Budowanie bliskości - jaki jest pierwszy krok. Dr Agnieszka Kozak 

Ostatnio mam wiele przemyśleń na temat bliskości z racji tego, że zakończyły się pewne relacje w moim życiu, albo niektóre nie funkcjonują tak, jakbym chciała. Moje wnioski są zbieżne z tym, o czym pani mówi. A zatem, do czego doszłam. Pominę takie podstawy jak życzliwość, uprzejmość, szacunek itp, bo to oczywiste. *Największym moim zaskoczeniem było, gdy doszło do mnie, że asertywność nie jest przeciwko bliskości, a wręcz przeciwnie. Czyli to o czym pani mówi - wyrażanie siebie i swoich potrzeb nadaje autentyczność tej osobie i relacji - druga strona czuje się bezpiecznie. Stawiane granic nadaje klarowność, wiem, co jest dopuszczalne, na co mogę sobie pozwolić wobec drugiej osoby, a na co nie. Wiem wtedy, że mogę czuć się swobodnie, gdyż niechciane moje zachowania zostaną zatrzymane w sposób nie godzący we mnie. Brak asertywności stawiania granic jest jak tykająca bomba. *Zatem dzielenie się sobą (swoimi myślami, potrzebami, poglądami, doświadczeniami, wrażeniami, emocjami) jest ku bliskości, niezależnie czy się zbiegają z drugą osobą *mega ważna dla mnie jest dostępność emocjonalna - inaczej to jak stać przed automatem *Dopytywanie się jest ku bliskości - łatwo można opatrznie zrozumieć intencje drugiej osoby i posądzić o to, że są przeciwko nam (mam przypadki, gdy osoby śmiertelnie się obraziły z powodu nie odebranego tel. lub nieodpisanego smsa, a powody były prozaiczne) *Co za tym idzie zakładanie dobrych intencji drugiej strony (a nie hodowanie urazy) *Dążenie do zrozumienia, a nie do udowadniania racji (całkiem niedawno zakomunikowałam pewnej osobie, że czuję dyskomfort, gdy odpisuje mi po tygodniu, gdy moje pytanie się zdezaktualizowało i otrzymałam w zamian próby udowadniania, że ja robię tak częściej i mam się do tego przyznać ,a w ogóle to jestem taka i siaka czyli robię mnóstwo rzeczy nie tak, ale ona wspaniałomyślnie mi o tym wcześniej nie mówiła, a ja miałam taką czelność, więc ja jestem ta zła, a ona ta dobra - relacja się skończyła) *posiadanie odpowiedniego poczucia własnej wartości, co pomaga w wyrażaniu siebie i nie dążeniu do łaknienia za wszelką cenę uznania i akceptacji - człowiek nie fałszuje wtedy rzeczywistości, nie porzuca siebie na rzecz innych i potrafi przyjmować wówczas różne informacje zwrotne, nie tylko te pochlebne i łechtające - przykład: pyta mnie pewna osoba, czy obiad, który zrobiła mi smakował, a ja odpowiadam, zgodnie z moja prawdą, że jak człowiek głodny, to wszystko mu smakuje, na to ta osoba odpowiada: nie taką odpowiedź chciałam usłyszeć (ja wtedy zamilkłam, ale dziś bym zapytała - czy to znaczy, że chce być okłamywana?) *świadomość siebie i swoich schematów jest ku bliskości - mniejsze szanse na odpalanie się, jak to pani ujmuje swoich "szajb" *otwartość na różnice i odmienny punkt widzenia i ich akceptacja *presja i oczekiwania są bardzo obciążające i zdecydowanie oddalają *ciekawość siebie nawzajem jest ku bliskości *uważność na siebie nawzajem (widzę ciebie, a to co widzę jest dla mnie ważne i nie tylko to, co dobre, ale i to co smutne, a jak widzę to wychodzę do ciebie i pytam jak jest ) *ach i to co mi przeszkadza i odpycha od innych ludzi, to unieważnianie moich uczuć i emocji - jeśli coś przeżywam, to znaczy, że jest to dla mnie ważne i jak druga osoba to bagatelizuje, to czuję się wtedy mega samotna * zatem empatia jest ku bliskości - umiejętność postawienia się w sytuacji drugiej osoby daje dużo zrozumienia - bardzo ważna dla mnie sprawa w relacjach *docenianie drugiego (na głos :)) i wdzięczność *no i rozmowa, rozmowa, rozmowa - dobra jakościowa w każdej sytuacji - nie uciekanie od problemów, bo rozwiązywane kryzysy zbliżają. Trochę popłynęłam :) wiem, ale uważam, że temat ważny i warty przemyśleń, bo to od jakości relacji, zależy nasz dobrostan (tak ja uważam). Będę wypatrywać pani książki z wielkim zaciekawieniem :) Życzę weny i pozdrawiam serdecznie

Dziękuje za bardzo ważne słowa. Mam 58 lat właśnie zaczynam się uczyć siebie i życia i relacje dobrze się w to wpisują. Wszystko co Pani mówi ma ogromną wartość. Słucham i moja dusza płacze ze wzruszenia. Jeszcze raz dziękuje i czekam na książkę ❤

Bliskość to komfort przebywania. Ze sobą i z kimś. To czułość. Dla siebie i innych. To przytulenie do serca, ukołysanie, cisza bez skrępowania... Też możliwość bycia prawdziwym... 💖🩵

Moje poprzednie relacje zakonczyly sie wlsnie dlatego, ze siebie nie znalam, nie akceptowalam, chcialam byc Kims innym.Nie umialam zatem komunikowac o moich orawdziwych potrzebach bo o nich nie wiedziałam. Smutne to bardzo, nawet mnie to zlosci jak to mozliwe zeby o takich podstawach nie uczono w szkole.. po tym jak poszlam na terapie bo zauwazylam , ze to nie tylko on zlym mezczyzna byl😉 zaczelam sie sobie przygladac.. to naprawde fascunujace jak nowa ksiazka.. lacznie z tym, ze przeslalam farbowac wlosy zeby zobaczyc jakie one sa naprawde Mam 52 lat i Dziekuje sobie, ze odwazylam sie na poznawanie prawdziwe siebie bo to nie byl latwo proces ale jestem, zyje, przetrwalam 😀i mam sie coraz lepiej ze doba i z innymi. Bardzo Pani Dziekuje, za to Co Pani robi❤

Zauważyłam, że ludzie manipulują … zamiast mówić wprost… Unikają prawdy… Ja żyję w prawdzie … i przez długi czas myślałam , że inni mają tak samo… i dałam się wielokrotnie wykorzystać… A teraz boję się bliskości otwierania na relacje romantyczne …

Bliskość dla mnie, to prawda o sobie i drugiej osobie otulona Bożą Miłością, która daje bezpieczną przestrzeń, ale też zespolenie i akceptację.

Witam ❤ Bliskość że sobą to pełna akceptacja siebie... niezależnie od tego ile jeszcze pracy do wykonania mam przed sobą...to zaufanie do siebie...to wiara w siebie...to bycie w zgodzie ze sobą...z prawdą o sobie...ja uświadomiłam sobie, że żeby móc kochać innych najpierw trzeba kochać siebie... żeby być w zdrowej komunikacji z innymi, najpierw trzeba umieć się komunikować ze sobą...ja lubię całować swoje rączki...bo tak dużo potrafią zrobić...i robię to bez zażenowania...i przytulić też siebie umiem... Z wyrazami wdzięczności/Lidia ❤

Bliskość to poczucie, że jesteśmy akceptowani tacy jacy jesteśmy, czujemy, że możemy być autentyczni i z tą naszą autentycznością jesteśmy przyjmowani. Bliskość to poczucie bycia rozumianym/ną przez drugą osobę, bliskość to poczucie, że jesteśmy ważni dla tej drugiej osoby, ważne są nasze emocje, nasze oczekiwania i nasze potrzeby dla drugiej osoby. Bliskość, to poczucie bycia widzianym i słuchanym, to responsywność drugiej osoby na nasze bycie i działania. Bliskość to też kontakt fizyczny, dotyk, trzymanie dłoni, przytulenie. Co bliskością nie jest: ignorancja, brak empatii, brak zrozumienia, poczucie bycia ocenianym i krytykowanym, obcość fizyczna i emocjonalna, nieufność, "zamknięcie" się przed drugą osobą, zazdrość, porównywanie się, dewaluacja naszej wartości

Zacznę od wdzięczności, duzo dobra sie przelewa słuchając tego co Pani mówi, a jeszcze więcej, gdy fajtycznie to sie w moim zyciu wydarza i moze wydarzac nadal i to jeszcze bardziej, bliżej z innymi... Bliskość bym określił, jako spotkanie serc, bo serce tp caly ja, w swojej autentyczności, w prawdzie, tym co we mnie piękne i tym co potrzebuje pomocy, wsparcia (choć i to jest piękne). W bliskości mogę sie odsłonić, mogę pokazać: patrz takie mam rany - i bliskość pomaga mi je zaklejać, a nie sprawa, że stają sie większe... Bliskość też jakoś wiąże mi sie z pewnym ryzykiem, zwłaszcza początek, ale to ryzyko, którego dobrze jest sie podjąć, bo ono czyni życie bardziej ludzkim.

Bliskosc to dla mnie ochrona przytulenie wsparcie,pomoc w trudnych czasach ,dobre slowo i milosc w calym tego slowa znaczeniu ,aby czuc sie dobrze i bezpiecznie.Cisza, spokoj, harmonia

Dziękuję za piękne "ubranie w słowa "tematu bliskości. To jeden z fundamentalnych tematów którego nie uczą ani za bardzo w szkołach,w Kościele a nawet nie w rodzinie .Dla mnie bliskość to przede wszystkim komfort że jestem akceptowana taką jaką jestem,szacunek i dobra wola .Kiedy wiem że druga osoba autentycznie chce wiedzieć nie tylko co ja myślę ale przede wszystkim co czuję a ja mam odwagę się otworzyć i autentycznie pokazać jej swoje "nie idealne wnętrze " mając pewność, że to w żaden sposób nie zburzy naszej relacji.

Słuchając Pani wykładu , doszłam do wniosku , ze mam do wykonania prace ze sobą , czyli zbudowanie bliskości do siebie.Dziękuje 🌹

Pani Agnieszko 🌹jak Pani pięknie ubrała w słowa tę bliskość 🌺🌼🌸 Dla mnie bliskość to autentyczność, zaufanie, szacunek, zagłębianie się w sobie, wsłuchiwanie, bycie, otulenie siebie sobą, współodczuwanie 🥰🌺🌸🌹

Bliskość to bycie sobą bez żadnych masek, jest się autentycznym ze swoimi wadami i zaletami kim się jest ❤ staram się ze sobą rozmawiać co dzisiaj potrzebuję,co mi nie służy, czy mi coś pasuje czy nie. Ja sobie dziennie mówię kocham cię, przepraszam, wybacz mi proszę, dziękuję ❤️ jestem empatyczna jak ktoś tego potrzebuje nie narzucam się,ale zauważam że ktoś może tego potrzebuje ❤ jestem szczera ❤ nie oceniam,nie osądzam ❤

Bliskość dla mnie to stanie w prawdzie o sobie i ze sobą. Bliskość to,sensowne rozumienie działania własnej / osobistej wolnej woli i odpowiedzialne podejmowanie decyzji na bazie własnej prawdy , która jest punktem wyjścia do kochania siebie , bycia też uważnym i czułym, a także wybaczającym sobie- parafrazą jest „ kochaj bliźniego swego jak siebie samego” . Poznając siebie dowiaduje się , zbieram informacje ( np co lubię co nie , to oczywiście podlega aktualizacjom ewolucyjnym 😉 / ze wzrostem samoświadomości ) odważnej , łagodnej komunikacji, a może znajdzie się miejsce na to żeby się wydarzyło piękno ,jeśli taka jest nasza wola 😊

Bliskość w relacji jest wtedy, gdy mogę drugiej osobie pokazać te "części mnie, którym nikt nie klaszcze" i ta osoba mnie z tymi wszystkimi częściami przyjmuje😊. Bliskość to zdolność bycia autentycznym, bez konieczności zakładania jakiejkolwiek maski. To akceptacja i spokój. To stan pełen poczucie bezpieczeństwa, że nie zostanę zraniona w sposób intencjonalny (bo niechcący i przez nieuwagę to zawsze się może zdarzyć, ale to nie będzie zamierzone 🙂)

Bliskość dla Mnie to siedzenie ze Sobą i z Drugim Człowiekiem z tym co mam w środku bez koloryzowania😊 Naturalność ❤

Moja myśl po tym wykładzie jest taka, że bardzo trudno być w bliskości z sobą samym, ponieważ otaczający świat stawia wiele oczekiwań, domaga się od nas często konkretnych odgrywania ról społecznych. Trudno uchronić w sobie autentyczność i niezależność, to wymaga dużej odwagi i mocnego poczucia własnej wartości. Niemniej Pani rada, choć trudna, jest słuszna. Uczciwość wobec samego siebie rodzi jasne relacje z innymi. Dzięki za dobre słowa.

Blizkosc to naturalne zachowanie i nawiazanie do wiezi zainteresowań i akceptacja Chciany widziany i kochany Człowiek to zaufanie do siebie i praca nad wspolpraca Rozumienia wartosci budowania siebie dla zasad Ochrony

Pani Agnieszko, taki temat jest ekstremalnie wazny. Dzis wielu zyje jak zombie z glowami w ekranach, strach przed budowaniem wiezi jakichkolwiek u wielu. Dziekuje, ze pani propaguje powrot do normalnosci.

Bliskość to trudny temat. Ale masz rację tam gdzie mnie przyjmują jaką jestem tam można się otwożyć. Tam jest lekko.Tam chcę wracać. Teraz wiem kim jestem. Kiedy nie byłam to czułam to intuicyjnie tylko nie wierzyłam sobie.

Bliskość może się realizować, gdy damy drugiej osobie wolność bycia sobą, nie warunkujemy jej własnymi oczekiwaniami. Odkąd przytulam moje wewnętrzne dziecka, inaczej widzę ludzi i odbieram interakcje z nimi. Dziękuję pani Agnieszko za to spotkanie.

Bliskość to autentycznośc, otwartość, prawda. "Stanie nago" w bliskości to komfort i spokoj .

Bliskość ze sobą - jakie to bywa trudne, kiedy mamy łamać zaklęcie bycia grzeczną dziewczynką, grzecznym dzieckiem. W imię pochwały porzucanie siebie, za aprobatą doroslych(?) Stawianie dobrostanu osobnego bytu przed swoim OSOBISTYM. 💌Zaświadczam, można ten tryb zawracać, nawet w "kwiecie wieku".To daje jasny wgląd w uwikłania, we wszelkich relacjach. Choć nie osiągam 100% skuteczności, to widzenie siebie, bycie w procesie, stawanie "po swojej stronie" buduje autoakceptację. Coraz łagodniej, z wyczuciem, z czułością...na siebie. 💬 Otrzymuję, biorę sobie ogrom wsparcia, od pani, Agnieszko🌹

Bliskość =autentyczność =zaufanie, że to co robię, nic nie robię przeciwko Tobie i mam ciekawość poznania tych mechanizmów w sobie i w drugim, bliskim mi człowieku

Dla mnie bliskość to bycie odważnym. Pracuję nad tym, we współpracy z łaską. Odrywam wstrętne rzepy i odkrywam pokłady niesamowitych możliwości jakie drzemią we mnie .Życie naprawdę jest dobre! Dziękuję pani Agnieszko! Cieszę się ogromnie, że powstaje pani nowa książka! Wspaniale! Pozdrawiam serdecznie 🌻

Dziękuję. Pani za to bliskie spotkanie, pełne otulenia - tak czułem się otulony ciepłymi słowami. Bardzo ważne jest to co Pani powiedziała o autentyczności w spotkaniu. Dzisiaj często zakładamy różne maski dlatego nie ma głębokiego i prawdziwego spotkania, nawet że sobą. Jeszcze raz dziękuję 😘👍pozdrawiam👋

Cieszę się, że Pani to wypowiedziała na głos i to w sposób czuły i delikatny. Wchodząc w bliskie relacje warto dobrze znać siebie, bo na początku zawsze wydaje nam się, że łatwo możemy stać się kimś nieco innym,zrezygnowac ze swoich potrzeb, oczekiwać mniej. Później to się obraca przeciwko nam samym i cierpi na tym relacja. Jak znamy siebie łatwiej też jest komunikować drugiej stronie czego może po nas oczekiwać i chyba więcej w nas odwagi. Nie będziemy też żałować relacji jeśli ktoś nas nie zaakceptuje.

Kiedy mówiła Pani o poznaniu własnych wartości i tego, co dla mnie ważne, przypomniało mi się, jak kiedyś po wysłuchałam medytacji Louise Hay i przemyślałam to,co usłyszałam. Wyszło mi z tego pytanie "Czego mi potrzeba, żebym była szczęśliwa?" Napisałam na kartce wszystko, co mi przyszło do głowy. Były tam drobiazgi ('mruczenie kota") i poważne kwestie (zdrowie). Powiesiłam to sobie przy biurku, żeby to widzieć. Zaskoczyło mnie stwierdzenie, że sporo z tych rzeczy już mam. Postanowiłam je także uporządkować, które uważam za najbardziej niezbędne, najważniejsze. To mi pomogło w dalszym życiu.

Bliskość to czułość wobec siebie. Kochaj bliźniego swego, jak siebie samego. Tak mało ludzi zwraca uwaga, że korzeniami słów Jezusa jest drugi człon. W bliskości ze sobą, mogę się poznawać, dawać i ofiarowywać drugiemu, być świadomą w tym zaproszeniu. Bliskość jest też formą uważności i ciekawości, najpierw wobec siebie, potem wobec innych. Pani Agnieszko, jakże dobrze mieć Pani głos blisko!

Bliskość to bycie w prawdzie ze sobą, dla siebie i otaczającej rzeczywistości oraz akceptacja tego w relacjach z innymi, to wsłuchiwanie się w swoje serce i czucie sercem. Dziękuję za wspaniały przekaz

Dziękuję Pani za otulenie... bliskością. Bo według mnie ciepło, spokój i łagodność, w tym głosu i przekazu, też mogą budzić zaufanie. A wtedy wytwarza się moim zdaniem pewien rodzaj bliskości, nawet jeśli nie znamy się wzajemnie. I nawet jeśli przebywamy daleko od siebie wzajemnie.

Pani Agnieszko, jest Pani dla mnie łaską od Boga. Nie napiszę nic więcej, aby nie umniejszyć tego, co napisałem.

Mam wrażenie że mało osób się na to odważa. Ukrywają się i oceniają innych porównując się z nimi. Myślę że boją się być autentyczni. Pani przekazy pomagają się odbudować i siebie zaakceptować.

W punkt! Przekaz ciepły, serdeczny bardzo ujmujący w odbiorze, z przyjemnością obejrzałam.

Uwielbiam sluchac Pani wartościowych przekazów ❤

Dziękuję za wspaniały, wartościowy wykład. Tak to wszystko prawda Cały czas odkrywam siebie i buduję bliskość siebie. Zauważyłam, że mam w sobie coraz więcej odwagi nawet na trudne konfrontację, bycie i życie w prawdzie to jest piekne, daje uczucie lekkości, radości. Cenię Pani wykłady, pozdrawiam 🌹

Tez tak uwazam ..ze bliskosc z drugim czlowiekiem zaczyna sie od bliskosci z sobą ...tak jak samotnosci nie wyleczy sie szukajac kontaktu z drugimi.

Jak ja Pani dziękuję za te cudne filmy❤

Bliskość to akceptacja siebie i innych ludzi takimi jacy są. Akceptuję siebie w każdej sytuacji. Słuchałem Pani wykładów i powoli zmieniałem i zmieniam swoje życie. Jestem z tego bardzo zadowolony i dumny. Bardzo optymistyczne patrze w przyszłość.

Bardzo ważny temat. Chyba jestem w procesie poznawania siebie. Najpierw swoich potrzeb potem widzenia potrzeb drugiego i słyszenia tych potrzeb trudność myślę że polega na tym że na początku jesteśmy skupieni tylko na swoich potrzebach i to rodzi egoizm, dopiero po czasie widzimy że ta druga osoba też ma potrzeby i uczymy się je respektować. Czasem stawianie granic przez tą drugą osobę możemy odbierać jako odrzucenie i to jest problem, ale kiedy sobie to uświadomimy, możemy nad tym pracować i zacząć wyrażać czemu tak mam. Ale najpierw ja sama w bezpieczny sposób gdy się z tym spotkam mogę o tym mówić. Dla mnie ważne jest także bycie usłyszaną, móc się wypowiedzieć i wyrazić. Dla mnie trudnością w relacji jest długie oczekiwanie na odpowiedź z drugiej strony, to buduje napięcie we mnie, niepotrzebne zresztą. Ale widzę że to wynika też z tego, że każdy z nas inaczej słyszy , mam na myśli 4 uszy Von Thuna, 1. Ucho rzeczowe- fakty 2. Ucho Apelowe- oczekiwanie wezwanie do dzialania 3. Ucho Relacyjne - co o mnie myśli,co ja o nim myślę za kogo mnie bierze, nastawienie nadawcy do naszej osoby 4. Ucho ujawniania siebie- intencją osoby mówiącej, co on mówi o sobie, Bo każdy z nas zawsze na jedno ucho wrażliwsze i tak myślę że poznanie swego ucha to już poznanie siebie, i już buduje bliskość i zrozumienie siebie, a wtedy patrzę jak słucha ta druga osoba, by zacząć nazywać moje potrzeby w tej relacji, bo ktoś może nie usłyszeć tego co komunikuje. Pierwsze to poznać siebie. Każda życiowa sytuacja pozwala nam poznać siebie bardziej. Dzięki temu co Pani robi też poznaje siebie bardzie😊j. Bo moge się zatrzymać zastanowić pobyć z sobą i mieć świadomość nad czym pracować, co przyjąć, co ważne, by wyłączyć krytyka wewnętrznego i usłyszeć siebie w prawdzie i w tej prawdzie siebie przyjąć. A potem tego drugiego. Pozdrawiam serdecznie ❤😊 i dobrego pisania. Ja obecnie czytam słowa, które ranią .. i naprawdę dziękuję że Pani się tym doświadczeniem dzieli. Bo to pozwala też poznać siebie w prawdzie i zobaczyć że ta druga osoba też ma swoją historię swoje doświadczenia i swoje granice i swoje indywidualne potrzeby, by być w zgodzie z sobą. 😊

Bliskość, dla mnie, to zaufanie, to wsparcie,to brak oceniania, to zrozumienie, Kora / Mannam śpiewała: nie oceniaj mnie, ani dobrze, ani źle po prostu bądź.

Jestem w trakcie lektury książki "partnerstwo BLISKOŚCI" Amir Levine i Rachel Heller, z ciekawością przeczytam również Pani książkę. Myślę, że dopiero nadchodzą czasy, gdzie dla pokolenia, które wchodzi obecnie w dorosłość temat bliskości będzie zdawał dość istotny egzamin. Patrzę na bliskość z perspektywy bycia w małżeństwie 17 lat oraz z perspektywy mamy nastoletnich dzieci. Bliskość jest dla mnie bezpieczną bazą i najcenniejszym darem jaki mogę podarować i otrzymać.

P.Agnieszko dziękuję za piękny wykład.Specjalnie użyłam tego słowa,bo kiedy ja Jestem szczęśliwa, mogę obdarzyć szczęściem innych.Pozdrawiam serdecznie!!!!❤ Czekam na kolejne wykłady!!!!😊

Pozdrawiam, bliskość to siostra ufności nie da się jej stworzyć w krótkim czasie.

Bliskość to bezpieczeństwo,nieskrępowanie,prawda❤

Współbycie to dla mnie słowo klucz. Abyśmy tworzyli WSPÓŁBYCIE potrzebujemy najpierw BYĆ. BYĆ sobą, BYĆ świadomym, BYĆ wdzięcznym i uważnym, BYĆ dla innych nie tracąc siebie, BYĆ w drodze, BYĆ zmianą i zgodą na nią, BYĆ ukorzenionym.

Dla mnie w bliskości ważna jest prawda i szczerość, nawet jeśli ma zaboleć, bo tylko wtedy jest zaproszenie do komunikacji. Czuje, ze znajomość siebie jest wręcz niezbędna i oswojenie się z lękiem odkrywania tego co czuję i jak się czuję bez względu na ryzyko odrzucenia . W bliskości jest ważna dla mnie widzialność mojej osoby i moich potrzeb… I teraz jak to pisze zdaje sobie sprawę, że opisuję sprawy, które nie zaistniały w moim życiu … a przynajmniej w tych najbliższych relacjach …😢

Suuuper. Dla mnie ważne są: Poczucie ze jestem ważna dla kogoś, które objawia się życzliwością i szacunkiem i zaufaniemchęciąprzebywan8a zkimś, ciekawością tej drugiej osoby i chęcią dzielenię się wspólnym czasem przebywania ze sobą czyli obecność.

Cieszę się że trafiłem na Pani kanał Wreszcie mogę obejrzeć film z zaufaniem że trafiłem na autentyczna i pełna bezwarunkowej miłości istotą której słowa są jak balsam dla duszy Tu też mieści się odpowiedź na Pani pytanie czym jest bliskość :)

Bardzo, bardzo ważny temat. Dziękuję.

Pani Agnieszko! Bardzo dziękuję za wątek niezależności. Mam jej w sobie dużo i czuję się naciskana ( we wspólnocie) na różne formy aktywności. Zgadzam się z Pani podejściem, że trzeba być najpierw w zgodzie ze sobą. Uważam, że właściwa jest forma propozycji z zewnątrz, a decyzja czy się włączę w należy do mnie. Ale oni czują się zawiedzeni, zdradzeni, że nie mogą na mnie liczyć. Pozdrawiam serdecznie. Też psycholog.

Dziękuję za - jak zwykle - bardzo interesujący wykład. Uczę się już od jakiegoś czasu bliskości że sobą. Czasami pojawia sie we mnie jednak pytanie, gdzie leży granica między dbaniem o siebie a może już egoizmem? Chyba to jakoś intuicyjnie potrafimy wyczuć. Dziękuję jeszcze raz za przekazywanie tej wiedzy, ponieważ dzięki Pani wykładom uświadomiłam już sobie wiele spraw.

To się nazywa partnerstwo.

Bliskość - to dla mnie pewność, że nie zostanę skrzywdzona, zrozumienie i chęć bycia razem

Tak, to co jest najtrudniejsze to poznać i zrozumieć siebie, czego i dlaczego się boję... Dziękuję jak zawsze.

Dla mnie najtrudniejsze jest właśnie samo poznawanie siebie-kim jestem, co ja lubię, czego nie, czego pragnę, gdzie są moje granicę...I dzięki pani właśnie tak wiele można zrozumieć 💚🙏Ja mam 41 lat i dopiero od kilku lat pracuję nad sobą, ale jest to takie trudne, aby zauważyć te schematy i dostrzec co mówi moje ciało i kiedy zaczynam się ja. Dziękuję za cudowne wyklady i to jak pięknie pani zawsze mówi ❤👍

Witam Pani Agnieszko, Kiedy Pani slucham to porusza pani cala game moich uczuc.. Nie czuje sie wtedy "martwa" emocjonalnie.. Pani sprawia, ze mam ochote zrobic cos fajnego dla siebie. Dzisiejszy przekaz - badz/cie dla siebie dobra/y/rzy jest nieslychanie wazny bo mowi, ze nie mozemy byc dobrzy dla innych bez traktowania w pierwszej kolejnosci delikatnie i z czuloscia siebie.. Dziekuje, ze Pani jest! Pozdrawiam serdecznie.😊❤

Uczę się bliskości że sobą, ale jeszcze brak mi zaufania do siebie. Bardzo dziękuję. Jestem zasłuchana w każdy podcast i rozmowę. ❤

Pani Agnieszko mam ogromną przyjemność słuchać Pani wykładów. Mam wrażenie, że to jest prowadzenie mnie " za rękę" w moich przemyśleniach, rozkminach. Moje doświadczenia bliskości i przeżycia relacyjne dają mi sporo wniosków. Jednym z nich jest fakt, że nie udaje się bliskość z kimś, kto nie ma kontaktu z sobą samym. Z przyjemnością słucham i z jeszcze większą przyjemnością wplatam w życiu zaczerpniętą stąd wiedzę. Dobrze, że jesteś .😊 😊😊

Bardzo dziękuję!!! Chyba najtrudniejsze jest to zadbanie o siebie, przytulenie, "nie muszenie", pozeolenie sobie na "TAK" i na "NIE". Chyba boimy się "być sobą naprawdę " i tak naprawdę siebie nie znamy😢, bo wiecznie staramy się zadowolić innych, zupełnie zapominając o sobie😔

Bliskość to wolność robimy wszystko w wolności bliskość to szacunek ja ok i ty ok

Żeby być blisko kogoś, potrzebuję ufać tej osobie.

Bliskość to bycie w prawdzie ze sobą i z drugim człowiekiem. To przyjęcie siebie, takim jakim się jest. To pełne zaufanie na poziomie serca, duszy, umysłu i ciała.

Jak zawsze miło się słucha. Mega pani w tej fryzurze, pozdrawiam panią i stylistę.😊

Bardzo mnie poruszyło to, że żeby mieć bliskość z drugim człowiekiem trzeba być blisko ze sobą. Uczę się tej bliskości ze sobą, ale czasem nie jest łatwo. Dzięki ❤

Pani Agnieszko Gratuluje ,trafia Pani w samo sedno i porusza moje rany..( pospieszylam sie ze swoim uczuciem ale ten Ktoś jeszcze nie gotowy , może sie pospueszylam ,) .. Bliskość to delikatna materia i trzeba uszanowac granice drugiej osoby, Miłość cierpliwa jest..itd..i Warto jednak czekać na prawdziwą,bliska relacje pelna zaufania i porozumienia Dusz i Ciał

Słucham ten filmik drugi raz. Jest taki piękny i precyzyjny! Świetnie to Pani przedstawiła. Fajnie jest posłuchać słów, które tak konkretnie opisują zjawisko, które tak trudno jest ująć w słowa. Bardzo pomaga ustawić sobie w głowie jak powinna wyglądać bliskość. Szczególnie cenne to jest dla kogoś, kto nie wyniósł bliskości z domu rodzinnego, bo nie miał jej z rodzicami i tak do końca nie wie, nie rozumie o co chodzi w bliskości. Mam na myśli przede wszystkim samą siebie

Bliskosci Jest mozliwa tylko z osoba o podobnych wartosciach.jakie my mamy.

Bliskość to dla mnie dochowywanie wiernośći sobie samej, dawanie sobie czasu na kolejny krok do otwarcia się na siebie, dotkniecia tego, co czułe we mnie, zrozumienie, ukochanie.

Rozpoznanie własnych pragnień, leków, rozumienie siebie niestety może doprowadzić do tyrani własnych potrzeb. Może dzisiaj jest to napędzane konsumpcjonizmem. Wchodzę do sklepu i wybieram według własnych upodobań. Utowarowienie rzeczywistości. Z moich ostatnich przemyśleń myślę że dobrym kierunkiem jest nakierowanie na większe dobro, dobro wspólnoty. Dobro jest czymś pomiędzy nami, czymś niezależnym, czymś co buduje. Mogę rozważyć prośbę żony i zastanowić się czy to o co prosi jest obiektywnie teraz ważniejsze niż np: mój odpoczynek. Oczywiście jest to naznaczone jakaś subiektywnością, może być naznaczone nieraz błędem ale kryje się w tym takie wyjście poza siebie samego jako zasada postępowania. Ważę na szali to co ja potrzebuje i to co potrzebuje druga osoba oceniając to na równi w miarę własnych możliwości. Myślę że to zabezpiecza przed postawą "mnie się należy". Takie otwarcie na wspólnotę buduje bliskość. Na boisku każdy ma swoje zadania, w tańcu każda z osób ma inne kroki, ale czymś nadrzędnym jest drużyna i para w tańcu. Kroki tancerza rozpoznane muszę współgrać z świadomością kroków partnerki. Te świadomości muszą iść na równi. Inaczej zaczyna się dominacja/roszczeniowość. Wrażliwość na siebie musi się zbiegać z wrażliwością na drugą osobę.

Do takiej relacji potrzeba dwóch dojrzałych osób 😢

Bliskość jest wtedy kiedy można otworzyć się przed innym człowiekiem, nic nie ukrywać, pokazać swoje wnętrze i wszystkie nasze emocje i uczucia. Pokazać się z każdej strony, nawet tej brzydkiej.

Jednym słowem, akceptacja siebie, wolność, swoboda, druga osoba powinna to zaakceptować i na odwrót, a wtedy powstaje więż przyjażni, rozumienia się.

Bliskość to bezpieczeństwo , akceptacja i komunikacja. Niestety wszystkie trzy punkty to egzotyczne ptaki w relacjach, nawet czasami w relacjach matka dziecko. Im więcej słucham takich wykładów jak ten tym bardziej widzę dookoła jak mało ludzi żyje w sprzyjającym otoczeniu. Jak dużo dziś pospiechu, niepokoju, wymagań, okraszonych rozkojarzeniem, brakiem uwagi. Rany i uprzedzenia nas blokują, niespełnione ambicje, urażone ego, wydumane wyobrażenia i pochopne oceny oddzielają od innych zranionych, uprzedzonych, rozkojarzonych, Do tego nerwice, depresje, zaburzenia osobowości z niedojrzałością i narcyzmem (plagą naszych czasów) na czele.Jak w takich warunkach dobrze wychować dziecko? Jak najpierw wychować siebie?

Czym dla mnie jest bliskość? To bycie "towarzyszem" dla samego siebie, w relacji z sobą. To bycie "towarzyszem" dla człowieka z którym jestem w relacji i który dla mnie jest "towarzyszem". Kim dla mnie jest "towarzysz"? To członek "wyprawy". To ktoś kto zawsze stanie po mojej stronie, nawet jeśli to co zrobię, to co potrzebuje wyprostować nie jest dobre. Ktoś, kto widzi moje działanie i potrafi je ocenić, a jednak pomimo to jest ze mną, stoi po mojej stronie. Stoi po to, by tylko być, lub po to, by wspierać, a może nawet pomóc.Taki "towarzysz" daje wolność i sam jest wolny a zarazem w tej wolności pamięta o celu, który mamy np. jesteśmy w relacji małżeńskiej. Taki "towarzysz" widzi mnie, widzi mnie i moje potrzeby (a ja jego). Troszczy się, wspiera, próbuje zrozumieć. Co dla mnie znaczy "próbuje zrozumieć". To oznacza, że nie "kręci filmów, domysłów" tylko pyta: "Czy to co powiedziałaś/łeś oznacza to i to? Chciałbym/łabym dobrze Cię zrozumieć ,czy to co powiedziałeś oznacza? Co możemy z tym zrobić? Bardzo mocno widzę w moim rozumieniu budowania bliskości potrzebę wolności, bycia widzianą, harmonii, komunikacji, zrozumienia, ale też przynależności, dzielenia się, otwartości, wzajemności, oraz radości i......i teraz pomyślałam o przygodzie. Pomyślałam też o czymś, co ja nazywam miłosierdziem. Miłosierdziem dla samego siebie i dla drugiego. Czyli o miłości, akceptującej własne lub cudze "braki". Bliskość to coś, co daje pokój :)) Ups trochę dużo tego :))

Pani Agnieszko " jak pięknie ze pisze pani taka wartosciowa dla wszystkich Wiedze * Dla mnie osobiscie jest wazne abym mogla jak moja sunia bezwarunkowo pokazac moj i przytulic moj Mieciutki brzuszek " kiedys byl wysportowany opalony kwitnacy a dzis jest delikatny ,poturbowany zawstydzony * a kiedy go obejmuje to znaczy Akceptuje Siebie * moje niedoskonalosci w Doskonalosci cudu jakim jestesmy ❤

Dla mnie bliskość jest ściśle związana z zaufaniem. A budowanie zaufania trwa w czasie. Podobnie jak budowanie bliskości.

Bardzo ważny temat, dziękuję 🙏❤️ ja mam wrażenie, że teraz mając 40 lat dopiero się poznaje. Sprawdzam Co lubię , co moje, w zgodzie ze mną. Bo mam wrazenie, że wiele we mnie jest przekonań i oczekiwań wpojonych mi przez rodziców, nauczycieli. Lubię swoją obecność i bycia ze sobą samą. Obserwować swoje emocje, zachwiania nawet te regresyjne, w reakcji na trigery. Uczę się pracy z wewnętrznym dzieckiem., zaspokojenie własnych potrzeb. Chcę nauczyć się aertywnosci, stawiania granic. Odwagi w byciu sobą, w zgodzie ze swoimi wartościami.

Rewelacja czyli ja zaczynam od tego od czego przez całe życie uciekałam od siebie to bardzo trudne dla mnie. Zaczynam już siebie lubić i poznawać ale jak tylko mogę przeskoczyć na kogoś innego natychmiast to robię , No cóż dalej poznać trzeba moją ukochaną i samotną Aneczkę No już już przytulam . I już widzę czego potrzebuje ale jeszcze nie mam odwagi o tym powiedzieć drugiej osobie. Dziękuję ze w tak prosty sposób Pani o tym opowiada dużo już do mnie dociera tylko jeszcze więcej działania . Pozdrawiam i dziękuje ❤

Dokładnie tak , jak to Pani opisała. Bycie w prawdzie, stanięcie na przeciwko drugiego człowieka z nagaga duszą.

Wiem i pracuje nad sobą żeby byc dla siebie ważną. Że jest ok gdy robię coś dla siebie. W ostatniej relacji czułam, że nie mogę być sobą ( jak bylam to partner się obrażał). Bylam przez to nieszczęśliwa i sfrustrowana, a najbardziej odczuwały to osoby mi najbliższe.

Wydaje mi sie, ze, jezeli nie znamy swoich wartosci nie mozemy mowic o dojrzalosci. Zostajemy w pozycji dziecka, ktore jeszcze nie umie samookreslic siebie. Jezeli jest we mnie napiecie kiedy jestem z druga osoba I to sie nie zmienia jest to dla mnie znakiem, ze ta osoba nie jest odpowiednia osoba dla mnie aby budowac relacje bliskosci. Relacja bliskosci zaklada wzajemne zrozumienie. Inaczej doprowadzi ona do podcinania skrzydel I w konsekwencji do ciaglego dawania drugiej osobie I wyniszczania tej co daje. Bliskosc to wzajemne zaufanie, wzajemna dojrzalosc, wzajemna lojalnosc, wzajemna przyjazn, ktora patrzy w te sama strone. To wzajemne uczenie sie siebie. Dla mnie w relacji bliskosci jest tez miejsce na szanowanie wzajemnej przestrzeni emocjonalnej, zainteresowan jak rowniez wzajemnego opiekowania sie soba. Sluchania wzajemnych potrzeb I dawanie sobie wzajemnej wolnosci a wiec przestrzeni. Np prawo do innych przyjazni, do innych kregow zainteresowan. Moim zdaniem kluczem do bliskosci ibrelacji jest wzajemne zaufanie i szczerosc i otwarcie na swoje potrzeby ale I na potrzeby tej drugiej osoby. Dla mnie najbardziej bolesna w relacji bliskosci bylaby zdrada I nielojalnosc.

Dla mnie bliskość to zaufanie do siebie, swoich decyzji. Bliskość to rozumienie odmienności bliskich mi ludzi, to spokój wewnętrzny przy tych osobach. Pozdraeiam

Bliskość w relacji to pełne akceptowanie mojej inności w przeżywaniu świata, w okazywanych emocjach. Bliskość to zaufanie i pewność, że w trudnych sytuacjach zrobimy wszystko, aby budować, a nie niszczyć

Pani Agnieszko, nie umiem tego, a chciałabym umieć. Pięknie Pani mówi o byciu w relacji. Ciągle się dostosowywalam, ulegałam, balam pokazać, jaka jestem naprawdę, bałam ze nie zostane pzyjeta, nie kochałam siebie. Zmarnowalam wiele lat. Nieba bym wszystkim przychylała oprócz siebie. Dziękuję że to Pani mówi. Chcę to zmienić. Pozdrawiam. Dziękuję za dedykacje w książce.

"Bycie sobą z tobą" te słowa mnie najbardziej dotknęły.W bliskim związku z drugą osobą dla mnie bardzo ważna jest autentyczność.

Dziękuję za ważne słowa. Mam wrażenie że od początku trzeba zacząć, tylko najgorzej jak już nie jest ważne co mówię i ważne nie są moje uczucia.

Dziękuję za życzliwość i pelen ciepła przekaz

Dobry wieczór dr Agnieszka. Moim zdaniem bliskość tak, jest bardzo ważna. Tylko, nie za wszelką cenę, a szczegolnie cenę własnego zdrowia. Dobrej nocy.

Dla człowieka który nie ma problemu z bliskoscia wszystko buduje takie relacje... gesty słowa sposób bycia i życia reagowana Dls mających problemy.. a większość ma Każdy krok jest troche inny...I.e.bariers selfdefence

Pani Agnieszko, dziękuję za kolejny temat do przemyślenia. Pamiętam pierwsze ćwiczenie na „bliskość ze sobą”, terapeutka zadawała całej grupie raz na tydzień to samo zadanie: „ zróbcie coś tylko dla siebie, (bez krzywdy dla innych)”, wydaje się łatwe ale czasem „nic” było odpowiedzią. Taki był początek tej mądrej nauki siebie. Bliskość z innymi: smutnym jest fakt że często można usłyszeć „jesteśmy rodziną” albo „u nas jest taka atmosfera rodzinna”…i niestety to tylko słowa. Spotkałam się z zarzutem „ja nic o tobie nie wiem”, a ja się zastanawiam „a po co ci ta wiedza”. Jeśli czujemy bliskość to nie potrzeba słów, wystarczy być , a innym razem czas mija zbyt szybko bo jest tyle do „dzielenia się sobą”. Mam znajome które kontaktują się aby mnie przepytać z mojego życia, po co? Kiedyś takiej osobie chciałam powiedzieć o naszej wspólnej koleżance i usłyszałam „nic nie mów, wszystko o niej wiem”, czyli do tego się to sprowadza. Jest takie zdanie „ nie rzuca się pereł przed wieprze”, bliskość jest zbyt cenna, nie można jej ani narzucić ani oczekiwać przez np. więź krwi, pokrewieństwo. Bliskość to sweter zrobiony przez wiele godzin godzin, nie rzucę go w kąt, będę nosić z dumą i umiem pielęgnować.

Piękny wykład ,piękne słowa i to ciepło ... Dla mnie bliskość to akceptacja siebie taką jaką jestem i akceptacja innych takimi jakimi są bez chęci zmieniania ich czy naprawiania. Pozdrawiam serdecznie.

Bliskość Serca i empatia oraz wzajemne zrozumienie

Dla mnie bliskosc to magiczny moment z druga osoba kiedy widzimy i jestesmy widziani tacy jacy jestesmy. Kiedy jest przestrzen na dzielenie sie w calkowitym szacunku i takie tez odbieranie drugiej osoby i tego co z soba przynosi. Spotkanie dusz. Bardzo cenny film, ogladam/slucham po raz czwarty bo tego wlasnie sie ucze, a jestem na poczatku drogi. Jestem osoba ktora nie umie sluchac, ktora przezywa duzo emocji, ktore jednak rzadko wyraza. Ciezkie to do zrozumienia/przyjecia, poddania sie temu i nauczenia jak sluchac, jak byc otwarta na druga osobe bez reakcji (proby pomocy, uspakajania, pomniejszania problemu ze bedzie dobrze - ktore sa odruchami/reakcja nie na druga osobe aby umniejszyc to co powiedziala, tylko reakcja na moja potrzebe uspokojenia leku we mnie kiedy slysze ich emocje. Teraz sie tego ucze). Bardzo dziekuje za podzielenie sie tymi obserwacjami, chetnie przeczytalabym Pani ksiazke na ten temat. Pozdrawiam z Londynu

Bliskość to autentyczność, prawda wobec samej siebie i bliskiej osoby.

Bliskość to pokora w przyjmowaniu prawdy o sobie. Czasem trudnej prawdy. Również o relacjach z innymi, które nie są bliskie choć bardzo tego chcemy. Właśnie dlatego, że brakuje nam czy tej drugiej stronie otwartości na siebie.

Bliskość to akceptacja siebie, akceptacja innych i akceptacja przez innych. Ze wszystkim co czujemy, ze wszystkim czego pragniemy. Uczę się tego. Dziękuję za poukładanie w głowie rozbieganych myśli i uczuć.

Dziękuję bardzo. Super wykład. Dziękuję Bogu, że Jesteś. ❤

Uwielbiam słuchać Pani filmików. Bardzo dużo się z nich uczę 😊