ZAROBKI WE FRANCJI | ŻYCIE NA EMIGRACJI | EMIGRACJA DO FRANCJI 

Żyjąc samemu jest ciężko, a na minimalnej nawet bardzo ciężko.

Zarobki fatale trzeba pracowal w biurze i na dobrym stanowisku .Fizyczni zaraiaja na reke 1300 moze wiecej jak maja nadgodziny

Co za głupoty !!! Mieszkam to wiele lat i to co tu słyszy to jakie straszne brednie !!!

Mieszkam we Francji od ponad 50lat.zycie bardzo się zmieniło tutaj i to co słyszę w tym filmie nie jest prawdą tak do końca. Pozdrawiam.

Normalnie za święta płaca podwójnie

błąd się wkradł - 180k €

Patrząc na to jak ceny rosną w sklepach to faktycznie Polakom musi sie niezłe powodzić 😀 kto wie, moze przyjadę do Polski za chlebem hehe

Salut, spróbuję zrobić o tym filmik, chociaż temat jest rozległy, bo strategii jest wiele w zależności od tego, co chcemy we Francji robić i ile mamy czasu na rozbieg :) Ale generalnie, jeżeli nie masz we Francji nikogo i szukasz pracy fizycznej, to chyba najlepiej byłoby pojechać z polskiej agencji do jakiejś pierwszej pracy i nie wracać :D na miejscu przejść się do francuskiej agencji i próbować złapać się na francuski kontrakt. A w między czasie wykonać kroki, o których mówię w filmiku Jak wejść we francuski system :) Courage!

@@izabellevie Merci

​@@pawewalczak6658 Zdecydowanie najlepiej znaleźć prace w Polsce i pojechać na jakiś krótki kontrakt żeby zobaczyć z czym tę Francję się je. Ważnym, jest żeby zainwestować jak najmniej bo można nieźle się wyłożyć na różnicą między oczekiwaniami i rzeczywistością. Nie wiem skąd jesteś i jaki masz standard życia ale mogę trochę powiedzieć o tym co ja zaobserwowałem podczas mieszkania w Paryżu będąc urodzonym i wychowanym w Warszawie. Jest pełno rzeczy o których się nie mówi a które są właśnie tą łyżką dziegciu w beczce miodu. Po pierwsze zarobki a ceny najmu. Nigdy nie zarabiałem minimalnej krajowej a nigdy nie określiłbym moich warunków życia jako przyzwoitych. Standard mieszkań w Paryżu i okolicach jest czymś czego przeciętny polak zwyczajnie nie jest w stanie sobie wyobrazić. Zarabiając poniżej 2000 euro netto miesięcznie na wolnym rynku możesz liczyć na jakieś przyzwoite 20 metrów na przedmieściu. Przez przyzwoite mam na myśli że nie cieknie z sufitu, masz okna w całości oraz jakieś w miarę sensowne ogrzewanie które pozwala utrzymać te 18-19 stopni w mieszkaniu zimą. Wynika to z tego, że żeby wynająć mieszkanie bez znajomości lub pomocy społecznej musisz zarabiać trzykrotność wysokości najmu netto. Do tego często proszą o gwaranta który zarabia czterokrotność opłat i do tego musi być zatrudniony we Francji. W praktyce oznacza to, że masz budżet na poziomie maksymalnie 700 euro. W tym przedziale znajdziesz tylko najtańsze i najmniejsze mieszkania. Do tego musisz mieć kontrakt na czas nieokreślony który jest dość niechętnie dawany zwłaszcza osobom młodym. Jeżeli chciałbyś mieszkać w Paryżu i mieć te przyzwoite 20m2 to wydatek rośnie już do około 1000 euro. Proste wyliczenie, musisz zarabiać 3000 euro lub więcej. Oczywiście są dużo tańsze mieszkania socjalne w których koszt wynosi około 10 euro za metr kwadratowy. Czas oczekiwania jest jednak gigantyczny (na przykład 3 lata) a dla osoby samotnej lub bez dzieci szansa na dostanie jakiegokolwiek lokum graniczy z cudem. Oczywiście można znaleźć tańsze i większe mieszkania (na przykład 30m2) za 600 euro na przykład ale tutaj trzeba się liczyć już z tym, że dojazd do pracy będzie trwał na przykład półtorej godziny w jedną stronę a jak popada to będziesz ustawiał wiadra w pokoju bo będzie ciekło. Bardziej prawdopodobne i dużo łatwiejsze jest znalezienie pokoju. Za 500-600 euro jest możliwe znalezienie pokoju. Zarobki. Szykuj się na ten tak zwany smic czyli minimalną krajową. Zarabianie 1800 euro netto jest już sporym wyczynem dla imigranta a i również dla dużej części lokalnych. Nie nastawiałbym się na taką pensję z marszu. Sugerowałbym liczyć 2-3 lata żeby dojść do poziomu tych 2000 euro jeżeli oczywiście masz wykształcenie i wszystko pójdzie zgodnie z planem. Inną drogą są nadgodziny i praca w zawodach typu budowlanka. Tam można zarobić lepiej ale może być gorzej z kontraktami na czas nieokreślony oraz płatnościami pod tak zwanym "stołem". Praca na czarno jest bardzo powszechną praktyką we Francji. Jak już się domyślasz nie poprawia to Twojej pozycji na rynku mieszkaniowym. Nawet jeżeli Cię stać na mieszkanie to żeby je wynająć musisz spełniać wymagania w papierach. Administracja. To co w Polsce załatwiasz w tydzień w urzędzie tutaj może trwać i pół roku. Z administracją nie wygrasz. Bardziej przypomina to słabą komedię niż działające państwo. Nie będą pisał o wszystkich patologiach związanych z tym systemem ale uwierz mi na słowo, to będzie nowe i całkowicie odmienne doświadczenie które dla kogoś z zewnątrz może okazać się nie do przeskoczenia. Będziesz biegał z teczkami wypchanymi dokumentami wszędzie gdzie się da. Jak zapytają Cię w szpitalu o rachunek za prąd nie powinieneś być zdziwiony. Szowinizm i rasizm. Mieszkałem w kilku krajach ale dopiero tutaj zrozumiałem co to znaczy prawdziwy rasizm. Kraj pochodzenia/ kolor skóry/ nazwisko determinują w gigantycznej części jaką pracę możesz otrzymać. Ludzie się nawet z tym nie kryją. Na jednej rozmowie kwalifikacyjnej usłyszałem "nie masz odpowiednich kompetencji na stanowisko menadżerskie w tej branży ale jesteś biały, masz niebieskie oczy i blond włosy. Potrzebujemy kogoś takiego do kontaktów z klientem bo wszyscy nasi pracownicy to Azjaci". Na innej znowu usłyszałem, zanim pokazałem CV oczywiście, "Pan z Polski? No to tutaj mamy oferty z budowlanki. Na nic innego proszę nie liczyć". Na rynku mieszkaniowym nazwisko gra ogromną rolę. Jest pełno właścicieli mieszkań którzy wprost mówią że czarnoskórych i arabów nie chcą nawet jeżeli będą spełniali kryteria. To samo dotyczy nazwisk z "Europy drugiej kategorii" czyli Polski. Jest na ten temat pełno wideo nawet na youtube. Moja żona jest murzynką i była w szoku jak łatwo i szybko znajdowałem zatrudnienie. Ja natomiast byłem w szoku, że znalezienie pracy odpowiadającej moim kompetencjom jest praktycznie niemożliwe. Mogę za to pracować w każdej firmie budowlanej mimo, że nigdy w ten sposób nie pracowałem. Co więcej reakcje Francuzów na moje pochodzenie w gigantycznej większości mogę opisać jako zawód lub obrzydzenie. Ludzie najczęściej brali mnie za Amerykanina lub Duńczyka. Pytali o pochodzenie z uśmiechem na twarzy. Gdy odpowiadałem uśmiechy znikały a bardzo często pojawiał się grymas jakby zjedli cytrynę. Ilość pozytywnych reakcji na informację na mój kraj pochodzenia w ciągu czterech lat mogę policzyć na palcach jednej ręki. Ilość neutralnych może na dwóch. Mówię tutaj oczywiście o osobach spotkanych przypadkowo na ulicy. W pracy czy wśród znajomych raczej starają się ukrywać niechęć co nie znaczy, że to się zawsze udaje. Jakość usług. W Polsce kupując usługę oczekujesz, że nie tylko zostanie ona wykonana ale że zostanie to zrobione przyzwoicie. Tutaj musisz przygotować się na to, że to Ty się cieszysz jeżeli ktoś zechce coś dla Ciebie zrobić a nie usługodawca, że zarobi. Jakość usług jest niska a koszty wysokie. Mam wrażenie, że zrobienie tego samego co w Warszawie zajmuje 2-3 razy więcej czasu i tyle samo więcej kosztuje. Powiem tak... jeżeli wszystkie kwestie medyczne wolałem rozwiązywać prywatnie w Polsce niż tutaj mając teoretycznie ubezpieczenie które pokrywa wszystkie koszty to o czymś świadczy. Dotyczy to niestety wielu aspektów życia. Ogólna jakość życia. Biorąc pod uwagę czas pracy, jakość mieszkania, jakość usług, zarobki oraz pełno ukrytych kosztów (we Francji płacisz dosłownie za wszystko, nawet opieka medyczna jest płatna jeżeli nie wykupisz dodatkowego ubezpieczenia) niestety jakość życia wypada bardzo słabo. Zdaję sobie sprawę, że niekoniecznie w całej Francji tak musi być. Ludzie poza Paryżem wydają się być inni a niższe koszty mogą zrekompensować niskie zarobki. Nie zmienia to faktu, że bezrobocie w kraju duże i w mniejszych spokojnych miejscach może być problem ze znalezieniem pracy. Jeżeli miałbym polecić jakiś region to sugerowałbym Normandię. Wydaje mi się, że ze względu na krajobraz, czyste powietrze oraz inną mentalność może to być miejsce w którym życie będzie znośniejsze. Wracając do Paryża, jeżeli chodzi o zarobki, to w mojej subiektywnej ocenie z "biedy" wychodzi się mając 3000 euro miesięcznie netto (czyli normalne małe schludne mieszkanko blisko komunikacji, samochód, wakacje itd). Życie przyzwoite zaczyna się od 5000 euro. Kolejną kwestią jest wszechobecny brud. Cóż, do tego można się przyzwyczaić ale na pewno nie podnosi to jakości życia. Podsumowanie. Życie w Paryżu to bardzo ciekawe i ciężkie doświadczenie. Mogę polecić taki eksperyment żeby nabrać dystansu do spojrzenia na Polskę oraz jej problemy. Jako pomysł na poprawę jakości życia stanowczo odradzam. To raczej się nie uda. Podróżować jest warto bo człowiek uczy się wielu rzeczy. To wzbogaca i poszerza horyzonty. Należy jednak przygotować się na to że dostanie się po głowie. Jeżeli masz wysoką samoocenę i wiesz kim jesteś to dasz radę i wyniesiesz z tego doświadczenia bardzo dużo. Jeżeli jednak tak nie jest to mogą Cię zgnębić i zepchnąć do roli niewolnika walczącego o przetrwanie z miesiąca na miesiąc. A to już nie jest godne polecenia. Mogę polecić Paryż osobom które mają skrajnie trudne warunki życia w Polsce oraz brak jakiegokolwiek sensownego wykształcenia. Rynek pracy w Paryżu jest łatwy. Wystarczy chcieć pracować i być na czas żeby być lepszym niż większość innych ludzi. Do tego jeżeli nastawimy się na ciągnięcie pomocy społecznej lub unikanie pracy za wszelką cenę to na pewno będzie łatwiej w Paryżu niż w Polsce. Jest jeszcze jedna ciekawostka. Wydaje się, że kobiety imigrantki mają zdecydowanie łatwiej w Paryżu niż mężczyźni. Świadczy o tym fakt, że wśród kobiet można znaleźć jakiś procent osób zadowolonych z przeprowadzi. Najczęściej wiąże się to z tym, że mają partnera Francuza ale nie tylko. Jeżeli chodzi natomiast o facetów, to będzie zdecydowanie trudniej o pochlebne opinie. Szokuje mnie to jak moja żona jest traktowania podczas rozmów telefonicznych z różnego rodzaju instytucjami czy administracją. Życzliwość i zainteresowanie z jaką jest traktowana i co uważa za standard dla mnie jest totalnym ewenementem. Może to wynikać z akcentu ale nie wydaje mi się żeby to był główny powód. Myślę jednak, że to jest płeć. Jeżeli telefon odbiera facet to szansa, że nie zostanę spławiony lub nie zostanie na mnie nawrzeszczane rośnie kilkunastokrotnie. To tyle. Pozdrawiam :)

Zarobki jak w niemczech,jedzenie tansze w niemczech.uwarzam de niemcy ladniejsze,francja przereklamowana.

@@mikezurawski5590 Zgadzam sie z tym co piszesz..to wszystko prawda..ALE o Polsce tez mozna by duzo pisac.

Dzien dobry, w zależności od stanowiska pole-Emploi, indeed.fr, linkedin. CV musi być po francusku, najlepiej nr telefonu również francuski. Pozdrawiam!

Też tak myślę

@@izabellevie w zeszłym roku miałem pensję 5000 zł netto lub trochę ponad 5000 zł a pamiętam że minimalna pensja we Francji była 1200 euro netto. Praktycznie minimalna pensja. Myślę że jeszcze kilka lat i w Polsce , już sporo osób będzie miało zarobki jak te niższe zarobki we Francji. Obecnie to już nawet osoba która nie zarabia jakoś hiper dużo to już ma np zarobki jak np w Hiszpanii.

Dla mnie także wydaje się, że południe Francji jest najfajniejsze do zamieszkania. Ciepło, słońce i te urokliwe miasteczka. Takie jak są w filmach gdzie gra Louis De 😊 Funes

tam gdzie to dziadostwo najlepsze zarobki xD

Very Nice!! Merci!!!!

Dane wzięłam z linków pod filmikiem. Smic to około 1600brutto. Polecam poczytać o różnicy brutto a netto.

To prawda 1300 - 1400 przez 25 lat czasem cos wiecej za nadgodziny a teraz emerytura 650 euro taka jest Francja mlekiem i miodem plynaca.Brudasy i ciemnota. Pozdrawiam.

Chyba jestes dyrektorem . Bzdety.