"1969 yılında Peter Sinfield bu eseri yazdığında yalnızca 22 yaşındaydı... Yaşına rağmen harikulade bir iş çıkarmış ve şarkıyı seslendiren King Crimson grubunun temel taşlarından birisi olmuştu. Şarkı 68 gençliğinin izlerini ve savaşsız bir toplum isteğinin en yoğun şekilde dile getirildiği dönemlerde yazıldı. Ve 1969 yılında progresif rock türünün bu en sağlam şarkılarından birisi ortaya çıkmış oldu. Şarkı sonrasında, Robert Fripp, Ian McDonald, Greg Lake, and Michael Giles tarafından King Crimson'un In The Court Of The Crimson King albümüne eklenmiştir. Basit bir şarkıdan ziyade, cilt cilt yazılmış bir felsefe kitabının özeti gibidir. O yıllarda yazılmasına rağmen hâlâ günümüzü, savaşları ve hırsları anlatıyor. Şarkıda anlatılmak istenenlere gelecek olursak; İlk kıtada geçen ‘’peygamberlerin üstüne yazdığı duvar ek yerlerinden çatlıyor.’’ İfadesi şarkının geçtiği dönemle çok yakından ilişkili. 20. yüzyılın ortalarında artık dinlerin çöküşünü insanların dinlerden uzaklaşıp kendi hırslarının peşinden koştuğu ve hırsların birbiriyle savaştığı bir ortama geçiş yaptığımızı anlatıyor. 20. yüzyıl eğer yaşadığımız yüzyılı saymazsak her hâliyle insan hayatının ve Dünya’nın en uzun ve zorlu yüzyılıydı. Ölümün enstrümanları kelimesi de buna işaret etmekte ve iki dünya savaşı ve nükleer silahlanmanın sonuna kadar hızlandığı; dini inançların değil ideolojilerin peşinde koşup ülkelerin bile kendi içinde ikiye ayrıldığı (Doğu Almanya-Batı Almanya) kaosun düzenden daha yoğun yaşandığı bir Dünya’yı anlatmak için kullanılmış. Yani 20. yüzyıl dünya’sını… Güneş parlak ışıklarını yayıyor denmesi ise açıkça nükleer bombanın patlaması esnasında yayılan ışığın betimlenmesinden başka bir şey değil. Kısacası bugün yeryüzü hâlâ parlak güneş ışıkları tehlikesi altında ve peygamberlerin zamanının geçtiğini yeni çağın peygamberleri tarafından duymaktayız. "Tüm insanlar arasında kalmışsa Kabuslarla ve rüyalarla.. Kimse çelenklerle yatmayacak Sessizlik çığlıkları boğduğunda." İnsanların kabus ve rüyaların arasında kalması şu anda da yaşadığımız bir ikilemi ifade eder. Burada açıkçası kastedilen anlam ‘’hepimiz savaşlardan korkuyoruz’’ fakat ‘’hepimiz güzel bir gelecek hayal ediyoruz’’ gibi bir çelişkinin dışavurumu. ‘’Defne çelengi’’ Roma döneminden bugüne kadar her zaman barışın simgesi olmuştur. Yani; "Sessizlik çığlıkları boğduğunda (yani herkesin gözü kör olduğunda- haksızlığa ses çıkaramadıklarında) bile kimse kabusları ile rüyaları arasındaki ikilemden sıyrılıp barış yapmaya çalışmayacak mı?" Burada barışın özlemini çok ağırdan anlatıyor, böyle savaş ve hırs odaklı bir dünyada, barış epey zor bulunan bir şey olsa gerek. Düşünmek gerekirse, 1969-2019 arası tam 50 yılda, ne değişti? Barışın hâlâ özlem duyulan bir olgu olması dışında insanoğlu hiçbir zaman akıllanmadı. Tarihin tekerrürden ibaret olması biraz da insanların her dönemde aynı aptallıkları tekrarlaması olamaz mı? Bilginin ölümcül bir dost olması sanırım iki farklı anlam taşımakta. İlk anlam yine teknolojinin ilerlemesi ile savaşların daha yıkıcı ve ölümcül olması anlamı. İkinci anlam ise bilginin ölümcül bir dost olmasından kasıt İngilizce de geçen bir deyimin (ignore is bliss - cehalet mutluluktur.) karşılığı olarak verilmiş bir cümle. Yaşanılan çağda ve günümüzde her zaman daha çok öğrenmenin ve bilginin insanı daha da üzdüğünü yada yalnızlaştırdığını kısacası bilmenin o tatlı ızdırabından bahsetmekte. Diğer iki cümle ise zaten her şeyi açıklıyor. Tüm insanlığın kaderi bir avuç aptalın elinde. Siz ister onlara politikacılar deyin, isterseniz burjuvazi; isterseniz o politikacıları seçen halk. Fakat hepsinin ortak noktası aptal olmaları. Şarkı insana çaresizliği öyle güzel anlatıyor ki, aptalların elinde kalmak deyimi en güzel yeri oluyor bir an. "Karmaşa benim mezar kitabem olacak. Ben çatlamış ve kırılmış bir yolda emeklerken Eğer yapabilirsek, hepimiz oturabilir ve gülebiliriz. Fakat korkarım ki yarın ağlıyor olacağım, Evet korkarım ki yarın ağlıyor olacağım" Karmaşa yada kaos kelimesi özellikle önemli. Yukarıda da belirttiğim gibi 20. yy tam anlamıyla bir karmaşa ve savaş yüzyılı. Yazarın umudu fazla yok bu dünyada huzurun ve mutluluğun egemen olacağına. Sadece küçük çok küçük bir umut ışığı içinde sesleniyor bir anlığına da olsa eğer yapabilirsek hepimiz oturabilir ve gülebiliriz. Fakat bu bir anlık sakinlik bile hemen bitecek kendi içinde taşıdığı umudu kendisi yok ediyor Peter Sinfield ve son cümlelerini söylüyor ve geleceğe sesleniyor : ‘Fakat korkarım ki yarın ağlıyor olacağım, Evet korkarım ki yarın ağlıyor olacağım.’ Ve bu yazıyı 07 Aralık 2016'da hayatını kaybetmiş olan, bu eşsiz şarkının solisti 'Greg Lake'in ve ve geçen 50 yılda hiçbir şeyin değişmeyeceğini 1969 senesinden görüp bu şarkıyı 22 yaşında insanlığa hediye eden Peter Sinfield’ın anısına yazıyorum." (Alıntıdır.)
Bir gün eğer ölürsem ölmeden önce son defa bu şarkıyı günbatımına doğru dinlemek isterim acayip seviyiyorum be bu şarkıyı bana cenneti anımsatıyor temiz bir bebeği, huzuru
Every time I listen to it, it takes me to very old times, to old feelings, to different worlds. If someone else, other than me, listens to this song in my life, that person must be one of the very, very special people in my life. A very precious song for me, it is not a song that everyone can listen to, we have many memories with Epitaph🔅
This sound tells me what the world is, which I' ll never want to come back because I'm sure to be with those who listen to and understand this music. İt is hard to tell the feelings. I love all the humanbeing who cries for peace and brotherhood, and hope to be with them life after life.
This is not just " a song " not just " A piece of Music " this is so much more. this is the True story of Man-kind and a Hope for " HUMANITY " ...crying out ❤
Evet dostum dediğin gibi şarkıyı önce anlamını bilmeden dindedim, fakat dinlerken yüz kaslarım elimde olmadan bükülüyordu. Ağlamak istemiyordum çünkü bi sebep yoktu, fakat ruhum ağlamak istiyordu bunu çok derinden ve içten hissettim . İkinci dinleyişimde çevirisiyle birlikte dinledim. Ben yarın değil şuan ağlayacağım…🥀
Rimane in assoluto il pezzo più emozionante e sublime...ogni volta sono brividi, ricordi, momenti...nostalgia del tempo della mia gioventù...un assoluto capolavoro di profonda e immensa bellezza...magnifica Epitaph...la leggenda...i miei amati King Crimson!! RIP Greg Lake!! Enzo57 Italy
Belki otuz, belki kırk yıldır dinliyorum, bu şarkıyı. Ne var bu şarkıda bilmiyorum ama hiçbir şarkıda bu şarkı kadar hüzne kapılmıyorum. Tüm doğum günlerimde hissettiğime, yaşadığıma benzer bir hüzün.
Niye sen de benim gibi hüzünleniyorsun biliyor musun? Bu dünya hapishanesinde Geldiğin melekler ve iyi ruhları özlediğin için. Her ne kadar bizi bu dünyaya gönderenleri hatırlamıyorsak ta Allah biz bu tür müziklerle teselli edip şefkati ile sanki: "seni oraya gönderdiğim gibi tekrar buraya sevdiklerinin ve sevenlerinin yanına alacağım , biraz sabret" diyor.
@@golgesiz3079 Dünyayı hapishane olarak hiç görmedim gölgesiz. Gönderenin yanına gitmek gibi acelem, bi' özlemim de yok. Başka türlü benim hissettiğim. Daha çok kendime, yarım kalan, tamamlanmayan eksik kalan şeylere...
My husband just passed away. He introduced me to this song in 1976. I told him I wanted this played at my funeral. I may play it at his. I'm just so sad for many reasons I can't explain.
This is not the original version; there is one before. The 1970 album contains this. I was a friend of Greg for years, Robert also, was at primary school with him . We studied guitar together with Don Strike, and my grammar school friend John Wetton of ASIA was also in our group of friends. John also played with KC, as well as Adrian Belew... yes, I am pretty old, but this is my favourite piece of music, I even have a Schizoid guitar in memory of these wonderful times. Thanks for posting this, this version is pretty good too!
where is this version from? this isn't the album version, is this an earlier demo or something? where can one find the other version you mentioned? Also it's really incredible that you know all of them from school. King Crimson has shaped not only my musical life but the rest of my life as well in a number of ways.
True artist are always years ahead of the masses. Crimson were prescient to say the least. This awareness is not easy. As we all can feel the harsh reality biting now 50 years on.
Desde que tenía 15 años me gustaba esa canción y aún la siento con el mismo sentimiento y ahora tengo 63 años esa la tocaba en guitarra y la cantaba un amigo
Çok sevdiğim bu güzide eser ile Denzel Washington'ın bu filmini nasıl da güzel birleştirmişsin. Şarkıya göre de editlemişsin, şarkının son kısmında *Korkarım ki yarın ağlıyor olacağım, ağlayacağım* sözlerine denk gelecek şekilde, Denzel Washington'ın oldukça kederli bir yüz ifadesi ile kameraya doğru iyice yaklaştığı sahneyi ayarlaman da çok güzel olmuş. Çok duygu yüklü bu şarkı ile çok duygu yüklü senin bu videon çok uymuş.
@@seymaalkan4154 The Book of Eli. Film, kafa dağıtmak için izlenecek türden bir film, sinema sanatı olarak pek de önemli bir film değil, hatta filmin bu sahnesi bile duygusal ve anlamlı değil, videoyu editleyen kişi çok güzel bir iş çıkarmış gerçekten. Başka bir filme aitmiş gibi olmuş, King Crimson'ın Epitaph şarkısı ile. Bir de şarkının ilk versiyonu bu diye biliyorum. BBC 1969' da çaldıkları versiyon da buydu.
LYRİCS The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams When every man is torn apart With nightmares and with dreams Will no one lay the laurel wreath The silence drowns the screams Confusion will be my epitaph As I crawl, a cracked and broken path If we make it, we can all sit back and laugh But I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Between the iron gates of fate The seeds of time were sown And watered by the deeds of those Who know and who are known Well, knowledge is a deadly friend When no one sets the rules The fate of all mankind I fear Is in the hands of fools The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams When every man is torn apart With nightmares and with dreams Will no one lay the laurel wreath When silence drowns the screams Confusion will be my epitaph As I crawl, a cracked and broken path And if we make it, we can all sit back and laugh But I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Crying! Crying! Yes, I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Crying! Crying!
Greg Lake his finest hour . That song . The Cover. The Music. The Musicans. A One Off. A FORCE OF NATURE . EVEN TODAY World Cries today 😢 Power Greed and Love of Money Root of All Evil. Corruption. Our Demise. That Song and Album still powerful Today.
Uzun süredir aradığım bu versiyon şimdi bir anda önüme düştü ve nasıl mutlu olduğumu anlatabilmem mümkün değil, bende yeri çok ayrıdır.. Teşekkürler paylaşım için, sevgilerle.
@@burhansahin2395 selamlar, orijinal versiyon demişsiniz ama bu muhtemelen BBC için çekilen canlı kayıtlardan biri olsa gerek. Albüm versiyonu da aşağıdaki linkte, King Crimson'ın kendi kanalında mevcut zaten; yani merak etmeyin, Epitaph ölmez, ölemez :) ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-vXrpFxHfppI.html
@@burhansahin2395 en çok aranan versiyonu olması onun orijinal olduğu anlamına gelmez fakat :) Ayrıca aranma konusunda bir şey demedim; orijinal, yani albüm versiyonunun bu olmadığını söyledim sadece. Baştan sona tekrar dinleyince davulun ve klavyenin King Crimson olamayacak kadar çiğ kaldığını fark ettim; kurcalayınca bu versiyonu Greg Lake'in King Crimson'dan ayrılıp Emerson, Lake & Palmer'ı kurduktan sonra kaydettiğini buldum. 74'ten beri babamın ve iki kuzenimin dinlettiği ve sonra bizzat kendimin mütemadiyen dinlediği Epitaph'ın bu versiyonunu neden daha önce duymadığımı da anlamış oldum böylece. ELP'yi sadece denk gelirsem dinlemişimdir. Muhtemelen denk gelmişsinizdir; ama şu versiyonu da tavsiye ederim. Kayıt, Greg Lake'in "In the Court of the Crimson King" albümündeki Epitaph yorumunun master vokal kaydı. Acapella olarak bile efsanedir: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-ssUWSiMlFBU.html
Cem Karaca,ömrüm şarkısınn sonunda nasıl ciğerden "ömrüüüm"diye haykırarak sizi yakıp,yıkıp geçiyorsa King Crimson grubunun vokalisti Greg Lake de bu şarkısnda sizde ciğer bırakmıyor. "But I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying.
Wow fantastic video thanks never seen that before. I have the original vynil album. Now turned 71 and still glad to see king Crimson still out there. I have most of their albums. The mellotron sound 🔊 is amazing. Way cool 😎.
Çok teşekkür ediyorum sevgili Burhan . Harika bir iş çıkarmışsın, çok sevdiğim ve aklıma sık sık gelen bu şarkıyı birkaç sefer üst üste dinlerim ve gelmesi kesin olan bu sonun ne zaman geleceğini ümitsizce düşünürüm
4me, this is a very touchy song, with feelings u need, it's not easy2copy at all I'm still at it50yrs later, the timing, n all he sings about isA+2say the least never ever be another lake that's factual reality!
Prvi put kad sam čuo ovu pjesmu , a to je bilo davne 1969, a imao sam 19 godina rekao sam sebi da takvo nešto ljepše nikad neću čuti i sad sa 73 godine to isto mislim. When I first time listen this song in 1969, when I had just 19 I told myself that I shall never listen something like this and I was right.
💃💃👯💃C'était les offres de cet ancien monde sauvage > vivre, partager, s'occuper, s'amuser et vivre ensemble. Malheureusement, nous avons été tellement concentrés sur le changement d'époque que nous n'avons pas eu le temps ou la conscience de s'organiser. Cependant l'esprit est toujours là, en attendant d'être reconnu et conscientisé encore et encore jusqu'à ce qu'il soit partout en élévation vers le Paradis des utopistes et autres rêveurs inconscients
Bu klip 3 4 sene önce vardi telif hakkindan dolayı kaldirilmisti. 1969 yılında 22 yasinda genc biri yazmis ve grake lake albümüne almis.Bu klibe en uyumlu görsel bu olsa gerek. tanrının kitabı filminden kesitler. Ünlü aktör cok sevdigim denziel Washington la cok iyi...
Elinizin altında internet diye bir şey var ve onu kullanıp buraya kadar gelmişsiniz; keşke az biraz daha dolanıp King Crimson'ın Epitaph şarkısının bilgilerini de arasaydınız da, böyle şehir efsanesi bile olamayacak bir hikaye uydurmak zorunda kalmasaydınız. Epitaph'ı 1969 yılında, o tarihte 26 yaşında olan, King Crimson'ın kurucularından biri ve söz yazarı Peter Sinfield tarafından yazıldı; King Crimson'ın ilk albümü "In the Court of the Crimson King için yazıldı ve Greg Lake, o dönem grubun vokalistiydi. Şarkının bu versiyonu King Crimson tarafından değil, Greg Lake tarafından gruptan ayrıldıktan çok sonra kaydedildi; yani orijinal değil, cover versiyonu, ancak Burhan bey nedense kendisini geçen sene de düzeltmiş olmama ve dikkate alacağını söylemesine rağmen gerekli düzeltmeyi yapmamış. Muhtemelen bundan önceki video kaldırılmalarının sebebi telif değil, bu yalan sevicilik olsa gerek. Ve evet; "İnsanlığın kaderi, hâlâ aptalların elinde". Buyurun burada ilgili linkler mevcut: en.wikipedia.org/wiki/Epitaph_(song) en.wikipedia.org/wiki/Peter_Sinfield
This Song is for those Countries that are involved now in WW3. The composer of this song wrote year 1968. An advance messages for those generations during End Times. First End Times Song.
Genel Bakış Şarkı Sözleri Dinle Ana Sonuçlar The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams. Upon the instruments if death The sunlight brightly gleams. When every man is torn apart With nightmares and with dreams, Will no one lay the laurel wreath As silence drowns the screams. Between the iron gates of fate, The seeds of time were sown, And watered by the deeds of those Who know and who are known; Knowledge is a deadly friend When no one sets the rules. The fate of all mankind I see Is in the hands of fools. Confusion will be my epitaph. As I crawl a cracked and broken path If we make it we can all sit back And laugh. But I fear tomorrow I'll be crying, Yes I fear tomorrow I'll be crying.
The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams When every man is torn apart With nightmares and with dreams Will no one lay the laurel wreath The silence drowns the screams Confusion will be my epitaph As I crawl, a cracked and broken path If we make it, we can all sit back and laugh But I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Between the iron gates of fate The seeds of time were sown And watered by the deeds of those Who know and who are known Well, knowledge is a deadly friend When no one sets the rules The fate of all mankind I fear Is in the hands of fools The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams When every man is torn apart With nightmares and with dreams Will no one lay the laurel wreath When silence drowns the screams Confusion will be my epitaph As I crawl, a cracked and broken path And if we make it, we can all sit back and laugh But I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Crying! Crying! Yes, I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Yes, I fear tomorrow I'll be crying Crying! Crying!
Signore, porta con Te i poeti e fai sparire la umanità dalla Terra. Possa volare il falco nel cielo silenzioso, possa giocare il delfino negli oceani, possa la quercia toccarti con i suoi rami. Signore...Signore...
