♥ZWIĄZKI♥ - Jakie 3 pytania zadać przed ślubem? 

Ola K. Dzięki, kochana :) pozdrów tatę !:)

Sam namawiam zeby sluchac ludzi starszych tylko trzeba pamietac ze odczucia są zawsze subiektywne. Inaczej patrzy dziewczyna gdzie ojciec jest np. Adwokatem a mama lekarzem a inaczej dziewczyna gdzie rodzice są oboje na rencie i miszka w Wólce Małej. No i trzeba pamietać ze jak.mama wyszla za mąź dla statusu I jest nieszczesliwa to mówi córeczko patrz na milosc , a jak odwrotnie i wyszla z milosci i jest nieszczesliwa to mówi ty patrz na status nie na milosc . To jest zawsze subiektwne.

Dominika T pozdrawiam:):)

Martyna Piasecka powodzenia:)

Bedziesz mial tyle lat to tez to wszysko bedziesz wiedzial. Poprosu lata doswiadczeń. A tak na marginesie to podobno kobiety w wieku tej pani mialy kiedys bardzo źle. . Hmmm to jak to jest bo juz nie wiem.

lathyruska moja mama to tez zle znosila , ale dała rade:)Mysle ze silna miłosc pokona wiele przeszkod:)

Proszę olać opinie rodziny , to Pani życie :)

Największa i najważniejsza życiowa inwestycja, to dobre wychowanie dzieci ten czas nigdy nie wróci. Każda kariera przeminie.

Barbara Mendecka 😃

+urodoLove 🤗

Tak podzielam to, bardzo ważne aby rozmawiać o wierze i Bogu.Żyję w zw. sakramentalnym 25 lat ,mąż okłamał mnie że jest praktykujący w krótce po ślubie okazało się że nie. Na Eucharystię uczęszczałam sama z dziećmi ,4 lata temu usłyszałam od męża że zdradzam go księżmi podczas mszy św.Bardzo mnie to oszczerstwo boli.Tym chce osiągnąć abym przestała praktykować wiarę.Ogólnie to przemocowiec.Pozdrawiam.

Dominika Peliksz bedzie w nastepnym filmiku:)

Mądra księga mówi żeby nie wprzęgać się w jarzmo z niewierzącymi.

@@ewamaciejewska5862 Jarzmo to brzydkie słowo. I jeśli mowa o jarzmie to nie chcę go zarówno z niewierzącymi, jak i wierzącymi😀

+Jadwiga Domagała będę nagrywać :)pozdrawiam :)

Hony dzieki:):)

Ciekawe pytanie :)

Słyszałam od 2 koleżanek, które wychowywały się w bardzo wielodzietnych rodzinach, że w sumie to prawie w ogóle nie spędzały czasu ze swoimi rodzicami, bo nie było takiej możliwości. Wychowywane były w większości przez swoje starsze rodzeństwo, które przejmowało obowiązki i opiekowało się młodszym, bo rodzice nie byli w stanie wszystkim jednocześnie i równolegle zająć się sami. Efektem tego było ogromne przywiązanie do starszego rodzeństwa i brak bliższej więzi z rodzicami. Bardzo tego żałowały jako młode dorosłe - że wychodząc z domu rodzinnego w świat, nigdy nie miały okazji tak na prawdę poznać swoich własnych rodziców, chociaż fizycznie widziały ich często. Miały taki wielki niedosyt, pewien rodzaj żalu i nastawienie, że nigdy nie chciałyby mieć takiej sytuacji we własnej rodzinie. Obydwie postawiły na własny rozwój i usamodzielnienie się w życiu, naukę języków, podróże i nie miały w planach dzieci. Małżeństwo też nie było ich celem. W sumie dążyły do nadrobienia tego, czego brakowało im (z ich perspektywy) w domu rodzinnym. Chciały zapewnić sobie dostatek finansowy, niezależność, sukcesy, za które zostaną docenione i pochwalone przez otoczenie, mieć czas do własnej dyspozycji i własny kąt tylko dla siebie. I nie chciały całe życie zajmować się wychowywaniem dzieci, bo już w domu rodzinnym przejęły tę rolę względem swojego młodszego rodzeństwa, z którym czuły się bardzo związane uczuciowe i za nie odpowiedzialne - jak za (własne) dzieci.

Ewolucji?,to ty od małpy pochodzisz? Współczuję!

tu już jest kwestia odpowiedzialności za swoje decyzje. Ja np. mam taką sytuację, że póki co jest zgoda na nie, ale wiem, że niektórym się zmienia. Taki impuls (zazwyczaj biologiczny) trzeba przeczekać, po jakimś czasie mija i iść dalej w życie. W ostateczności pomyśleć, czy strata ukochanej osoby jest warta założenia rodziny i urodzenia dziecka z kimś innym... Dla mnie nie :) Partner jest dla mnie celem samy w sobie a nie osiągnięciem celu (np zajścia w ciążę). Niektóre osoby odbierają to inaczej (ich sprawa).

Justyna Justynska 😃

Beata Podgórska 🤓

Samanta S 🤗

dzigit pomysle:)

spokojnie takich jak ty jest miliony ;]

+dzigit pomyśle:)

Ja tak w żartach oczywiście: Chyba lepiej, że wychowujesz sama, jeden idiota w rodzinie wystarczy :D

dzigit Jeżeli masz męża a czujesz się jak samotna matka, to zapytaj siebie do czego i czy potrzebny jest Ci mąż, jaką masz z tego radość, wsparcie, szczęście, w jakim stopniu możesz liczyć na męża, itp. Idąc nawet po kamienistej drodze ale z odpowiednią osobą, tez będzie mieć swój urok i dawać szczęście.

+676bsara to obrazy mojej corki Glorii:) jest na instagramie : glorisawi :) Pozdrawiam:)

+joanna diana 😃

👍🏻

Piotrku - oceniasz osobę tylko po jej filmach na yt? słabe .. Ja Tobie współczuje podejścia - może sam znalazłeś cechy człowieka "toksycznego" w sobie i teraz Cię to boli trochę dystansu

Czyżby jakiś ulizany mamin synuś się tutaj zaplątał? Niestety ale wszystko co tutaj jest powiedziane przez panią Kasię jest prawdą. Tylko, że prawda jak to prawda czasem w oczy kole.