To proste ćwiczenie polepszy Twoje życie (wstęp do modlitwy uważności) - Tomasz Samołyk 

Ja też wróciłam wczoraj, to był piękny czas dla Boga i z Bogiem ❤ dopiero spotkanie w ciszy z samym sobą pokazało mi, że prawda leży zupełnie gdzie indziej, a kontemplacja pomaga żyć tu i teraz!

Kontemplacja to taka rewolucyjna książka. Dla mnie arcytrudne ćwiczenia właśnie przez swoją prostotę i konieczność wyjścia z ciągłego myślenia, analizowania i działania.

Tak

Hahahaha

CHcialbym ostrzec przed sugerowaniem się komentarzami randomowych osób na youtube. W żadnym wypadku ich podejście nie tłumaczy zjawiska i prowadzi do pogłębienia błędów heurystycznych. Piszę jako osoba, ktora przerabiała te tematy

Żenująca sugestia

A czym jest modlitwa Jezusowa?

raczej kontemplacja

@@ameliasalomon4844 czyli buddyzm

@@AaaAaa-ii6py a mistrzowie kontemplacji chociażby karmelitańskiej?

@@ameliasalomon4844 zakamuflowana opcja buddyjska

Dokładnie tak. Uważność ogólnie zyskała na popularności dzięki naukom buddyjskim.

@@pwalk4160 No tak. Tylko w tym temacie jest coś znacznie ważniejszego (i w ogóle najważniejszego) niż uważność sama w sobie czy też modlitwa uważności jak to ujął Tomasz, czy miły sposób na funkcjonowanie w świecie albo "pogaduchy" z takim czy innym bogiem. Nie chodzi o sposób na cokolwiek, a o spojrzenie w sedno, złapanie istoty wszystkiego, co możemy zaskakująco zrobić poprzez wgląd w siebie. Tutaj mamy dotarcie do istoty rzeczy, do tego kim/czym jestem (o. Keating używa tutaj genialnego nothing) , do rzeczywistej relacji z absolutem, nieskończonym. Generalnie duchowość, to jak dla mnie jedyna wartościowa kwestia, których dotykają religię, a reszta to najczęściej skrajnie szkodliwe i niebezpieczne ideologie. Całkowicie zbędne, niepotrzebne. Tutaj właściwie nie ma niczego do zrobienia, do gadania, do zrealizowania, do napisania, do opowiadania. Wystarczy złapać tą przestrzeń (co może być trudne, ale wcale nie musi) i tu się wszystko kończy. I zaczyna. Nieskończoność. Moim zdaniem chrześcijanie nie mają ani jednego dobrego nauczyciela, który by na to ich naprowadził. Jest trochę osób, które wokól tematu krążą, ale uwikłanie w ideologię, czyli w różne idee, prawdy, najczęsciej absolutne i niby obiektywne bardzo skutecznie tę istotę rzeczy zamazują, spychają na dalszy plan. Dla kogoś, kto rozumie temat widoczne jest że postać Jezusa to jak najbardziej rozumie, ale jest to przekaz nawet nie z drugiej ręki, więc nie sposób to rozplątać. Już łatwiej coś z listów Pawła załapać, kiedy pisze o Duchu. Można coś u Mertona złapać, u Keatinga, chociaż książki mnie trochę rozczarowały, ale na filmikach na YT jest rewelacyjny i ewidentnie jest to człowiek w Chrystusie czy Oświecony jak kto woli. Dla mnie to numer jeden wśród chrześcijan. Ojciec Drążek doskonale wie o co chodzi, ale strasznie dużo mówi i zaciemnia obraz. Reszta nie łapie sedna, nawet Jan od Krzyża czy Teresa, czasami Eckhart zdaje się uderzać w samą istotę rzeczy. Świetnym przykładem są benedyktyni wspomniani przez Tomasza, gdzie widać jak na dłoni, że ideologia blokuje Ducha, bo dogmaty są nieprzezwyciężalne. Zatorski doszedł najbliżej, był tuż tuż, ale przed samym progiem postawił dziwnego chochoła (fatyczność). Może by go przekroczył gdyby nie covid. Ci od Wschodu są zdecydowanie jaśniejsi.

@@dariuszmarszaek9193 Zgadzam się ze wszystkim co napisałeś. Z innych autorów poza Keatingiem, Cynthia Bourgeault naświetla temat (modlitwy głębi) ciekawie i trochę z szerszej perspektwy, plus jeszcze David Frenette. Oboje byli uczniami Keatinga. Sam osobiście "zmagam" się z tematem, jako "chrześcijanin-buddysta", choć bardziej ten drugi - w pierwszym przypadku ogromna ilość energii idzie na "wyplątanie" się z gąszcza poglądów, albo raczej na próbę ich uporządkowania.

Piszesz tu już o gnozie czyli o herezji. Katolik w żadnym wypadku nie może sięgać po żadnych Tolle czy innych Mooji.

​@@pwalk4160tutaj nie ma czego porządkować. Nie można pogodzić chrześcijaństwa z buddyzmem. Przerabiałem ten temat. Jezus Chrystus jest drogą, prawdą i życiem. Pisanie o tym, że to tylko kolejny budda jest zwykłem szpagatem, żeby nadać uniwersalności swoim teorią. Wiąże się to także z herezja gnozy, którą pierwsi chrześcijanie podążający za Chrystusem odrzucali.