Jezus Chrystus jest jedyna Droga , Prada i życiem . Jezus Chrystus jest najdoskonalszym , najcudowniejszym , objawieniem , darem dla nas , które otrzymaliśmy od Pana Boga .
"Utkwijmy oczy w Chrystusie i nie szukajmy sensacji" - to bardzo dobry kierunek. Internet jest pelen najrozmaitszych "objawień". Pamiętam, ze swego czasu mozna nawet bylo online nabyć świece z napisem "świeca na 3 dni ciemności ”. Cytowane pierwsze zdanie swietnie prostuje temat. Dziękuję bardzo. Dobre spotkanie. Serdecznie pozdrawiam. 😊
Mniejsi, dziękuję za podjęty przez Was temat. To bardzo ważne, by uświadamiać ludzi wierzących o tych właśnie sprawach, dotyczących objawień, itp. Niestety, jak to zauważyliście, istnieje wielkie niebezpieczeństwo siania zamętu i niepokoju, tym bardziej, że niemal każdy ma dostęp do Internetu i mediów społecznościowych i może udostępniać i nagrywać co mu ślina przyniesie na język. Pismo święte mówi, że prawdziwego proroka pozna się po jego owocach (Mt 7,20). Pozwolę jeszcze sobie na mały komentarz do tego co powiedzieliście. Co do objawień, warto znać oryginalne znaczenie tego słowa (łac. revelatio): odsłaniać, odkrywać. W takim duchu właśnie została spisana Księga Apokalipsy, czyli Objawienia. I wcale nie ma ona na celu straszyć ludzi kataklizmami i końcem świata, ale dodawać ducha odwagi i męstwa, a przede wszystkim pocieszać! Każde więc proroctwo dotyczące końca czasów i Paruzji, jeśli niesie strach i lęk nie jest z Bożego Ducha Świętego: "A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie" (Łk 21,28) - to właśnie mówi Jezus uczniom, kiedy zobaczą znaki zwiastujące koniec. Owszem, należy też mówić o nawróceniu i poprawie życia. I jeszcze ostatnia rzecz co do objawień czy tego typu podobnych. Jezus, w chwili wstąpienia do Ojca na pytanie ze strony uczniów, kiedy przywróci Królestwo Izraela, odpowiada: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi». Naszym zadaniem jako chrześcijan, ludzi wierzących jest bycie świadkiem i życie w taki sposób, by być zawsze gotowym na spotkanie z przychodzącym Panem. "Oto stoję u drzwi i kołaczę. Jeśli ktoś usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną." (Obj 3,20)
Kiedy czytałem „O naśladowaniu Chrystusa” kilkanaście lat temu doświadczałem jakiegoś przygnębienia wewnętrznego, spowodowanego „radami”, które wydawały mi się bardzo odległe do realizacji w moim życiu. Nie przebrnąłem przez tą lekturę i do dziś budzi ona moją niechęć. Wtedy też zwierzyłem się koledze z tej sprawy i on, osoba uduchowiona i pobożna zalecił mi odstawienie czegoś, co nie służy rozwojowi mojej duchowości a właściwie nią chwieje. Niech żyje Pismo Święte! 🙂
A mnie w przygnębienie wprowadza historia z Faustyną. Rozrosło się to już do poteżnego kultu, a według mnie i dziwię się, że należę do nielicznych, są to zwyczajne urojenia tej zakonnicy. Wystarczy uważna lektura "Dzienniczka" żeby zauważyć, że są tam bzdury. Pan Jezus zstąpił z nieba i zajmował się głupstwami narcystycznej zakonnicy. Z magiczną "Koronką" na czele. Są to bliźniacze "objawienia" z Feliksą Kozłowską. Też koronkę podawała i o miłosierdziu mówiła. Miłosierdzie jest znane z Pism, ale tutaj jest "Miłosierdzie w/g Faustyny". Jezus miłosierny, a Koronka do Ojca o miłosierdzie. Kiedy to wycofają...
Podobnie sytuacja z Fatimą, tam wcale dzieci nie widziały postaci kobiety jaką znamy z figur i obrazów, tylko ludka, dziewczynkę w dziwnej czapce, skarpetkach i krótkiej spódnicy. I właściwie nic nie mówiła. Wcześniej tę postać widział inny chłopak, ale o tym się nie mówil Przestraszył się i postać uciekła.
Myślę że dobry Bóg szuka każdej okazji do zbawienia człowieka. Znam osoby, które dzięki objawieniom zbliżyły się do Boga, lub w ogóle się Nim zainteresowały. Osobiście też się zmagam z niektórymi objawieniami, oczywiście mam na myśli tylko te uznane przez Kościół. Doszłam do wniosku, że nie wszystko jest dla każdego. Jeśli coś mnie karmi, korzystam z tego. W całości przyjmuję tylko Pismo Święte.
Z wolnością w kwestii wiary jest ten problem, że im ktoś jest bardziej konserwatywny czy radykalny, tym mniej tolerancyjny do ludzi mających inne podejście... Ja np. nie uznaje objawień prywatnych, a i do pobożności maryjnej mam duży dystans. O ile według Ewangelii Jana Maria jest pośredniczką, to ludzie nierzadko zastępują Boga Marią... I z tym mam główny problem, to mnie odrzuca.
"Każdy biskup chce mieć cud w swojej diecezji..." hmmm. Czy Uczestnicy programu mają dostęp do jakichś badań na ten temat, czy to wniosek wyprowadzony z osobistej znajomości z biskupami? Może wyglądać, że się czepiam, ale słuchanie Państwa wypowiedzi jest takie przykre. Naprawdę bardzo przykre, żenujące. Może jednak - przygotowując się do takiego tematu - warto byłoby trochę o tym poczytać, przynajmniej o tych zatwierdzonych przez Kościół objawieniach. Żaden roztropny katolik nie szuka w prywatnych objawieniach nowej ewangelii ani sensacji, ale traktuje je jako przypomnienie tego co już było powiedziane wcześniej, jako wezwanie do nawrócenia, gorliwości, większego umiłowania. A jeśli nawet w tym względzie błądzi - co oczywiście się zdarza - czy po wysłuchaniu Waszych przemyśleń zostanie właściwie pouczony? Wydaje mi się, że nie ma wątpliwości, że to sam Pan Bóg jest Inicjatorem wszystkich prawdziwych objawień prywatnych więc jakże je lekceważyć. Z samego dobrego wychowania wypadałoby poświęcić im uwagę i potraktować poważnie, nawet jeśli wiara w nie nie jest niezbędna do zbawienia.
