To, że Seicento na chodzie to nic. To, że szanowny pan dziadek jest po 90-tce i jest na takim chodzie, to dopiero czapki z głów! 200 lat życzę! Super film ;)
Takie rozmowy są bezcenne. Ojca teścia (w marcu kończy 90 lat), zawsze wypytuje o czasy z jego dzieciństwa i późniejsze, kiedy tylko mogę. To nie są jakieś znacząco wielkie, historycznie fakty. Ale opowiadanie o ostrzale wierzy kościoła w wiosce obok, przez Rosjan z okopu który znajdował się pod oknem pokoju w którym siedzieliśmy... Nie do zapłacenia. Mam nadzieję że gościu będzie żył wiecznie.... Co do rozmowy, to klimat pomieszczenia... ech!!! Jaki ja stery jestem 😭😭😭😭
Super odcinek, pozdrowienia dla dziadka, taki to skarb, potrafi zaszczepić miłość do motoryzacji :D Wbiłeś się w luke youtuba której jeszcze nikt nie wypełnił.
Ja nie poznałem nigdy mojego dziadka bo zmarł 12 lat przed moim urodzeniem, ale dzisiaj poczułem jakbym słuchał swojego dziadka😊 zdrowia i długich lat życia życzę
Super odcinek. Wielki szacun dla Pana Józefa!!!!!!!!!!!!! Mam nadzieję, że nie tylko ja będę mieć przyjemność posłuchać opowieści motoryzacyjnych szanownego Dziadka. Pozdrawiam serdecznie!!!!!!!!!
@@JanGarbacz W tle widzę obrazek, to częste u starszych ludzi bo nie było internetu, a jedyny potentat nakazywał jak nakazywał i nakazuje dalej ale czy jest to właściwe? ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-yBu0eftKwxs.html
Fajny, wartościowy film. Sympatyczny powiew Stalowej Woli. Moje rodzinne miasto. Kawałek prawdziwej historii zwykłych ludzi. Pan Józef ... Półtora Gościa. Pozdrawiam.
Bardzo miło się słuchało opowieści tego Pana :) Jestem młodszy od tego Pana ale pamiętam swój pierwszy samochód który odebrałem z POLMOZBYTU . W roku 1987 odebrałem malucha 126 p . Dbałem bardzo o niego i nigdy mnie nie zawiódł . Maluchem jeżdżilismy z żoną i dwojgiem dzieci kilka lat . Po maluchu był Żuk ( działalność gospodarcza ) a później zachodnie auta . Najdłużej jeżdżiłem VW pasatem ponad 12 lat , silnik 2.000 cm 115 koni wolnossący . Nie miałem żadnej awarii silnika . Najgorzej wspominam BMW e60 , silnik 3000 w dieslu , było to usterkowe auto i go sprzedałem. Mam zaufanego mechanika pojechałem do niego po poradę jakie mam sobie kupić auto żebym był z niego zadowolony . Mechanik polecił mi dwie marki Toyotę corollę lub Hondę civic . Wybrałem Hondę civic , Hankę kupiłem od pierwszego właściciela z Polskiego salonu ,nie bite nie malowane z przebiegiem 74000 km , silnik 1,8 wolnossący 141 koni . Właściciel dorzucił mi koła zimowe na alu felgach , ubezpieczenie OC i... pełen zbiornik paliwa . Hanką jeżdżę już pięć lat i zero awarii . Olej i płyny wymieniam co 10 góra 12 tyś km . Aha , dodatkowo zrobiłem konserwację podwozia i tyle . Wychodzę z założenia że nieraz warto kupić trochę droższe auto ale sprawdzone z historią niż od handlarzy . Pozdrawiam Dziadka i Ciebie :)
Panie Janie doskonały odcinek, jeden z najlepszych. Właśnie takie historie, czasy i ludzi należy dokumentować. Historia własnych samochodów opowiedziana z ogromną kulturą słowa i klasą tamtych lat.
Dziadziuś pięknie opowiada i nie chodzi mi tylko o historie jakie opowiada, ale w jaki sposób to mówi. Świetnie się tego słucha, w ogóle to dziadziuś jest taki do przytulenia :) Gratuluję Janku pomysłu na odcinek i poproszę więcej podobnych wywiadów. Materiał rewelacja :)
Fajnie że że facet czuje że już nie jest na siłach by prowadzić, ciągle młodzi kierownicy są nieodpowieszialni, a starsi nie umniejszając też nie dają rady ale bo ja mam prawko pół wieku to jestem driver no1
Świetnie opowiedziane, z dużą kulturą słowa. Dodatkowo prowadzący nie przerywał wypowiedzi gościa, pytania ograniczając do minimum. Także duży plus. P.S.A może to jest pomysł na wywiady z kierowcami seniorami.Można poszukać takich ludzi wśród rodziny i znajomych, plus propozycje widzów.
Pozdrawiam Janku i Dziadka również. Ja zrobiłem prawko dopiero w 1976 r. Ale naukę rozpoczynałem w 1975 r. na Zisie, była to cysterna w WSK-Okęcie do tankowania samolotów lekkich. Biegi nie synchronizowane. To gdy wsiadłem na kursie do Fiata 125 p, był to dla mine epokowy przeskok. Do dziś jeżdżę co dziennie i nie miałem nigdy wypadku. Na temat motoryzacji tej z lat 30' jak i w ogóle mam pojęcie, bo mój ojciec miał Opla Adam a 1934 r. I tak zaczęła się moja przygoda z motoryzacją, dużo pomagałem przy jego naprawach. Sam też szkoliłem się w tym kierunku, co pozwoliło mi na to, by robić remonty główne silnika. Nie wspominając o diagnostyce uszkodzeń i innych naprawach. Pracowałem też jako mechanik przez 3 lata w zaczynając w grudniu 1981 r. Samochody zmieniam jak rękawiczki. To moja pasja. A obecnie mam 4 Audi i 2 Citroeny.
Kurcze Janku, twój dziadek ma ponad 90lat😮⁉️ bardzo dobrze się trzyma👍🏻💪🏻 w życiu bym twojemu dziadkowi tyle nie dał. Fajnie posłuchać jak to było kiedys dawniej w odległej przeszłości,bardzo fajny odcinek👍🏻. Może jeszcze kiedyś zrobisz odcinek z twoim dziadkiem? Na pewno ma wiele ciekawych przygód do opowiedzenia. Ja i pewnie nie tylko ja z chęcią posłucham jakichś ciekawych historii. Życzę twojemu dziadkowi dużo zdrowia i 200lat. Pozdrawiam 🖐🏻🙂
Od początku obstawiałem że ma może 70 kilka lat, jaki szok kiedy usłyszałem że jest to ponad 90, żeby każdy z nas mógł dożyć takiego wieku dodatkowo w takiej sprawności :).
Świetny odcinek. Bardzo przyjemnie było posłuchać motoryzacyjnych doświadczeń, człowieka który motoryzację postrzega z perspektywy samochodu jako luksusu.
Szacunek dla tego Pana, ze zgodził się poopowiadać tyle ciekawostek ze swojego motoryzacyjnego życia i dla Pana, za przygotowanie porządnego materiału i ze sie pan nie wcinał w opowiadanie z byle pierdołą. Zdrowia i pogody ducha dla seniora. Pozdrawiam serdecznie z Nowego Sącza i zapraszam na moj kanał, do posłuchania...SĄDECKICH OPOWIEŚCI.
Pozdrowienia dla Szanownego Pana. Ten typowy i jakże niepowtarzalny styl, klasa, kultura dla ludzi 70, 80, 90 + Naprawdę miło, a nawet bardzo miło posłuchać. Z poważaniem. Niskie ukłony dla Szanownego Pana - Paweł Żuraw
Naprawdę dobry odcinek, można takich więcej bo mądrego to i miło posłuchać 😊 I szacunek za to że dziadek ma tą świadomość by już nie jeździć samochodem.
Tak było! Ja pamiętam lata 60-te. Ojciec miał Warszawę 203 kombi którą później przejąłem. Kiedy się jechało w dalszą trasę trzeba było brać pod uwagę tankowanie. Wyjeżdżając w trasę zawsze trzeba było mieć zapas benzyny. Na przykład na trasie z Warszawy w kierunku Krakowa była stacja benzynowa w Jankach (która zresztą była super luksusowa jak na czasy komuny dlatego często grała w polskich filmach i „Kobrach” stację „na zachodzie”:) a następna dopiero gdzieś w Radomiu dlatego jeździło się z kanistrem benzyny. Kiedyś jadąc na południe przezylismy nerwowe chwile, kończyło nam się paliwo a w Radomiu stacja była już zamknieta. Jakoś na oparach dotoczyliśmy się do Kielc, wieczór, przed nami jeszcze 200 km, stacja niby czynna ale paliwa brak. Pytanie kiedy będzie w tamtych czasach było głupotą bo wiadomo było że nie będzie za godzinę czy dwie ale jutro albo pojutrze. Dlatego jechało się w takich sytuacjach na postój taksówek, stałymi dostawcami paliwa w tamtych czasach byli taksiarze którzy robili kokosy sprzedając bańkę benzyny 2 i więcej razy drożej od ceny na stacji. Stacje były czynne do 3-4 po południu, rzadko do 19-20 a już całodobowych w Warszawie były chyba tylko dwie. I najważniejsze to że stacja była czynna nic nie znaczyło bo zwyczajnie mogło na niej nie być paliwa. Cwaniactwo, złodziejstwo było na każdym kroku. Kiedy odbieraliśmy nową Warszawę w FSO na ówczesnej ul. Stalingradzkiej życzliwy pracownik powiedział że mamy jechać jak najszybciej na najbliższą stację (na tej samej ulicy, 2-3 kilometry od FSO) bo stacja pracuje do 3 po południu a w baku jest może ze 2 litry benzyny. Na uwagę że przecież powinno być jeśli dobrze pamiętam 10 litrów „na dojazd” tylko spojrzał się z politowaniem na naszą naiwność:). Kiedy pierwszy raz oddawaliśmy samochód do TOS na ul. Towarowej nie uprzedzono nas żeby zabrać absolutnie wszystkie rzeczy dodatkowe luzem. Koło zapasowe, klucze lewarek itd. Kiedy odbieralismy auto po kilku dniach (!) przeglądu gwarancyjnego nie było w samochodzie nic. Dosłownie nic. Wszystko ukradziono. Dopiero nasza ostra reakcja na uwagi że samochód oddano do TOS w takim stanie i zagrożenie że zrobimy dym poskutkowało cudownym odnalezieniem się w 5 minut wszystkich rzeczy:) Chodziło tylko o to żeby klient wyjechał za bramę. Później mógł już tylko usłyszeć „nie mamy Pańskiego płaszcza i co nam Pan zrobi”? Jak ktoś chce zobaczyć jak wyglądała wtedy (przełom Gomułki i Gierka, lata 60-70-te) polska motoryzacja polecam film fabularny „Godzina za godziną” Załuskiego. To sama jak mówił klasyk ”prawda czasu prawda ekranu”. Łaska na stacjach benzynowych, samochody na granicy śmierci technicznej w normalnym ruchu, przekładanie części z jednego samochodu do drugiego żeby tylko wyjechał w trasę itd., itp. Masakra. Do tego było jeszcze coś o czym p. Józef nie wspominał. Bardzo złe drogi, bardzo często jeszcze przedwojenne, wybrukowane tzw. kocimi łbami, wąskie, niebezpieczne. Kiedy z naprzeciwka jechał jakiś Star czy Żubr lepiej było zjechać z paska asfaltu na pobocze. Taka była na przykład wspomniana trasa do Krakowa (!). Prowadziła przez wszystkie na trasie wsie i miasteczka. Kury, kaczki, krowy na drodze to był normalny widok. Dodatkową "atrakcją" były wiejskie dzieciaki które z nudów rzucały kamieniami w samochody (i pociągi) co często kończyło się wybitą szybą. Mnie też to raz spotkało ale skończyło się na wgniecionych od kamienia drzwiach. Jakby było mało pomijając szerokość dróg i ich zły stan, kierowcy samochodów ciężarowych często jeździli po pijaku albo na kacu leczonym piwem. Było wtedy społeczne przyzwolenie i kierowca pijacy piwo i wsiadający do ciężarówki był widokiem częstym," bo przecież piwo to nie alkohol". Stąd wtedy mnóstwo wypadków w stylu: ciężarówka staranowała samochód osobowy, zginęli wszyscy pasażerowie. Nie było przecież jeszcze pasów, poduszek powietrznych itd. I jeszcze jedna zmora ówczesnej Polski, furmanki na drogach co zresztą też pokazuje wspomniany film Załuskiego. Sam 2 lub 3 razy w nocy zatrzymałem się na centymetry przed nieoświetlonym wozem chłopskim. To była istna plaga, wąska droga i nagle przed tobą widzisz wóz z koniem. Pomijam już takie „atrakcje” jak wystające z wozu grabie, tyczki, dyszle itd. Pamiętam gdzieś w połowie lat 60-tych była dość głośna sprawa motocyklisty który stracił (dosłownie) głowę przez kosę którą pijany woźnica wystawił ostrzem na zewnątrz wozu. Takie to były czasy. Brrrrrrrrrr
Ja już po miniaturze filmu domyśliłem się, że Pan starszy to będzie dziadek Janka 😎 podobny niesamowicie 😅 ale tak czy inaczej bardzo miło się słucha tego Pana. Tacy ludzie to skarb, w tych czasach to już prawie niespotykani. W czasach moralnego i umysłowego upadku chciałoby się mieć więcej możliwości posłuchać opowieści takich ludzi. Mój świętej pamięci dziadek opowiadał mi o wojskach Rzeszy maszerujących przez jego wioskę- wtedy mnie to nudziło, a dziś chętnie bym go dopytał więcej o te historie z czasów wojny. Ehhhh
Mega! Film nie dość, że ponadprzeciętne interesujący to jeszcze pouczający. 22 minuty to jak na yt sporo, a ja czuję wielki niedosyt :/ PS: kto dał minusa???
Ojeju..Mikrus i 20 l na miesiac. A ja sie urodzilem dopiero w 1955...wiec juz..no majac lat bylem juz "teoretycznym expertem do motoryzacji" w wieli lat 11 po naprawie Syrenki co moja siostra z guma zostawila...wymienilem kolo i zabralem taka Agnieszke na drobna przejazdzke po okolicznych ulicach...bylismy w 5 klasie wtedy. Syrenka byla taka 103 z drzwiami do lapania kur po drodze jak sie jechalo przez wioski. A benzyna byla dla kazdego i ile chcial..Czerwona ..po 4 zl za litr, niebieska po 5 a zólta po 6.50. Trzeba bylo kupic olej i mieszac 1:20 w takim baniaku z mieszadlem..potem wynalezli olej Mixol...co podobno "sam sie mieszal", to bylo wielkie osiagniecie.
@@FrankFast-ps6ck w latach 80 wprowadzono kartki na paliwo, pamiętam te kolejki na stację, kilkaset aut, pomimo, że nie było pewności, czy starczy dla wszystkich. Taxi miało chyba bez ograniczeń, więc co niektórzy opylali na lewo paliwo:)
@@FrankFast-ps6ck być może, ja miałem z 10 lat. Pamiętam tylko jak z ojcem nieraz staliśmy parę godzin w kolejce. Potem wiem, że ojciec od taksówkarzy załatwiał benzynę.
Wspaniała opowieść i zazdrość ma, że autor ma możliwość wysłuchania tych historii z pierwszej ręki. Ja niestety nie miałem tej przyjemności - mój dziadek, żużlowiec, zginął podczas zawodów zanim się urodziłem, z drugim miałem sporadyczny kontakt, ale on był niemotoryzacyjny. Od dawna nie żyje. Moje dzieci będą miały dobrze - mój tato i mój teść to ludzie którzy motoryzację lubią, cenią i się nią interesują. Mają mnóstwo wspaniałych opowieści do przekazania, część z nich znam, w części brałem udział ;) Pozdrawiam Pana Józefa, zdrowia życzę.
A co do egzaminu na prawo jazdy, to przypomina mi się jak mój tato opowiadał mi jak zdawał na prawko w latach '70. Właściwie, wystarczyło dobrze ruszyć, egzaminator oceniał czy ogarniasz auto, czy czujesz jak należy jechać. Jeśli jechałeś płynnie, równo, bez szarpania, to zdałeś. Żadnych kopert, parkowania tyłem na milimetry, itp. Mój tato jeździł zawodowo przez całe życie, był moim guru kiedy ja uczyłem się jeździć.
Piękne wspomnienia, dla dzisiejszej młodzieży to kosmos. Nie wie co to kiedyś było zdobycie roweru, a co dopiero samochodu. Pamiętam z dzieciństwa, jak ludzie stali w nocy przed sklepem, który otwierali rano, żeby zdobyć rower Wigry. Pamiętam też jak staliśmy całą niedzielą w kolejce po benzynę do malucha, oczywiście na kartki. Wygrani byli ci,co mieli znajomych kierowców zawodowych, którzy handlowali paliwem. Nowe samochody w Polmozbycie były za łapówki, jak ktoś nie dał w łapę kierownikowi to dostawał odrzut. Rozkradali z nowych samochodów dywaniki czy wycieraczki. Ale największym problemem w latach 80 było zdobycie części. Akumulatory, czy opony były nie do zdobycia oficjalnie. Kradli też to z samochodów niemiłosiernie. Ciekawą sprawą były też ceny samochodów używanych. Kupowało się na przydział, a sprzedawało po kilku latach na giełdzie drożej od nowego. Oczywiście znów trzeba było mieć znajomości, żeby ten przydział dostać. Ale niektórzy nieźle w ten sposób zarabiali. Najbardziej chodliwe były duże Fiaty.
Wielki szacunek dla Pana. Tylko pozazdrościć formy i fotograficznej pamięci. Pamiętam podobne historie zasłyszane od mojego niestety już ś.p. Dziadka, rocznik 27. Że po wojnie jeździły głównie ciężarówki - Dodże, Dżemsy i Sztudry, samochody osobowe w większości stare "Dekawki". Później wszedł Mikrus ale podobno strasznie się psuł. Dziadek był elektrykiem i jeździli Lublinkiem warsztatowym słupy stawiać na wioskach. Brat mojej Babci był z kolei szoferem zawodowym. Jeździł na Zetorze bocianie i na Ursusach buldogach, później na kolejnych modelach Stara m.in. w GS-ie i STW. W 83 jako kombatant przeszedł na wcześniejszą emeryturę. Był w Berlinie i to jeszcze w wojsku nauczył się prowadzić. Podobno mieli słynne ZIS-y 5 - z góry jechać pod górę pchać. Ojciec był taksówkarzem. Miał Borewicza, Santanę i Cygaro. Ja zawsze chciałem jeździć zawodowo ale niestety wada wzroku nie pozwoliła, mogę mieć tylko prawo jazdy amatorskie :-(
Super dziadek! Mega fajnie się BĘDZIE słuchać jak znajdę czas. Ja z moim gadałem o rzeczach motoryzacyjnych bo był najwyższym majstrem w warsztacie w Grodzisku. Niestety jest uno problemo. Dziadek nie pamięta wielu rzeczy i np kłóciliśmy się co do mikrusa 😂. Bo mi dziadek mówił że było ich kilka sztuk. Podejrzewam że pomyliło mu się ze Smykiem lub Meduzą. Stare samochody są wspaniałe 😍. Chciałbym żeby ludzie nie patrzeli na kwestie przesadnej ekologii i nie wprowadzali elektryków, bo to już przesada, a wystarczy dobrze wszystko wykalkulować i odrazu widać, że elektryki nie podskoczą spalinówkom, ale niektórsy i tak mają swoje racje.... Ehhh przykro mi się robi jak słysze kwestie ekologii. Pozdrawiam Cię Janku i Twojego dziadka także :). Super pozytywny człowiek.
@@JanGarbacz no właśnie ta ekologia jest za bardzo brana nad wyraz. Bo ekologia jest dość ważna, ale nie do przesady tak jak to dziś jest. Ekologia to np montowanie katalizatorów, dpf, nie zaśmiecanie planety odpadami itd
No Janku. Powiem, że oglądam od jakiegoś czasu wszystkie Twoje filmiki (z wyjątkiem oczywiście nowej Octavii 1.5 i przyszłego klasyka za 1,5 mln biliona miliarda PLN ;-) ) i robisz kawał bardzo dobrej roboty. A dzisiejszy odcinek, z dziadkiem (szacunek i pozdrowienia) jeszcze w okolicach / w atmosferze rodzinnych świąt - wypadł rewelacyjne. Trzymaj tak dalej. I nie dawaj się podpuszczać sponsorom i pseudo-milionerom. Statystyki oglądalności prawdę Ci powiedzą.
