Jedyne z czym muszę walczyć w liceum to z nastawieniem mojej mamy (ona też jest nauczycielką), która ma obsesję na punkcie pilnowania tego żebym miała 100% obecności same 6 i 5, nie kłóciła się z nauczycielami i nie wyglądała kontrowersyjnie Nie zrozumcie mnie źle, ja szanuję moich rodziców, aczkolwiek uważam, że nadmierne pilnowanie swoich dzieci tylko pogarsza ich samoocenę
U mnie jest dokładnie tak samo z mamą, dzisiaj jej powiedziałam ze chcę skupić się tylko na przedmiotach waznych dla mnie, a nie na wszystkich to mi powiedziała, ze nie ma takiej opcji. Gdybym jednak dopięła swojego to mogłabym poświęcić ten czas na pracę albo zaintersowania. Smutne jest to, ze rodzicom brakuje jednak tego zrozumienia ze nie wszystko nam się przyda w przyszłości.
Mam tak samo jak ty, moja mama jest dyrektorką i wymaga ode mnie, abym co roku miała najwyższą średnią w całej szkole, o czerwonym pasku już nie mówiąc. Bardzo to męczące, ale w tym roku zmieniam szkołę i mam nadzieję, że pozwoli mi na trochę luzu.
Też tak miałam, moja mama jest nauczycielką a w pierwszej klasie dodatkowo się 'zbuntowałam' i uparłam na zmianę szkoły, ale dzięki Bogu. Nie zawsze mam najlepsze oceny, 5 zazwyczaj z najważniejszych przedmiotów a reszta już po prostu przeciętnie. Zależy mi na maturze i na swoim wolnym czasie, a nie na ocenach z wszystkiego czego moja mama nie akceptuje i jestem przez to wyrodną córką ale prawda jest taka, że nawet wysokie średnie ją nie zawsze satysfakcjonowały więc po prostu to zaakceptowałam. Nie jest to łatwe, ale wydaje się być zdrowsze.
No cóż niestety jest jeszcze to głupsze pokolenie któte nie wie ze oceny nic nie dają raczej marnujesz tylko na nie czas a frekwencja tez nie musi byc idealna
Mój błąd? (Będzie długo 😅) Poszłam do liceum, które miało "dobre opinie" zamiast do Szkoły, w której startowały nowe profile licealne, ale nie miało dobre renomy, ponieważ istniała tam również zawodówka. I co? W tym "świetnym liceum" uczniowie byli dosłownie gnojeni przez nauczycieli... W połowie 2 klasy(tak, w połowie!) przepisałam się do tamtej szkoły. Musiałam nadrobić rozszerzoną biologię i geografię (inny profil, jedyny gdzie było wolne miejsce) i to była najlepsza decyzja. Uczniowie były traktowani z szacunkiem, jak faktycznie dorośli ludzie, mieliśmy ogromne wsparcie w nauczycielach. Więc to trochę mój błąd, ale i tak drastyczna zmiana z której jestem dumna. 😊
Ojej, ja poszłam do renomowanego gimnazjum i tą decyzją zafundowałam sobie trzy najgorsze lata życia 🙈 Liceum już na szczęście bardzo dobrze wspominam, mimo że ma opinie przeciętnego.
Gorzej jest jak wiele przedmiotów cię interesuje. Ja na przykład lubię jednocześnie historię, matematykę, angielski i fizykę. Da się to połączyć - wystarczy chcieć. Jako matfiz często słyszałam ''Po co ci historia na maturze? Zdaj matematykę, angielski i fizykę''. Takie porady pod tytułem "ucz się tylko rozszerzeń'' nic nie dają dla osób, które mają szerokie zainteresowania, wykraczające poza jedną dziedzinę. Owszem, jeżeli nie lubisz na przykład chemii nie zmuszaj się do niej, ale jeżeli ją lubisz możesz być na humanie i zdawać z niej maturę. Wystarczy wypracowac w sobie samodyscyplinę i odróżnić przedmioty, które lubisz od tych których nie
Z tego co kojarzę, u mnie w szkole pielgrzymka przed maturą jest obowiązkowa. Jestem osobą wierzącą, ale nie pojmuję, jak można kogoś zmuszać do tego żeby pojechał się pomodlić za własne wyniki. To powinna być dobrowolna decyzja każdego maturzysty, a nie Pani Katechetki. Pielgrzymka mojego rocznika nie odbyła się, ze względu na pandemię, ale jakoś Ci, którym chociaż trochę zależało na tej maturze, zdali bez większych problemów. Myślę, że ktoś chciał się pomodlić, zrobił to równie dobrze w domu. ;)
Wow, jestem w szoku, że pielgrzymka jest gdzieś obowiązkowa.. Chodziłam do liceum w Częstochowie i niczego takiego nie praktykowalismy (pielgrzymek ani mszy na Jasnej górze)..
@@dominikak.3882 U nas chodzenie na religię było jednoznacze z udziałem w każdej mszy (np.msze dziękczynne za nowy i stary semestr w trakcie lekcji) oraz z udziałem w pielgrzymce maturzystów. Zasadniczo zawsze było mówione, że to jest obowiązkowe dla wszystkich uczniów, a dopiero jak zadało się pytanie co z tymi niechodzącymi na religię to kręcili troszkę nosem i mówili: "no ok, wy nie musicie, ale zachęcamy, bo będzie fajnie".
@@aleksandrastarzec5641 Znaczy jestem wierzący ale dla mnie to absurd totalny. To jakby mnie ktoś siłą do synagogi zaciągał. Cieszę się że moja szkoła była naprawdę normalna
Dopiero skończyłam pierwszy rok w liceum, ale mam już pewne wnioski i zauważyłam parę błędów. Za bardzo przejmowałam się tym co nauczyciele o mnie pomyślą i zamiast skupić się na przedmiotach które są dla mnie istotne to uczyłam się (przynajmniej starałam się) z mniej istotnych przedmiotów byle bym miała opinię wzorowej ze wszystkiego uczennicy. Co odbiło się tym, że mój sen prawie nie istniał i o ironio olewałam trochę przedmioty dla mnie ważne. Również totalnie nie umiałam się zorganizować i odłożyć telefon na bok by skupić się na nauce i na moim czasie wolnym. Mam nadzieję że świadoma tych błędów w następnym roku będę dbała więcej o siebie i o swój czas na własne pasje 😊
Czego nie żałuję? Często nie chodziłam do szkoły (były dni, kiedy mieliśmy kilka zastępstw, religię, wf i inne zapychacze), wolałam się wyspać i nadgonić materiał, który naprawdę mnie interesował (biologia, chemia). Cisnęłam z angielskim (maturka rozszerzona +90%, na studiach ludzie z Erasmusa pytają, gdzie tak dobrze nauczyłam się języka), jestem sobie za to mega wdzięczna. Uczyłam się dla ocen, ale nie żałuję, bo dostałam za to kilka niemałych stypendiów. Fajnie mieć własne pieniądze w szkole średniej i nie prosić się rodziców o fundusze na kawę/piwo/nowe buty. Wypisałam się z religii - więcej nauczyłam się plotkując z koleżankami w bufecie podczas tej godziny, niż gdybym siedziała w tym czasie na lekcji. Nie poszłam też na pielgrzymkę przed maturą, mimo ogromnych wyrzutów ze strony rodziców. Nie byłam ulubienicą nauczycieli, nie bałam się dyskutować z wychowawczynią, której zachowanie często było absurdalne. Nie czytałam lektur, streszczenia w zupełności wystarczą, by super zdać maturę. W tym czasie czytałam książki, które naprawdę chciałam przeczytać. Czasami uciekałam z wf-u, który był źle prowadzony i był ostatnią godziną, szłam wtedy do parku czytać/słuchać muzyki/myśleć o życiu (wiem, tak bardzo emo girl XD). Czego żałuję? Nie uczyłam się rosyjskiego, który był naszym drugim obowiązkowym językiem. Mogłam bardziej zintegrować się z ludźmi, bardziej się na nich otworzyć. Za późno poszłam do psycholożki - już na początku szkoły czułam potrzebę, ale się bałam, krępowałam i uznawałam moje problemy za "mało ważne", na sesje z psychoterapeutką zdecydowałam się dopiero w ostatniej klasie. Mogłam więcej ćwiczyć. Mniej wydawać w szkolnym automacie na przekąski XD Podsumowując - szkoła średnia to fajny okres i warto mieć swoją "strategię". Nie wszystko jest ważne, część to tylko pożeracze czasu, które nie liczą się w przyszłości. Aniu, super film, warto o takich rzeczach mówić :) Make up z okazji back to school może będzie miał więcej wyświetleń, ale na pewno dużo osób bardziej doceni życiową pogadankę :) Pozdrawiam
@@beniamintyszkiewicz7675 Miałam korepetycje grupowe w 1 i 2 klasie, ale 75% mojej nauki to słuchanie muzyki, oglądanie anglojęzycznego youtuba, czytanie artykułów w internecie, netflix bez lektora, rozmawianie po angielsku sama ze sobą itd.
@@magdalenakuszewska5082 Też miałam ogromny problem zintegrowania się z klasą. Ba, nawet teraz dalej tęsknię za podstawówką; to były takie super czasy. Mimo, że z najwspanialszymi ludźmi chodziłam tylko 2 lata do klasy. **chcę tam wrócić, proszę xd** Do psychologa chodzę od roku... ale z małymi przerwami, bo nie zawsze się udaje przyjść w terminie.
Mam podobne podejście, czasami więcej można się nauczyć samemu w domu niż na lekcjach w szkole, które zajmują dużo czasu i najzwyczajniej w świecie męczą. Potem po szkole nie ma się często siły na naukę i jest mniej efektywna. U mnie niestety częste zostawanie nie wchodziło w grę bo mieszkałam w internacie ale jak miałam okazję zostać w domu to korzystałam.
Zazdro za stypendium, w mojej szkole uczyliśmy się dla idei xD No, najlepsi z najlepszych mieli szanse na zakończeniu roku dostać słownik ortograficzny z piękna dedykacją w środku
Ja żałuję że poszłam na swoją studniówkę, moja najbliższa osoba nie poszła na nią, bo nie kręcą ją takie imprezy i poszłam bez chłopaka bo nie chciałam szukać kogoś na siłę. Skończyło się tym że usadzono mnie obok samych chłopaków towarzyszących i nie miałam z kim tańczyć i rozmawiać bo każda koleżanka zajmowała się partnerem. Zespół też był średni. Także nic na siłę :)
W liceum nadal jestem, ale w gimnazjum malowałabym się mocniej na złość tym dwóm nauczycielkom, które potrafiły się przyczepić o pomalowane rzęsy. Jedna zwracała mi uwagę za podkład na twarzy i tak raz na jakiś czas go nie miałam, a nawet wtedy się czepiała. Totalnie nie przejmowałabym się uwagami (no może w 3 klasie). Za to mniej bym im cisnęła. Po prostu wkurzałabym je tym, że jednak się dobrze uczyłam i ten makijaż nie świadczył o braku wiedzy. Odpowiadałabym im bardzo grzecznie, wbijając szpileczki. Liceum został mi jeszcze rok, ale już widzę swoje błędy. Nie poszłabym bym do szkoły tak daleko, nie wybrałabym rozszerzonej chemii, lepiej uczyła się języków obcych i poświęciła więcej czasu na rozwijanie zaimteresowań. Pewnie coś jeszcze by się znalazło.
Ja od wrzesnia ide do szkoły,będę dojeżdżać,w moim miasteczku jest lo,ale nie zainteresowało mnie jakoś szczególnie,wiec zdecydowałam się na dojazdy ;)
Szczerze? Cieszę się że nie popełniłam jednego z ważniejszych błędów, czyli słuchanie się rodziców. Od dziecka miałam zainteresowania plastyczne- rysowałam, malowałam, robiłam biżuterię, szyłam, robiłam jakieś zawieszki itp z koralików. Robię to do teraz. W tej chwili jestem w liceum plastycznym. Moi rodzice od zawsze mówili że CO TO ZA SZKOŁA, JAKĄ PRACĘ PO NIEJ BĘDZIESZ MIEĆ, MUSISZ TYLE DOJEŻDŻAĆ. Chcieli mnie wysłać na humana, ponieważ we wcześniejszych latach mojej edukacji miałam, i teraz także mam, świetne oceny właśnie z przedmiotów humanistycznych. Cieszę się że ich nie posłuchałam i mimo wszystko zrezygnowałam z tamtej szkoły, zapisując się do plastyka. Mimo tego że czasami mam nawet 10 godzin lekcji,to nie żałuję bo jestem w szkole marzeń
Ja teraz idę do 8 klasy za parę miesięcy będę musiała ostatecznie wybrać szkole do jakiej chciałabym iść chce się wybrać do technikum na kucharza ponieważ kręci mnie gotowanie pieczenie odkrywanie nowych smaków i sadysfakcja że coś się zrobiło samemu ale moi rodzice mówią że nie będę miała przyszlosci po tym chociaż planuje iść do policji gdzie wystarczy średnie wykształcenie i za bardzo nie patrzą na jakim kierunku byłam i nie może to do nich dotrzeć że ja mam już dokładne plany co do mojej mam nadzieję przyszłej pracy
@@uroczazabcia7100 Jeżeli planujesz później iść na policję to proponuję ci pójść do liceum mundurowego ponieważ zyskasz na takim profilu wiele informacji o służbie na takim stanowisku i wydaje mi się że osoby po takim profilu mają łatwiej w rekrutacji. Więc polecam poszukać informacji na ten temat i może akurat znajdziesz taką szkołe blisko twojego zamieszkania 😉
W tym roku skończyłam pierwszą klasę liceum po gimnazjum. Na szczęście moi rodzice wspierają mnie z całych sił, więc sami mówią, bym się skupiła na moim profilu (biol-chem-ang) oraz drugim języku -niemieckim a resztę zrzuciła na dalszy plan. Rozwijam też swoje hobby w spokoju (makijaż), bo poszłam do szkoły, gdzie większości nie przeszkadza makijaż, nawet raz wywiązał się ciekawy dialog: Dyrektor: nie za mocny makijaż masz? Ja: nie D: a to ok Też przeprowadziłam się do moich dziadków, by nie tracić czasu na dojazdy (nauczyciele w poprzedniej szkole, gdzie jest podstawówka, dawne gimnazjum i liceum nie akceptowali tego, że chciałam wyjść 5 minut wcześniej, by się ubrać bez tłoku i zdąrzyć na bus do domu, więc musiałam biec kilometr pod górkę 3 razy w tygodniu, bo nie chciałam czekać godziny na dworzu). Staram się też skupiać na swoich potrzebach (ogółem mam z tym problem) i stawiać siebie na pierwszym miejscu. Też nie rozumiem pielgrzymek przed maturą, sama miałam taką przed gimnazjalnym, w niczym mi nie pomogło, bo po prostu uczyłam się regularnie i modlitwa w specjalnym miejscu nie przeleje wiedzy mi do głowy.
Ja w pierwszej liceum: * mam osobny zeszyt i podręcznik do każdego przedmiotu, nawet do tych które będę mieć tylko przez rok. * Ja szykująca się do 3 liceum: hmmm... Dobra, to ten zeszyt będzie do historii i historii sztuki, bo to wsm podobne, a od drugiej strony zrobię niemiecki i notatki z rysunku.
Toja Początek roku: Dobra, ten zeszyt od tego, ten od tego... Połowa roku: *przewraca kartki, szukając czegos* Okej, dialog po niemiecku... Gabczasta encefalopatia bydła... Dziady część trzecia... Przygotowanie do inseminacji bydła... Parabole... O, jest. Żywienie psów i kotów
Dziękuję Ci za twoje filmy. Dzięki nim łatwiej będzie wkroczyć mi w nowy rok szkolny. Od września będę uczennicą klasy pierwszej liceum ogólnokształcącego (profil humanistyczny), a dzięki twoim radą łatwiej będzie mi się z tym wszystkim oswoić. Pozdrawiam i życzę miłej końcówki wakacji ~ Monika
Ja bym musiała skupić się na tym czego muszę się nauczyć do zawodowki,oraz języki obce bo mi się to bardziej opłaca. I zrezygnuje z religii w 3 klasie,pracę zdalne ;-; szkoda zeszytu i mojego czasu ;-; i skupić się na przedsiębiorczości 😁
@@klicza2172 ja bym chciał w internacie ale szkoła do której idę nie ma internatu, to jedyna z tym kierunkiem w okolicy (i tak dojazd 40minut około), a nie mogę isc na inny bo nic innego mnie nie kreci
Jak poradzić sobie psychicznie z tym, że nie wiem na jakie studia chce iść i w jakim kierunku zawodowym dążyć i/lub jakie przedmioty rozszerzać? Rodzina mi w tym nie pomaga pytaniami typu "Na jaką chcesz iść uczelnię?" "Co chcesz rozszerzać?" "Z czego maturę chcesz zdawać?". Mama i tata są nauczycielami matematyki więc z maturą z matmy no mam przesrane. Babcia jak słyszy że mi się nie chce uczyć to palpitacji serca dostaje i krzyczy na mnie. Jak dostanę 1 z byle jakiego przedmiotu (np. wf) to nie pytajcie co się dzieje, zawsze boję się do domu wracać. Jedynie czego żałuję to stracenia tyle czasu na bezsensownych lekcjach i przesiadowaniu równo od 8 do tej jebanej 15 czy 16. Idę teraz do 2 liceum i na pewno będę zwiewać gdy będzie okazja. Aktualnie jestem na etapie, żeby przestać się zadręczać co pomyślą lub powiedzą inni, jest bardzo ciężko jak na razie.
Mój dobry licealny wybór i jednocześnie rada dla wszystkich startujących na medycynę/stomatologię - odpuść sobie ostatni miesiąc chodzenia do szkoły i ciśnij ciagle biologię i chemię w domu, wyjdziesz na tym znacznie lepiej niż ci którzy robią „powtórki” w szkole z nauczycielami. Na tej ostatniej prostej każdy jest na innym etapie powtórek, a nauczyciele nie są w stanie zrobić efektywnego powtórzenia dla wszystkich, wiec to totalny bezsens :)
Ja byłam jedną z osób które najrzadziej pojawiały się na matmie, a maturę napisałam jako jedna z najlepszych 😅 ale nie idźcie w moje ślady akurat z tym przedmiotem, natomiast jeśli chodzi o przedmioty niematuralne to nawet moja nauczycielka polskiego mówiła, żeby fizyki i inne chemie zdawać na 3, a skupić się na tych maturalnych 😊
Ja miałem dużą frekwencję bo jakoś 96%. Przez te 3 lata to tak naprawdę było zaledwie kilka razy jak żałowałem, że jestem na lekcji... Nie dotyczy matematyki gdzie chętnie bym wcale nie przychodził, nie dotyczy też religii, która polega na sprawdzeniu obecności i dostaniu 5 za obecność i graniu na telefonie. Chociaż i tak lepsza niż nauka na pamięć modlitw itp.
Jesteś super :) ja kończę już studia, ale oglądam z ciekawości, podsyłam bratu licealiście i żałuje że nie było takich filmików na polskim RU-vid kiedy ja byłam w liceum! Przydałyby się :)
Dzień dobry.W moim Liceum za każdą nieusprawiedliwioną godzinę są -3 punkty, spóźnienie -2 punkty , a za 100% frekwencji 10 punktów(miesięcznie).A żeby mieć zachowanie bdb potrzebne do czerwonego paska nie możesz mieć więcej niż -30 punktów.Możesz mieć nawet 400 na plusie,31 na minusie i nie dostaniesz zachowania bdb(semestr).
Czy mogłabyś zrobić filmik o tym, czy nauczyciel może mówić nasze oceny na forum klasy? Albo przynajmniej rozdawać testy od najwyższej oceny do najniższej? Miałam taką nauczycielkę w szkole, która tak robiła. Często także upokarzała uczniów przy klasie (komentowala słabe oceny), było to bardzo stresujące, ponieważ nie wszyscy chcieli mówić innym o swoich ocenach
Nie wiem czy powinnam odpowiadać bo pytanie jest o filmik o takiej tematyce ale wiem, że nauczyciel nie może odczytywać ocen na głos. U mnie w szkołach jeśli nauczyciele chcieli odczytać oceny to pytali najpierw czy cała klasa zgadza się na to i nawet jeśli jedna osoba nie chciała to jej ocen nie odczytywali. Tak samo nie powinni czytać na głos ocen na wywiadówkach czy konsultacjach z rodzicami.
Moja wychowawczyni w podstawówce zawsze pytała się czy pozwalamy na pokazywanie naszych ocen na forum klasy i mimo, że prawie wszyscy sie zgadzało był jeden kolega który nie chciał, I spoko:) Ale inni nauczyciele o to nie dbali niestety...
Moim największym błędem w liceum była prawdopodobnie zmiana drugiego języka obcego z niemieckiego (którego z resztą też uczyłam się od 4 klasy i również go nie cierpię) na rosyjski. Nauczyciel trafił mi się taki, że w ogóle nie korzystaliśmy z podręcznika, w pierwszej klasie omawialiśmy praktycznie tylko gramatykę, zero słówek, nic i weź tu napisz potem porządne zdanie na sprawdzianie. Które też były wielką porażką, bo sprawdzian na który my mieliśmy 30 minut, mama mojej koleżanki z klasy, która studiowała filologię rosyjską, a przy tym była Rosjanką rozwiązywała w 50. Niestety nie było możliwości zmiany grupy, bo dobrani byliśmy klasami, ale o ile w pierwszej klasie ledwo zdałam, to w drugiej musiałam zacząć uczyć się na własną rękę + korepetycje, na które musiałam wydać masakrycznie dużo kasy. Co zabawne, z nowym nauczycielem nadrobiłam całą pierwszą klasę w niecałe pół roku. A gdy tylko myślę, że gdybym nie uparła się jak osioł na ten rosyjski, ile zaoszczędziłabym stresu, czasu i pieniędzy to aż przykro mi się robi.
Szkoda, że trafił Ci się taki nauczyciel :/ ja teraz będę szła do 8 klasy, a od 7 jako drugi język wybrałam rosyjski [miałam do wyboru jeszcze niemiecki i francuski, ale niemiecki nigdy specjalnie mnie nie interesował, a francuski wydawał mi się trudny] moja nauczycielka jest przecudowna, zawsze wszystko najpierw pokazuje i tłumaczy, powtarzamy dany temat zwykle przez 2-3 lekcje, zależy jak jest obszerny i wracamy również raz na jakiś czas do rzeczy które robiliśmy już stosunkowo dawno, żeby nie zapomnieć
Ide do 3klasy technikum i jestem na siebie troche zla ze nigdy się nie postarałam o pasek,ale wiem o tym ze mialam ciężkie dzieciństwo i brak miejsca na naukę. Przez to TEZ jest mi przykro ze nigdy nie zwróciłam uwagi na samorozwój i na to ze moge miec jakies talenty.
Nie próbowałbym się z nikim zaprzyjaźniać. Nie warto naprawdę nie warto a szczególnie nie warto podtrzymywać kontaktów z osobami z którymi nie ma się wspólnego języka wspólnych zainteresowań kontaktów które są płytkie i nie mają przyszłości
Idę w tym roku do trzeciej klasy liceum i rzecz, którą zdecydowanie bym zmieniła, to wcześniejsze zadbanie o moje zdrowie psychiczne i wcześniejsze spojrzenie, że chyba nie wszystko jest w porządku. Poszłam na terapię dopiero po dwóch miesiącach pierwszej klasy, do psychiatry znacznie później i z diagnozą depresja i lęki, idę do klasy maturalnej i boję się jak cholera, że nie pociągnę długo z intensywną nauką i intensywną terapią.
Nie wybrałabym liceum a technikum. Po liceum, wylądowałam w miejscu gdzie MUSZĘ iść na studia a tych studiów w tamtym momencie nie chciałam. Dodatkowy fach w ręku mógłby się przydać. Też żałuję, że nie poświęciłam więcej czasu na moje prawdziwe zainteresowania i naukę przedmiotów, które lubiłam - bardziej.
W tym roku skończyłam plastyka i bardzo żałuję, że olalam przedmioty ogólne, skupiłam się na przedmiotach mniej ważnych, które bardziej mi pasowały, bo z matmy zawsze miałam problemy, więc łatwiej było uczyć się czegoś przyjemnego i tak oto poprawiam matmę w tym roku (: Rada dla przyszłych maturzystów to uczcie się tylko przedmiotów na maturę, resztę upychaczy zdawajcie na 2 i tak hobbistycznie będziecie się rozwijać poza murami szkoły!
gdybym mogła to powiedzialabym młodszej sobie żeby się nie przejmowała opinią innych i nie starała się żeby wszyscy ją lubili w liceum za wszelką cenę chciałam żeby cała klasa mnie lubiła i próbowałam się przypodobać po jakimś czasie mi przeszło ale i tak żałuję straconego czasu na ludzi którzy nie byli tego warci. Na szczęście na studiach od początku miałam normalne podejście i trzymam się tylko z wybranymi . Mimo wszystko błąd z liceum pozwolił mi mieć wywalone na to że ktoś się krzywo patrzy i mają mnie za kogoś dziwnego / freaka bo i takie opinie do mnie doszły. Cóż ja znam swoją wartość więc jeśli jesteś w liceum to serio lepiej mieć paru prawdziwych znajomych niż takich tylko na chwilę
Najbardziej żałuję tego, że zawsze, ale to zawsze szkoła była najważniejsza. Przykładałam się najbardziej jak umiałam do KAŻDEGO przedmiotu, nawet tego który nie był ważny, zamiast tych ważnych, przedmiotów maturalnych czy zawodowych. Zawsze dla moich rodziców liczyły się oceny. Ja nie nam życia poza szkołą, nigdy nie mogłam rozwijać swoich pasji i jak ktoś mnie pyta jakie mam hobby to nie wiem co odpowiedzieć, bo go po prostu nie mam... Mam skończone 18 lat i nie mogę iść do pracy nawet w weekendy, bo MAM SIE UCZYĆ, przez co jestem dość ograniczona finansowo. Moim największym marzeniem zawsze było to, żeby jeździć konno. Kiedyś zaczęłam w wakacje, ale gdy zaczęła się szkoła to się to skończyło. Żałuję też tego, że starałam się utrzymać "przyjaźń"? Nawet nie wiem jak to nazwać. Teraz strasznie się czuję, że te osoby mnie olały i jestem sama, a w szczególności teraz jak nie chodziło się do szkoły przez wirusa to bardzo to odczuwałam, to odseparowanie. Bo osoby z klasy zwracają się do mnie tylko kiedy coś chcą, o notatki, o zadanie, o jakieś sprawy organizacyjne. Przykro mi z tego powodu.
Mam pytanie. Bardzo zależy mi na odpowiedzi!❤️ Czy jeśli teraz chodziłabys do LO to usprawiedliwiałabys te godziny z wf czy nie? Z góry dzięki za odpowiedź ✨
Ja po wakacjach idę do ósmej klasy. Ciężko mi znaleźć informacje o tym, co może pomóc mi dostać się do wybranej szkoły. Z tego co wiem, to liczy się punkty. Gdzieś znalazłam nawet informację, że są jakieś za wolontariat itp.. Czy mogłabyś nagrać film o tym, na co warto zwrócić uwagę, żeby zwiększyć swoje szanse na przyjęcie do jak najlepszej szkoły?
Na pewno jak ja szłam do liceum trzy lata temu to było dziewięć dodatkowych punktów za pasek na świadectwie, punkty to ogólnie przelicznik średniej, wyników z egzaminu i dodatkowych osiągnięć za które także czasami przyznawane są punkty, trzeba by przeczytać regulamin punktowania
Tak za wolontariat są 3 punkty, za pasek na świadectwie 7 punktów. Dodatkowo dostajesz punkty za jakieś olimpiady czy coś. Wejdź sobie na kalkulator punktów. Tam wszystko zrozumiesz.
Najlepszym złotym środkiem jest po prostu dużo się uczyć i przygotowywać. Ja starając się dostać do jak najlepszej szkoły staram się mieć ze wszystkich przedmiotów jak najlepsze oceny i żadnego nie olewałam bo każda ocena jest ważna do średniej a czerwony pasek daje ci 7 dodatkowych punktów (a to jest naprawdę dużo bo czasami o tym czy dostaniesz się czy nie może decydować pół punkta a im lepsza i bardziej renomowana jest szkoła tym to ważniejsze bo jest więcej osób na jedno miejsce). Powinnaś też w miarę ustalić na jaki profil będziesz chciała pójść ponieważ za ocenę za dany przedmiot dostaje się punkty. Np obowiązkowo liczy się polski, angielski i matematyka, a reszta zależy od profilu więc kiedy wybierzesz powiedzmy biol chem to staraj się o najlepiej chociaż 5 z tych przedmiotów (przeskok z podstawówki do liceum potrafi być ogromny i dla przykładu powiem że ja na luzie w 8 klasie miałam 5 z biologi a teraz będąc na rozszerzeniu z tego przedmiotu mam 2. Więc czym jesteś lepsza z danych przedmiotów tym lepiej i łatwiej będzie ci na twoim profilu). Wolontariat to fajna opcja bo daje te 3 punkty. Zachowanie przynajmniej bardzo dobre i inna ważna rzecz czyli egzaminy. Jest przelicznik procentów na punkty więc naprawdę radzę się do nich przyłożyć. Wiem że wydaje się to ciężkie ale ja dzięki regularnej nauce w 8 klasie i robieniu dodatkowych zadań z czwórkowej uczennicy skończyłam podstawówkę ze średnią 5.0. (a nauczyciele wcale mi ocen nie naciągali a ja biegałam poprawiać każdą nie taką ocenę). W ciągu jednego roku można zrobić naprawdę duży postep ale jeśli ktoś przez całą podstawówkę miał prosto mówiąc wywalone i leciał na samych 2 to nagle nie będzie miał samych 6 choćby się starał. A do liceum (szczególnie lepszego wiem co mówię xd) naprawdę ważne jest posiadać ciągłość wiedzy i regularnie się uczyć.
I jeszcze jedna rada. Nie olewaj żadnego zadania/kartkówki/sprawdzianu. Ja wiem, że czasami się nie chce i chciałoby się sobie powiedzieć że "w miarę rozumiem jakoś to będzie bez uczenia się, poczytam temat na przerwie przed lekcją" ale wystarczy załapać 2 gorsze oceny albo jakąś jedynkę za brak zadania i można sobie tym naprawdę obniżyć ocenę (zresztą nauczyciele wystawiając oceny końcowe zwracają uwagę na starania i pilność ucznia w wykonywaniu jego obowiązków).
Żałuję, że w szkole zawsze stresowałam się wszystkim, każdą najmniejszą pierdołą, sprawdzianem czy tym, że czasem zapomniałam odrobić pracę domową. Nie czułam na sobie presji rodziców w tej kwestii, sama sobie ją narzuciłam, bo we wszystkim chciałam być najlepsza, albo przynajmniej dobra. Teraz szkoda mi tego, że nie "olałam" jakichś mało ważnych przedmiotów na rzecz rozwijania pasji, dużo więcej by z tego pożytku było, bo dopiero teraz, po kilku latach od zakończenia edukacji zrozumiałam, że oceny i nawet wyniki z matury to nie jest coś, co ma jakiekolwiek znaczenie :)
Ja chodziłam do szkoły muzycznej (ogólnokształcącej) od 1 klasy podstawówki miałam tam zostać do końca liceum jednak zbuntowałam się, wcześniej upierałam się żeby tam chodzić, miałam tam godzine autobusem, jednak wozili mnie rodzice, 2 lata temu zdecydowałam się ze chce zmiany, dostałam się do jednego z najlepszych liceów w okolicy, bo chciałam. Dojeżdżam tam sama, bo chciałam, jestem z tego bardzo dumna że potrafiłam się postawić rodzicom którzy protestowali. W klasie nigdy nie byłam lubiana, byłam inna niż wszyscy, inaczej wyglądałam, byłam wrażliwa i często plakalam, nie chodziłam do szkoły parę tygodni przez brak siły i niechęć do klasy, nie radziłam sobie z ich zaczepkami i nie wyrażałam już siebie bo sie bałam. W nowej szkole poznałam świetne osoby, jestem sobą, teraz to ze mną ludzie chcą się przyjaźnić haha. Każdemu kto boi się postawić chce przekazać dużo siły bo to wy wiecie co dla was najlepsze!
Jeśli rzeczywiście moje błędy mogą choć jednej osobie pomóc to napiszę coś od siebie. Nie poszłam na wymarzony profil biologia chemia bo uważałam że nie poradzę sobie z rozszerzoną fizyką... Poradziłabym sobie. Tym samym przekreśliłam swoje szanse na zostanie lekarzem (to było moje marzenie). Poszłam na humanistyczny profil który wcale mnie nie interesował (no cóż). Kolejny ogromny błąd to to, że olałam szkołę i naukę bo ważniejszy był mój bardzo głupi chłopak... Ach no i zdecydowanie za dużo przejmowałam się tym co pomyślą inni a zbyt mało skupiałam się na tym żeby po prostu żyć i cieszyć się młodością, która strasznie szybko mija ;)
moje liceum było tak złe, że nawet nie będę się nad tym rozwodzić. Jedną zasadniczą zmianę jakiej bym dokonała, to nie szła do lokalnej szkoły. Fakt, że miałam do niej 400 metrów, ale od czego są internaty. Ze smutkiem stwierdzam, że po za maturą i kilkoma wspomieniami, które warto zachować, ta szkoła i ten okres nie dał mi nic...
Jakbym wrócił do liceum to bym więcej inwestował w muzykę a mniej w jakieś głupoty co mnie nie interesują. Ale na szczęście po czterech latach geodezji udało mi się dostać na wymarzony kierunek ^^ (muzykologia).
Moim największym błędem było to, że nie poszłam od razu na profil językowy tak jak czułam (teraz studiuję filologię), tylko za namową rodziców najpierw na matematyczno-językowy żeby "lepiej zdać maturę", a później dalej na biolchem, bo przez ludzi na matematycznym odechciewało się chodzić do szkoły... Z kolei na biolchemie ile przepłakałam ucząc się biolki to tylko ja wiem. Owszem, interesowały mnie przedmioty ścisłe ale do pewnego momentu, tzn. zapamiętywałam ciekawostki, ale nauczyć się więcej niż na 3 ze sprawdzianu to mi się chyba ani razu nie udało. Koniec końców jestem na studiach zgodnych z pierwszym instynktownym wyborem profilu z lo (po czasie się okazało że w tamtej klasie była najlepsza ekipa i najmniej patologii więc trafiłabym dobrze). Morał z tej historii jest taki żeby dopasowywać swój wybór do zainteresowań :) Trudniejszy profil niekoniecznie przekłada się na lepiej zdaną maturę!
Nagrała byś odcinek o tym jak porozmawiać z rodzicami o problemach ? , Jak zebrać się w sobie i porozmawiać. Taki film byłby pomocny dla mojej kuzynki , dużo młodszej , która boi się porozmawiać a ja nie wiem jak ją do tego przekonać - przy okazji myślę że niektórym również taki film by się przydał.
Ja żałuję, że ulegałam presji rodziców i uczyłam się absolutnie wszystkiego i musiałam mieć super frekwencję. Byłam w liceum plastycznym, więc miałam mega dużo zajęć w szkole, a po szkole dużo nauki. Zarywalam nocki, nie miałam żadnego hobby. Dopiero w 4 klasie przy robieniu pracy dyplomowej zaczęłam się stawiać z tą frekwencją. Kolejne czego żałuję, to właśnie samo podjęcie się robienia pracy dyplomowej. Strasznie mnie ona wykańczała psychicznie, a patrząc na to jak potoczyło się moje dorosłe życie, wcale mi ta praca dyplomowa się nie przydała. Żałuję, że nie podjęłam się rozszerzonej nauki z matmy, ale niestety przez nacisk rodziców na obowiązkowe przedmioty na to już nie miałam czasu. Za to jestem z siebie mega dumna i zadowolona, że nie poszłam na studia od razu po maturze 🙃 Minęły 3 lata, ja sobie poukladalam wszystko w głowie i sama z własnej woli zaaplikowałam na wymarzony kierunek, który będę realizować z pasją, a nie pod przymusem ❤
wstaje codziennie o 6 bo jedyny autobus jest o 6.30..[znaczy sa tez inne ale wtedy bylabym w szkole w polowie drugiej lekcji] bo szkole mam okolo 40km od mojej wioski a musze z tej wioski dojechac jeszcze do miasta obok z ktorego wyjerzdza autobus, ale wybralam ta szkole bo pujscie tam gdzie doradzala mi rodzina i gdzie szli znajomi mnie nie intersoalo i choc na poczatku mialam dosc spore obawy to teraz ciesze sie ze sama wybralam i gdybym mogla cofnac czs to nie wybralabym innej szkoly, szkoda tylko ze tak wczesnie wstaje i tak pozno wracam [ racam mniejwiecej o 17] to jedyna zecz do zarzucenia ale jestem w trakcie robienia prawa jazdy wiec juz bedzie lzej
Zawsze możesz być w szkole wcześniej i poświęcić ten czas np na odrabianie pracy domowej żebyś nie musiała robić tego zmęczona w domu, bardzo polecam zorganizować sobie po prostu ten czas przed lekcjami ^^
@@michalinakucharska8812 tak tylko że jak dojeżdżam na miejsce jest 7.30 a zanim dojdę z PKS do szkoły jest już 7.50 mam do niej kawałek a tak długo jadę bo jeszcze po drodze z różnych miejscowości zabiera rano wiele uczniów próbowałam coś w autobusie się uczyć ale nie idzie to najlepiej ale fakt powinnam lepiej rozporządzać swoim czasem wolnym i czasem poświęcony na naukę
Ja nienawidziłam wf, bolał mnie brzuch w gimnazjum na myśl że będą jakieś gry zespołowe i każdy będzie mnie popędzał, a potem będą mi wypominali ze nie umiem nawet odbić. Albo biegi na 1 km. Albo fikolki których się bardzo bałam, i cieszę się że wolałam dostać jedynke ale nie robić coś tak bardzo wbrew sobie. Szczerze, gdyby wf to była po prostu gimnastyka to mogłabym go mieć nawet codziennie, w liceum załatwiłam sobie całoroczne zwolnienie, tylko o gry zespołowe i ćwiczenia ktore wydawały mi się niebezpieczne. Mając 3/4 x w tyg wf wspominałabym liceum traumattycznie, jak gimnazjum. Tak samo miałam taka sytuację że przepisywałam notatki w liceum z historii by ładnie wyglądały,{ bo mieliśmy lekcje w formie wykładu}, i robiłam to pod presją osób z klasy, które potem sobie ode mnie to kserowały. Na szczęście opaietalam się chyba w 2 klasie, miałam takie bazgroły których już nikt nie chcial kserować xd
Mój błąd - uległam presji rodziny żeby iść na biochem mimo że uwielbiałam matmę i fizykę. 3 lata płaczu i depresja, ale widząc światełko w tunelu że dostanę się na tą ich wymarzoną medycynę i mi dadzą święty spokój. No i studiuję lekarski, ale spokoju nie mam - ciągły stres i wysluchiwanie że mam się uczyć bo nie zdam (rodzice wiedzą że mi nie zależy). A mogło być tak pięknie na mat fizie...
Ja od zawsze do teraz popełniam ten błąd, że uczę się na wszystko jak najlepiej umiem i udaje wzorową uczennicę. Tylko dlatego, iż zawsze mi powtarzano, że nią jestem... I nie umiem tego zmienić. Mam wielką nadzieje, że uda mi sie chociażby sięgnąć do tego poziomu, abym mogła mieć szansę na stypendium... W pierwszej klasie mi się to nie udało, i nadal będę cisnąć... Zwłaszcza, że nie dostaje kieszonkowego, a chciałabym zaoszczędzić na przyszłość...
Może film o tym co sądzisz na temat "Opowiedz coś o sobie"? Przyznam, że zadaje to pytanie bo idę teraz do pierwszej klasy liceum i odstrasza mnie ono bo nie mam totalnie żadnych zainteresowań czy ulubionego przedmiotu (Może się to wydawać nierealne ale tak jest)
Mój błąd? Posłuchałam mamy i poszłam do plastyka mimo, że nigdy nie chciałam tam iść. W efekcie i tak przeniosłam się do drugiej klasy na biol - chem. Generalnie nie żałuję jakoś bardzo bo doświadczenia z obydwóch szkół bardzo cenię to jednak rok się męczyłam plus część materiału musiałam przerobić sama. A plus całej sytuacji jest taki, że chodząc do plastyka musiałam mieszkać w internacie dzięki czemu zdecydowałam się na liceum w jeszcze innym mieście więc nie muszę nigdzie dojeżdżać i chodzę do takiej szkoły jaka mi pasuje, a nie jaka jest na miejscu. Polecam tak patrzeć na te błędy, dużo idzie z nich dobrego wyciągnąć ;)
W gimnazjum mój wychowawca (matematyk) straszył nas że nie damy sobie rady w liceum z matematyką, tak nas straszył że większość poszła do klasy humanistycznej (były tylko 2 klasy hum i mat) a potem nie zdecydowała się na maturę z matmy :( Albo jak ja brała dużo korków żeby zdać :(
Ja żałuję że nie byłam bardziej smala;) również w kontekście aktywności na lekcjach, bardzo się bałam że powiem coś źle albo ze jak powiem dobrze to nauczyciel będzie zadawał więcej pytań np bardziej szczegółowych i gdzieś w końcu się pomyle .....
Aniu, mam pytanie dotyczące religii. Teraz idę do 7 klasy i tak teoretycznie to powinnam robić bierzmowanie, nawet nie mam za bardzo problemu z faktem robienia go, bo mimo że nie jestem jakoś mocno wierząca, to mam zarąbistego księdza, ale problem jest taki, że nie chce chodzić do kościoła podczas pandemii ;/ Myślisz, że można coś z tym zrobić, czy zostaje liczyć, że się nie pozarażamy? :/
A ja uczyłabym się mniej, nie starałabym się mieć ze wszystkiego 5tek. Szukałabym tego, co mnie interesuje i w tym rozwijała, żeby po liceum nie stwierdzić, że jestem dobra we wszystkim i niczym. Zainwestowałabym czas w życie towarzyskie, zabawę i wyjścia ze znajomymi. Pozwoliłabym sobie na momenty luzu i braku odpowiedzialności...
Ja boje się zerwać z chłopakiem obecnym,nie dopasowalismy się :/ nie mam praktycznie punktu zaczepienia bo obydwoje mamy inne zainteresowania ;-; nic innego niż presja kolegow/koleżanek w klasie ale się zastanawiam bo była u mnie taka koleżanka której nie wyszło ale wiedziała ze zrobiła źle kiedy byli razem wiec przeprosiła i są przyjaciółmi. Połączyła mnie i mojego obecnego chłopaka była pani psycholog,problem w tym ze nie mamy wspólnych zainteresowań i znacznie się od siebie różnimy a ja nie chce na sile z nim chodzić :/ wole się najpierw skupić na nauce a potem zacząć jakikolwiek związek a ta sytuacje ze nagle jestem zajęta mnie tez przytlacza,chłopak z którym mnie połączyła ta pani jest naprawdę uroczy ale nic wiecej niz bycie kolegami by nam nie pasowało..tak czuje :/ troszkę mi się podoba no ale nie na aż tyle,bo ja mam poważne plany a nauczenie go wielu rzeczy to dużo stresu i czasu który wole juz przeznaczyć na bycie singielka. Chłopak jest naprawdę dobry,ale no czuje ze się nie dobralismy :/ wiec tym bardziej szkoda mi ciągle być w tym związku bo czuje presję ze go tylko wykorzystuje aby na teledyskach romantycznych nie płakać a nie na tym polega moja natura. Od stylu muzycznego po sposoby ubierania,to nas dzieli oraz on woli czas przeszły a ja przyszły wiec kompletnie się nie dopasowalismy. Da ktos jakąś rade w tej kwestii ?.
@@Aniamaluje91 tak,myślę ze jak juz będzie szkoła to muszę zdobyć się na szczerość. Szkoda mi go,jest naprawdę miły i lubi się tulic serio nie zasluguje na takie traktowanie :/
@@Aniamaluje91 w niektórych sytuacjach zapominam ze moje szczęście też się liczy :/ nawet planami na życie sie roznimy,juz nie wspomne o ambicjach ;-; jest zbytnim lekko duchem a ja będąc z nim wiele razy czułam ze zasługuje na kogoś lepszego :/
Odchodząć od tematu szkoły średniej chciałem zadać pytanie czy nauczyciel może przepisać ocenę z aktywności lub plusy (+) za poprawne rozwiązanie zadania na lekcji lub zadania domowego dla chętnych ( wykraczającego poza poziom) z poprzedniego na następn rok szkolny gdy nie było ich wystarczająco dużo aby otrzymać ocenę? W mojej szkole podstawowej było tak na matematyce gdzie otrzymywaliśmy masę 5 za pięć +, ale też 1 za pięć - . I właśnie niektórzy czuli się urażeni za przysłowiową "pałę" na pierwszej lekcji matematyki w nowym roku szkolnym, ale też niektóży byli pozytywnie zaskoczeni, że mają piątkę na start ( oceny z zadań domowych z ćwiczeń też bywały tak przepisywane). Z góry bardzo dziękuję za odpowiedź 😀
WilczaGaja obejrzyj film o 1 tygodniu w szkole :) moja wskazówka? Przynieś domowe ciasteczka i wszystkich poczęstuj. Każdy cię zapamięta i będzie mu miło :)
Żałuję że nigdy nie wypisałam się z religii, to była tylko strata czasu, natomiast cieszę się że przynajmniej miałam odwagę odpuścić w liceum i zamiast ryć na wszystkie 17(!) przedmiotów w 1 kl skupiłam się tylko na 4 na których naprawdę mi zależało 😊
Żałuje, że dałam sobie wmówić, że jako kobieta jestem beznadziejna z matematyki i sie do niej nie przyłożyłam. Poszłabym na jakiś kierunek politechniczny i byłabym bardziej konkurencyjna na zagranicznym rynku pracy.
Tak jak wyżej^ szukaj szkoły z wolnymi miejscami, jednak jesli ci zalezy na tej wybranej, to po miesiacu albo kilku miesiacach mozesz pojsc i zapytac, a moze zwolni sie miejsce.
Czy jeśli codziennie sam dojazd do szkoły zajmuje mi 40 minut, potem czekam około 30-60 min na najbliższy autobus powrotny, a teraz idę do klasy maturalnej, to czy lepszą decyzją będzie wynajęcie mieszkania tam gdzie mam szkołę, czy przemęczyć się jeszcze ten rok z dojazdami i przy tym dam radę wyrobić się z dodatkowymi powtórkami do matury? Proszę o rady bo mam mętlik
Moim zdaniem warto robić powtórki do matury i uczyć się w autobusie ;) samodzielnie mieszkanie tez pochłania mnóstwo energii i czasu (więcej na twojej głowie). Wykorzystaj ten czas dojazdów na audiobooki lektur albo naukę na rozszerzenia
Moim zdaniem wynajęcie mieszkania tylko dorzuci ci dodatkowych obowiązków ale to moja opinia :) zdrzemnij się w autobusie a potem powtórki ;). Nie nakładasz na siebie trochę za dużej presji?
Hejka,czy ktoś mi doradzi? Mam do wyboru dwie szkoły,jedna 15 minut busem,a druga 45. Ta,gdzie znajduje się bliżej wydaje mi się dobrą szkołą,jednak zapisałam się tam na humana,gdzie nie lubię historii,a ta do której,trzeba jechać dłużej zabierałaby mi codziennie dwie godziny na sam dojazd. Czy opłaca się brać tą dalszą szkole mimo dojazdów?
Autentyczna historia mojej nauki historii: historia - przedmiot do nauki jak każdy inny (klasy 4-5, nauczycielka A), ehh jakoś to będzie(6 klasa, nauczycielka A), bylem bliski stanu byle do przerwy i końca zajęć(1 gimnazjum, nauczycielka A), Ooo historia jest całkiem spoko(2gimnazjun nauczyciel B), no spoko jakoś przetrwam do końca gimnazjum(3 gimnazjum nauczycielka A), trochę ciekawa ta historia (1 lo nauczycielka C), historia i społeczeństwo wow super przedmiot ( 2klasa ta sama nauczycielka).... Tak szczerze to lubienie przedmiotu to bardzo często kwestia nauczycieli
Ja w technikum bardzo polubiłam historię dzięki super nauczyciele. Ale jeśli w tej szkole którą wybrałaś jest więcej profili to proponuję po prostu zmianę klasy jeśli będziesz się męczyć w tej
Żałuje że jako przewodnicząca tak mocno poświęciłam się dla klasy, że miałam większa moc sprawczą niż wychowawca - serio od liceum wśród znajomych mam ksywę mama, just saying, ale też żałuje nie przyłożenia się do rosyjskiego :( Za dużo brałam na głowę i do siebie z czasem już mniej ale prawdopodobny ibs nadal ze mną jest - bez glutenu, bez strączków, bez laktozy - no cudownie xD Tez nie byłam na pielgrzymce, ba z mojej klasy na pielgrzymkę głównie pojechały osoby niewierzące xD
Pozdrawia tegoroczny maturzysta. Nie zagadałbym do koleżanki, jeden błąd który zaefektował 3 letnim piekłem i biorąc nie najlepsze wyniki z matury może nawet mi spartolić okres studiów.
Żałuję, że nie prosiłam o pomoc pedagogów kiedy jej potrzebowałam. Oczywiście tyczy się to tylko pedagogów godnych zaufania, jakich całe szczęście miałam w LO.
Pracę domową robisz dla siebie. Jak nauczyciel chce zadać już na przerwie zadania być może pokazuje, że chce robić jak najwięcej materiału, bo podstawa programowa jest przepełniona i ciężko się wyrobić
Y, tak. Bo nauczycieli to też człowiek i każdemu zdarzy się z czymś nie wyrobić. Co nie oznacza że warto kłócić się o jakieś dyrdymałki. Podstawy programowe są przeładowane a on tylko próbuje was czegoś nauczyć.
Także oglądam przed 8 klasą, żeby korzystać z dzieciństwa świadomie, żeby nie zaniedbać nauki tego czego lubię żeby nie przegapić momentu gdzie powinien coś porobić nauczyć się czegoś, co przyda mi się w życiu, a czego byle by mieć np. 2/3 bo nie przyda mi się zbytnio. Aby nie skończyć np. na kasie w Biedronce wiadomo praca nie hańbi ale mi się marzy pracować gdzie indziej, ale zarazem cieszyć się z dzieciństwa. Poprostu żeby wiedzieć, co w mojej nauce spowoduje jaki skutek (zapewne)
@@rzucamklatwenamojtuszcz1874 nie zgodzę się. Dla mnie szkoła to miejsce gdzie mogę poznać super osoby, poszerzyć horyzonty i dowiedzieć się ciekawych rzeczy. Dlatego nie mogę się doczekać.
![Moje błędy z liceum [ANIAMALUJE]](/img/logo.svg){kind=logo}
