Elaboracja: Pociski V-max w .223 Rem/5.56 NATO 

Projekt amunicji mającej w założeniu dobrze latać z luf o małym skoku (1:12) opartej o lekkie pociski Hornady V-max 50 grain. Proch Vihtavuori N540 (naważka skompresowana), łuska Sellier & Bellot .223 Rem (29.8 grain h2o) spłonki CCI 400 Small Rifle. Pocisk osadzany z umiarkowanym zaciskiem (matryca Lee Factory Crimp), OAL=57.4 mm. Przewidywana prędkośc wylotowa z symulacji - 953 m/s z lufy 460 mm, średnia z 17 strzałów 950 m/s zmierzona Labradar'em. Skupienie - pole nieznacznie większe niż zewnętrzna "10" w tarczy TS-2. Karabin Galil ARM, lufa 460 mm, twist 1:12, dystans 50 m, temperatura +2c, bezwietrznie. Dla własnego bezpieczeństwa sugeruję NIE KOPIOWAĆ POWYŻSZEJ RECEPTURY A W SZCZEGÓLNOŚCI NAWAŻKI PROCHU - opracuj własną, dochodząc do docelowej wartości za pomocą rosnących wartości tzw. "drabinki" obserwując występowanie symptomów za wysokiego ciśnienia (deformacja/ dziurawienie spłonek, opalenia, okopcenia, separacja podstawy łuski, pęknięcia, "rozpływanie" się spłonki itd.)
Początkowa sekwencja odcinka to strzelanie najwyższą, ostatnią naważką z "drabinki" stąd mój nieśmiały chwyt a raczej jego brak i podparcie wyłącznie magazynka. Ja wiem, ze frezowana komora zamkowa Galila zniesie wiele, ale lubie swoje ręce ;)