WYJŚCIE Z ROLI OFIARY. WEJŚCIE W DZIAŁANIE 

Brawo! Życzę Ci wszystkiego dobrego.

współczuję, też mam to za sobą, na szczęście krótki epizod, ale nie było łatwo. Mam nadzieję, że u Ciebie już dużo lepiej :)

Monia Monia,życzę ci siły psychicznej i wytrwałości☺😇

Ja zrobiłam tak jak ty. Szczęśliwie rozwiedziona od lutego 2020, wszyscy starzy znajomi precz, sami nowi ludzie. Jeśli wyczuję w nowych znajomościach toksyka, zrywam kontakt i koniec, już nie jestem miła jak kiedyś. Jest też nowa praca i mieszkanie w innym mieście. Po 25 latach małżeństwa...

Część PawLe..w jaki sposób CHCESZ pomoc ..innym Napisz.Pozdrawiam

Ja też to wdrażam. Mam trzech synów. Ciężki orzech do zgryzienia. Chciałbym uratowaćchłopaków od narcystycznej matki... Proszę wierzących o modlitwę za mnie i moich chłopaków a niewierzących o pozytywne motywujące myślenie za mnie i moich chłopaków. Żona nie dość, że z wiekiem pogrąża się, to jeszcze do tego powoli się stacza mentalnie. Nawet nie wie ile wiem o niej.

@@tikru102 moiedzieckouwolnilasoeodppatolaijegorodzinlil

Proszę pracować nad przyjaznymi relacjami z synem poprzez częste rozmowy. Bo my matki nawet nie zdajemy sobie,jak te źle wzorce ojca wpływają na synów. W moim przypadku-problemy się nie skończyły.Dlatego o tym mówię..

Masz wielka wartosc w Bogu,SYN BOGA JEZUS umarł za Ciebie,masz wielką wartosc❤️

Mój ukryty narcyz odszedł na zawsze. Mam do załatwienia dużo spraw z tym związanych. Rodzina i znajomi nie mają pojęcia w jakim psychicznym chaosie się znajduję. Wymagają (też urzędy) moich szybkich decyzji. A ja najchętniej wlazlabym pod kołdrę i nie ma mnie... Wiem, że te decyzje zdecydują o reszcie mojego życia, a tak ciężko o jasne myślenie. Nikt tego nie rozumie. Czuję, że być może zrażam do siebie ludzi, bo jestem niestabilna emocjonalnie. Chciałbym się najpierw pozbierać a potem podejmować decyzje. Nie pozwalają mi na to. Mam nadzieję, że kiedyś się wycisze.

Rozumiem Cię Agnieszko, rozwód to bardzo trudne przeżycie, tak jak piszesz umieramy. Jednak cudem jest to, że po tych trudnych przeżyciach możemy się odbudować. Serdecznie Cię pozdrawiam

Proszę pracować nad zmianą priorytetów.Ja tego też się uczę,to bardzo ciężkie zmienić siebie.

Dziękuję za wsparcie

Ja przez 28 lat próbowałam. Odpuszczam.

@@nataliachalka8021 25 podobnie. Idę na 0 kontaktu

@@LUCIAN8016 i to na zawsze uda sie

Podobnie było u mnie. Ciągle obrażona, nieszczęśliwa, tak naprawdę zrobiła ze mnie służącą.Podobnie niestety jest w małżeństwie. Jeszcze się nie wyleczyłam, ale robię małe kroki.

Życzę Ci wytrwałości w dążeniu do siebie

Irmina Nowicka rozpracowałaś ten temat? Też mam z tym problem

tak, jak nie możemy się odciąć to te osoby zawsze będą nas traktować protekcjonalnie.

tak, "rozpracowalam", operujemy z poziomu dziecka, to jedna z naszych podosobowosci, trzeba sie zajac tym dzieckiem, nie ma innej rady, nie ma innej drogi.

Coś w tym jest..

Ja też bardzo utożsamiam się z tą historią. Toksyczni, wypaleni rodzice, mąż narcysta. Zaszło to tak daleko, też stałam się rodzicem narcystą, zamrożona uczuciowo. Pora odzyskać swoje życie i nie rozsiewac tego dalej.

Gratuluję!

Dziękuję

Dziekuje. Mam takiego meza jestem na poczatku

Sęk w tym, że ona próbuje - i zatrzymaj ją tylko na tym etapie. Dlaczego nie możesz się wyprowadzić? Co cię zatrzymuje?

@@papulpapull3247 ,Mezusia spakuj,i niech Wraca,do Swojej Mamusi.!!!!!!!

nie pozwalaj na to nie pozwalaj

mam identycznie..

AnnaP dokładnie, kątem oka sprawdzasz to, czy jest zadowolona...

O tak, znam ten ból i pustkę w momencie gdy "narcyz" się obrazi, świat się spod stóp usuwa, człowiek zaczyna się chaotycznie kręcić wokół tej osoby, bo nie jest w stanie wytrzymać chłodu. A każde spojrzenie, każde "nie" jest rozpamiętywanie miliony razy...

Anno serdecznie Cię pozdrawiam

Dziękuję

Serdecznie Cię pozdrawiam

Bardzo mi miło - z całego serca dziękuję

Dziękuję bardzo, serdecznie Cię pozdrawiam

Dziękuję Oliwio za wsparcie - serdecznie Cię pozdrawiam

Dziękuję

Beato pamiętaj proszę, że nigdy nie jest za późno na uzdrowienie siebie i swojego życia. Tylko Ty możesz to robić - powodzenia

Wiem, że to może brzmieć jak slogan, jednak jeżeli Ty podejmiesz decyzję o zmianie to znajdą się wokół Ciebie możliwości i osoby, które będą chciały Ci pomóc.

Pani Beatko mam prawie tyle samo lat i zaczynam życie od nowa. Pracując nad sobą Proszę o maila aniab234@wp.pl.

Dziękuję Ci bardzo. Życzę dużo miłości

NIE SMUTNE TYLKO MADRE I UWAZNE

Witaj! Mam podobną sytuację z moją matką jeżeli chodzi o rysowanie. Ona do dziś nie akceptuje tego co rysuję (a są to potwory) i także je ciągle krytykuje, nazywa je 'diabłami' albo 'maśkarami'. Kiedyś przeszkadzały jej rogi (też jest wierzącą osobą) i argument, że Bóg dał bydłu rogi nie przemawiał do niej... Bywało kiedyś, że zabroniła mi je rysować, a ja i tak je rysowałam, bo one są moje a nie jej. Ona ciągle oczekuje, że będę rysowała uśmiechnięte kotki i pieski, które będą wiecznie szczęśliwe i słodkie. Mimo to, jej zdanie dotyczące tego co kocham mnie nie interesuje. Twoja matka będzie cię krytykować i ty tego nie zmienisz, nie porzucaj malarstwa, bo NIE DLA NIEJ TO ROBISZ, LECZ DLA SIEBIE! Ona niech sobie gada co chce, to jest jej sposób manipulacji tobą, byś robiła to co ona chce. Pamiętaj, że jeżeli tego zaprzestaniesz to w przyszłości będziesz tego żałować, a pewnych rzeczy będzie się trudniej nauczyć. Ty decydujesz o tym co kochasz i co będziesz robić, nie ona! Ty będziesz żyła malarstwem, nie ona. Nie musisz się jej podobać i nie szukaj akceptacji u niej, bo jak widać ona ci go nie da - da wtedy, jak zrezygnujesz z siebie i będziesz taka, jaką ona sobie wymarzyła... Nie zabijaj swojego serca, bo natura nie wybacza oraz twoja matka nie ma wglądu w twoje wnętrze i nie ma władzy by je zmienić. Zostało ci kilka miesięcy do wyprowadzki, wytrwasz! :) Przez nią jesteś bardzo zalękniona, ale w rzeczywistości taka nie jesteś. Odkrywaj siebie i nie oczekuj akceptacji od rodziny, bo ona ci jej już nie da. Maluj, a być może będzie to twoja wymarzona praca i będziesz miała środki by pójść na terapię.

Ja wpadlam w depresja z powodu moich rodzicow, skonczylo sie na cieciu i przez 2 Lata chodzilam n terapie za darmo 1 raz w miesicu idz do lekrza rodzinnego, i zapytaj o terapie bedziesz musiala czekac ale to sie oplaci

Witam. Potrzebujesz pogadać. Napisz na emaila aniab234@wp.pl. Ja choć jestem już babcią ciągle pracuję na wewnętrznym 🤗 dzieckiem

@@aniutqa Piekne slowa-zawsze warto walczyc o siebie i swoje prawa do bycia soba,a nie tym kim chcialaby nas widziec chocby-nasza wlasna rodzona matka.Zyc w zgodzie z soba i nie musiec przezywac rozterek,ze to nie ja,bo ja chcialam inaczej...

To jest tragedia. Mózg alkoholika jest zryty i niestety nie ma na to lekarstwa.Bardzo współczuję.

Temat zapisany, przygotuję takie nagranie. Serdecznie Cię pozdrawiam

Jeżeli chodzi o Kościół to polecam Adama Szustaka - konferencja "o rodzicach".

Zgadza się. Uważam, że powinno to być elementem podstawowego wykształcenia. Kiedyś wiedzę taką przekazywały wielopokoleniowe rodziny. Ponadto przed "złym towarzystwem" chroniła rodzina, często męża oceniali doświadczeni członkowie rodziny i mieli wpływ na to czy kandydat zostanie przyjęty. Obecnie młodzi ludzie wchodzący w świat są całkowicie pozbawieni takiej ochrony.

@@renatarybicka8665 MARZENIE

Przecież szkoły nie sa od tego żeby uczyć ludzi myśleć. One robią z ludzi niewolników. Dlatego tzw edu jest powszechna i przymusowa. Gdzie Ty człowieku żyjesz

Ana polecam Ci terapię EMDR, TRE, Lowena. I przyjrzałabym się Twoim mechanizmom obronnym w relacji z mamą.