Hoi Marcus, Voor mij heeft EMDR enorm geholpen met de diagnoses CPTSS, Adhd en borderline. Wat je beschrijft in je video klopt met wat ik persoonlijk heb ervaren, maar wat ik bijvoorbeeld ook in het werk van Carl Jung en Gabor Mate terug heb kunnen vinden. Mijn vermoeden waarom EMDR zo goed heeft gewerkt, (in combinatie met schematherapie) is dat de emotionele drempel van de toegang tot de trauma's wordt verlaagd en dat je zelf daarmee wordt geconfronteerd, zonder verdere beïnvloeding op die beelden en emotionele reactie. Je wordt bij de beelden gehouden en gaat zelf het gevecht aan met de dissociatie en dissonantie om door de emoties heen te kunnen gaan en ze te verwerken. In diezelfde periode raakte ik geïnspireerd door de TED talk van Shi Heng Yi, en kon ik door de afgenome ladingen van de trauma's verder met het aangaan van mijn route naar het worden van wie ik daadwerkelijk ben. Daarom vond ik het leuk om te zien dat je ook qigong in je oefeningen hebt! De periode van zelfreflectie en introspectie heeft mij een enorme boost in persoonlijke ontwikkeling gegeven en gaf mij eindelijk het gevoel dat ik mijn ware zelf kon zijn. Eindelijk even bevrijd uit de gevangenis van ons prachtige copingsmechanisme. Bedankt voor deze videos en hopelijk helpt het om een verandering te krijgen in de perceptie op de uitingen van trauma's. Mij heeft het zeker geholpen!
Een zeer helder, logisch en to the point verhaal Marcus, veel dank! Deze uitleg staat zó bol van de common sense dat ik een uur later nog steeds verdoofd naar het plafond lig te staren😶;). Na jaren werkzaam te zijn geweest in de psychiatrie, begrijp ik niet waarom veel behandelaren het nog steeds als een stoornis zien die met medicatie en CGT te lijf moet worden gegaan. Terwijl het eigenlijk zo simpel is als je wat verder kijkt (dan naar het gedrag aan de buitenkant). Maar je moet het wel wíllen zien. Veel cliënten geven het nota bene zelf aan. De eenzaamheid, het gevoel van onveiligheid, etc.
Ik ben ex partner van iemand met Bps. We hebben allemaal trauma's en overlevingsstrategie daarvoor. Maar die van hem waren groter en erger, en bovendien kon hij het nog niet goed reguleren. Het kwam tot uiting op een manier in z'n gedrag en communicatie waardoor het schadelijk was voor mij. Bedankt voor weer een stukje helderheid Marcus!🎉
Ik heb een jongere zus van 53 jaar met BPS. Ze wil niets en zit de hele dag op de bank te roken voor een schermpje. Ze slikt veel medicatie en slaapt veel. Ze heeft 2 hulpverleners om haar heen maar niemand helpt haar om hieruit te komen. Zo triest allemaal. Maar wat moet je als zus als iemand niets wil? Ik heb al zoveel geprobeerd maar dat heb ik opgegeven en ik laat alles daarin los. Maar 't frustreert mij soms wel.....
Heel begrijpelijk Francisca. Helaas kun je niets forceren. Als iemand door omstandigheden niet kan, niet wil, of er nog niet aan toe is, kun je helaas niets doen. En dan is acceptatie de enige oplossing. Loslaten.
Zelf heb ik naast autisme (ASS) , ook kenmerken van OPS (ontwijkende persoonlijkheidsstoornis). Ik merk dat ik problemen heb met sociale omgang, moeilijke/lastige confrontaties, conflicten etc. Daarnaast heb ik veel last van stress/spanning en ook klachten van trauma (oa door een pestverleden). Momenteel ben ik bezig met TRE (de 1e keer is mij goed bevallen). Helaas lukt het me niet goed om hier thuis ook mee aan de gang te gaan. Vind dit wel erg jammer. Hopelijk zal dit zich nog gaan verbeteren.
