Pierwsze objawy depresji - jak je rozpoznać? 

1)poirytowanie. 2)problemy ze snem. 3)niski poziom energii. 4)problemy z koncentracją. 5)nieodpowiedzialne zachowanie. 6)zmiany związane z apetytem. 7)nawracające myśli o śmierci. 8)poczucie winy. 9)apatia. 10)objawy fizyczne. Proszę.

Czy tylko ja sobie wmawiam ,że tego nie mam?

yay 10/10, wygrałem depresję... napisałem do poradni psychologicznej i mi nie odpisali, pozdrawiam :D ech, nie mam siły.

Mam 13 lat i zauważyłam u siebie większość objawów. Często jestem zirytowana chociażby jednym słowem, mam problemy z koncentracją, codziennie płaczę, nie mam motywacji do działania co w moim przypadku jest nauką, w rezultacie cały dzień stracony, poczucie winy i znowu płacz. Do tego dochodzą myśli o cięciu się, ale bałabym się, że ktoś by to zobaczył. Chciałabym aby ktoś mi pomógł, jednocześnie nie umiem się przełamać i powiedzieć tego rodzicom. Boję się ich reakcji, podejrzewam, że moja mama bo z tatą nie mam praktycznie w ogóle kontaktu, jak zwykle powiedziałaby że muszę się wziąć w garść i typowa formułka "Haniu, twoi rówieśnicy mają większe problemy i żyją" zdaje sobie sprawę z tego że mój problem nie jest wybitnie duży ale czuję zmianę pomiędzy mną rok temu a mną teraz. Jeszcze dużo rzeczy tu nie napisałam, ale nie mam nawet komu o tym powiedzieć, ale może ktoś tu udzieli jakiejś rady...

Świetnie 10/10 bardzo się cieszę.....

Mój "wewnętrzny krytyk" mówi: "WYPIERDALAJ Z TEGO ŚWIATA"

Myśle, że jeśli chodzi o neuroprzekaźniki to bardziej chodzi o dopaminę, niż serotoninę, bo to ona odpowiada za napęd do życia, motywacje, poczucie satysfakcji z realizacji celów, dążenie do nich itd.

Czasami płacze bez powodu myślę jaka jestem beznadziejna jem mało co jest u mnie dziwne wszystko mnie irytuje co prawda nie mam myśli samobójczych ale sądzę że coś jest ze mną nie tak Mam problemy ze snem i mało energi

Ciągle płacze , czy to przez stres czy przez to że czuje się zupełnie sama czy przez to że nie mam prawdziwego przyjaciela. Ciągle czuję się źle , mną niskia samo ocenę. Mam diete bo już i tak za dużo jadłam niezdrowych rzeczy chociaż trudno mi jest ja utrzymać. W rodzinie nie mam się na kim wesprzeć ,jedynie mama, ale ona ma to w dupie i uważa że powinnam sobie radzić bo nie jestem dzieckiem. W 7 kl chodziłam do psychologa , powiedział że mam stan pod depresyjny ale to było ponad rok temu a u mnie dużo się zmieniło na gorsze... Nie umiem szybko zasnac a jak zasnę nie wstaje. Do tego cały czas gram prawie codziennie. Po tym mam duże wyzuty sumienia, bo nie pomagam w domu. Moje oceny nie wspaniałe i często jestem zdekoncentrowana . Co ja mam robić ?

Słuchając wszystkich tych objawów miałam wrażenie jakby Pani mówiła o mnie, gdy potrzebuję pomocy ludzie mówią, że szukam atencji, nie mam już siły na nic. Tak wiem mam 13lat ale już mam dość...

A może film o tym czym nie jest depresja? Myślę ze byłby bardzo przydatny.

Bardzo ciekawa prezentacja, mnóstwo dobrych informacji i bardzo kompetentny przekaz!

Dziękuję bardzo! Mam takie 5/10 objawów, które na prawdę są widoczne i się nasilają przez co miałam podejrzenia o posiadaniu depresji. Teraz wiem, że prawdopodobnie tylko mam ogromny problem ze wszystkim, a nie taka depresja. Po prostu muszę bardziej pracować nad sobą. Dziękuję bardzo ❤️ (Przepraszam za bezsens tej wypowiedzi, ale nie wiem jak mam to w zdania ułożyć)

Gratuluję Pani wiedzy 👍 Dobrze słuchać kogoś, kto się zna :) Mogę potwierdzić z praktyki. Od wielu lat choruję na depresję i wszystkie przykłady są jak najbardziej prawdziwe. Leczę się farmakologicznie od jakiś 5 lat. Wiem, że niektórzy nie muszą brać leków, bo ich depresja nie jest aż tak silna. Natomiast u mnie te kilka lat temu, pojawiły się realne plany samobójcze, dlatego musiałam zacząć brać leki. Apelowałabym do wszystkich, by nie lekceważyli tej choroby, ani się jej nie wstydzili. Im dłużej człowiek wmawia sobie lub innym, że nie jest chory, tym dłużej męczy się sam ze sobą. Kto z nas nie chce być zdrowy? Depresja nie jest powodem do wstydu. Depresja jest walką w życiu i trzeba tę walkę stoczyć, o ile posiada się nadzieję (bo często tylko ona zostaje) na JAKIEŚ jutro :)

Jedyny test który zdałam na maksymalna ilość punktów

Pierwszą i najważniejszą pomocą powinno być przyznanie renty choremu żeby odizolować od stresu który dobija chorego osoba ,chory nie nadaje się do kontaktów z ludźmi i wymagań jakim musi sprostać w pracy. Sama wizja pozostania bez środków do życia może przyśpieszyć samobójstwo

Mam wszystkie objawy od roku ... Wszystko mnie boli najgorsze są te bóle w klatce piersiowej i mega zmęczenie . Poszłam do lekarza i wyniki miałam wręcz idealne ...

Bardzo ciekawy temat inaczej depresja wygląda u młodych ludzi a inaczej w starszym wieku mnie dopadła po rozwodzie z alkoholikiem w wieku49 lat było bardzo ciężko najważniejsze w tym wszystkim to jest żeby Nie zamykać sie w czterech ścianach domu moja przyjaciółka wiedziała o wszystkim wyciągał mnie w góry było bardzo dużo spacerów i pozytywnej energi trzeba mieć cały czas jakieś zajęcie nie siedzieć owszem początki były trudne bo zostalam sama z niepełnosprawną córką i to mnie tez motywowalo żeby stanąć na nogi życzę wszystkimi którzy zmagają się z depresja dużo wytrwałości to minie tylko nie zostawajcie sami potężna dawka pozytywnej energi od przyjaciela zdziała cuda pozdrawiam

Z tych objawów które podałaś to każdy z nas ma depresję! To taka modna choroba wśród celebrytów którzy później niosą ten przekaz do "malućkich" i oni szukają tych objawów u siebie.Zajmijcie się pracą znajdzcie zainteresowanie w postaci hobby(sport,muzyka,kino...)i odejcie od komputera,smartfona oraz mediów społecznościowych gdzie każdy wydaje się być lepszy od was(a tak nie jest)a poczujecie się lepiej!Ludzie przeżli piekło wojny,obozy koncentracyjne dziś mają po 90 lat i cieszą się lepszym stanem zdrowia psychicznego niż współczesne herlaki!

Jestem dorosłą osobą która od lat leczy się na depresję i polecam młodym kontakt z Panią.............................

To wszystko co Pani tutaj powiedziała pasuje idealnie do tego co dzieje się u mnie od 9 miesięcy.

nieźle 10/10 wszystko mam 👌👌

Problem z depresą polega na tym że narzuca się na siebie za dużo i ma się przekonanie że temu wszystkiemu musi się podołać. Organizm mówi stop. Życie stawia, stawiało i będzie stawiać wymagania i uniknięcie stresu to utopia ale jeżeli nie nauczymy się być szczęśliwymi czyli cieszyć się tym co teraz aktualnie, realnie i na dzień dzisiejszy mamy to jesteśmy na początku drogi do upadku. Ludzie z depresją to osoby biedne i cierpiące ale jednocześnie uparte i niejednokrotnie trochę wyniosłe bo tu potrzeba pokory żeby poprosić o pomoc. Ale często to ich duma i upór trzyma je w kajdanach cierpienia i przekonaniu że nic się nie dzieje. To tak jak we wszystkim. Jak się nie umie jeździć autem albo się szaleje to się ma wypadki. Depresja to wypadek wynikający z nieumiejętnego życia.

Mam 13 lat i prawie wszystkie te objawy zauważam u siebie od jakiegoś czasu. Nie mam chęci do życia i ciągle płaczę bez powodu. Choć na codzień jestem wesołą osobą, to ciągle czuję takie wewnętrzne przygnębienie i smutek. Od długiego czasu mam również problemy ze snem. Mam duże problemy z koncentracją. Jeśli chodzi o mój apetyt - czasami jest tak że kompletnie nic nie chce jeść, a czasami odwrotnie - jem bardzo dużo. Od niedawna mam dość często wybuchy złości. Wszystko mnie irytuje. Co prawda nie mam myśli samobójczych, ale ciągle myślę o tym jakie to życie jest beznadziejne i jaka to ja jestem beznadziejna. A no właśnie - zapomniałam dodać że mam bardzo niską samoocenę. Czy jest możliwe że mam depresję? Wiem, że jeśli zauważam niepokojące objawy powinnam udać się do psychologa ale jakoś nie mogę się przełamać i nawet nie potrafię powiedzieć o tym rodzicom. A oni nawet nic nie zauważają. Co prawda zauważają to, że ciągle płacze i mam wybuchy agresji ale sądzą że to nastoletni bunt. Ja naprawdę nie wiem co mam robić...

Choruję i leczę się już od 5 lat. Powiem jedno. W punkt!

Wszystko się zgadza, to wszystko co jest w tym filmie to do mnie pasuje, potrafię się wkurzać z byle powodu, mam trudność z nauczeniem się czegokolwiek, urodziłem się owinięty pępowiną dusiłem się przez co doszło do niedotlenienia mózgu, niepełnosprawność intelektualna dodatkowo.

1. Poirytowanie (czasem) 2. Problemy ze snem (Często zmęczona psychicznie ale w pełna sił fizycnie) 3. Nic mi sie nie chce 4. Brak kncentracji zgadza sie 5. Nieprzemyślane zachowanie zgadza sie 6. Nie mogę przestać wydawać pieniędzy na słodycze, bo to jedyne co jestem w stanie zjeść z chęcią. Mimo tego jestem strasznie chuda i nie rosnę (waże 30 kg i mam 12 lat) 7. Mam myśli samobójcze ale nie byłabym w stanie tego zrobić 8. Poczucie winy bez przerwy 9. Często czuję poprostu pustkę... niby lecą mi łzy alw nie wiem czemu 10. Kręgosłup ciągle mnie bloli + Bez przerwy czuję stres taki mocny, że czuję go fizycznie + jestem stale zamknięta w sobie przed bliskimi, ale owiele łatwiej jest mi się zwierzać osobom których nie znam albo znam przez internet. Te wszystkie objawy zaczeły mi się podczas kwarantanny, około miesiąc temu. Boję się komukolwiek bliskimu powiedzieć bo przez tą całą cholerną modę na depresje nikt mi nie uwieży... nie mam pojęcia co robić...

Wszystko się zgadza. Tak czy siak nigdzie nie pójdę i nikt mnie nie przyjmie, bo jest problem z czymkolwiek w czasach pandemii, a co najważniejsze - nie mam pieniędzy ala tysięcy złotych do wydania na psychologa czy lekarza. Dobrego dnia.

Bardzo duzo sie potwierdza jak nie wszystko, super material:)

I co to zmieni... Polacy sa coraz bardziej pozbawieni empatii... Człowiek w depresji pod wplywem silnego impulsu siegnie po noz i zrobi sepuku ... Wszystkie flaki z brzucha wyplyna na wierzch, a krew bedzie tryskac dookoła. Problemy dnia codziennego, wscibskie otoczenie i pogardliwy sposób bycia Polaków nie pomaga. Polacy lubują sie w pogardzaniu drugim czlowiekiem i pastwienia sie na nim. Rodzina doklada do tego duza cegłe. Tak jest w wiekszosci przypadków. Nie pomoze a jecze dołuje. A fakt, ze wszystko u nas tak drogie, ze nie mozna sie z dnia na dzien przeniesc odciac od troli i ludzi co przyprawiaja o głeboki stan depresji powoduje, ze jest jak jest.

Co jakis czas mam problemy z depresja, ktora przychodzi nagle zazywalam rozne antydepresanty ale nie czulam sie jakos specjalnie dobrze ,mialam bole glowy i wymioty .Przypadkiem natknelam sie na program leczenia depresji umyslalfa ,juz po pierwszych nagraniach poczulam sie jakby ktos zaczal sciagac ciezar z mojego umyslu.poczulam niesamowita ulge .Nie wierzylam w takie rzeczy,ale naprawde czuje sie lepiej,wole to od tony lekow

Zrobiłam notatki może mi sie kiedyś przyda dziękuje za pomoc :*

1. Nie mam 2. Nie umiem zbyt szybko zasnąć zdarza się że muszę, wyleżeć 1 godzinę w łóżku zanim zasnę a jak zasnę to czasami długo czasami krótki śpię. Jest to prawie codziennie 3. Jestem ciągle zmęczona nawet jak się obudzę 4. Mam 5. Zdarza się ale zazwyczaj krzyczę ciągle na rodziców, o nic 6. Bardzo rzadko jem, dopiero jak zacznie boleśnie brzuch wtedy zjem 7. bardzo rzadko tak myślę ale zdarza się zeyślę o zniknieciu, śmierci 8. Zdarza się w miarę często 9. Zdarza się w szczególności w jesieni ale w wiosnę i lato też czasami 10. Nie zdarza się Uważam że mogę mieć depresję

10/10. świetnie.

10/10.. super i tak jestem sama :))

Jestem tak jakby za szyba oglądam świat ale tak maskuje i dobrze mi to wychodzi

10/10 super wynik...

Powinnam podziękować przyjaciółce...

Bardzo często płacze i jęcze przy obowiązkach domowych a rodzice mi cały czas mówią:,,Mojej koleżanki córka jest w twoim wieku a już pierze pranie" i wtedy czuję się tak trochę smutno i czuję się jak jakaś wyrzucona skarpetka. Ja bardzo często myślę o tym że chce zniknąć i że życie jest bez sensu. Raz normalnie chciałam wsiąźć tabletki na ból głowy(przedawkować)ale sobie powiedziałam,,co ty robisz dziewczyno masz rodzinę rodzeństwo"i wylałam picie i odłożyłam tabletki na miejsce A rodzice mówią że jestem poprostu bardzo leniwa i przeżywają od Debilek i suk jak już nie zrobię tego co chcą bym zrobiła Dobra nie będę się już rozpisywać Po za tym dobry odcinek do przesłania moim rodzicą😉

Od dawna myśle o tym ze mogę mieć depresje. Nie cieszę się niczym, nie spie, nie mam siły jeść, chodzę do szkoły i nie mam siły zrobić zadań domowych,Jestem cały czas zmęczona nie mam sił. Płacze codziennie o byle błachostke. Gdy jadę z np z koleżankami do kina marze i tym żeby już wrócić i położyć się do łóżka.

Pozwolę sobie na komentarz, wszystko fajnie opisane - wiedza widzę jest jak najbardziej OK, bez negacji jej z moje strony. Ale widzę jak to wszystko jest rozmydlane, pięknie nazywane, określane, a dla mnie sprawa jest banalnie prosta. I aby nie było, że jest to wszytko wydumane i mówię sobie takie teorie z 'sufitu', na 100% miałem depresję, mi pomogło bezpośrednie zwrócenie się do Pana Jezusa - zaznaczam, że przez długi czas byłem poza wszelką wiarą - on każdemu pomoże, ale trzeba samemu sie do Niego zwrócić. Tu na Ziemi w pierwszej kolejności próbujemy szukać fizycznego psychologa - i nie jest tak, że mam coś do psychologów, na pewno jest całkiem sporo dobrych psychologów jak Pani. Tak btw. Pani użyła słowa 'Wewnątrzny krytyk' - to również proste - takie piekne proste złożenie słowne na nazwanie szatana. Biblia jasno o nim się wypowiada - Apokalipsa św. Jana r.12: '...Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię,...ten, co dniem i nocą oskarża ...'. I skąd niby depresja u ludzi, no właśnie z powodu odejścia od Boga, nie słuchają Boga, tylko 'wewnętrznego krytyka':) A w którymś momencie po prostu nie da się tego wytrzymać jak się ciągle słyszy takiego gnębiciela duszy i popada się właśnie w depresję. I na koniec dodam, że wiem o badaniach w których udowodnione jest, że ludzie prawdziwie religijnii radzą sobie dobrze z wieloma czasem bardzo ciężkimi sytuacjami życiowymi. Co jednoznacznie pokazuje, że moja teza 'niezgrabnie' tutaj przedstawiona przeze mnie jak najbardziej jest prawdziwa. Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego. A dla tych co mają depresję (zresztą nie tylko tą chorobę) proszę zwróćcie się do Boga, on na Was czeka, ale to Wy musicie wykazać swoją własną wolę, że chcecie Jego pomocy.

Zobaczyłam na portalu społecznościowym TikTok filmik o depresji i stwierdziłam że ją mam poszukałam trochę więcej o depresji i zauważyłam że wykonuje wszystkie dosłownie wszystkie żeczy które znaczą o jej posiadaniu i że zauważyłam że jestem bardziej agresywna.

Dziekuje,za dobre rady. Warto o tym problemie wiedziec wiecej,moze niestety dotknac kazdego. Z przyjemnoscia slucham,tego,co Pani przekazuje i kazdy odcinek poglebia moja wiedze na temat ludzkiej psychiki. Podoba mi sie Pani sposob mowienia i ten spokoj... Pani Moniko,czy moglaby Pani cos powiedziec na temat MITOMANA? Chcialabym wiedziec jak sie zachowywac w kontaktach z taka osoba i czym tak naprawde charakteryzuje sie to schorzenie. Jeszcze raz dziekuje za dobre materialy i zycze wszystkiego dobrego.

Mam depresję i to potwierdzoną przez lekarza. Kiedy Powiedział że ją mam byłam z moją mamą, ale ona chce żebym chociaż mentalnie była zdrowa i wszystkim powiedziała, że nic się nie dzieje przez co teraz nie mam z kim rozmawiać bo każdy mówi, że to nie prawda i wymyślam. Niestety na początek też zakładałam tą "maskę" zdrowego człowieka, ale teraz... Teraz planuję jak się zabić i tak na prawdę to na ziemi zostałam tylko po to żeby spełnić swoje największe marzenie i spotkać swoich idoli. Mam nadzieję że szybko ich znajdę bo nie mam siły na ten świat...

W takim razie to jest dokładnie to co mam przed ponad 3 lata... (A mam 12 😶)

Boszeee, mozna sobie sanemu z tym poradzic ma 8 na 10

Witamy na forum depresantów

Psycholog mi powiedział że depresja to nie choroba ...że to wymysł nie udolnych ludzi...

mam 11lat i mam wszystkie objawy oprócz apatii towarzyszą mi one od pół roku....No niestety ale od dłuższego czasu coś takiego podejrzewałam.Boje się niestety powiedzieć o czymś takim rodzicom....(żeby nie było hejtu: W szkole chłopcy mnie wyśmiewają mam dość.Coraz bardziej sie zamykam w sobie.Na lekcjach nie robie zadań bo nie mam siły i znowu mam problemy.Obniżyłam sie w nauce.Opróczy tamtych objawów które wymieniłaś jetsem zestresowana.Boje sie że wszystko zawale!Mam też czasem nagłe wybuchy złości i nawet rodzice mają problez z zatrzymaniem mnie.Nabiłam im już kilka siniaków.Boje sie że zrobie im jeszcze większą krzywde.Już zawiodłam ale boje się jeszcze bardziej zawieść i boje sie że zostane sama...Proszę odpowiedz mi.

Trudno określić czy mam czy nie. To jest trudne.

Mój wewnętrzny krytyk mówi że jestem "Grubą świnią,,

10/10 dziękuję za odp

Większość sie pojawia ostatnio jem za duzo a czasem za mało takie wachania apetytu głeboko gdzieś coraz częściej mam mysli samobójcze ale boje się umrzeć mam niską samo ocene czuje sie jakby wszyscy byli fałszywi mieli maski jakby udawali ze kogoś kim nie są są mili a naptawde nie nawidzi tej osoby problemy z snem myślę nad tym i niebwiem czy to wyimaginowana depresja czy cos ale mi wyszlo 10/10.....

Mam 21 lat, przez gimnazjum i później szkole średnią nie kolegowalem się z nikim. Nie mam przyjaciół i czuję się bardzo samotny. Często poszukuje wsparcia i rozmowy w internecie. Trudno innym zrozumieć jak mogę nie mieć dosłownie się do kogokolwiek odezwać i jak mogłem nie mieć choć jednego kolegi w szkole... Ale ja bardzo cierpię. Czuję że nie daje już sobie z tym rady, od lat szukam kogoś w internecie ale wciąż nie udało mi się utrzymać żadnej osoby przy sobie.

Sport jest mega ważny - spotrt hobby zajęcie wyjście do ludzi cel jakiś - dieta witamina D magnez Tran witaminy z grupy B

w depresji krutko mowiac wszystko jest bez sensu,i tu z depresja sie zgadzam,zyjemy bez sensu,zyjemy bez zycia ;)

Wow... 10/10.... 4 test :o

Choruje od dwóch lat i większość sie zgadza

Dokładnie tak mam i myślę o samobójstwie 😢

Witam... Mam 12 lat i z tego co usłyszałam to... Cóż... Z tego wszystkiego mam jakieś 9/10, niestety, nie potrafię się przełamać i mówić o tym rodzicom. Kiedyś im zasugerowałam że jeśli miała bym depresję to bym im powiedziała i oni by mnie zabrali do psychologa. Ich reakcja jednak była dość nie satysfakcjonująca. Powiedzieli że jeśli miała bym depresję, to nie powinna o tym nikomu mówić, i zwalczyć to od środka. Wtedy postanowiłam że będę to zwalczać gdyby coś. Pół roku potem, zaczęły się objawy. Przykładem: Kiedyś jadłam obiady nawet z dwiema dokładkami, a teraz jem jakąś jedną czwartą tego co kiedyś, jak nie mniej. Mam niekontrolowane wybuchy agresji i smutku. Czasami zdarza mi się po kłócić z moją najlepszą przyjaciółką o byle co, jak ostatnio na przykład, o to że nie oddała mi kredki. Bez sensowne... Wiem... Innymi razy zdarza mi się płakać bez powodu! W szkolę, w pokoju, u koleżanek, a nawet w miejscach publicznych. Nie mogę sypiać, a jeśli już zasnę to budzę się nawet o 15, a kładę się dosyć wcześnie bo o 20, czasami o tej 22. Zastanawiam się czy kto kolwiek zauważył by gdybym umarła. Innymi słowy, mam myśli samobójcze. Wszystko co mnie cieszyło teraz przyprawia mnie o smutek, co jak dla mnie jest bez sensu. Słucham smutnych piosenek. Nie wiem dlaczego. Jak uwielbiałam szybkie, melodyjne i wesołe piosenki, tak teraz można mnie zobaczyć z albumami Aleca Benjamina i jego smutnymi piosenkami. Bardzo łatwo choruję, i potrafi to trwać nawet miesiąc. To tylko malutka część tego wszystkiego. Nie chcę im tego mówić, a psycholog nie wchodzi w grę. Poza tym mieszkam we Francji od 5 lat. Czy miała bym to powiedzieć komuś w szkole? Od razu sprostuje: moja szkoła NIE ma szkolnego psychologa. Cóż, jeszcze nie. Ma dojść ktoś nowy w przyszłym tygodniu. Komu to powiedzieć? Co zrobić?

a ja tam jestem zdrowy ;) od paru lat czuje ze przegrałem zycie i jestem beznadziejny. od 3lat nie opuszają mnie mysli samobójcze do tego jestem samotny . wierze jednak ze w koncu odnajde sens zycia bez pomocy medycznej oraz leków które pogrążą mnie na dobre :)

Dziękuję

Ja juz dwa miesiące leze w łóżku, próbowałem wychodzić do ludzi, ale bol nie znikal. Poszedłem do psychiatry fostalem leki i probuje z tym walczyć...najgorsze sa te mysli natretne

Jej... 10/10 od prawie roku... A ja sie wstydze powiedziec o tym rodzinie...

Czy tylko ja w środku umieram a na zewnątrz udaje wesolą osobę bez problemów? Nie rozumiem jak ja mogę się na przykład śmiać, kiedy wiem że w środku czuje się beznadziejna i tak dalej... Też ktoś tak ma? Poproszę o pomoc, nie wiem czy to normalne

O nie! Jestem hora na depresję!

Świetny, merytoryczny materiał !

Ja mam depresję od 20 paru lat. W przeciągu tego okresu nikt z moich znajomych nawet jej niezauwarzył. Czy dobrze się kamufluję. Nie wiem jeżeli chorujesz na grypę lub obecnie covid to objawy ciężko jest ukryć. W depresji łatwo jest nałożyć maskę i przykryć pozornym płaszczykiem. Co się mósi wydarzyć by tą smutną chorobę złapać. M moim przypadku zmiana szkoły i tam okazało się że jesteś chudy jesteś nikim jesteś niepełnosprawny jesteś nikim. Jesteś przez niektórych nie wszystkich traktowany ja gówno i pewnym czasie czujesz się ją gówno. A gówno śmierdzi i gówna się brzydzimy. Miałem kumpli niektórzy się że mną kumplowali i nie dla beki tylko po prostu byli moimi kuplami. Ale jesteś krzywy jesteś inny. Wyróżniasz się dla jednych wada dla innych zaleta. Zakceptowanie tego kim jesteś do tej pory mam z tym problem. Moim znajomi powiedzieli jedną mądrą rzecz jeżeli codziennie rano jesteś w stanie spojrzeć w lustro to nie jesteś nikim nawet jeżeli ktoś tak mów problem jest wtedy gdy zaczynasz unikać lustra. Ja z moją depresją umrę można z nią żyć nie biorę leków. Moim lekiem jest rower bieganie zostałem potencjalnym dawcą szpiku i jestem krwiodawcą. To pozwala w chwilach zwątpienia nie z wątpić w życie i czuć się bezpieczny. Dodatkowo mam wspaniałych rodziców i rodzeństwo. Może nie o wszystkim im mówię ale wiem że mam w nich wsparcie. To dodatkowa motywacja żeby żyć. Czy mam kryzysy tak. Zdarza mi się wątpić zdarza mi się myśleć żeby odpuścić widząc że niektórzy mają z górki a mi najprostsze rzeczy po prostu nie wychądzą. Wydaje mi się że całkowite odpuszczenie życia będzie wiązało się z tchórzostwem.Moja depresja spowodowała u mnie brak pewności siebie.

Mam silną depresje. Nie daje rady. Mam silne bóle głowy. Lęki, wizyta u lekarza za rok. Już nie jem nie mam siły.

Ja non-stop to wypieram wku^wia mnie myśl że mam depresję 🤦‍♀️

Ja też tak mam

Słucham tego z sennością. I słuchając tego nie chce wieżyć to że te objawy u mnie występują... nie chce mieć depresji... ale jak już bym miała to co? Co ja zrobie mam tylko 13 lat nic nie zrobie z tym ide do 1 Technikum i nadal mam dość wszystkiego starają uciekać się od problemów. I dzisiaj wogule nie mogę nic zjeść bo mi nie dobrze na samą myśl o jedzeniu... czy po prostu warto mi pomagać? Czy po prostu może to wszystko skończe w końcu nikt mnie nie będzie pamiętał... wszyscy o mnie zapomną... czemu tak prosto napisać o tym co czuje a ciężko powiedzieć to komuś? Teraz mnie mięśnie bolą przez co ciężko mi się chodzi. Ale ja mam dużą aktywność fizyczną więc jak? Czy ja sobie to wszystko ubzdurałam? Może to wszystko moja wina i muszę się wziaść w garść i nie użalać się nad sobą... nie wiem sama już nic...

Właśnie zdałam sobie sprawe z tego ze chyba mam depresje wszystko o czym pani opowiada do mnie pasuje, ale boje sie isc do psychologa, nie mam zaufania do ludzi...

Mam problem i zauważyłam że w komentarzach jest kilka osób które mają podobny problem co ja. Więc tak. Często się denerwuje za małe rzeczy z mamą nawet normalnie nie mogę pogadać bo się stresuje, nie pamiętam kiedy ostatnio wstałam i czułam się wyspana, myślę że za dużo jem ale wmawiam sobie ze za mało, czuję ogromną dziurę w sercu czegoś mi brakuje. Brakuje mi życia chęci do życia, nie chce się zabić ale chciałabym zniknac nigdy się nie urodzić. W szkole mam normalny humor ale gdy zostaje sama to zaczynam czuć się znużona i ponura w domu jest gorzej bo gdy mama jest to całe popołudnie jestem smutna zła zdenerwowana. Mam poczucie winy za coś czego nawet nie zrobiłam. Myślę że wszystko co robię jest źle zrobione. Co dziwne nie czuję jakbym miała faktycznie depresję ale boję się mamie powiedzieć boję się że nie weźmie tego na poważnie sama nawet na poważnie tego nie mogę powiedzieć. Chcę mi się płakać ale nie umiem się wypłakać wszystko co sprawiało mi humor nagle stało się zwyczajne. Na lekcjach odpływam a jak mama mi coś powie to nie zapamiętuje tego. Co dziwne bo zawsze byłam dobra w słuchaniu.

Z 10 punktow mam 9 , nie mam problemu ze snem ,ale to dlatego ze przed snem spozywam alkohol i dlatego zasypiam .

Wychodzi mi, że jednocześnie mam i nie mam...

Ja już nie mogę oddechu złapać i na nogi nie mogę wstać. U mnie depresja już tak się posunęła.

Codziennie mam zamiar się zabić, zdaje sobię sprawe, zaśnięcia nie śpię, nienawidzęę biegać nie mogę się skupić boje się powiedzieć

Nieraz mam tak ze niemoge spac bo przejmuje sie róznymi sprawami ze niewyrobie sie z lekcjami.

Mam też inne dziwne objawy... =(

Leki na depresję nie pomogły mi, za to na sen Zapiclone, pomógł mi i dobrze spać i czuć się lepiej. Jestem osobą niepełnosprawną, poruszam się na wózku inwalidzkim. Jeszcze daję jakoś radę ale szukam czegoś kiedy nie będę już w stanie dawać sobie rady. Jakby można było gdzieś kupić taki pomarańczowy syropek, co podają w klinikach eutanazycyjnych...

a co jezeli depresja kogos jest polaczana z uzaleznieniem od komputera ? jezeli chory chce tylko komputera i nie potrzebuje niczego i nikogo by mu pomogl , siedzi po 15 godzin dziennie gra w gry i nienawidzi wszystkich ktorzy go kochaja i chcieli by zmienic cos w jego zyciu by sie nie zmarnowal do konca , co w przypadku jezeli w gre wchodza juz choroby psychosomatyczne , stany lekowe , odrzucenie bliskich , porzucenie szkoly i pracy na rzecz nie wychodzenia z pokoju za wyjatkiem kuchni i lazienki .chory nawet nie chce slyszec o wspolnym spedzeniu jednej godziny tygodniowo z rodzina , mowi poprostu ze nie ma ochoty i idzie dalej grac, jak pomoc takiemu czlowiekowi i samemu przy okazji nie zwariowac.?????????. a najgorsze jest to ze to osoba pelnoletnia. nie chce isc do psychologa , nikogo nie slucha i sam nawet nie widzi ze robi sobie krzywde , wszystkiemu zaprzecza a z miesiaca na miesiac jest coraz gorzej a ja nie moge mu pomoc bo mnie odrzucil i zbywa mnie w pierwszej minucie rozmowy. jak pomoc komus takiemu w domu bo na wizyte u psychologa nie ma szans bo sie nie zgodzi.????

Często jak przechodzę przez pasy dla pieszych to mam w głowie ze zaraz ktoś mnie przejedzie. Albo raz miałam trochę słabą sytuacje to mega się poczułam jak ciężar dla znajomych. 😐

Wszystko posiadam...

Mam to wszystko co Pani wymieniła od czuwam to od ponad 2 lat chce pomocy ale tylko w głębi duszy 😔 wolności,radości i uwolnienia się od tego wszystkiego co siedzi mi w głowie ale boje się ze jak pójdę do psychologa i postaram się opowiedzieć o tym wszystkim to mnie zamknie w psychiatryku mecze się w swoim ciele ( jakaś rada ? )

Jak świetnie mam depresję !

Sto procent ja. Jak wyleczyć depresję? Leczę się rok-psychoterapia,różne leki często zmieniane.Nie widzę za bardzo poprawy :/

Mam depresję jak tego słucham

no to na mnie juz za pozno :( juz od 7 lat sie caly czas nasila ja nie mam juz sil z tym walczyc psychiatrzy nie pomagaja nic a nic mam tylko jedna osobe ktora mi w tym pomaga zakochalem sie w pewnej kobiecie w pracy ona sprowadza mnie tam gdzie byc powinienem ale nie chce jej tym obciazac to jest smutne bedac chorym i nie zarazajac mozesz spowodowac duzy stres u kogos kto jest ci bliski

Mam Depresje. Ojciec bił mamę jak byłam mała. Mieszkam w niemczech dalej od ojca bo rodzice się rozwiedli, Mam obsesje na pukncie komputera, nikomu tego nie mówię bo nie chcę sprawiać innym przykrości, mam 1 przyjaciółkę w szkole, reszta mnie nie lubi. jakby ktoś mógł mi dać radę co zrobić aby się poczuć lepiej proszę o napisanie.

Czy mogłabyś zrobić odcinek o anoreksji u dorosłych kobiet ?

ja tak mam ale nie które a nie wszystkie obiawy

Kurde boję się bo większość żeczy które muwisz to ja mam od miesiaca

to nie choroba! to stan psychiczny z ktorego sie wychodzi dosć trudno

10/10 mam depresje i się popłakałam bo nic nie mogę z tym zrobić

Występują u mnie kilka objaw

Nie polecam leków na depresję oraz tych na łatwe uśniecie. Po nich się MEGA tyje, ja dostałam jeszcze większej depresji jak utyłam po lekach prawie 10 kg. To już wole się nie leczyć i nie być otyłą osobą, po tych lekach zwiększa się mega apetyt. i To nieprawda, że trzeba "dobrać" leki ja miałam dobierane ponad 10 x i po każdym leku tyłam, bo one to maja do siebie, że po nich się nic nie chce, ruszać się nie chce, się jest ospałym i by się wiecznie jadło. jeszcze większej depresji po tych lekach dostałam.

Wygrałem depresję 💔😔

Ja mam 10/10 i to już od dłuższego czasu... moja mama ciągle mi mówi że to nie jest depresja tylko najzwyczajniej zły dzień... jest pandemia i nikt nie ma mi nawet jak pomóc... jedyne co mi pomaga to granie ale moja mama mi tego zabrania....

Mam wszystkie objawy tylko zapomnialas o plakaniu po nocach i w samotnosci