Live: End of Life Care: Will you continue fighting or is this enough? 

Live วาระสุดท้ายของชีวิต -- จะสู้ต่อ หรือพอแค่นี้

คุณหมอคะ คุณแม่อายุ 89 คือผู้ป่วยติดเตียงด้วยอาการสโตรกมา 3 ปี มีเจาะคอ มีฟีดอาหาร ตอนแรกที่ออกจาก รพ คุณแม่ยังมีสติดีอยู่มากค่ะ แต่พอเวลาผ่านไปจนกระทั่งคุณพ่อเสีย คุณแม่ก็ดรอบลงๆ และเราตัดสินใจพาคุณแม่เข้า palliative care รักษาตามอาการที่บ้านในปีที่ผ่านมา แต่ยังฟีดอาหาร ให้ยา อย่างสม่ำเสมอ จนกระทั่งสัปดาห์ที่แล้ว คุณแม่มีอาการหอบเหนื่อย จึงตัดสินใจเริ่มมอฟีน และเราก็ตัดสินใจจะปล่อยแม่ด้วยการงดอาหาร งดน้ำ งดยา ปิดเครื่องให้ออกซิเจน แต่ได้รับคำพูดบั่นทอนจากคนรอบตัวในความอกตัญญู จนถึงวันนี้คุณแม่ยังมีชีวิตอยู่หลังจากงดฟีดมา 5 วัน แต่ออกซิเจนของท่านก็ตีกลับมาเอง 90 จากเดิม 50 - 70 มา 4 วัน แม้สมองท่านหลับลึกไปแล้ว และระบบขับถ่ายเริ่มถ่ายของเสียออกมาเยอะแล้ว ในใจก็คิดว่าท่านคงจากไปอย่างช้าๆด้วยร่างกายของท่านเอง ก็ยังมีคำพูดบั่นทอนให้ได้ยินอีกว่าถ้าเขาดีทำไมไม่ให้อาหาร ซึ่งเราก็ยืนยันในใจอย่างหนักแน่นว่าเราจะไม่เปลี่ยนแผนการดูแลเด็ดขาด เราจึงหาที่พึ่งด้วยการเปิดคลิปหมอเรื่องนี้ทั้งสองคลิป ฟังวนไปมา ฟังซ้ำเพื่อหาความเชื่อมั่นว่าสิ่งที่ตัวเองทำคือสิ่งที่ถูกในเวลาที่ยากลำบากมากที่สุดในชีวิตค่ะ

ฟังคลิปนี้แล้ว สะเทือนใจทำให้นึกถึงเมื่อครั้งดูแลพี่สาวป่วยมะเร็ง5ปี จนถึงช่วงวาะสุดท้าย พี่สาวดึงสานออกซิเจนออก บอกต้องการตาย มันทรมานมาก

คุณพ่อติดเตียงแปดเดือนสุดท้ายเพราะสะโพกหักไม่สามารถผ่าตัดได้เนื่องจากคุณพ่อเป็นอัมพฤกษ์และป่วยหนักด้วยโรคหัวใจ คุณหมอเลยไม่กล้าเสี่ยงค่ะ จนวันที่คุณพ่อติดเชื้อในกระแสเลือดซึ่งเป็นเชื้อที่ดื้อยา ต้องใส่ท่อช่วยหายใจและคุณพ่อคายท่อออก คุณหมอที่รักษาให้ข้อมูลว่าถ้าเรายังยื้อต่อไปอาจจะช่วยกลับมาได้แต่อยู่ในสภาพผัก ไม่รับรู้อะไรอีกเลย สุดท้ายเรากับน้องสาวเซ็นไม่ยื้อต่อไปค่ะ ใช้เวลา 6 วันคุณพ่อก็จากไป เรากับน้องสาวไม่เคยเสียใจในการเซ็นปฏิเสธการยื้อชีวิต เพราะคุณพ่ออยู่ในการดูแลของเราสองคนมาตลอด เรารู้ว่าสุดทางแล้วคุณพ่อต้องการอะไร

คำพูดคุณหมอ​ เถียงไม่ได้สักอย่าง​ ชอบ​ คุณหมอ​ ที่พูดตรงไปตรงมา​ และไม่เอาอกเอาใจ​ ผู้ใดใครผู้หนึ่ง​ แบบว่า"ไม่ปากหวาน​ ทำนองนั้น" ❤👍👍👍👍👍👍

ขอบคุณ คุณหมอมากค่ะ ที่สละเวลามาให้ความรู้ที่เป็นประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์มาก ขอให้ความดีที่คุณหมอทำไว้ ส่งผลให้คุณหมอพบแต่สิ่งที่ดี มีแต่สิ่งที่ดีเข้ามาในชีวิตค่ะ

เชื่อแบบชาวพุทธ เกิดแก่เจ็บตาย แต่พอถึงเวลาใครสักคนจะตาย ไม่มีใครเตรียมตัวได้ แม่เราสั่งไว้เสมอว่าหากป่วยหนัก ไม่ต้องให้หมอปั๊มหัวใจแม่นะ ให้ปล่อยท่านไป แต่ถึงเวลาจริงๆพ่อและลูกๆก็ทำใจไม่ได้ เพราะรู้ว่าการปั๊มหัวใจยังอาจจะยื้อชีวิตให้แม่อยู่กับเราอีกระยะ ไม่กี่วันก็เหมือนนาน จนสุดท้ายหมอประจำตัวแม่บอกว่าไม่ควรปั๊มหัวใจแล้ว จึงทำใจปล่อย เป็นช่วงบีบหัวใจพ่อและลูกหลานมากค่ะ รักษาสุขภาพนะคะทุกคน

แม่เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลัน 3 เดือน ก็ไปเลยแต่ก่อนไปก็บ่นปวดทั้งตัวมากๆ แกไป รพ.ตามหมอนัด แบบคนแก่ทั่วไปทุกครั้งเพราะถือว่าไปหาเพื่อนคุยไปเองนะคะ ยังแต่งตัวฉีดน้ำหอม ใส่ยีนส์ ตอนนั้นแม่อายุ 67 ก่อนไปแม่แอดมิด เพราะให้เลือดแค่ 2 ครั้ง พอครั้งที่ 3 เข้ารพ .เอกชน แล้ววันรุ่งขึ้นเราก็เข้ารพ.รัฐ เนื่องจากเบิกได้ อยู่ห้อง VIP ได้ ทั้งที่หมอบอกให้อยู่ห้องรวม ตอนเย็นหมอมาตรวจ หมอถามว่าทำไมอยู่ห้องแยกแบบนี้ วุ่นวายกันใหญ่เพราะแม่หลับตลอดเวลา แล้วเขาก็พาแม่ย้ายไป ccuและหมอบอกว่า รอโทรศัพท์อย่างเดียว เที่ยงคืนก็โทรด่วนให้ลงไปหาแม่ พยาบาลปั๊มหัวใจ อยู่นานมากค่ะ จนหมอ มาถามว่าจะเอายังไงถึงช่วยมา คนไข้ก็เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ได้โทรหาพี่สาวที่อยู่ฝรั่งเศสให้ลาแม่ และขอให้หมอช่วยปั๊มหัวใจอีกครั้งราว 10 นาทีก็ไม่ดีขึ้น ตอนนั้นหมอบอกว่าฉีดยากระตุ้นหัวใจทำหลายวิธีแล้ว เห็นภาพตลอดในห้องที่ทำการช่วยเหลือแม่ สุดท้ายก็เป็นคนบอกให้หมอหยุดการช่วยเหลือ ลูกคนเล็กแต่เป็นคนที่ดูแลแม่มากที่สุดการตัดสินใจเลยเป็นของตัวเองค่ะ ตอนนั้นแม่จะไปทำการถ่ายเลือดอะไรไม่ทราบ หมอบอกว่าจะเอาเม็ดเลือดขาวที่มีปัญหาออกไป แต่ได้ไปปรึกษาอาจารย์หมอ อีกแห่ง บอกว่าไม่เคยได้ยินว่ามี ระวังโดนหลอก เพราะ คชจ สูง แต่ทั้งสองหมอ ก็เป็นหมอ รพ.เอกชน ที่เชียงใหม่ทั้งคู่นะคะ แม่บอกว่าจะให้แม่นอนรอความตายแบบนี้เหรอ ... 3 เดือนจริงๆตามที่หมอบอกค่ะ ไวมาก แม่ยังสวยและแข็งแรงอยู่เลย พ่อก็เหมือนกัน ออกไปอยู่ nursing home ไม่ถึง 24 ชม ก็ไปเลย ทุกคนไปไวมากแต่พ่อเจ็บปวดด้วยมะเร็งหลายปี ทั้งผ่า ทั้งคีโม บทจะไปก็ไปอย่างรวดเร็วไม่ได้เตรียมใจเลย จัดงานศพมาหลายงาน ไปงานก็เยอะ คนที่ทำงาน อายุน้อยๆ ก็ไปหลายคน ความตายเป็นสิ่งที่แน่นอน ว่าทุกคนไปแน่จะช้าจะเร็ว แค่ไหนเท่านั้น มันทำให้ อยู่แบบวิตก เหมือนกันค่ะ เพราะไม่รู้ว่าตายแล้วไปไหน ได้แต่ พยายามรักษาตัวเอง ไม่ให้เจ็บปวดมากก่อนตาย ตอนนี้ยังไม่มีโรคประจำตัวที่ต้องกินยาประจำ ก็จะพยายาม ให้ได้แบบนี้ตลอดไปค่ะ... เขียนมายืดยาว เป็นวิธี การระบายอย่างนึง 😋 ขอบพระคุณสำหรับทุกอย่าง ที่ได้เจอในช่อง ของอาจารย์ มิตรภาพ ความรู้ คำปลอบใจ ❤👨‍⚕❤🐶

ติดเตียงพอตั้งใจสู้จนสุดๆตอนนี้ฝึกเดิน เพราะท่านมีสติดีอยู่ พ่อสู้เราก็สู้ค่ะ

ขอบคุณ คุณหมอมากคะ คลิปนี้มีประโยชน์ในขณะภาวะจิตใจที่สับสน คุณแม่ติดเตียง5ปีดูแลมาตลอด เกิดภาวะอาเจียรและหายใจไม่ออกต้องส่งรักษาเร่งด่วน รักษา40วันหมอบอกทำดีที่สุด เราได้คุณแม่กลับบ้านมาดูแลในระยะประคับประคอง

เห็นด้วยกับคุณหมอค่ะ การเตรียมตัวให้ดี ดูแลสุขภาพ อาหาร การนอนหลับ ออกกำลังกายให้เหมาะกับตัวเองอย่างสม่ำเสมอ เป็นวิธีรับผิดชอบตัวเองที่ดีที่สุด ไม่เป็นภาระใคร คลิปนี้ดีมากค่ะ เป็นการเตรียมตัวเตรียมใจ กับ scenario ที่อาจจะเกิดขึ้นได้

ขอบคุณนะคะ พ่อของพี่สะใภ้อายุ 92 ปีเข้ารับการรักษาด้วยอาการไอ เหนื่อยหอบ เพราะแกเป็นโรคถุงลมโป่งพองแต่ยังแข็งแรงเดินได้ช่วยเหลือตัวเองได้ดี กำลังใจดีมาก คิดว่ารักษาไม่นานคงจะได้ออกมาแต่ปอดติดเชื้อให้ยาฆ่าเชื้อ 14 วันใส่ท่อครบกำหนดหมอถามว่าจะเจาะคอรึไม่ ทีแรกลูกๆก้ตกลงจะไม่เจาะพอเวลาผ่านไปเกือบเดือนหมอถามอีกครั้งและก้พูดโน้มน้าวให้เห็นข้อดีของการเจาะคอว่าถ้าเจาะคนไข้ก้น่าจะมีโอกาสดีขึ้นเพราะดูแข็งแรง ลูกๆก้เลยตกลงเจาะหลังจากนั้น1สัปดาห์ก้เสียชีวิต

หลายปีก่อนเคยอยู่ในวาระสุดท้ายของคุณลุงค่ะ

ผมเคยผ่านมาแล้วครับ ในวัย26สำหรับช่วงเวลาที่จำต้องเข้าใจชีวิตและความตายของผู้เป็นที่รัก single mom แม่ทิ้งคำสอนสุดท้ายไว้ให้ว่า กล้าหาญเข้าไว้นะลูก…

ตอนผ่าบายพาสหัวใจ ป้าคิดว่าตัวเองคงจะตายแล้ว เพราะตัวเองรู้สึกว่าสู้กับความเจ็บปวดทั้งหลายนั้นแทบไม่ไหว เข้าออกห้องฉุดเฉินแบบวันเว้นวัน 1เดือนเต็ม

Very good father and beautiful ❤️❤️❤️😍 daughter 😘🥰

ขอบคุณคุณหมอมากค่ะ

ฟังแล้วคิดถึงคุณย่า แกเสียด้วยโรคเส้นเลือดในสมองแตก ในวัย 74 หมอวินิจฉัยไม่รักษาต่อ ย่านอนสลบอยู่ 3 คืน แล้วจากไป เชื่อว่าหมอทำดีที่สุดค่ะ ย่าจากไปสบาย ขอบคุณคุณหมอมากนะคะที่มาให้ความรู้ ฟังเพลินมากค่ะ

กราบขอบพระคุณคุณหมอ คลิ้บนี้มีประโยชน์ มากค่ะ ช่วยอธิบายข้อข้องใจหลายอย่างในกรณีที่มีญาติป่วยหนัก แอดมิด ใน รพ บ่อยครั้งที่ ญาติคนไข้ไม่ทราบข้อมูลรอบด้าน จึงตัดสินใจไม่ถูก ป้ามาฟังซ้ำอีกครั้งตอนเช้า ทำให้ปลดล้อค เรื่องที่ คาใจ หลายอย่างค่ะ ขอบพระคุณค่ะ

คุณหมอเป็นคนที่เข้มแข็งมาก มันให้ความรู้สึกปลอดภัยและมั่นคงแก่คนไข้ และญาติในการตัดสินใจ และพร้อมเผชิญหน้ากับสิ่งที่จะเกิด เห็นด้วยกับคุณหมอพูดค่ะ เพราะผ่านจุดนั้นมาแล้ว จุดที่แม้เราตัดสินใจแล้ว แต่พอถึงเวลาก็เกิดความลังเล ไม่แน่ใจ โชคดีที่ได้คุณหมอท่านหนึ่ง บอกให้ปฏิเสธการผ่าตัดสมอง ปฏิเสธการช่วยชีวิต คือปล่อยให้คุณพ่อเสียชีวิตอย่างสงบ ไม่ทรมาน ทุกวันนี้ยังขอบคุณคุณหมอท่านนั้นอยู่เลย