Kościół odbiera prawo do dzieci? - Monika i Tymoteusz Ciepielowie o trwaniu przy Bogu | JESTEM 

Jasne, dobre na kabaret... i juz mozna sie zesmiac ze smiechu/...

Może zmienić w swojej głowie tę kwalifikację?

❤

Dziękujemy ❤

Dziękujemy bardzo za ten komentarz. Oczywiście, jest tak, że to podejście do człowieka z szacunkiem już powoduje wątpliwości moralne o których piszesz i nie trzeba odniesienia do KK. Jednak nie wszyscy je tak dostrzegają. Tutaj Monika i Tymoteusz dzielili się też swoim świadectwem odnośnie życia w kościele, ale Twoja postawa traktująca z tak niezwykłym szacunkiem i godnością człowieka od jego początków jest piękna. Pozdrawiamy!

A dziękuję i pozdrawiam ❤😊

Póki co, sama to robisz.

To ta sama modlitwa :) My rozumiemy ją jako oddanie się woli Boga.

Aleksandro ja trafiłam 12:23 teraz na ten temat- może już PAN Bóg obdarzył cię potomstwem a jeśli nie ,- to polecam ci modlitwę do św.Rity - w Nowym Sączu jest taki kościół pod wezwaniem św. Rity - bardzo dużo przyjeżdża młodych małżeństw które składają prośby do sw.Rity - ja znam takie dwa przykłady

To dużo zależy od lekarza. My dostaliśmy od naszego dużo naturalnego leczenia. Nie zawsze jednak zioła itp. pomogą. Potrzebne jest leczenie farmakologiczne i myślę że to.jest ok.

Twoja wypowiedź sugeruje, że jak już ktoś nie może mieć dzieci to z "braku laku" przygarnie dziecko, które zrobi mu z życia piekło... W adopcji chodzi o coś totalnie innego, niż "skoro nie mam swojego to już niech będzie wezmę to wybrakowane dziecko, bo przecież inaczej nie wytrzymam". No nie o to tu chodzi....

@@monikaciepiela7122 Moniko, chodzi mi o fakty, a nie przekazywanie jakichkolwiek sugestii. I właśnie, gdy zna się rzeczywistość można podejmować odpowiedzialne decyzje. Tym bardziej jeśli w grę wchodzą osoby trzecie.

A co z męska nieplodnosc jak nie ma r,danych szanas ???

​@@gerciadzierzak2853Dawstwo nasienia. I nawet nie musi być invitro.

Zapraszam do kontaktu na messengerze.

Właśnie cały czas się zastanawiam dlaczego nazwisko lekarza nie jest podane 🤔

@@AgnieszkaK-hb7xb bo nie chiwliśmy żeby ten film był reklamą :)

A mogę też na priv poznać nazwisko? 😉

​@@monikaciepiela7122 poproszę o kontakt jeśli to możliwe i z góry dziękuję ❤

Wiesz to trochę nie tak, że gani. Jeśli podejmiesz się procedury in vitro to patrzy na Ciebie i kocha tak samo. Co do moralnych dylematów. In vitro rodzi ich sporo. W internecie można na ten temat przeczytać i posłuchać bardzo dużo, dlatego tutaj nie poruszaliśmy. Procedura jest też czasochłonna, bardzo trudna emocjonalnie, kosztowna. Naprotechnologia to też nie droga usłana różami. Jednak nie niesie żadnych dylematów moralnych. No i to co dla nas było najważniejsze: nie za wszelką cenę. W proponowanym przez naprotechnologa leczeniu w oewnym momencie też powiedzieliśmy stop- nie za wszelką cenę. A Bóg? On wspiera nas zawsze, wszędzie i posyła myśli, ludzi i sytuacje, które przynoszą pokój. Zapaszam do kontaktu np. przez messengera :)

Sam fakt, że są zamrażane i czekają aż (czy) ktoś je adoptuje już narusza ich godność jako osób. Poza tym, jeśli mam relację z Bogiem i nie chcę Go ranić i Mu ufam całym sercem, że On jako Stwórca wie, co robi, to zainteresuję się też tym, co On sądzi o invitro. Szczęście chrześcijanina polega na życiu według woli Bożej, bo Bóg naprawdę zna nas lepiej i ma dla nas plan, nawet jeśli nie zgadza się on z naszym planem. Wiem, że łatwo jest mówić piękne teorie, a bezpłodność to straszne cierpienie, ale Jezus z nami jest i może wszystko, więc warto spróbować mu zaufać i oddać życie Jemu.

A co z problemem kazirodztwa? Bo ten realnie istnieje, gdy zarodki jednej pary przekazywane są do adopcji.

Czy chodzi Ci o to, że w Biblii nie ma nic o in-vitro? Trochę ciężko żeby było- to bardzo nowoczesna technologia. Ale jest tam dużo np. o poszanowaniu i ochronie każdego życia. Na tym polu możemy współcześnie dokonywać oceny moralnej rzeczy, których nie było w tamtych czasach. Pozdrawiam Cię serdecznie❤

​@@monikaciepiela7122uważasz,że ktoś kto dokonał in vitro nie ma poszanowania do życia ludzkiego?Przykre to....Myślę,że my,po in vitro więcej mamy szacunku do życia niż te kobiety które chcą zabić swoje nienarodzone dziecko..nie mają problemu z zajściem w ciążę i (znam taką osobę) która dosłownie zaszła z "zegarkiem w ręku".Zaplanowała dokładnie wszystko,kiedy zajdzie,kiedy urodzi etc.Zupelnie jakby szła na zakupy do hipermarketu..Gdy było zagrożenie że chłopczyk ma zespół Downa tego samego dnia po amniopunkcji zapisała się do zagranicznej kliniki na usunięcie dziecka w 18 tygodniu ciąży...Na szczęście od Boga chłopiec okazał się być zdrowym .Więc po wynikach ogłosiła triumfalnie w mediach społecznościowych "it's a boy"!Nie wspomniała ,że dzień wcześniej chciała go zabić.Przepraszam,może źle Cię zrozumiałam.Wylewa się że mnie żal.10 lat kłótni z Bogiem ,błagań,a nawet gróźb.Jakby mnie nie słyszał..Całe życie pragnęłam dziecka od kiedy pamiętam.Po 10 latach i kilku próbach in vitro udało się zajść w jedną upragnioną wyczekiwaną ciążę.I wiem,że Pan ją pobłogosławił.Gdy z bijącym sercem czekałam na wynik beta ,dwie godziny czułam ,że Pan jest przy mnie.Nie uważam,że poprzez in vitro ktoś zabija.Komórki pozyskane i wydobyte na zewnątrz ,niezapłodnione drogą naturalną obumarły by .Taki jest proces natury.Czy jest duża różnica czy obumrą w macicy czy poza nią?Przynajmniej dawałam im nadzieję na życie,na zapłodnienie,szansę.Gdyby Pan nie pobłogosławił to czy bym zaszła w ciążę?Nie.Wszystko zależy od Niego.Jest mi bardzo ciężko żyć pod presją kościoła który uważa mój czyn za grzech śmiertelny.Grzwch dlatego ,że chciałam dać komuś życie?To fakt ,że podczas naturalnego zapłodnienia natura wybiera komórkę która ma być zapłodniona.Przy in vitro człowiek wybiera,to jest ta różnica.Jest jeszcze jedna kwestia która mnie zastanawia.Czy wobec tego kobieta która unika (powiedzmy w naturalny sposób) ciąży ,zajścia w nią,nie powinna być uważana za morderczynię ponieważ pozwoliła by komórka obumarła?Ciężki temat.Ja z jednej strony dźwigam brzemię grzechu a z drugiej wysławiam Pana za mój czternasto już letni cud.Syna który jest moim wsparciem,dobrego Człowieka którego Pan mi dał

@@Kasia-sp4wo Hej! Nie to miałam na myśli, że osoby poddające się invitro nie szanują życia. Daleka jestem od tego myślenia i od oceniania. Poprzedni komentarz odnosił się do kwesti tego że o in vitro nie ma nic w Biblii. Co cudownie, że masz wspaniałego syna! Co do stanowiska Kościoła- tutaj w świadectwie nie przytaczaliśmy go bo nie to było naszym celem. Tak, Bój jest dawcą KAŻDEGO życia, nie zależnie od procedury i KAŻDY człowiek ma taką samą godność. Dlaczego więc invitro jest uważane za grzech? W jednym komentarzu nie dam rady wszytskiego wypowiedzieć- zapraszam Cię bardzo serdecznie na priv. Bardzo chętnie z Tobą porozmawiam.

In vitro - Poczęcie Pana Jezusa tylko jeszcze bardziej zaawansowana technologia wifi

@@1308coco możesz to rozwinąć?Tylko Bóg wie,jak mi ciężko 😔Gdy jest grzech śmiertelny (in vitro ) i inny ciężki ,każdy woła "skończ z grzechem!!!!" Co mam zrobić?Zabić swoje dziecko które jest błogosławieństwem?

Na RU-vid jest wiele różnych kanałów, różne grupy odbiorców, różne podejście do życia, przekonania - dla wszystkich jest miejsce. Tymczasem ja przyjmując to czym dzieli się tutaj Monika i Tymek, znając ich też osobiście nie idę pod inne filmy z którymi się nie zgadzam i nie wypisuję takich komentarzy. "Kochani to juz xxi wiek i czas najwyzszy oprzytomiec" - niby miło a jednak ubliżająco - co to wnosi? Czy nie powołujesz się tutaj na XXI wiek, który przecież idzie pod sztandarem wolności i szanowania każdego ? Czy nie jest to czas kiedy możemy wierzyć w moc kamieni i przyciągania i dzielić sie tym z innymi przekonując, że to słuszne i fajne? Dlaczego zatem nie mogę wierzyć w Jezusa Chrystusa i działanie Jego Łaski w moim życiu? Co jeśli dzięki właśnie modlitwie - czyli wierze, że jest ktoś kto się mną opiekuje ja dam radę - czyli ostatecznie wierzę w siebie i swoje możliwości i pokładam w tym nadzieję. Czy to nie jest trochę innymi słowy opisane to o czym sam piszesz? Ja nie kwestionuję Twojego podejścia - możesz robić jak czujesz, najważniejsze, żebyś był w tym szczęśliwy i określał to sam dla siebie jako dobre.

@@agnieszkagowacka3634 ależ oczywiście że każdy ma prawo wierzyć ci uważa za słuszne, wszak to w co kto wierzy automatycznie wskazuje kim się jest. Gdybym ci powiedział że ja wierzę w to iż 2 plus 2 jest pięć, tedy pewnie powiesz że mam prawo w to wierzyć nie mniej z pewnością pomyślisz - idiota!!!! Czy nie??? Wiara moja droga to kredo konkretniej osoby. Tedy już tylko dodam, iż religia, to obraza rozumu ludzkiego to stąd jest mi tak po prostu wstyd kiedy słyszę o wierze. Tedy odpowiedz sama czym jest wiara w oparciu o konkretny przykład - dlaczego inkaska matka małego dziecka była dumna z tego że mogła oddać swoje dziecko bogu na krwawym ołtarzu... oto siła wiary

@@krzysztofakierman4583 nie zgadzam się. Swojej wypowiedzi zakładasz co pomyśle i jakie będę wyciągać wnioski, nie znając mnie. Gdybys mi powiedział, że 2+2 jest pięć - zapytałabym dlaczego i poprosiłabym o jakiś komentarz i wyjaśnienie. Jeśli w swojej dalszej wypowiedzi nie uzasadniałby swojego myślenia w jakikolwiek sposób - nie mówię ze taki żebym się z tym zgodziła ale chociaż mogła złapać Twoje podejście to pewnie po prostu zrezygnowałabym z dyskusji ale nie pomyślałabym raczej na tej podstawie ze jesteś taki czy taki. Nie podoba mi się kiedy piszesz do mnie „moja droga” skracając dystans i nadając tej wymianie wiadomości, w moim odczuciu wydźwięk wyższości. Jeśli sie mylę to przepraszam, nie mniej jednak nie podoba mi się jak ktoś kogo nie znam zwraca się do mnie w taki sposób. Może to nie jest tak bardzo istotne w tej dyskusji, jednak postanowiłam zwrócić na to uwagę. Nie zgadzam się ze stwierdzeniem, że wiara to obraza rozumu, ale rozumiem skąd może wynikać takie podejście. Nie mniej zachęcam do otwartości. Jeśli byłoby jak piszesz to ludzie wierzący byłyby mniej rozumni ? Absolutnie. I co ciekawe w moim komentarzu nie chodziło o to w co wierzyć a w co nie, co jest słuszne a co nie. Tylko, że każdy ma prawo wyboru i decyzji. Co więcej uważam, że człowieka trzeba poznać i zobaczyć kim jest i jaki jest i to go w jakis sposób definiuje. Sama deklaracja „jestem wierząca” nic nie mówi i jest niczym, jeśli za tym nie idą czyny - a upraszczając będąc wierząca mam starć się być dobrym człowiekiem dla innych i siebie. Bogu nie chodzi chodzenie do kościła czy klepanie modlitwy. Moim największym osiągnięciem było takie mówienie o Bogu i pokazywanie Fo żeby wcale nie mówić o tym dużo, a jednocześnie na to moja „nie wierząca” albo bardziej „nie znająca Boga” znajoma ze wzruszeniem powiedziała, że nie wiedziała, że tali Bóg jest i że ja zupełnie inaczej go opisuje niż ona słyszała dotąd. Nie traktuje tez nikogo nie wierzącego gorzej - nie jest w żaden sposób inny ode mnie. A tutaj tych rozmów można słuchać, komentować, ale uważam ze należy sie szacunek nawet jesli nie przyjmuje się tego czym ludzie się tu dzielą. Zatem stwierdzenia o obrazie rozumu, czy o oprzytomnieniu są nie na miejscu. Takie stwierdzenie pokazuje brak szacunku do drugiego człowieka którego w dodatku się nie zna. Można napisać, że sie z czymś nie zgadZa, rozumowanie to inaczej. Można wejść w kulturalna wymianę, otwartą na drugiego człowieka :) Ja mimo Twojego pierwszego komentarza, nie skreśliłam Cię i weszłam ze swojej strony w maksymalną otwartość na to co chcesz przekazać.

@@agnieszkagowacka3634 Okej, tedy odnies sie do takiej oto postawy osoby wierzacej - inkaska matka malego dziecka byla dumna z tego, ze mogla swoje dziecko oddac bogu na krwawym oltarzu !!! Oto bowiem sila wiary, nie rozumu a wiary !!! Zaprawde, jak tedy odniesc sie wiary jesli nie jako obraze rozumu Ludzkiego wlasnie !!! Czyli co ? wedlug Ciebie nie moge odniesc sie do tej osoby w zaden sposob bo jej nie znam, bo jej nie poznalem ??? Mysle, ze sie pogubilas, szacunek ? tak ale kazdemu wedlug zaslug jego !!!

@@krzysztofakierman4583 nie tylko Inkowie tak robili. Uważam, że to nie do końca ma sens kiedy porównujemy czasy teraz i 500 lat wstecz. Siła wiary w rasę panów, wyższość jednego człowieka nad drugim doprowadziła do śmierci milionów osób. Uważam, że dyskusja na takim poziomie nie ma sensu - w momencie w którym ja mówię o dziś a Ty próbujesz porównywać setki lat wcześniej. I w dzisiejszym świecie są wyznania które w swoich założeniach mają zachowania krzywdzące innych. Tylko odnoszę wrażenie, że tam nadrzędne jest prawo i jego ślepe wykonywanie - natomiast w wierze chrześcijańskiej Jezus przyszedł by wypełnić prawo i nauczyć nas, że nie jest nadrzędne. Dlatego tez mamy rozum. Możesz się nie zgadzać i negować to w co wierze mówiąc, że Ty tego nie przyjmujesz natomiast uwazam, że obrażanie określeniami o braku rozumu jest nie w porządku. Masz żonę/partnerkę ? Ufasz jej ? Wierzysz, że jest Ci wierna ? Na czym to opierasz ? Na jej słowach ? Ale dlaczego ? Skąd wiesz ze mówi prawdę ? No będziesz mieć dowód tylko jeśli będziesz ją cały czas sprawdzać w przeciwnym wpadku musisz po prostu uwierzyć na słowo. Czy to znaczy, że nie masz rozumu, bo bez dowodów wierzysz jej na słowo ? Nie. To znaczy, że masz w sobie względem niej takie nastawienie i zaufanie, że przyjmujesz mimo braku dowodów coś za prawdę. I jest tak w wielu kwestiach w życiu. Wiara również na tym polega. Przyjmuje na wiarę prawdy moralnie dobre, wskazówki które chce praktykować w swoim życiu i jednocześnie nie krzywdzić innych. Gdyby mój biskup kazał zrobić coś co krzywdziłoby drugiego człowieka to się temu sprzeciwie i mam prawo do tego. Nie jestem niewolnikiem. I w tym rzecz. Będąc wierzącą nie jestem niewolnikiem albo prawa ani nikogo innego. Tylko, żeby prawdziwie zrozumieć trzeba wejść w relacje z Bogiem, ale do tego jest potrzeba otwartości. Nie wszyscy muszą tego chcieć czy potrzebować.