NIE!
Nie wiem po co, nie wiem czemu, ale pochwalę się, że mój piesek nazywa się Yukine bo oglądałam anime „Noragami”. Moim rodzicom i każdemu podoba się to imie . Jeszcze to czytasz? Jeśli tak to kliknij 👍🏻 ale niebieski nie ten w moim komentarzu ;-;
to ja chyba nie znam romantycznych facetów :P a nie, sorry, kiedyś poznałam takiego boskiego alvaro rodem z telenoweli ale to było tak traumatyczne przeżycie, że prawie je wyparłam z pamięci :D kurcze, dla mnie taka pragmatyczność jest mega atrakcyjna u faceta i byłabym wniebowzięta jakby mnie tak traktował jak to opisujesz :) zwłaszcza, że sama nie przepadam za okazywaniem uczuć w miejscach publicznych i stereotypowymi randkami. Jedyne co mi przeszkadza to tyle godzin pracy, wolałabym żeby chociaż część z tego czasu przeznaczał na jakieś wspólne hobby. PS. A co z mitem małego siusiaka u Japończyków? I czy faktycznie są takimi fanami gadżetów erotycznych? I z czego wynika cenzura w filmach dla dorosłych?
