#ÖzHakikiKişiselGelişim serisinin tüm içeriklerine şuradan ulaşabilirsiniz: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-NCjnlWgtynU.html Türkiye Psikiyatri Derneği’nin YKB hakkında verdiği bilgiler www.psikiyatri.org.tr/halka-yonelik/25/yaygin-anksiyete-bozuklugu Bilişsel Davranışçı Psikoterapiler Derneği www.bilisseldavranisci.org/index.php?option=com_content&view=article&id=83%3Ayaygn-anksiyete-bozukluu
teşhisim falan yok ama sosyal anksiyetem olduğunu düşünüyorum. herhangi bir ortamda asla düşüncemi dile getiremiyorum, insanlarla tanışmaktan korkuyorum ve sunum munum yapmak zorunda kalırsam ölecekmiş gibi oluyorum. sınıfta falan herkes susar ben konuşursam insanlar dönüp bana bakarsa hemen kızarmaya başlıyorum ve kelimelerim birbirine giriyor. bu durum özgüvenimi de mahvetti kendimi bir birey gibi hissetmiyorum. genelde dahil olmayan taraf olduğum için kendi hayatımda dışardan gözlemci gibiyim ama yine de insanlar hakkımda kötü düşünür diye kabuğumdan çıkmamaya devam ediyorum. neden böyle olduğumu düşününce hep elalem ne der baskısıyla yetiştirildiğimi hatırlıyorum ya da ailemin beni en ufak bir konuda bile dinlemeyi reddettiğini. bunun altından kalkıp nasıl fırsatlarını değerlendiren ve hayata atılan bir insan olurum bilmiyorum. bu yorumu yazarken bile düşüncelerimi paylaşmama ne gerek var ki kim okur bunu diye düşündüm.
Ben okudum çünkü bu durumu ben de yaşıyorum hatta teşhis de kondu anksiyetem var geçen sene de yoğun bir depresyon geçirdim aile gerçekten etkili bunda haklısın
Kendini az, başkalarını fazla önemsemekten oluyor. Bunun tam aksi davranmak yani kendini çok, başkalarını az önemsemek de psikolojik rahatsızlık seninki de. Yardım etmelisin kendine.
Kitabı okurken ve yorumlarken bir 'kişisel gelişimci' gibi değil de, kişisel bir şekilde gelişimi üzerine konuşan biri olarak anlatıyor olmanız çok kıymetli bence. İzleyiciye kendinden daha üst düzeyde birinden nasihat dinliyor gibi değil de aynı şeyleri yaşamış biriyle konuya dair hisleriyle alakalı muhabbet ediyormuş gibi hissettiriyor.
Boğazımda kocaman bir düğüm ... kendim için ve böyle hissetmek durumunda bırakılmış herkes için. Neyse ki hiçbir mutluluk sonsuza kadar sürmediği gibi, mutsuzluk da geçicidir. Çok kıymetli işler yapıyorsunuz teşekkürler. Sevgiler ...
Arkadaşlar SİZ HASTA DEĞİLSİNİZ okb panik atak yok bipolar bozukluk,anksiyete bozukluğu şu bozukluk bu bozukluk depresyon hepsi bu sektör tarafından sizi terapi ve ilaçlarla para kazanmak için sizi sömürmek için uydurulmuş uyduruk hastalıklar bu kadar insan uzman yalan mı söylüyor demeyin evet söylüyorlar veya en iyi ihtimalle sorgulamıyorlar aklınıza gelen düşünce yaşadığınız her ne olursa olsun duygu bunlar tamamen sizin algınız beyninizi nasıl kodlarsanız beyniniz o yönde psikoloji üretir PSİKOLOG İZZET GÜLLÜYÜ İZLEYİN ÇÖZÜM ONDA! DÜNYA TELKİN ÜZERİNE KURULUDUR videosundan başlayın o size ne yapmanız gerektiğini söyliyecek kanmayın bu insanlara size sahte hastalık üreterek beyninizi kodlayıp sonra ürettikleri sahte hastalığı tedavi diye sizi sömürüyorlar. Ben fayda gördüm binlerce insan gördü kanalda 125 küsür tane canlı tanık videolarıda var.
Odaklanamıyorum,çalışamıyorum diye 12.sınıfta hocalarımın yanına gitmiştim.Benim tembelliğime hatta şımarıklığıma bağlamışlardı.(İşin garibi önceki senelerde oldukça başarılı bir öğrenciydim.Asıl sıkıntı sonradan başladı.)2 gün önce yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi aldım ve yaşadığım sıkıntıların çoğu ortak bir noktada bağlandı.Keşke hocalarımın yanına gittiğimde beni suçlamak yerine psikolojik destek almamı önerselermiş.Bu sene 2.kez giricem sınava ve dershanedeki rehberlik hocam sayesinde bu endişelerimin hayatımı ne kadar olumsuz etkilediğinin farkına vardım.Terapiye haftaya başlayacağım,inşallah bu rahatsızlıktan bir an evvel kurtulurum.
Bunları yazamayacak kadar yorgunum.Kas gerginliğinin fazlalığından vücudumda kas yıkımı başladı.Yaşadığım birçok sorun kaygı duymama yol açıyor.Böbrek taşı düşürmem,saçlarımın dökülmesi ayrıca yurtta kalmam.Çok uzun ama KYK yurdunda çok fazla dinlenemiyordum ışıktan,sesten 6 kişilik odada(aydında asonsörü düşen yurtta) .özel yurda bir şekilde ailemi ikna edip geçebildim.Sınav dönemleri yaklaşmıştı ve ben yurtta 10 gün boyunca yalnızca 3saat uyuyabilip okula gidebiliyordum.Arkadaşlarımla problemlerimden dolayı çok fazla iletişime geçemiyordum.bU kitabı da artık okumam gerektiğine inanıyordum.Çünkü çocukluktan beri heyecenlı ve endişeli biriydim.Annemin bana karşı olan aşırı hassaslığından dolayı ne dışarıda top oynayabilmiş ne de abilerimle dışarı çıkabilmiştim(hasta olurum diye çok korkuyordu,hala korkuyor) Onun endişeli bana yüklendiğinden ben de çoğu zaman endişeli birisi oldum. Acaba beni yargılarlar mı Acaba hasta olur muyum Acaba başarısız olur muyum Her günüm bu sorunlarla geçiyor Bu kitabı okumaya başladım.Yoga ile birlikte🎉 kaslarımı kuvvetlendirmeye çalışıyorum(kamburluğum da var.)Daha umutlu ve güzel bakmaya çalışıyorum umarım bunların üstesinden gelip bir gün daha huzurlu ve mutlu olurum.Şu anda bilgisayar mühendisliği ing okuyorum ama geleceğimle ilgili bir hayal kurmayı dahi düşünemiyorum.Allah sonumuzu hayretsin :D
Farklı zamanlarda toplam 3 yıl ilaç ile birlikte tedavi(?) olmuş ve uzun yıllardır bu durum ile yaşayan biri olarak şunları söyleyebilirim gözlemlerime dayanarak. Bu durum asla peşinizi bırakmıyor; bunu kabullenebilmek beni çok rahatlatmıştı. Evhamlı olmak yaşanan durumlardan bağımsız veya bağımlı olarak kişiliğinizin bir parçası olabiliyor. Artık endişe durumu o kadar kötü bir hal alıyor ki daha da kötü endişelenmekten endişelendiğim oldu. Kendinizi bu yönden kucakladığınızda büyük bir rahatlama geliyor gerçekten. İlaç ve terapi ile tedavi olduğum zamanlarda ilk başta tamamen bu yönümü bırakacağımı düşünmüştüm. Bu büyük bir beklenti yaratmıştı bende. Ama tekrar eden kaygı atakları yüzünden hem hayal kırıklığı yaşadım hem de tamamen kurtulmanın mümkün olmadığının farkına vardım (en azından benim için öyle) . Hala endişelerim ve kaygı ataklarım oluyor, gidip geliyor zamanla ama eskisi kadar yoğun ve sık değil. Artık bunların geçeceğinin farkındayım. Biraz zaman tanıyorum kendime. Atanmış aileniz olmasa da seçilmiş bir ailenize, çok saçma dertler bile olsa bunları paylaşmak süper yardımcı oluyor her konuda. Kendinizi asla izole etmeyin. Sevgiler...
Öncelikle bu seriyi yaptığınız için çok teşekkür ederim. Kişisel gelişim kitaplarına karşı ön yargılıyımdır fakat bu videodan sonra düşüncelerim değişmeye başladı. Hatta kitabı sipariş ettim bile. Yorumlarda deneyimlerini paylaşan insanlar gördüm, ben de kendiminkini paylaşmak isterim. Anksiyete sürecim üniversite sınavlarına hazırlanırken başladı. 11.sınıftım, lisemi değiştirmiştim, sınıfımda çok arkadaşım yoktu ve tıp fakültesi istediğim için omuzlarımda çok yük vardı. Çok fazla çalışıyordum ama aklımda herkes gibi olumsuz düşünceler vardı. Kendime güvenim yok denilecek seviyedeydi, ne kadar çalışırsam çalışayım kazanamayacağımı düşünüyorum. Zaten öğrencilerin çoğu da benim gibi düşünüyordu. Fakat tüm bu stres vücudumu ele geçirmeye başlayınca durumumun ciddi olduğunu fark ettim. Sınavlarda midem bulanıyor, karnım ağrıyor, titremeyle beraber ateş basmaları oluyor, kalbimde çarpıntılar yaratıyordu. Büyük gün geldiğinde hepsinin kat kat fazlasını yaşadım. 2 senelik emeğimi çöpe atma pahasına sınav salonunu terk etmek istedim ama yapamadım. Sınavdan çıktığımda tüm bedenim titriyordu, şekerim düşmüştü ve bayılacak gibiydim. Doğal olarak beklentimin altında bir sınav performansı göstermiştim. Gelecek kaygıları omuzlarımdan daha sıkı bastırırken depresyona girmiştim. Annemin desteğiyle Lys denen illeti başarıyla tamamladım. İstediğim fakülteyi kazanamasam da bir tıp fakültesine girdim. Fakat anksiyetem peşimi hiçbir zaman bırakmadı. Hocalarla pratik sınavlara hazırlanırken, sınavlara girerken her daim korkunç bunalımlar hissediyorum. İleride bir sürü sunum ve kongreler yapmam gerekecek, insanlarla daima temas halinde olmalıyım. Bu düşünceler şimdiden her şeyden vazgeçmem için beni uyarıyor. Bu bahsettiklerim sadece anksiyetemin akademik kısmıydı. Sosyal kısımda ise yeni insanlarla tanışmaktan kaçınıyorum, kabuğumdan asla çıkmıyorum. İnsanlar benim hakkımda ne düşünür diye düşünmekten yaşamımdan tat alamıyorum artık. Şu an 21 yaşımdayım ve sırf bu düşünceler yüzünden hiçbir ilişkim olmadı. Düzgün tabir etmek gerekirse hayatımı kaçırıyorum ve bu kadar çaresiz hissettiğim için pişmanlık içerisindeyim. Tüm bunların bir çözüme kavuşması için de var gücümle savaşmaya hazırım. Çünkü bu iş psikolojik bir leke olmaktan çıktı, hayatıma, sosyal ve akademik çevreme de sıçradı. Teşvikiniz, yol göstermeleriniz için çok teşekkür ederim tekrardan. Senelerdir sizi takip ediyorum ve ilk defa yorum yazıyorum. Bana bir abla oldunuz, umarım ben de sizin gibi hayata karşı güçlü, özgüvenli durabilen bir birey olabilirim. Sevgiler.
Sevgili Zeynep, en özgüvenli en güçlü bireyler, senin gibi yaşadıkları sıkıntıların üstüne cesaretle giden, hayatını değiştirip iyileştirebilmek için cesurca adımlar atıp, asla vazgeçmemiş insanlardır. İnsanın kendini yenmesinden daha büyük bir başarı yok hayatta, doğal olarak bu müthiş ve sağlıklı bir özgüven kazanmalarına yol açar. Yoksa kimsenin emin ol mükemmel bir karakteri, doğuştan getirdiği kocaman bir özgüveni yok. Kendini yene yene, engelleri aşa aşa bunu herkes elde edebilir. Senin bu kararı vermen bile kısa sürede çok daha iyi hissetmeye başlayacağının garantisi. Mücadelende azim, sabır ve neşe diliyorum. Sevgiler
Hocam, kesinlikle keşfedilmemiş hazine bu videolar :) Teşekkür ederim şahsen bu emekleriniz için. Umarım sizin gibi diğer eğitimcilerimiz de Türkçe youtube'a daha fazla katkıda bulunurlar.
Ben üniversite sınavına girerken dünyanın sonu değil ya derdim gerçekten çok rahattım 17 yaşında üniversiteye başladım. Mesele üniversite kazanmak değil güzel bir bölüm ve kendini 4 yıl iyi yetiştirmek mezun da olursunuz işssizde kalırsınız. Ama hayat sadece iyi şeyler demek değildir. Hayatı olduğu gibi kabullenmek gerek. Başarılar gençler
bu seriye bayılıyorum ❤️ Yorumladığınız kitapların çoğunu okuyorum.Pasif kitap kulübü oluşturduk gibi hissediyorum, keşke daha da uzun olsa videolar :)
ceren abla seni keşfedeli 2 gün oldu çılgınlar gibi seyretmek isterken videolarını çabuk tüketmek de istemiyorum ama yaptığın şeyi çok sevdim. ben 18 yaşındayım bu sene üniversite sınavına hazırlandım , iyi de bir sonuç elde ettim. ama bittim abla bittim ne ben diyim ne sen dinle. tuhaf bir insan oldum çıktım insanlarla konuşmaya ürküyorum , ufacık şeye sinirlenmeler saatlerce kendi kendime konuşmalar. yaşadığım kaygının büyüklüğü ve yükü bir yana bunu saklama ve okuldaki sosyal ortamlarda "normal" görünme çabası beni o kadar yoruyordu ki hiçbir şey yapmadan saatlerce inşaatlarda çalışmış gibi oluyordum. erken ergenliğimdeki gibi hayatta her zaman başarılı olacağımı sandım , kendimi hep özgüvenli sandım bunun yıkılmaz çevre tarafından değiştirilemez bir şey olduğunu düşünüyordum. benim için dünyanın en korkunç şeyi bir insanla bir odada kalmak , onunla 5 dakikadan fazla konuşmak durumunda olmak , gözlerinin içine bakmak.. daha sayarım. peki ben bu duruma gelmeden yakınlık kurduğum arkadaşlarımla aram ne oldu ? hiç.. onları da tuhaf , sıkıcı , değişik olduğuma inanacakları günden duyduğum büyük korku ve kaygıyla sevmeye devam ediyorum , hep bir bahane , bir bahane uyduruyorum beraber olmamak için. allahım yardım et
Simgecim, ben bu "diğer insanlar"ı neden bu kadar kafaya takıp önemsiyorsunuz kesinlikle anlayamıyorum, empati kuramıyorum. Lütfen psikolojik destek al. Benim tek söyleyebileceğim şu, bu anlattığın gibi hissetsem, sadece kendime odaklanır, derdimi sıkıntımı anlamaya çalışır, daha huzurlu daha mutlu nasıl olurum, buna kafa yorardım bir süre boyunca. Başkaları ne derse desin umrumda olmazdı. Kendimizi iyi hissetmedikçe kimseye de iyi hissettiremeyiz zaten. Sevgiler.
#ÖzHakikiKişiselGelişim Gercekten muhteşem bir kişisel gelişim anlayışı ile çekilen efsane videolar. İnsan kendini daha fazla tanımaya başlıyor sorduğu sorularla.
Ceren ablacım genellikle kaygı bozukluğunun en büyük nedeni evhamlı bir aile ortamında büyümek.bkz(Aman futbol oynama bacağın kırılır,aman bisiklet sürme araba çarpar.)Tarzı evhamlı ailelerin çoçuklarında başlar bu durum genelde bu çoçuklar kolay bir ergenlik geçirirler çünkü sakin olurlar lakin ileri ki dönemlerde hayatları kararmaya başlar.Bilimsel olarak bu zihinsel hastalık tedavi edilmediği taktirde insanı depresyona sürükleyip,İntihar etmesini bile sağladığına dair bir çok psikolojik çalışma var.Burdaki arkadaşlarım bu sorununuz varsa lütfen hafife almayın ilk olarak psikoloğa gidip konuşarak tedavi olmayı deneyin eğer başarılı olamazsanız psikiyatra gidip ilaç tedavisine yönelin,bu kaygı bozukluğu zira bir çok zeki gencimizi başarısız yapan en büyük zihinsel rahatsızlık.
Hocam merhabalar.Öncelikle bu inanılmaz faydalı videolarınız için size çok ama çok teşekkür ederim. Bu kitapta yer alan bir bilgi eksikliği dikkatimi çekti ve bunu belirtmek istiyorum.Bilindiği gibi bize evrimsel sürecin sırtımıza yüklediği savaş ya da kaç psikolojisi mevcut.Fakat bu iki tepkinin haricinde insanların çoğunun bilmediği ve bence en önemli modernize edilmiş bir tepki sorunu olan ve önceki iki tepki gibi hayvanlarda da görülen "donakal" tepkisi unutulmuş.Bu tepkiyi şu şekilde örneklendirmek gerekirse; Bir ceylan etrafını sarmış bir tehlike karşısında,sanki bi yere odaklanmışçasına dalar ve yere yıkılır. Her türlü fonksiyonunu kitler.Onu avlamak için gelen hayvanlar ise onun öldüğünü düşünür ve dokunmazlar(dokunmama sebeplerini bilmiyorum).Günümüz yaşantısında da insanlar tehlike altında hissettiklerinde zihinlerini bu örnekte olduğu gibi kitleyebilirler fakat ceylandaki gibi içgüdüsel bir hareket olmadığı için geri nasıl eski haline döneceğini bilmeden dalgın ve uyuşmuş bir şekilde hayatına devam ederler. Umarım bu bilgi faydalı olmuştur ve araştırmalarınız içine ekleyebilirsiniz. Saygılar, iyi günler 😊
Daha yayının ortasında kitabı sipariş verdim. Evi toparlıyordum durdum yine not alıyorum. Davranışımı yönlendirmediğimi endişesiz bir günüm olmadığını fark ettim. Bugünkü hedefim endişe etmeden 1 gün geçir! Edit: 3 kez dinledim iyi geldi. Ruh hastası olduğumu ev halkına endişelerimin ve kaygılarımın yüzünden davranışlarımla eziyet ettiğimi fark ettim. Bunca yıl ev halkı benim ve bu negatiflerimle nasıl yaşamışlar? Ben nasıl bu duyguları arkadaş kabul etmişim farkına vardım. Kendimi normal sanıyordum. 🤕Ya ben neymişim dedim Cennetliksiniz Ceren Hanımcım teşekkür ederim hayatıma dokunduğunuz için
Bilissel davranisci terapi serisinden "Hayati Yeniden Kesfedin" isimli kitabi cidden hayatimi cok dramatik olarak degistirmisti yillar once. İsmi biraz cheesy olabilir ama icerigi cocuklugunuzdan beri gelen semalarinizi (dusunce yapilarinizdaki bozukluklari) testler yaparak ve kendimizi sorgulayarak tespit etmek ve sonra her semaya ozel cozum yollariyla okuyucuyu yonlendirmek suretiyle benim tam anlamiyla hayati yasamanin yeni yollarini kesfetmemi saglamisti. Zihinen daha saglikli ve tatminkar bir hayat isteyen arkadaslara bir incelemelerini oneririm.
aşırı güzel bir yayın olmuş ve evet günlerdir o kadar bunalmıştım ki bütün dersleri salmıştım ne olcaksa olsun artık diyip yataktan çıkmıyordum resmen ama yatarkende bir şey değişmiyor kurtuldun sanıyorsun halbuki beynin hala ve hala onları düşünmeyi bırakmıyor ve bu dahada çok yoruyor, artık dedim bu böyle olmaz toparlanmam lazım benim ve spora başladım, ilginç bir şekilde işe yarıyor yani, fiziken dinç tutmasının yanı sıra beynimide canlı ve diri tutması çok ilginç.
Aylardır çözemediğim derdime bir açıklık kavuşturduğun için teşekkür ederim Ceren abla. Gerçekten müthiş bir insansın, çok geç kalmışım bu seriyi keşfetmekte, iyi ki varsın, iyi işlerinin devamını diliyorum. :)
Yaklaşık 4 senedir belirsizlik ve kaygı bozukluğu yaşıyorum. Sorsalar ülkede hiçbir problem yok. Ancak üniversite mezunları bile işsiz yarın ne olacağı belli değil ülkece aslında büyük sıkıntıdayız.
Ceren hocam ben de tekrardan üniversite sınavına hazırlanıyorum ve hedefim çok yüksek. Sınav stresini ek olarak baz alırsam bu yıl benim için en ağır geçmiş yıllardan biriydi. Artık bu kaygı ve endişe fiziksel olarak kendini derinden göstermeye başladı. Ders dışında yapabileceğim kafa dağıtmak adına sevdiğim şeylerde bile artık eskisi gibi tat alamamaya başlamıştım ve çarpıntılarım her gün kademeli olarak beni rahatsız etmeye başlamıştı. Hayatımda belki de ilk defa bir psikiyatriste gittim ve beni tanıyan biriydi kendisi. İçimi dökebileceğim psikiyatriste denk geldiğim için mutluyum. Kendisi de bana bir psikolog gibi davrandı aslında. Anksiyete probleminden muzdarip olmuşum artık. İlaç kullanmaya başladım maalesef. Can Sungur abim de sınava girerken potansiyelin de üstüne çıkman lazım gibisinden bir yorum yapmıştı bir yayınında. Umarım şu an yaptığım fedakarlıklar ve çözüm yollarına başvurmalar bu potansiyelimi su yüzüne çıkarmamda yardımcı olur. Sınavdan sonra ilacı bırakmayı irademe bağlı olarak gerçekleştirmek isterim. Umarım dediklerimi okursunuz ve seviliyorsunuz hocam. Kendinize çok iyi bakın.
Sizin ölüm hariç her şey çözülür demenizi çok seviyorum ve aşırı katılıyorum. Demek ki duymaya ihtiyaç duyuyorum arada:) Küçüklüğümden beri fake it until you make it stratejisi ile baya ilerledim. İşe yarıyor ama yetersiz kaldığı noktalar hep ötelendi sanırım. Aynı yerde saydıkça bu seriden bir video açıyorum. Bayadır aynı yerde sayıyorum bence. Genelde kendime öfkeleniyorum. Minik de olsa geliştiğini hissederken her şeyle baş etmek çok daha kolay gibiydi. Biraz kafamı topluyorum. Biraz cesaret alıyorum. Bu video için de teşekkürler
normalde sizi dinlerken oyun oynar vaktimi geçirirdim fakat bu sefer dinlerken bu kitabın sözlerini zihnimdeki depremleri ve içimin çığlıklarıyla ard arda tokat yedim kendimi diğerlerine göre daha nazik ve düşünceli bir insan olarak tanımlardım fakat anladığım kadarıyla pek öyle değilmişim çokca kitap okurken kişisel gelişimi hep ötelemişimdir biraz yanlış etmişim
22 yaşındayım. 2 ayda 10 kilo verdim ve bunun psikolojik olduğunu, tedavi görmek istediğimi söyledim deli misin dediler. 2 yıldır tek başıma, herkesten gizli odada sigara içer gibi gidip geliyorum. kafa sağlığı çok önemli çok
teşhisim olsa dahi hafif olduğunu düşündüğüm kaygı bozukluğumu, kendi kendime çözmeye karar vermişken böyle bir videoya denk gelmek bana çok iyi hissettirdi teşekkürler videolar için
Şimdiki gençlerin işi gerçekten hiç kolay değil. Ben 18 yaşındayım, şimdiye kadar altı ay süren iki depresyon atlattım bunlardan biri 2019 YKS'ye denk geldi, mezuna kaldım. Bu yıl tekrardan sınava hazırlanıyorum ve depresyona girmemek için elimden ne geliyorsa yapıyorum. Sınavla ilgili gelen haberler beni sadece ağlatıyor, sinirlendiriyor sonraki gün ders çalışmaya devam ediyorum. Yaşıtlarımın birçoğu mezuna kalma eğiliminde sınav süreci zaten yeterince zordu şimdi sınavla ilgili oynamalar yüzünden artık daha da zor. ...
Sınavı çok takmayın kafanıza zamanında bende stres yapardım. Şu an üniversite okumak çok bir şey ifade etmiyor maalesef. İstihdam ve ekonomi büyük sıkıntıda olduğu için tıp dışında kalan diğer bölümlerden iş bulmak oldukça zor . O yüzden demesi kolay ama cidden psikolojinizi bozup sağlığınızdan olmayın, değmez. Ben uzun zamandır kaygı bozukluğu problemi yaşıyorum yani kronik olarak.İnan bana kurtulmak oldukça zor. Ama yaşınız genç en başından önlem alırsanız çok daha rahat yaşarsınız. Unutmayın ülkede sistem zaten bozuktu şimdi ise tamamen çöktü. Kendinizi germeyin yapmanız gerekeni yapın. Olursa olur , olmazsa da başka çözümler üretmeye çalışın.
25 yaşındayım, 10 senedir psikiyatrik tedavi görüyorum, çoğul kişilik bozukluğum var ve bipolarım, uyku sorunları, dikkat bozukluğu, anksiyete ve bipolar için ilaçlar kullanıyorum. Çok kez canııma kıymaya kalkıştım maalesef. Bu genç yaşımda çekmediğim çile kalmadı. Ama genç arkadaşlara önerim; ruhen en ufak hissettiğiniz rahatsızlıkta doktora kesinlikle başvurun ve asla pes etmeyin. Yalnız değilsiniz ve herşeye çağre var ! ♡♡♡
@tugayklnclaya5827 Çok fazla oldu diyemem çünkü bir yandan tedaviye devam ederken bir yandan da hayat devam ediyor ve zorluklar, sorunlar, acılar yaşamaya devam ediyoruz. Ama en azından tedaviye devam ederek aslında bir nevi savaşmaya devam ediyorsun, elbet bir gün her şey daha çok yoluna girecektir diye umut ediyorum ve pes etmiyorum. 🙏
Psikoloji eğitimi aldığım için kitabın öğrendiğimiz şeylerden bahsettiğini ve psikoloji eğitimi almayan insanlara genel olarak faydalı olabileceğini düşünüyorum.
Merhaba benim soayal fobim var arti olarak dikkat eksikiligi hiperaktivite bizukluluğum. Psikoloji okudum dediğiniz için sormak istedim. Ilaç kullanmadan bilişsel terapiyle herkes gibi normal bir insan olabilir miyim. Teşekkür ederim
Merhaba @@followmee3328 genelde fobiler terapiyle ilaçsız bir şekilde çözülür.Fakat sosyal fobilerde fobinin ertkilerine göre anksiyete seviyeni normalize etmek için ilaç kullanılabilir.Bir uzmanla görüşmeni tavsiye ederim.Teşekkür ederim
Yine çok güzel ve bilgilendirici bir video olmuş emeğinize sağlık.Bu videoyu anne ve babaların izlemesi elbette ki önemli sizin dediğiniz gibi. Ama maalesef bazı insanlar kendilerinde bir kusur görmek istemiyorlar, hiç özeleştiri yapmıyorlar (ya da yaptıklarını zannediyorlar) ve yine maalesef bu insan grubuna ebeveynler de dahil olabiliyor. Kendi yaptıkları doğru yanlış her şeye kendilerince bir kılıf uyduruyorlar, her şeyi yerinde görüyorlar. Anne/baba kelimesinin kutsallığını koz olarak kullanıyorlar. Zaten toksik ebeveyn videonuzda fazlasıyla bahsedildi.Bu çeşit insanlar videoyu izleseler de, kitabı okusalar da, kafalarına ne girerse girsin o bilgi onların anladığı kadar işe yarıyor. Elimde sihirli bir değnek olsa yapacağım şeylerden biri onların kafa yapısını değiştirmek ve farklı bakış açıları kazandırmak olurdu.
18 yaşındayım 3 sene önce anksiyete tanısı kondu bununla meditasyonla terapilerle bi şekilde başa çıkmıştım ta ki bu seneye kadar sizin de dediğiniz gibi bu sene sınav yılım ve geceleri asla uykuya dalamıyorum ne yöntemler denedim uyuyabilmek için.Ama ne kadar yorgun olursam olayım gözlerim kapanmak için ağrırken beynim uyumamak için diretiyor.Asıl sorun gece değil de sabah oluyor.Dinlenmek için yattığım yataktan geceden daha yorgun ve uykulu bi şekilde kalkıyorum.Gün içinde sürekli uykum oluyor ve gergin de oluyorum.İlaç kullanamıyorum çünkü dediğim gibi sınav yılım gereğinden fazla uyumaktan korktuğum için sadece psikologla devam etmeyi seçtim.Sözün özü anksiyete geçmiyor ama hafifliyor kendinize iyi gelen şeylere odaklanın meditasyon denemeyen varsa denesin iyi gelirse devam edersiniz 🥺
Asmr weekly isimli kanal da yayınlanan rahatlatıcı sesleri dinlemek kaygıyı azaltabilir. Tabi bu asmr sound işi doğa sesleri, yemek yeme, yemek pişirme, makyaj fırça, kedi purlama sesleri vs diye ayrışıyor. Türkçeye çevirirsek beyin gıdıklama etkisi deniyor 😊 bir türlü rahatlayamayan yada kolay uykuya dalamayanlar bu tip videolarla en azından ses meditasyonu yapabilir. Bir de bir önceki gün planlama için defter tutmak işe yarıyor. Ben çok dağınık yaşayan bir insandım ama bir gün önceden deftere yarın şu saatte şunu bu saatte bunu yapacağım şeklinde yazarak kendimi o işleri yetiştirmeye planlamış oluyorum. O şekilde zamanı da iyi yönetebiliyorum, bu da endişeyi azaltıyor özellikle yetiştirememe endişesini. Aslında beynimizi oyunlardaki quest yani görev moduna sokmakla ilgili herşey. Bu da planlama yaparak olabilir. Aklına estiği gibi yaşayınca pek de yerinde gitmiyor hedefler.
Maruz bırakma terapisiyle 3 yıllık okb sürecimi 3 haftada yenmiştim. Gerçekten o kadar etkili ki her geçen gün endişlerierimin ve takıntılarımın bende yarattığı etkinin şiddeti azalmıştı. Eğer bu sorunları yaşıyorsanız mutlaka okuyun ve bu egzersizleri yapın.
@@rider-se2xr Ben psikolog değilim durumunuzu çok iyi anlayamam o yüzden yanlış bilgi verebilirim bunun vebali altına girmek istemem tek yapabileceğim bu kitabı önermek olur.
Ceren abla normalde kişisel gelişim kitaplarına önyargı besliyordum malum bizim nesli "Her şey seninle başlar" gibi görebileceğin en klişe kitaplarla henüz ortaokulda zorla okutmaya çalışarak boğdular. Ancak geçen hafta Pürdikkat kitap önerini okudum ve bu konudaki ön yargılarımi fazlasıyla kırdığımi düşünüyorum neredeyse bitirmek üzeriyim çok başarılı ve yararlı bir kifap. Bu kitabı da en yakın zamanda temin edeceğim.Özellikle teşekkür etmek istiyorum sana. :) Bu arada bazı konularda özellikle yüksek lisans, doktora ve dil alanında sana soru sorabilecegim mail adresin var mı acaba?
Hoşuna gitmiştir çünkü bu seride, kitapçı raflarında kişisel gelişim başlığında satılan berbat kitaplar yok. Bu serinin asıl amacı gerçek kişisel gelişim budur demek. İyi kitaplar inceliyoruz yani. Akademik tavsiyeler vermiyorum ben, doğru bulmuyorum. Kendi yolunu kendin çizmelisin. Tez nasıl yazılır başlıklı bir içerik var bu kanalda, o belki işine yarar.
Burada sıkıntısından dert yanan arkadaşlara İzzet Güllü'nün RU-viddaki videolarını şiddetle tavsiye ederim. Her şeyin sadece bir algıdan ve kafanızdaki kurgudan ibaret olduğunu göreceksiniz. Hepimiz yaşadığımız sorunları açıklamak için çeşitli bahanelere sığınıyoruz. Yok bizim gibi insanlar aileden böyle yetişir, yok bir kere şöyle bir olay yaşadım sonra böyle oldu gibi düşünceler sizi korkutmasın. Bahsini ettiğimiz bahaneler modern insanın genelinde var, yani sadece Türk milletine mahsus bir durum değil ve bunu değiştirmek inanın bizim elimizde. Siz sadece bir adım atın ahlanıp vahlamak yerine. Sorunun kişilerde, mekânlarda, olaylarda, nesnelerde, kelimelerde vs. yani olgularda değil "algılarda" olduğunu anlayacaksınız. Algının böyle soruncuklarda, hatta ben artık buna soruncuk bile demiyorum, ikincil üçüncül değil başat faktör olduğunu anlayacaksınız. Dediğim kanalı kesinlikle takip edin. Çok faydasını göreceksiniz. Ve sizden bir ricam var: Faydasını görürseniz bu güzel insanın ismini her yerde yayın lütfen: ru-vid.com/show-UCtcNEmV1SDRk9b5ydALMt2A
Şu anda şiddetli dönemdeyim ve iyi olacağımı da düşünmüyorum delirecek gibiyim sıkıntı huzursuzluk içimde anlayamadığım duygular dahada kötüye gidiyor yatağa düşürdü korku titreme içimde ateş sıcaklık ya anlayacağın saydıklarının hepsi var uyuşma karıncalanma mide berbat hazımsızlık ölüm korkusu uyku bozukluğu hep dahada kötü olma hissi kas gerginliği iyi birşey düşünemiyorum şikayetler çok olduğu için olumlu düşünce olmuyo kontrolümü kaybetmek delirmekten korkuyorum sizce düzelme şansım varmı bide gözümde mide kısmında heyecan patlamaları oluyor şuan güldünüz heveslendim o günü bende görücekmiyim lütfen cevap yazar mısınız hakkınızı helal edin
Oncelikle emeginizr saglik bende yak muzdaribim izzet gullu adinda birisini izleyerek varolan psikolojimi gefek yorumlari okuyarak gerek cok arastirarak daha cok bozdum suanda yasadiklarimi bir Allah birde ben biliyorum. Bu yazarin iyi hissetmek adli kitabi var yariya kadsr okudum. Tanittiginiz kitabin faydasi olurmu zihin surekli su yontem daha iyi diyor ve arastirmaya sevk ediyor beni.
Merhaba Ceren abla sana daha öncesinde anksiyete sıkıntımı yazmıştım. Bugün bu videonu görünce çok mutlu oldum. Çoğu kez psikologlara gittim ama verdiği ilaçlar yüzünden zombi gibi olduğum için bıraktım. Kendimi biraz toparlamaya başlamıştım ama ilaçları aniden bıraktığım için ara ara anksiyete atakları olmaya devam etti. Kendimi okuluma ve derslerime verdiğim dönemde baya toparlanmıştım ve o dönemlerde yeni bir ilişkiye başladım 1.5 yıla yakın sevgiliyiz. Corona döneminde nedense bana soğuk davranmaya başladı ve anksiyetem tekrar tetiklendi. Ne yapmalıyım :(
Terapiye gidersem ilaç önerisi almaktan korkuyorum, bu sorunları ilaçla uyuşarak değil daha gerçekçi ve üstüne giderek çözme taraftarıyım. bilmiyorum Böyle yapılan bir terapi türü var mı
Can abinin moderatör olduğu ve moğollar türk mü tarzı soruların bulunduğu siz ve esg hocamla daha da renklenen bir program hayal etmiştim ama neyse hayal kurmayalım dkkddkkdkd
Çok endişesiz ve kaygısız birisi olarak yorum yapayım. Hiçbirşey yapmak için endişeye kapılmıyorsunuz, motivasyonunuz da yok ise eğer sıçtınız demektir, akşama kadar yatar bir bok yapmazsınız... Endişe ve kaygı, motivasyonun aksine negatif de olsa birşeyler yapmak için sizi itikler diye düşünüyorum ben
