Trójkąt dramatyczny w relacjach 

Anna,na trójkącie dramatycznym oparte są wszystkie sztuki teatralne,filmy.Jest ofiara,kat i wybawca.Najbardziej niebezpieczne są ofiary,podpuszcza każdego.Dlatego w modlitwie jest"i nie wódz nas na pokuszenie", to znaczy nie podsylaj nam ofiary, bo przełożymy jej,ona zadowolona,a my zostajemy z poczuciem winy,czyli wchodzimy w rolę ofiary., ofiara szuka kata itp.

Ofiara to wierzchołek owego trojkąta

@@wit9784 To że kochana ...ale bardzo merytoryczna i to mnie właśnie cieszy..i za to ją lubię i szanuję 🤗👍

Dzięki. I wzajemnie :)

Zrobię co w mojej mocy :)

❤

Witam w klubie 😁

@@wit9784 To drugie poprawne!!!👍

Tak, w cudzysłowie, bo w dupie a nie w dupiu 😉

Dziękuje za odpowiedź, tylko, że się z Panem zupełnie nie zgadzam. Pani Eliza? Tak o niej! Słucham ją od lat i cenię właśnie za kulturę wypowiedzi. Na animowych znajomościach w sieci mi nie zależy, tylko na tych których jeszcze mam i znam. Przykra jest to odpowiedź, ale cóż - zdarza się.

Ma pani rację ale problem zaczyna się wtedy kiedy ciągle jesteśmy w tej ulubionej roli robimy sobie z tego sposób na życie I załatanie swoich problemów. Ja całe życie jestem w roli wybawcy i przez to mam dookoła siebie wyłącznie ludzi którzy czegoś odemnie potrzebują. Żyje w ciągłym stresie ze jak skończą mi się pieniądze albo zachoruje to zostanę sama jak palec. Nie potrafię nawiązać zdrowych relacji gdzie jest równowaga między mną a ta drugą stroną. Zawsze ja za wszystko płacę w restauracji i wszędzie gdzie z kimś jestem. Boję się że jeśli tego nie zrobię to ta osoba więcej się że mną nie spotka. Doradzam wszystkim zanudzam wywodami naukowymi nie interesując się tym co myśli i czuje drugą strona. Dlatego ludzie nie chcą że mną przebywać. Po prostu ich moja obecność męczy. Nie wiem jak z tego wyjść.

@@izasikora6480 Nie jestem fachowcem ale myślę sobie, że może warto na sam początek spróbować zrozumieć, że jeżeli ktoś utrzymuje z Panią relację dlatego, że płaci Pani w restauracji i pomaga w wielu różnych sytuacjach i boi się, że ten kontakt się urwie kiedy przestanie to robić to taki ktoś nie jest wart utrzymywania z nim kontaktu. To, że obie strony chcą ze sobą przebywać nie może być oparte o jakikolwiek zysk wyłącznie jednostronny. Nie jest to rachunek tego co dałam i tego co otrzymałam ale to nie może być również rachunek do zera dla jakiejkolwiek strony.Każda relacja musi być oparta na dawaniu i braniu, tak miłosna jak przyjacielska i zawodowa. Nie ma kija z jednym końcem. Może więc warto przemyśleć sobie czy jeśli obawiam się, że ktoś przestanie się do mnie odzywać bo nie dostanie tego czego oczekuje samemu niczego nie oferując to niech czym prędzej przestanie się odzywać. W ten sposób może się dokonać jakaś naturalna selekcja i pozostaną Ci, którym zależy na Pani a nie na możliwości uzyskania od Pani pomocy w potrzebie. Takiej pomocy oczywiście oczekujemy od przyjaciół i to normalne ale Pani nie czuje, że by tą pomoc uzyskała w potrzebie czyli zwyczajnie czuję się wykorzystywana. Może takie odsianie prawdziwych przyjaciół na coś by się na początek przydało, nie wiem. Jak napisałam nie jestem specjalistą w temacie tylko podchodzę zwyczajnie po ludzku. Serdecznie pozdrawiam.