odc. 49 | IKARUS 280 - NAJPOPULARNIEJSZY AUTOBUS, LEGENDA KM /the most popular bus, the legend of PT 

Najlepsza miejscówka to środek na przegubie. Pamiętacie to? Godzina szczytu, ludziów jak mrówków, walkman na uszach, stoisz na przegubie i na zakrętach obracasz się razem z podłogą :)

W nowych autobusach najbardziej brakuje mi możliwości stania z tyłu i podziwiania miasta, czyli tego, co umożliwiały Ikarusy.

Pamiętam! Ikarus z dziurawymi gumami na przegubie, śnieg padający na głowę. Ale kto się wtedy przejmował?

Very beautiful Ikarus 280! Greetings from Hungary! Polak Węgier ma dwóch dobrych przyjaciół......

Dźwięki Ikarusa były poprostu genialne. Te harmonijkowe drzwi, latające okna, w zimie zamarznięte okna z 2 stron.

Niby tak się na nie narzekało a teraz ich brakuje 😥. Przejechało by się takim😉. Dobrze że mamy jeszcze jednego 😃

Oj raz srałem po gaciach jadąc Ikarusem ZTM Warszawa na Targówek. Na moście Poniatowskiego mieliśmy grubo ponad 80 na godzinę, a sprzęt trząsł się jak obiekty wchodzące w atmosferę. Kierowca był całkowicie wyluzowany a ronda pokonywał chyba na trzech kołach.

Teraz autobusy z klimą to latem nie mają takiego chłodzenia jak pędzący Ikarus z pootwieranymi oknami :)

ja po niekąd żałuję że ich już niema, mam do nich wielki sentyment, całe dzieciństwo nimi przejeździłem, do szkoły, na giełdy komputerowe, ile to razy w zimie przymarzała ręka do poręczy :D

Za bajtla po szkole z dziadkiem uwielbiałem jeździć w trase ponad 30 km w jedna strone Linia 199 Zabrze - Kochłowice Kopalnia Inkarus przegubowy numer boczny 34 koloru Niebieskiego

At the end of 80s and beginning of 90s in Peru we didnt call bus to the bus, we called Ikarus because we only had those buses for public transportation. Then public trasportation turned to shit and this brand dissapear but I still have a memory how good they were,

Były dobre ja na swoje czasy. Główną zaletą do dużo miejsca wewnątrz i zawsze obowiązkowo trzeba było siedzieć na poręczach na przegubie😁

Mieszkałem przy zajezdni autobusowej i pamiętam jak zimą od 4 rano grzali jelcze i ikarusy... wtedy to syfu szło w atmosferę.

Nie wiem jak w innych miastach ale te co jeździły w KZK GOP miały mega wygodne siedzenia, nie jak te plastikowe teraz w solarach

Wow, świetny materiał, w latach '95-2002 brałem czynny udział w odbudowie i naprawach taboru MZA w CWS-ie, po Warszawie jeździły też Ikarusy niskopodłogowe "solówki"411.08 i 417 "przeguby" chyba dwa takie jeździły na R7 "Woronicza" dziś R1. Pozdrawiam wszystkich wielbicieli komunikacji miejskiej.

W Częstochowie mamy jeszcze ostatnią sztukę z manualną skrzynią i autobus ten modernizowany jest pod zabytek. Tęsknie za nimi. Miały ten swój klimat. Miałem okazję bawić się drzwiami i to jest coś wspaniałego.

Witam. Pracowałem kiedyś w PKM Tychy jako kierowca pogotowia technicznego. Często jeździłem do awarii tych autobusów, najczęściej do wymiany kół i pojazd mógł dalej jechać z pasażerami. Bardzo miło wspominam ten okres. Serdecznie pozdrawiam.

Wiosna; Lato; Jesień; Zima W ikarusie się nie kima XD

Jeździłem takim do przedszkola :D to były czasy, zawsze ten sam numer boczny był 😁 ahh już nie korzystam z komunikacji miejskiej, ale jakby była możliwość przejechać się takim to z czystego sentymentu bym się nim przejechał 😁

Pamiętam jazdy do szkoły Ikarusami. Nie raz komuś tornister przytrzasnęło. Najbardziej podobały mi się ze starych czasów. Te biało czerwone i ze starymi felgami (pięć odnóg od osi felgi). A dźwięk trzeszczących szyb był jedyny w swoim rodzaju. Tak samo skajowe siedzenia. Pamiętam stare modele z białymi rurkami. Potem czarnymi i żółtymi. Stare przyciski nad drzwiami z osobną lampką i obok białym, okrągłym, wklęśniętym przyciskiem. Następnie pojedynczym, takim jak w kabinie kierowcy po brzydkie, okrągłe w tych brzydkich, nowych zabudowach. Ach, to były czasy. Za dziecka, żeby nacisnąć przycisk trzeba było się wspinać po poręczach, żeby końcówką palca nacisnąć, a teraz przyciski są wszędzie. W trzeciej klasie podstawówki poznaliśmy jednego kierowcę linii 45 MZK Tychy i na pętli w Łaziskach Średnich pozwolił nam sprawdzić poziom oleju w silniku i takie tam ciekawostki. Świetny autobus.

Z wielką przyjemnością obejrzałem ten reportaż o Ikarusach. Przez okres 10 lat bo od 1997 do 2006 roku mogłem rozkoszować się płynną jazdą moich wozów, które miałem na stanie. Jeździłem wtedy jako kierowca na nieczynnej już zajezdni R-5 na początku mojej pracy a z czasem jako R-6 w Warszawie. Mój pierwszy Ikarus 280 był o nr taborowym 2266 z 5 biegową skrzynia biegów i łamanymi skrzydłami podwójnymi drzwiami. Nie narzekałem na niego bo udało mi się go poznać od skrętów, po łamanie się w uliczki. Ponieważ silnik był zjechany, został zabrany na kanał gdzie spędził tam wiele miesięcy. W zamian miałem do czynienia z krótkimi Ikarusami 260 o nr taborowym chyba 1414, z których nie byłem zadowolony, dopiero późniejsze lata sprawiły, że otrzymałem Ikarusa 280 z 6-biegową skrzynią biegów o nr taborowym 2299. Zamontowałem w nim radio, klosze lamp tylnych posiadały kolor biały, po bokach i z przodu także a żarówki odpowiednio były pomalowane na kolory żółty i czerwony. Ponieważ nie spodobało się to mistrzowi lampy zostały zamienione z białych z powrotem na żółte. Jedynie w środku udało mi się zmienić klosze lamp z białych na żółte i klosz przy pierwszych drzwiach w trumnie też miał kolor przyciemniony. Wlew paliwa otrzymał specjalną naklejkę tuningowa. A kierownica otrzymała gałkę stosowaną często w ciężarówkach. Pasażerowie przeważnie młodzi ale też i starsi mieli ciepło w srogie zimy bo zawsze grzałem wóz przed wyjazdem Webasto a latem wszystkie szyby były sprawne i można było otworzyć je łącznie z włazami. Harmonia nie była podarta i po każdym kursie sprzątana pod "rotundą". Dopiero w roku bodajże 2005 otrzymałem Ikarusa z automatyczną skrzynią biegów Voith nr tab. 5264 i kabiną oddzieloną od przedziału pasażerskiego z własnym osobnym wejściem do niej. I tak samo jak w przypadku 2299 też zacząłem go pod siebie "dekorować". Był to Ikarus jednym z szybkich wozów bo nie miała blokady prędkości na liczniku. Żałuje że nie mam z nimi zdjęć ale w tamtych czasach nie miałem jeszcze smartfona no i też nie wolno było robić zdjęć na terenie z-du a na ulicy ciężko było. Do Ikarusów mam duży sentyment bo bardzo lubiłem nimi jeździć. Ikarus na ramie stalowej miał to do tego że po zderzeniu z samochodem skutki większe miał pojazd uderzający w Ikarusa niż sam autobus. Co więcej gdyby nie to że z przodu były zawleczki do odpowietrzania to pewnie udałoby mi się nim zjechać do bazy po takim zdarzeniu. W takim wypadku ani jazda samodzielna niebyła możliwa tylko na sztywnym holu i pomimo do pompowania powietrza specjalnymi wężykami to i tak kierownicą ciężko się manewrowało bez wspomagania. Na zakończenie chętnie też bym wsiadł za kierownicę Ikarusa i spróbował nim przejechać kilka ósemek. Pozdrawiam kierowca nr sł. 3

Po Warszawie jeździł jeden z ostatnich o numerze bocznym 5250 i z tego co pamiętam to miał przerobiony wydech, ryczał pięknie, skrzynia biegów automatyczna, stawałem na przegubie po lewej otwierałem okienko i słuchałem wydechu...🙂🙂🙂🙂

Jako człowiek młody załapałem się na sam koniec Ikarusów. Pamiętam, że wiedząc na jakiej linii oraz o której godzinie pojedzie Ikarus, przepuszczałem nie raz autobusy, które dowiozłyby mnie szybciej i bliżej do domu, żeby tylko przejechać się Ikarusem.

Pamiętam,jak z wywietrznikow w sciankach bocznych smierdziało spalinami....

Ciekawe jaki silnik zasilał ten przegubowy autobus z Katowic którego nie wprowadzono do produkcji? Seryjny pewnie miał tam ciężki żywot... SW-680 byłby pewnie dużo lepszą konstrukcją.

"Przez wiele lat organizowano bicia rekordów jego pojemności, zwłaszcza podczas jakiś eventów" Np na linii 194 w kierunku Gliwic o godzinie 7:23 z Knurowa Cegielni (obecnie Kosmonautów) przy dojeździe do szkoły ;)

Pamiętam szyby skute lodem od wewnątrz zimą w tylnej części Ikarusa i śnieg w przegubie na harmonii. Ogólnie nie bardzo miło się tym podróżowało zarówno zimą jak i latem.

Nigdy nie zapomnę charakterystycznego trzasku drzwi podczas otwierania sie w tym autobusie. Ruchomy przegub i dziurawe gumy zwłaszcza na spodzie. Jeździłem nim jako dziecko do podstawówki a potem do szkoły średniej. Najfajniej było latem wystawiać głowę przez okno - taka klimatyzacja 😆 U nas była to podmiejska linia "C" Mówiło się na nią Celinka ☺

Linia 623. Niezapomniane chwile jak się siedziało się na barierkach na przegubie. Miałem wtedy pomiędzy 13 a 16 lat. Żaden autobus nie zagwarantuje tych emocji na zakrętach i adrenaliny żeby nie wpaść w ciemną czeluść przegubu...Łezka się w oku kręci.

Ten ostatni egzemplarz z Kędzierzyna-Koźla miał numer boczny 312 i na tamte czasy to był kawał maszyny! Automatyczna skrzynia i mocny silnik dawały mu niezłego kopa. Pamiętam bo dojeżdżałem nim do szkoły. To były czasy! Gratuluję fajnego materiału!

Piękna dokumentacja polskiej, siermiężnej, postkomunistycznej, komunikacji miejskiej!

Ten autobus to legenda żaden inny go nie zastąpi nigdy

Mi ich tak brakuje, zwłaszcza w Bielsku-Białej, że aż postanowiłem zrobić cały symulator :)

Pamiętam jak jechaliśmy z kolegami do szkoły Ikarusem PKS Rybnik. Na rondzie wypadły środkowe drzwi na zewnątrz, kierowca związał taśmą. To było jakoś w 2009-2010 :D

zapach i dźwięk nie do podrobienia :)

Kapitalny odcinek jak wszystkie zresztą. Moja historia z Ikarusem wiąże się z tym że mój tata był od połowy lat siedemdziesiątych kierowcą autobusu w WPK Katowice. Pamiętam jak dziś jego pierwszy nowy przegubowiec biało czerwony nr boczny 3212 linia nr 44, końcówka lat siedzemdzisiątych ubiegłego stulecia. Pamiętam jak zabierał mnie parę razy na rozładunek na stację kolejową Katowice-Bogucice ( autobusy przyjeżdżały z Węgier koleją ) Z przyjemnością wspominam te czasy. Mam również w pamięci pierwszego Ikarusa przegubowego z autoamtyczną skrzynią biegów chyba nr boczny 3648 ( cały czerwony ) jechałem nim z tatą kilka razy na linii 48. Wspominam również projekt przerabianych berlietów do których był wkładany inny silnik - też byłem z tatą w Jelczu po odbiór autobusu po testach. Jak przez mgłę pamiętam kursy z tatą na wielu innych liniach, choć na stałe był związany z linią nr 44. Pamiętam jelcze ogórki -siedziałem dumny na przednim siedzeniu po prawej stronie obok maski z silnikiem. Czy ktoś jeszcze pamięta czeskie Karosy ( też automaty ) czy jeszcze wcześnieje ikarusy które na Śląsku nazywano w gwarze ( heka i kabiniok ). Zawsze chciałem być kierowcą autobusu miejskiego ale niestety przedwczesna śmierć mojego taty zredukowała moje plany - teraz jestem tylko obserwatorem i miłośnikiem komunikacji miejskiej.

sentyment został...codziennie wracałęm nim ze szkoły i do szkoły. Zawsze czekałęm na na ikarusa przegubowego gdy podjeżdżał Jelcz :D

Even the music is Hungarian!!

Ikarus jest do tego stopnia synonimem przegubowca, że podstawowa wersja krótka wygląda jak okrojona.

Moja ciotka pracowała w latach 90 w warszawskim MZA, na bazie na Żoliborzu. Zawsze mnie ciągnęło, żeby przedostać się do CWS'a i podpatrzeć jak naprawia się Ikarusy. Mega czasy, spędziłem w tym autobusie mnóstwo czasu. A film jak zawsze zacny.

Czasy gdy przegub był ławeczką, karuzelą czy toaletą już nie wrócą.

Najlepsze te harmonijkowe drzwi zanim się zamkły to odbiły się 3 razy i okna którymi co odważniejsi uciekali przed kanarami.

Ikarusy były świetne jak deszcz padał to padał w Ikarusie 😂 bo guma na przegubie pękła sobie, albo jak drzwi ci przyłożyły to zostawała pamiątka po nich na jakiś czas 😅 ale mimo wszystko uwielbiałem nimi jeździć za dzieciaka z samego dźwięku silnika który był specyficzny dla nich

Magia i Czary Made in Hungary :D Ikar na 48 to były czasy :D

ja pamiętam podróż do szkoły specjalnie czekałem na ikarusa czyto model 260 czy 280

Pamiętam jak kiedyś takim jechałem i koło odpadło, piękne czasy 😅

Ikarusy były wspaniałe za czasów dzieciństwa.

Jezu to po prosu był zajefajny i wygodny bus. W łodzi taki kursuje z okazji "Noc muzeów". Z tego co pamiętam co roku. Więc jak coś zapraszam do Łodzi. Jako ciekawostkę powiem ze w Ameryce południowej były przerabiane na szynobusy, takie podmiejskie, A przynajmniej tak mi się wydaj proszę sprawdźcie i poprawcie dociekliwsi zanim ktoś to uzna za fakt. W ikarusach uwielbiałem światła w przedziale, przypominały mi większe wersje cukierków owocowych jakie były popularne w latach 90. Jak ktoś chce to w Łodzi na Brus do muzeum tam stoi jeden, dodatkowo jest stary Jelcz Berliet oraz można pozwiedzać stare tramwaje i nawet nimi pojeździć.

W Olsztynie tez jeździły Ikarusy, w latach 90 był nawet jeden z automatem na którego mówiliśmy KOSMOS z racji zmiany biegów, pojawiły się wtedy tez pierwsze reklamy i ten mial reklamę PIGO to był chyba sklep z AGD w OLN!!!!! Jak wpadały w dziury uliczne to bardzo grzmotały przesuwne szyby!

Świetny materiał i niesamowity autobus. Świetne były przeciążenia w przegubowcach na nierównościach-wybrzuszeniach jezdni, zwłaszcza gdy jechało się z tyłu, a kierowca cisnął ile fabryka dała. 🎉 Jechałem , chyba w 2001 roku z Lublina do Dąbrowicy, a tu w połowie drogi coś zaczęło rzęzić. Kierowca się zatrzymał, wyłączył silnik, wyszedł z kabiny i mówi: "Koniec trasy. Wał się rozleciał i przeguby poleciały..." Dobrze, że to lato było, więc spacerek za miastem miło wspominam. 😀 Pozdrawiam wszystkich sympatyków Ikarusa 🤗

O rany, powiem tak, kiedyś mój kolega jeździł w jednej z firm obsługujących transport miejski w Radomiu. Miałem wtedy lejce BC, i pozwolił mi się karnąć Ikarusem 260 do zajezdni, frajdy było co nie miara, chociaż luzy to to miało większe niż statek kapitana Jacka Sparrowa. Mega fajne przeżycie, a wcześniej oczywiście każdego dnia roboczego 280 się jeździło do szkoły :) Ale trzeba przyznać, czasy się zmieniły a i my mamy teraz w Polsce dobrą fabrykę autobusów - Solarisa, mimo że niby już hiszpańska, to polakom pracę daje.

Ikarusy super autobusy. Jako dziecko w latach 80 lubilem nimi jezdzic bardziej niz Jelczami. W jelczach zawsze było duszno i czymś śmierdziało - spalinami czy tworzywem sztucznym? Pamiętam jak u nas w Radomiu były z białymi czy beżowym rączkami - uchwytami przy siedzeniach i wogóle wszystkie rurki. Potem weszły z czarnymi i wyglądały bardziej elegancko. Na rurach można było się wieszać. Super tez była jazda na schodach i opierając się o drzwi. Dojeżdżajac na końcowy kierowcy otwierali parę metrów wcześniej drzwi i jak sie już wolno toczył wyskakiwało sie w biegu. Jak były kanary na koncowym, kierowca nie itwierał drzwi, ale zdarzało się otwierać za rączki wystarczyło mocno pociagnac i przecisnąć sie a one zaraz się zatrzasnęły. U nas były tylko te z drzwiami łamanymi. Słyszałem że jakiś koleś wyskoczył na przystanku przez okno przed kanarami..;-) Jak mialem z 5 - 6 lat przy dworcu qsiadalo tyle ludzi, że stawałem na palcach i podciagalem stopy do góry i kilka sek ściśnięci ludzie utrzymywali mnie w górze. Chyba juz pod koniec lat 90 wymieniali je na Many ale każdy narzekał ze było bardzo gorąco miały małe uchylne okienka w których zamykając okna trzeba było uważać na palce, a autobusach nie było klimy. Radom jako pierwsze miasto w Polsce wymienił cały tabor, ale został jeszcze jeden odrestaurowany Ikarus:-)

Obiektywnie: wysoka podłoga i wąskie drzwi które na środku były przedzielone barierką sprawiały trudności z wejściem a o wózkach nie wspomnę. Wielkie latające okna, które tylko iluzorycznie dawały przewiew w lato bo na postoju się kisiłeś w upały wdychając to co leciało z kopcącej rury wydechowej a zimą było jak na dworze i wszystko było tak zamarznięte że świata nie było widać. Na tylnym przegubie przy wyższych prędkościach i dziurach w drodze tak bujało że głową waliłeś o sufit bo było nisko. Głośny silnik a na przegubie zawsze były dziury więc w deszczu można było mieć darmowy prysznic. Podsumowując: czego tu żałować i za czym tęsknić?? Te wasze sentymenty wynikają tylko z tego, że przez wiekszosć życia niektórzy nimi jeździli.

i ten cover Omegi w tle

Moja mama jezdzila takim do pracy na trasie puławy lublin (45km hahah.masakra szczegolnie w zimie)...

w czasach jak dojeżdzałem nimi do szkoły były utrapieniem w lecie skwar ze szło się udusić w zimie pizgało okrutnie, zimne siedzenia telepiące sie szyby boczne, huk i wycie hamulców przy zjeżdzaniu na przystanek, ale dzis mi się za nimi tęskni, odeszła pewna epoka bezpowrotnie. Wawce chyba do 2013 roku śmigały na lini w kierunku Piaseczna i chyba na nocnych te nie przegubowe, w Warszawie można w lecie na róznych imprezach spotkać taki autobus, w zeszłym roku mijałem się moim klasykiem z takim nie przegubowym i pozdrawialiśmy sie wzajemnie światłami i kciukiem w góre z kierowcą Ikara:) a i na jednym z koncertów BFF w Wawie imprezowałem w takim na terenie Basenów Kora :)

Dlaczego kiedyś przeguby miały tylną oś skretną, a teraz już nie?

najlepszy to był start Ikarusa z każdego przystanku czy świateł w MPK Krakow, wpierw kłęby czarnego dymu a z niego wyjawiał się on, prawie jak wejście smoka, pamiętam co kiedyś ruszając w przystanku kierowca tak zamarzycie machał gała zmiany biegów ze wyrwał ja cala :P uwielbiałem te wozy, pojemne, okna możną bylo otworzyć,autobus mojej młodość

Fajne autobusy lubiałem nimi jeździć takie klekoty a brzmiało to jak muzyka a dziś nie jestem zadowolony z nowych same autobusy nie są złe ale kierowcy w Radomiu dyskryminują i oszukują pasażera co przez to nie lubie naszej komunikacji lokalnej ma złe opinie. Mzdik. Nazwa do bani ( Miejski zakład dyskryminacji i kłamstwa ) poprostu teraz żenada a lata 90 były spoko i myślami czasem wracam. Pozdrawiam.

Autobus z duszą, mogliby w Krakowie uruchomić linie turystyczną obsadzoną Ikarusami.

Świerklaniecki ex-Krakus #0303 na linii 5 i dźwięk hamowania silnikiem na piątym (lub czwartm) biegu to było coś :D tęsknię za tym! ale mam kilka nagrań ^^

Najwięcej przewiozłem jednorazowo 250 uczniow szkoły podstawowej policzone było 😂🤣

Mega wygodny autobus ❤ Dla mnie mogą wrócić do Polskich miast 😁 Zawsze stałem przy tylnej szybie lub siedziałem na ostatnim fotelu ❤ Naprawdę wspaniały autobus ehhhh. I ten mega przechył nadwozia w ostrych zakretach 😊

Ikarus fajna maszyna zawsze jak rusza z pod świateł to zostawia za sobą niezłą zasłonę dymną. Akurat mam to szczęście ze mieszkam w Kędzierzynie i mam okazję raz na jakiś czas się przejechać tym pojazdem, oczywiście jako pasażer. 😃

Świetnie to opowiedziałeś! Pozdrawaim. :)

Boski. Kultowy, Niezniszczalny

Dzięki niemu zawdzięczamy jeden z lepszych filmików na polskim yt - ikarus i jego szalona naczepa

Tego sie nigdy nie zapomni ile sie najezdziłem 632 z katowic do chorzowa a teraz to z 20 lat nie jechałem autobusem ,pozdrawiam serdecznie

Nie mogło zabraknąć sztandarowego hitu węgierskiej sceny muzycznej w tle: Gyöngyhajú lány :)

Oczywiście że z sentymentem :) To ciemne i żółte oświetlenie wnętrza... Te wibracje starego silnika, wycie mostu i pisk spalonych hamulców... Stanie przy drzwiach kabiny kierowcy i zaglądanie na drogę... Normalnie młodość :)

Bardzo dobry kanał! Sam materiał pierwsza klasa :)!

to przechylanie autobusu na zakrętach jak by miał się zaraz przewrócić

Następny odcinek: Mercedes O405N Kto za daje like

A idź pan z tym złomem, gorsze były chyba tylko zemuny ik-160

Tak se dzisiaj przypomniałe o jak go nazywaliśmy w Słupsku "Wikarym" a tu prosze jaki wspanialy reportaz. Super robota brahu!!

W Bydgoszczy mówiło się że tylko hardkorowi kierowcy ruszają ikarem z manualem z jedynki :D

Chciałbym aby wróciły do Krakowa. Była jeszcze experymentalna wersja 280ki z silnikiem Leyland`a mieląca wszystkie skrzynie biegów i wały napędowe, puty nie zmniejszono jej mocy:) I owszem jeździła ona w Krakowie w barwach "komfortu"

W Kędzierzynie do szkoły takim jeździłem. A narodu było tyle, że zawsze dwa razem jeździły. Nabite tak, że kanary tylko z przodu wsiadali, u kierowcy podbijali kontrolkę, machali ręką i wysiadali. A tego ostatniego rok temu widziałem, kiedy tam byłem.

Jako pasażer wolałem jeździć Jelczem PR110. Ikarus to był hardcore - twardo zawieszony, głośny, w środku hulał wiatr i śmierdziało spalinami. Ale trzeba mu oddać, że był nie do zabicia. Trudno znaleźć wytrzymalszą konstrukcję, jaka kiedykolwiek jeździła po polskich drogach. Wyrazy współczucia również dla kierowców, którzy nie potrafili opanować zmiany biegów bez sprzęgła i wachlowali tak cały dzień z podwójnym wysprzęglaniem. Po kilku latach operacja lewego kolana murowana.

Z dzieciństwa szczególnie pamiętam katowickiego Ikarusa po modernizacji zrealizowanej przez MAN. Jeździł w takiej ciemnogranatowej reklamie i miał bardzo „groźny” dźwięk silnika. Do dzisiaj pamiętam jaki czułem wewnętrzny strach i jednocześnie respekt przed tym wozem.

Mi się przypomniał taki dzień jak byłem z mamą na Rudzie Południowej, musiałem jechać do babci na chwilę bo mama musiała iść zeszyty pożyczyć od koleżanki. Kiedy zobaczyłem Ikarusa na linii 6 od PKM Gliwice, od razu postanowiłem ją przekonać do tego bym mógł po raz ostatni na Śląsku się takim przejechać jako pasażer... Może to jest tylko 1 przystanek ale i tak sentyment przerasta czasami, na dodatek miał jeszcze harmonijkowe drzwi :D

Pamiętam naklejkę uwaga zachodzi przy skręcie i te fajne guziki do otwierania drzwi u kierowcy takie zielone i czerwone zawsze stałem z przodu i patrzyłem jak kierowca prowadzi

Naprawiałem te sprzęty jako uczeń w szkole MPK w Krakowie na zajezdni Czyżyny niestety już dawno nie istnieje

Super film ikona starych lat 😍💪🙂

Ikarusy mialy to do siebie ze jak sie usiadlo to komfort jazdy nie pozostawial duzo do zyczenia gdyz wszelkie dziury na drodze byly praktycznie nieodczuwalne.

Zawsze zachodziłem w głowę, jak na rondzie nabity do granic możliwości przegubowy Ikarus nadal trzyma się wszystkimi kołami jezdni... ;)

De Agostini na Węgrzech wydało Ikarusa 260, w skali 1:12. www.deagostini.com/hu/sorozat/ikarus-260/XU3625000000/

Wychowałem się w takim🥰najlepsza była jazda na kółku na górnych poręczach. Nie było odważnych, żeby palec w gumy włożyć. A z tyłu zawsze zarzucało. A jak kierowca zauważył, że małolaty do przyczepy wsiadają to ostrzej i szybciej brał zakręty. A my mieliśmy megaradość z tego i jak przyspawani staliśmy przy poręczy przy tylnej szybie😄 A jak dorosłem i zacząłem pracować to najlepsze miejsce do dosypiania rano w drodze do tyrki było po lewej przed przegubem. Jest co wspominać. Też tak mieliście?

Jeżeli chodzi o prędkość maksymalną, to w Warszawie były linie E1 , E2 i E3 (ekspresowe - zatrzymywały się tylko na najważniejszych przystankach). Wielokorotnie, a może i nawet codziennie mój przegubowy E1 osiągał 100km/h Al. Sobieskiego. Pamiętam z lat dziewięćdziesiątych pierwszy autobus z reklamą na burtach (KODAK) - kursował min. na lini 416. W tym okresie był też wypożyczony dla Warszawy Ikarus prototypowy w srebrnym, metalicznym malowaniu. Na owe czasy bardzo nowoczesny... Ludzie zjeżdżali na pętlę przy Torwarze jakby tam UFO wylądowało. Super były też wszystkie autorskie przeróbki kabin kierowców; radia, popielniczki, ozdoby, otwieranie/zamyknie wszystkich drzwi jednym przyciskiem, mini choinki na święta i wiele innych. Aha, przegubowce nie nadawały się do jazdy pod górę, chyba że z rozpędu. Jeżeli autobus musiał się zatrzymać w trakcie podjazdu np. z powodu korka to był już koniec - chmura dymu i wysiadka :D

Ojciec czasami wspomina czasy za kolkiem Ikarusa w Rudzie Slaskiej, hehe fajne opowiesci :D

8:50 no nie wiem nie zgodziłbym się :D W Ikarusie na nierównościach trzęsło się wszystko co powodowało ogromny hałas. Oczywiście nostalgia jest, ale jednak nowoczesne autobusy są nieporównywalnie bardziej komfortowe nawet na nierównościach, o niebo lepiej też trzymają się na zakrętach. Choć oczywiście jako dzieciak frajda jazdą ikarusem była o wiele większa.

Oj pamiętam ikary. Pamiętam jak byłem mały miałem 10 lat i jechałem ikarem 280.26 z Krakowa. Autobus nie chciał ruszyć z przystanku i kierowca wysiadł otworzył klepe przy drugich dzwiach coś tam poszperał zamknoł i wyszedl otworzył klepe od silnika i znów poszperał i DZIAŁA ruszył. Powiedź które Solarisy tak potrafią?

Moje skojarzenia z Ikarusami są następujące. Zawsze wydawały się solidne i z zawieszeniem na polskie drogi. Średni wygląd, średni komfort. Natomiast bardzo słaby silnik w wersji przegubowej. u nas w Gdańsku pod górkę, jak było dużo pasażerów, to musiał podjeżdżać na pierwszym biegu. Z szybkością bardziej windy niż autobusu. Pod względem wyglądu i komfortu lepiej jak w Ogórku i zdecydowanie gorzej jak w Berliecie.

Solidnie wyściełane gąbką fotele były naprawdę wygodne. W dzisiejszych Solarisach, MAN-ach, czy innych Mercedesach mamy plastikowe siedziska obite materiałem i wygodzie taboretu. Po dwudziestu minutach podróży dup..ko boli, jakby cię przerżnął batalion murzynów.

> o najbardziej kultowym autobusie wszech-czasów Piszemy normalnie - „wszech czasów” - to są dwa osobne słowa. Nie łączymy ich dywizem!

ohhhh.. kochałem ten autobus :)

Jak byłem mały to sie bałem tego autobusu bo na owe czasy wydawał mi sie taki wielki i bojowo nastawiony ;) A później go polubiłem za ten dzwięk silnika za wygode i za jazde na przegubie . Mam do niego jakiś nie opisany sentyment i kiedy ktoś wspomina o klasycznych autobusach to przypomina mi sie Ikarus :)

Ikarusy naprawdę uratowały transport miejski w czasach PRLu w Polsce. Nasz kraj będąc w "obozie" na zachodzie nie mógł nic kupić, nasza własna krajowa produkcja autobusów miejskich leżała i kwiczała. Kupując Ikarusy w tamtych czasach było najlepszym co wówczas mogliśmy zrobić. Warto było jeszcze w filmie wspomnieć, że w połowie lat 80, na bazie Ikarusa 260, w Polsce powstał Jelcz M11.(Płyta podłogowa, silnik, układ przeniesienia napędu, tylny most)

No i jak tu nie lubić Węgrów ? Nastała bida a oni pyk i podesłali 1000 Ikarusów

Najlepsze wozy