Już samo zmuszanie jej do małżeństwa ze sporo starszym Staszkiem Kolasą (gdzie ona nigdy nic do niego nie czuła) przez jej ojca kosztowało ją wydziedziczeniem, bo ta wystawiła "narzeczonego" w dniu ślubu.
A ja powiem, że zgadzam się w stu procentach, że Kasia i Paweł byli toksyczną parą, jednak rozumiem też fenomen tego filmu. Ludzie w czasach PRL i wcześniej rzadko wychowywali swoje dzieci świadomie powodując u swoich dzieci masę traum, co skutkuje szukaniem toksycznych relacji w dorosłym życiu. Starsi ludzie często utożsamiają się z główną bohaterką, bo ich życie było bardzo podobne. Na przykład moja babcia bardzo lubi ten film bo sama uciekła ze swojej rodzinnej wsi i trafiła w bardzo toksyczną relację, może nawet bardziej toksyczną niż Kasia. Niestety to jak bardzo popularny był ten film świadczy o tym jak kiedyś ludzie często wpadali w takie relacje. Uważam, że film jest ciekawy i nie każdy film musi mieć szczęśliwe zakończenie i pokazywać zdrowe relacje, ale mogło być to jakoś zaznaczone, że taka relacja nie jest normalna. Nie wiem może w postaci jakiejś przyjaciółki Kasi która mówiła by jej, że tak nie powinno wyglądać zdrowe małżeństwo, bo niestety ludzie w tamtych czasach często uznawali takie zachowania za normalne.
@@Vargopter Nie użyłabym słowa "fajnego". Myślę że oni raczej uznają to za coś normalnego i często nieuniknionego (?). Nie wydaje mi się, żeby ludzie wychowani w tamtych czasach (większość tych ludzi) uznawali przemoc jako coś fajnego, jako zabawę, bardziej może jako coś koniecznego. Sami często byli wychowani w toksycznych rodzinach, gdzie był alkohol, przemoc, (ale też problemy emocjonalne, o których się nie mówiło, żeby nie okazać "słabości", kiedyś przecież zwłaszcza będąc mężczyzną należało nie okazywać słabości, a jedynie siłę i sprawczość, męskość, twardość) podłe traktowanie dzieci i kobiet. Nie znali innej rzeczywistości, wielu z nich pewnie nie pomyślało nawet, że da się żyć inaczej. Nie chcę usprawiedliwiać przemocy tamtych lat, ale myślę też że wielu naszych rodziców, dziadków, pradziadków też było ofiarami. Warto spojrzeć na wszystko też z ich perspektywy. Najpierw byli ofiarami wojny i wszystkich okrutnych związanych z nią rzeczy, potem ogromnych traum powojennych, z którymi nie mieli się do kogo udać, bo psychologia dopiero zaczynała raczkować, specjalistów było mało, a świadomość społeczna to już w ogóle była w powijakach. Wielu z nich miało w sobie tyle ciężkich przeżyć, wspomnień, żalu, bólu, złości, tyle trudnych emocji, niemocy... że często przekładało się to niestety na agresję, przemoc :( Jest to bardzo przykre doświadczenie, często wielopokoleniowe, z którego niestety ciężko wyjść. Wielu ludzi w dawniejszych czasach było też przekonanych, że dla dobra dzieci, trzeba stosować na nich kary (w tym kary cielesne), żeby dziecko się w porę nauczyło co jest dobre, a co złe, co można robić, a czego nie wolno, żeby nie sprowadziło w późniejszym czasie np. jakiegoś poważnego wypadku na siebie i innych albo żeby nie zostało przestępcą (np. złodziejem, było więc mocno karane za kradzież). Niestety wielu ludzi myślało wtedy w bardzo prosty sposób, że jak dziecko dostanie dotkliwą karę za zrobienie czegoś złego, to zapamięta na całe życie żeby już tego nigdy nie robić. I pewnie jest w tym jakiś sens, zapewne często się to sprawdzało w celu tzw. "wychowawczym". Gdyby się wcale nie sprawdzało, to pewnie już dużo wcześniej ludzie by tego zaprzestali. Jednak po pierwsze, raczej nie zawsze się to sprawdzało, bo przestępcy byli wówczas tak samo jak teraz. Po drugie okazało się po czasie, że takie kary rodzą w ludziach niesamowicie wiele bardzo negatywnych skutków ubocznych. Ale żeby to zauważyć, musieliśmy jako społeczeństwo zacząć bardziej przyglądać się psychologii, w ogóle ją rozwinąć, zacząć bardziej skupiać się na jednostce, na uczuciach i przeżyciach pojedynczego człowieka. I do tego niestety trzeba było czasu. Potrzeba było kilku pokoleń czasu, żebyśmy doszli do punktu w którym jesteśmy dziś. W którym większość obecnego społeczeństwa widzi jak złe i toksyczne i destrukcyjne było stosowanie przemocy wobec innych, zwłaszcza swoich najbliższych. Niestety, myślę że w dużej mierze właśnie przeżycia wojenne i powojenne zrodziły potem tyle problemów z emocjami i przemocą wśród ludzi, na wiele pokoleń. Spójrz, jeśli np. ktoś przeżył obóz koncentracyjny, okropne traktowanie człowieka, tortury, głód, ogromne upodlenie itd., to dla niego potem uderzenie kogoś pasem w cztery litery będzie jak dla nas ugryzienie przez komara, tyle co nic. Będzie myślał: "Przemoc? Jaka przemoc?! Dziecko, ty nie wiesz co to znaczy przemoc! W obozie/na wojnie/ w wojsku to była przemoc, a to jest tyle co nic! Zupełnie inna skala porównawcza w głowie takiej osoby (nie mówię, że dobra, nie mówię że właściwa, ale że prawdopodobna). Wiem, że to żadne usprawiedliwienie dla takich osób oraz że ludzie, którzy przeżyli okropne rzeczy, również (a może tym bardziej?) powinni powstrzymywać się od wszelkiej przemocy, zwłaszcza wobec bliskich sobie osób, które w ogóle na to nie zasłużyły, powinni kierować się spokojem, empatią i zrozumieniem . I mam nadzieję że z każdym rokiem będzie z tym coraz lepiej i tylko lepiej w naszym społeczeństwie, że nie będzie już (tyle) przemocy w rodzinach, związkach itd. Niemniej jednak myślę, że warto też trochę spróbować zrozumieć ich, spojrzeć na świat ich oczami, z ich perspektywy, spróbować zrozumieć skąd się to wszystko wzięło, i jak do tego nie dopuścić znowu, zamiast tylko bezrefleksyjnie winić ich za całe zło, że jak oni mogli toksyczności nie dostrzegać itd. Wszystko to bardzo skomplikowana i złożona sytuacja i dla wszystkich stron trudna. Myślę że najlepsze co można zrobić to rozmawiać, rozmawiać i jeszcze raz rozmawiać. O tym co jest złe i dlaczego, czego nie należy robić, co rodzi więcej szkody niż pożytku i dlaczego. Bo niektórzy niestety, ale mogą tego nie widzieć, mogą automatycznie, bezrefleksyjnie powtarzać schematy z przeszłości, ze swoich rodzin, swoich domów, swoich doświadczeń. Mogą nawet nie zastanawiać się nad tym, jak bardzo ich zachowanie krzywdzi ich dzieci, w jaki sposób krzywdzi. Warto próbować uświadamiać i siebie i innych, że to iż coś jest lub było normą, niekoniecznie oznacza, że było to dobre i wartościowe albo warte powtarzania w dzisiejszym świecie. Warto byłoby urządzać takie rozmowy nie tylko wśród najmłodszego pokolenia, ale ogólnie, międzypokoleniowo, żeby powyjaśniać różne rzeczy, zrozumieć i razem spróbować stworzyć nowy, lepszy świat, lepsze rodziny, lepsze związki, ze szczęśliwszymi ludźmi, bez takiej ilości cierpienia jaka była zgotowana nam lub starszym już od nas, spróbować naprawić relacje rodzinne, tam gdzie jeszcze się da, o ile się da.
@@paulinamazurowska2525 zgadzam się z tobą, ale większość też bardzo chwali ,, starą szkołę" bo wg nich inaczej się nie da. Uważa że tylko bicie dzieci i małżonków coś da. A to nieprawda, ponieważ na nich stosowano przemoc i nic im to nie dało, tylko dało im traumy i spowodowało że oni są agresywni.
W końcu ktoś o tym zaczął mówić! Gdy odświeżyłam sobie te klasyki po dzieciństwie, był to dla mnie szok. Przecież te filmy to tragedia Kasi i jej upodlenie. Końcówki są zawsze na tyle mocne, że nie mogę się pogodzić z faktem, że uznano to za komedie....
Tak, jak się dorosło i patrzy na to wszystko to się człowiek ma myśli w stylu "a myślałam, że sposób poznania się tych dwoje było takie romantyczne". Ja pierdol* żal. Może następne pokolenie będzie miało lżej, bo nasze musi wszystkie traumy przepracować i dużo dać od siebie, żeby przerwać to koło.
Mnie od dziecka przerażał fakt, że wszyscy wokół Kasi bardziej przyjmowali się posiadaniem przez nią dzieci niż nią samą. Kiedy na końcu filmu jest ta scena gdzie ona sama płacze, a wszyscy wokół niej się cieszą, to 9 letnia ja miała wtedy odruchy wymiotne. Pytana przeze mnie mama, o to czy nie widzi w tym nic złego odpowiadała, że "pewnie potem sama chciała tego dziecka". Tymczasem ja od tamtego dnia jestem pewna, że seria skończyła się na drugim filmie, bo Kasia dostała depresji poporodowej i skoczyła z okna.
@@maami59 ale to juz po wielu latach i inny rezyser. W sumie Kasia lubila dzieci i chciala miec w przyszlosci ( ale nie teraz). Takze pewnie pogodzila sie ze dziecko przyjdzie szybciej niz planowala i trudno..jednak dobrze ze w trzeciej czesci okazuje sie ze wzieli rozwod a Kasia jednak zrobila studia 👏
Myślę że przedstwaniene tej pary maiło na celu pokazanie w prześmiewczy sposób typowego polskiego małżeństwa z PRL. Reżyser pokazał to w dobitny wręcz patologiczny sposób ale niestety często tak to wyglądało. Może ma to drugie dno i miało skłaniać do refleksji nad relacjami międzyludzkimi
Jak już jesteśmy przy takich tematach, to podobnie jest z komedią "Kevin sam w domu", gdzie wszyscy śmieją się z relacji rodzinnych i "Kevina łobuza", a jakoś nikt nie widzi, że ten dzieciak jest traktowany przez całą swoją rodzinę jak popychadło, nie wolno mu nic zrobić czy powiedzieć, bo zaraz jest wyśmiewany i upokarzany (scena gdy śpiewa w drugiej części a Baz go perfidnie przedrzeźnia jest okropnie smutna), i tylko obcy ludzie, jak sąsiad czy pani od gołębi, widzą w nim człowieka i życzliwie rozmawiają. Ja co roku to oglądam jedynie ze względu na zabawne sceny z włamywaczami, ale ogólnie rzecz biorąc jest to bardzo smutny film.
NIEZAUWAŻYLI ŻE NIE WZIELI SWOJEGO DZIECKA NA SAMOLOT, JA ROZUMIEM ZE STRES I W OGÓLE ALE SIĘ RACZEJ SPRAWDZA CZY NA PRZYKŁAD PODCZAS BIEGNIĘCIA PRZEZ LOTNISKO KTOŚ SIĘ NIE ROZŁĄCZYŁ, W AUCIE PRZELICZYĆ, JAK TO SIĘ POPROSTU PROSIŁO O PRZYPADEK... Przepraszam za caps lock ale byłam zła i nie chciało mi się przepisywać z capsa na normalne
Przypomina mi to trochę relacje z Aftonów z Fnafa Gdzie Michel Dręczy CC i w Końcu dochodzi do Pranka gdzie wkłada jego głowe do animatronika który go miazdzy nie robienie nic przez rodziców może naprawde doprowadzić że jedno nieświadomie nawet zabije drugiego ale i tak mają to w dupie i lekceważą bo "To Dzieci Rodzeństwo tak juz ma" A puzniej "Jak do tego doszło Nie Wiem" Najgorzej gdy winią jeszcze te dręczone dziecko że "po co prowokuje" ja tak miałem z bratem ale sie wyprowadził na swoje nienawidzę go i nie mam z nim kontaktu wkurza mnie że teraz Matka nagle gada jaki on zły dopiero gdy to na nią podniósł rekę a jak na mnie było git ;/
Jak dobrze, że w końcu ktoś to zauważył. Już jako dziecko nie mogłam oglądać tego filmu. Kasia była traktowana przez męża jak przedmiot. Zmusił ją szantażem do ślubu, zabronił iść na studia, w jednej scenie nawet próbować ją zgwałcić. Na koniec 2 części wszyscy pieją z zachwytu nad ciąża Kasi, tylko ona płacze, bo jest załamana. I z tego ludzie się śmiali? To była ich zdaniem taka super śmieszna komedia? Może to i lepiej, że te czasy już minęły i ta chora mentalność powoli się zmienia. Mnie ten film przeraża i nie jestem w stanie go oglądać. A jeszcze bardziej przeraża mnie fakt, że ludzie wtedy nie widzieli (i niektórzy nadal nie widzą) w tym nic niepokojącego.
Odpowiem na twoje pytanie czy faceci w czasach PRL tacy byli. Tak, byli. Byli nawet gorsi, mama dużo mi podpowiadała jak to było (rocznik 56.). Nie wszyscy, dziś łatwiej znaleźć moim zdaniem ogarniętego faceta, który nie jest manipulatorem do takiego stopnia. Pierwsze dwie części zwracają się do facetów, że "hehe w małżeństwie możesz tak robić", a do kobiet "słuchaj męża, zoba nawet twoi starzy się przekonali, bo on przedsiębiorczy, nie pije na umór i przede wszystkim NIE BIJE! BIERZ GO TO SKARB!!!111!!!1!!". W realnym ówczesnym życiu podchodziło się do chłopców, że wszystko mogą, do dziewczynek by były zawsze grzeczne i posłuszne. W efekcie dawało to wyrośniętych dziadów znęcających się nad żonami i dziećmi, dając im fałszywe wzorce, z którymi nasze pokolenie walczy do dziś. I dało kobiety, które w taki sam sposób wychowały w większości marionetki zamiast prawdziwych kobiet (btw prawdziwe moim zdaniem były te, które nie bały się tupnąć noga w zamierzchłym okresie Polski ;) ). Dzisiaj dużo kobiet i mężczyzn 40+ jest na terapiach rodzinnych, małżeńskich, AA, monarze itp. Wielu się zastanawia jak tam trafili, a odpowiedź zawsze jest jedna i dostają strzał w twarz od życia, że mogą podziękować swoim dziadkom i rodzicom. Ja sama wyrwałam się od takiego manipulatora. Mało tego, choć to może brzmieć tragicznie absurdalnie, zapłodnił mnie wbrew mojej woli, kłamiąc o niepłodności (dodam, że antykoncepcja czasem też zawodzi). I zanim ktokolwiek rzuci we mnie kamieniem, to miałam prawo, tak samo jak każdy inny dorosły i dojrzały człowiek, spotykać się, umawiać na randki i uprawiać bezpieczny seks. Natomiast mnie obrał sobie jako swój cel, widząc we mnie zahukaną 20-latkę w pracy, która go nie skojarzyła od razu. Po porodzie, gdy w moje ręce trafiły pewne dokumenty i czerwone flagi aż stały mi od niego w gardle, zdałam sobie sprawę, że był to plan 30-stokilkulatka, który za wszelką cenę chciał mieć dziecko. Nie ma happyendu, dla mojego dziecka. A ja stałam w gardle jemu i jego rodzinie, bo liczył na to, że też będę taką uległą Kasią, ale ja mam swoje zdanie w wielu kwestiach i "pizdy" nie zamknę gdy bezczelnie szowinista z toksyczną rodzinką uznaje, że kobieta ma prawo się odezwać gdy on jej pozwoli.
@@miesnyjez9525 Nie kumasz co jest napisane, to do szkoły. Na temat mnie i mojego życia wiesz tyle co z tego komentarza i jesteś w stanie mnie już ocenić jako "miastowego pudla". Pamiętaj, że chłop ze wsi wyjdzie, wieś z chłopa nie i myślę, że właśnie próbujesz mnie zmierzyć własną miarą, bo sama korzenie z wioski, a wielkomiejską panienkę zgrywa.
Co jest nie tak z ludźmi pod tym komentarzem, ogarnijcie dupy. Co do Pani sytuacji, mam nadzieję, że teraz już wszystko dobrze (martwię się trochę tym "brakiem happyendu") i życzę jak najlepiej
Płakałam razem z Kasią, kiedy powiedziała mamie, że jest w ciąży... Tak mi jej było żal! Ambitna dziewczyna chciała wyrwać się z tej wiochy, wykształcić, no słowem chciała innego życia... I za każdym razem była krytykowana, ta przemoc psychiczna wobec niej, w ogóle wobec kobiet w "Koglu..." była nie do wytrzymania... A potem podstępem Kasię zmuszono do małżeństwa z rolnikiem... Powiedzcie mi, serio ten jej cały mąż widział problem w tym, żeby jeździła 2 weekendy w miesiącu na studia?! W dodatku które były jej marzeniem?! Przecież jeszcze przed ślubem jej obiecał: "pójdziesz na zaoczne!" Dramat! I ciągle przeplatane przez ten film słowa "dziecko", "wnuki"... Nie wiem jakim cudem ludzie uznają tę serię za "komedię"?! Serio można dostać depresji.
To jest masakra. Kaska była już o krok by zrealizować marzenia to spotkała tego całego Pawełka...ostatnia scena kiedy ona płacze bo jest w ciąży, której nie chce a wszyscy się cieszą w życiu dorosłym była dla mnie tak szokująca, ze śmiejecie się ale płakałam razem z Kasią. Najgorsze, że to była rzeczywistość naszych matek i babek....
A jeszcze niedawno temu za zabawne uchodzą sceny przemocy psychicznej i fizycznej kobiet na mężczyznach: Pażdziochowa na Pażdziochu, Norkowa na Norku, Andzia na Berciku. Pokazywanie mężczyzn jako patałachów w reklamach naprzeciwko zawsze mądrych i kompetentnych kobiet to norma. Natomiast reklama sprzed 10 lat gdzie ,,bank jest jak mężczyzna i musi zarabiać" to już klasyka seksizmu. Mam nadzieję że to zauważasz. Czy jednak nie i jak zwykle skupmy się na kobietach?
Zawsze było mi żal Kasi. Już jak oglądałam te filmy za dzieciaka mocno mi coś nie pasowało. Dopiero gdy dorosłam zrozumiałam, że najpierw był toksyczny ojciec a potem mąż + wymuszona ciąża. Biedna dziewczyna.
Szczerze to widziałem tylko pierwsza część i jak doszedłem do końca to złapałem taką zawiechę i pomyślałem "Chwila, to miała być komedia?". Strasznie popaprane to zakończenie, bez dwóch zdań. To przecież jest cholerna patologia...
Myślę że przedstwaniene tej pary maiło na celu pokazanie w prześmiewczy sposób typowego polskiego małżeństwa z PRL. Reżyser pokazał to w dobitny wręcz patologiczny sposób ale niestety często tak to wyglądało. Może ma to drugie dno i miało skłaniać do refleksji nad relacjami międzyludzkimi. W mojej rodzinie też niestety w tamtych czasach były takie akcje
@@PolaczekCebulaczek717 trochę naiwne ze strony reżysera, że myślał, że Polaków w tamtych czasach stać na takie zaawansowane myślenie. Wielu z nich do dzisia się z tego śmieje i nie widzi w tym nic złego
@@PolaczekCebulaczek717 Tylko dlaczego ten film był (i jest) reklamowany jako komedia? To jest niepojęte. Przecież to dramat lub tragikomedia najwyżej.
A myślałam że tylko ja tak myślę. Jak byłam młodsza to nie widziałam nic złego, bo może jako dziecko nie rozumiałam wiele rzeczy, a kiedy dorosłam to już zrozumiałam. Bardzo mi było żal Kasi, najpierw rodzice przymuszali ją do małżeństwa z osobą której nie kocha, a potem mąż przymuszał ją do dziecka, a Kasia chciała zostać nauczycielką czego jej mąż jak późnej się okazuje chce zabronić, a obiecywał że będzie mogła iść na studia.
Szczerze w pierwszym filmie jak pierwszy raz go oglądałem to tego nie widziałem aż tak mocno . Pomyślałem "No ok takie to były czasy nasi ojcowie nie byli może zbyt delikatni w podrywach " . Naprawdę wiele razy słyszałem od mężczyzn starszego pokolenia jak to oni np stali przed blokiem swojej wybranki "zdobywali " adres itp . Ba słyszałem od kobiet w wieku mojej matki ( nie koniecznie od niej samej ) że to romantyczne . Więc uznałem wtedy "no ok dziwne dzisiaj by nie przeszło ale może wtedy było normą " . Nie szokowało mnie aranżowanie małżeństw,swaty itp bo o takim czymś słyszałem wielokrotnie . Co mnie natomiast zszokowało to ta scena z tego drugiego filmu gdzie Pawełek dostał chcicy i leciał za Kasią do łazienki gdzie ona się zamkneła mnie zszokowała naprawdę . Zacząłem zastanawiać czy to naprawdę tak się wyglądało . Nie pamiętam PRlu słabo pamiętam lata 90te ale o takich akcjach to akurat NIGDY nie słyszałem . Uważam że żeby mieć pełny obraz trzeba by zapytać kobiet mężczyzn który żyli w latach 80tych jak oni to postrzegali wtedy czyli naszych rodziców . Bo nie oszukujmy się świat i postrzeganie różnych rzeczy zmienia się na przestrzeni lat i bez tej perspektywyu nie możemy jednoznacznie nic powiedzieć . Bo czy mamy moralne prawo nazywać "ofiarą " kogoś kto się takową nie czuje tylko dlatego że z naszego punktu widzenia jakieś zachowanie DZIŚ jest uznawane za toksyczne a kiedyś było normalne na przykład ? Zgadzam się z dzisiejszej persperktywy zachowanie Pawła jest naganne i jest to prosta droga do wylądowania w pierdlu za conajmniej stalking . Ale może wtedy to była droga do zawarcia związku małżeńskiego . Dziwne to dla mnie ale nie wykluczam . Dlatego potrzebuje perspektywy tamtych pokoleń żeby coś ocenić nie dzisiejszych 30 latków którzy żyją w innym świecie już .
Jak oglądałam to jako dziecko/nastolatka to mnie ta komedia śmieszyła! I to dlatego że wydaje mi się, że w czasach moich rodziców te zachowania były akceptowalne i w dużej mierze tak wyglądały stosunki między kobietą i mężczyzną. Oczywiście są tu pewnie wyolbrzymienia, ale ogólna idea właśnie taka była. Ja trochę pamiętam jeszcze ta czasy, a przynajmniej ich pozostałości (mam 38 lat). Na przykład pamiętam bagatelizowanie kobiecych emocji, to że to kobieta jakoś zawsze poświęcała swoje plany dla dobra rodziny itd. Nie tak dawno obejrzałam też te dwie pierwsze części jeszcze raz i miałam takie myśli: Jak ten film się strasznie zestarzał. I jak się cieszę, że urodziłam się później a ten świat przez te prawie 40 lat strasznie się zmienił - na lepsze. Ta scena z ucieczką do łazienki była straszna. I musiałam moim rodzicom tłumaczyć co w niej jest złego bo razem oglądaliśmy a oni nie rozumieli. Wydaje mi się, że ten motyw z dzieckiem miał być dlatego śmieszny, bo w tamtych czasach wydawało się czymś nie do pojęcia, że będąc w małżeństwie nie chce się mieć dziecka i dlatego zachowanie Kasi było odbierane jako irracjonalne i śmieszne. Edit: Chociaż nikt pewnie tego nie przeczyta, ale muszę to napisać. Pamiętam, że jako jakaś 13 latka czy coś koło tego byłam z kolegą u jego babci i babcia ta pokazywała nam stare zdjęcia. Między innymi z rodzicami kolegi jakiś czas po ich ślubie znad morza. I jego babcia opowiadała, że jego mama dopiero rok po ślubie zaszła w ciążę. I że tyle czekali z ciążą, bo chcieli popodróżować. Pamiętam jeszcze ten pełen krytyki ton, że TYLE czekali z ciążą, bo chcieli PODRÓŻOWAĆ. Że kto to słyszał takie rzeczy.
@@buffeeyy dla gospodarki (nie było komu przekazać ziemi, bo ktoś z ich rodziny zostawił swoją narzeczoną dla innej kobiety i nie miał zamiaru wracać)- to było wtedy, jak planowali ją wydać za mąż za Staśka Kolasę (scena po wytłuczeniu flaszek przez Kasię i zamknięciu w pokoju).
@@annaostasiuk2167 ale nie tylko to ze zostala zmuszona do slubu z Kolasa ( i tak na szczescie uciekla) ale za Pawla tez nie chciala wychodzic ( podobal jej sie ale krotko go znala i musiala wrocic na wies co jej sie nie spodobalo). Pawel ja zaszantazowal ze powie o niej wszystko rodzicom i dlatego nie ma wyjscia by zostac jego zona ( nie wiem co chcial powiedziec bo nie widze nic zlego w tym iz Kasia byla opiekunka do dziecka i mieszkala z Wolanskimi, chyba ze Pawel chcial sklamac ze miala romans z Marianem). Najpierw Kaska tez w ogole nie chciala trzymac kontaktu z Pawlem..Ot oddal jej torebke,podziekowala i wykrecala sie brakiem czasu co oznacza brak zainteresowania. Ale ten wbil sie na chate, przez co miala problemy. Byla wsciekla na niego i nie chciala z poczatku u niego zamieszkac ale nie miala gdzie sie podziac i jakos ja do siebie przekonal. Jednak bardzo szybko robil kolejny krok. Jeden dzien znajomosc, drugi, trzeci to juz zwiazek a czwarty oswiadczyny i piaty slub. Tak to wygladalo choc moze znali sie choc miesiac ale i tak krotko. Watpie jednak ze dluzej.
"Albo się na kogoś drze, albo jest niemiły, albo kogoś wyzywa, albo chce bić, i jeszcze bierze wszystko zbytnio do siebie" - dokładnie moje dzieciństwo. A ojciec z dużego miasta.
Według mnie częściej jest na odwrót Przemoc w związku w stronę mężczyzny: "haha, jaki słaby idiota. Nie postawi się kobiecie 😂😂😂😂" Przemoc w związku w stronę kobiety: "Jezu, co on robi. Niech ona ucieka" Ech...
Ja się zawsze bałam tej sceny gdzie paweł ZMUSZA biedną kasie do posiadania dziecka NAWET jak ona zamyka się w łazience i krzyczy że nie chce A ON SIĘ NA NIEJ ZMUSZA ;-; za dzieciaka miałam dziwne uczucie jak to oglądałam.
Gdy jako dziecko oglądałam ten film to zawsze dziwiło mnie to, dlaczego Kasia na końcu filmu płacze, przecież ma męża i zaszła w ciążę i rodzice nie są już na nią źli. Potem jako studentka właśnie, zrozumiałam i dopiero wtedy zobaczyłam, że to było tak przedmiotowe potraktowanie Kasi, że on mógł robić karierę i spełniać marzenia, ale Kasia już nie...Mimo to, tylu czerwonych flag, o których mówisz, nie wiedziałam. I chyba tylko dlatego jest widzom łatwiej to przełknąć, że mąż jest przystojny, wysoki, dobrze usytuowany i zna angielski! Ale tak naprawdę, film konczy sie tak jak zaczął, z tym tylko że tym razem Kasia wyszła za mąż i nie zdążyła uciec. A szkoda, bo kibicuje się jej marzeniom o nauce od samego początku. Dzięki za analizę..
Właśnie nigdy nie usłyszałam od kogokolwiek z rodziny o tym jaka tak naprawdę ta relacja jest niezdrowa, za każdym razem gdy oglądałam film wolałam nie do końca, bo po tym zostawała tylko taka pustka i niechęć do życia :')
Może oni uważali to za zdrową relację może tak robiło się w ich młodości może to MY mamy zaburzoną perspektywę bo nie znamy realiów PRL ? Może oni nie uważają Kasi za ofiarę bo sami siebie za takie ofiary w podobnych sytuacjach nie uważali . I żeby nie było nie pochwalam prezentowanych zachowań,próbuje zrozumieć a bez perspektywy życia w PRL trudno jest . Nie szokuje mnie za to motyw swatania Kasi przez rodziców bo wytłumaczono mi że jeszcze w latach 80/90 takie coś było praktykowane czasem szczególnie na wsiach . Oczywiście to było na o wiele luźniejszej zasadzie niż te przedstawione w filmie większość młodych sama znajdowała sobie partnerów ale tych mniej zaradnych często sfatano w na zasadzie "Jest fajna córka sąsiadki może byś zapropsił na zabawę " . Jeśli nie zaiskrzyło to raczej nikt nikomu wyrzutów nie robił a jeśli zaiskrzyło i jakiś czas tam "pochodzili " to ojciec chłopaka szedł z flaszką do ojca dziewczyny i tak bardziej już w tamtych latach kurtuazyjnie pytał czy syn aby na zięcia by pasował . Tylw jeśli córka powiedziała nie to żaden normalny ojciec jej nie przymuszał . Wiadomo zdarzały się i zdarzają nadal wyjątki niechlubne jak zawsze . Co do innych zachowań toksycznych w tych filmach nie wypowiem się bo za młody jestem żeby pamiętać ale nie słyszałem by takie zachowania były normą . Poza tym że często faceci wystawal pod blokami zdobywali adresy itp teraz można powiedzieć że "stalkoiwali " ale wtedy jak rozmawiam z tymi kobietami one tego nie odbierały jako czegoś złego tylko że "się stara " . Jeśli delikwent przesadzał a kobieta nie była naprawdę zainteresowana prosiła brata,ojca,innego chłopaka o rozmowę dyscyplinującą zwykle wystarczało a jeśli dalej nachodził to dostawał w gębę i tyle po problemie . Rozmawiałem też z takimi co to twierdziły że same przeganiały adoratorów torebką czy... widłami :D O zgłaszaniu czegoś i tak mowy nie było szanujący się obywatel unikał spotkań z MO jak ognia i sam załatwiał sprawy te które mógł . Ale to już specyfika PRLu dlatego mówię o poznaniu perspektywy .
@@Montecristo257 To jest patologia niezależnie od czasów i punktu widzenia. Gwałt małżeński czy przymuszanie do ślubu i posiadania dzieci jest okropny niezależnie, czy mówimy o czasach współczesnych, czy o czasach PRL-u. Fakt akceptowania tego przez starszych członków społeczeństwa wynika z traumy pokoleniowej i wychowania przez rodziców.
@@livro5845 W którym miejscu napisałem że tak nie uważam ? Po co ten atak ? Nie rozumiem . Przeczytaj dokładnie o czym pisałem głównie odnosiłem się bardziej do oskarżeń że "stalkuje " że " wystaje pod domem że zdobywa adres itp . Bardziej o te zachowania mi chodziło że nie uznawano ich kiedyś za dziwne czy niepokojące ale za raczej normalne a z natrętami radzono sobie w inny sposób po prostu . Zachowań patologicznych jak pisałem wyżej osobiście nie zaobserwowałem ( jestem rocznik 92 ) nie zaobserwpwałem również jakiegoś wychwalania czy akceptowania przemocy . Więc nie będę oceniał czasów i postaw ludzi na podstawie jakiegoś filmu czy nawet serii filmów bo nie wiem czy to nie jest po prostu wymysł chorej głowy scenarzystki . Apropos rozmawiamy o jakimś niszowym było nie było filmie i jakiejś jednej czy dwóch tych bardziej kontrowersyjnych scenach w czasach gdy TRIUMFY prawdziwe święcą w kinach filmy o toksycznych gwałcicielach bad boyach typu "Ileś tam twarzy Greya " jakiś tam After czy 365 dni gdzie GŁÓWNYMI odbiorczyniami tych gówien są KOBIETY ( Greya to chyba nawet kobieta napisała ) te kobiety współczesne te wyzwolone te które ponoć znają swoją wartość idą TŁUMAMI na takie gówna . Ciekawe... " A my tu olaboga 30 lat pobiegali po łazience " . I nie twierdze że takie zachowania są ok bo nie są . Ale przy wszystkich filmach które wymieniłem to "przedszkole " patologicznych zachowań . Więc jak to świadczy o naszym pokoleniu kobiet ? Też mają traumę rodziców do tego we wszystkich krajach w tak dużej liczbie ? Ktoś mi logicznie wytłumaczy ? A może ktoś uważa że filmy z gatunku Greya są ok i się czepiam ? Też proszę o logiczne argumenty wtedy . Tyllko darujcie sobie argumenty że to faceci na te filmy chodzą bo wszyscy wiemy że to nie prawda .
@@Montecristo257 Jaki znowu atak? Przecież w żadnym momencie cię nie wyzwałam ani nie podważyłam twojego kręgosłupa moralnego. Nie rozumiem, dlaczego reagujesz emocjonalnie na zwykłą wypowiedź, która nie miała nawet negatywnego odzewu.
@@livro5845 Wiesz nie trzeba wyzywać by mieć ton atakujący wyzywa patologia ludzie inteligentni atakują kulturalnie . :) No ale ok w słowie pisanym ciężko wyczuć intencje można się pomylić przepraszam . :) Bardzo mnie ciekawi twoja opinia właściwie opinia wszystkich tu dyskutujących ( i to nie jest ironia ) Dlaczego te filmy mają wśród kobiet taką oglądalność ? No jasne feministki coś tam mówią że to złe filmy szkodliwe itp ale widocznie mogą sobie mówić bo wyniki oglądalności sprawiają że ciągle pojawiają się nowe filmy tego typu z toksycznymi brutalami których kobieety romantyzują . . My tu analizujemy jakieś wzorce zachowania 30 letnie zastanawiamy się w ogóle czy to były wzorce czy wizja w głowie scenarzystki a pod bokiem mamy we współczesnym świecie takiego Greya na przykład . Umówmy się Pawełek nie był w 10% tak toksyczny niż KTÓRYKOLWIEK z bohaterów tych filmów . I jakoś znaczącego oburzenia społecznego nie widać te filmy święcą triumfy na świecie .
Racja - główna bohaterka to nieszczęśliwa dziewczyna, nad którą chyba wisi jakieś okropne fatum. Skazana na bycie pod władzą toksycznego, kontrolującego mężczyzny. Czy to ojca, czy to męża. Widziałem tylko pierwszy z tych filmów - pozostałych nie miałem ochoty. Bo pierwsza część mi się nie spodobała. Paweł narzucał się swojej "wybrance" i ją szantażował, a jej rodzice byli nie mniej okropni - zwłaszcza ojciec. To, że kiedyś były inne normy, nie sprawiało, że krzywdzeni ludzie mniej cierpieli. Nawet dobrze, że ów film obejrzałem pierwszy raz będąc już w pełni dorosłym i że nie miałem do niego żadnej nostalgii.
A to że była poniżana i wyśmiewana, że jest ze wsi jest ok? To że była traktowana jak niewolnica przez Wolanskich jest ok? Jak ona była traktowana przez Wolańską... Nazwała ją kurwą... Tylko ci źli mężczyźni 😆
Nie wiem jak to wyglądało w innych domach w tamtych latach ale moja rodzina często mi opowiadało jak to wszystko wyglądało. Dziadek (ojciec mojej mamy) był właśnie takiego typu osobą, co wrzeszczała, dużo piła i chciała bić wszystko, i wszystkich. Kiedyś ponoć zgubił po pijanemu pieniądze w mieszkaniu i moja mama z bratem właśnie mu to wszystko pozbierali żeby nie zgubił. Z drugiej strony on oskarżył moją babcię, że ukradła mu te pieniądze. Chciał ją bić, ale jej syn stanął po jej stronie i to jemu się dostało. Wydaje mi się, że nasi rodzice mogli mieć takie historie w swoim dzieciństwie, to jest tylko jedna z historii którą opowiadała mi mama... Ponoć było tego więcej, więc mnie jednak część tego filmu nie dziwi. Ale bardzo podoba mi się spostrzeżenie tego toksycznego związku i całych tych postaci
A ja znam taką patologię jak mój znajomy utrzymuje dzieci ze zdrady i nic nie może z tym zrobić. Co ósmy mężczyzna łoży na kukułcze dzieci i jakoś nikt z tym od strony prawnej nie robi żeby było sprawiedliwie. Wiadomo- jak o patologiach się mówi to tylko o męskich bo kobieta taka święta i cudowna że nawet jej pierd nie śmierdzi.
Gdy byłam dzieckiem to ta historia wydawała mi się romantyczna, gdy obejrzałam te filmy jako dorosła osoba to też miałam już calkiem inne spostrzeżenia. Film zaklada, ze marzeniem i szczęściem kobiety są małzenstwo i dominujący mąż.
Małżeństwo jest złe, mąż jest zły, dzieci są złe, rodzina jest zła. Gdyby film przedstawiał taki obraz pewnie trafił by w gusta lewicowych Julek :) Naprawdę nie dziwię się, że nie rodzą się dzieci, jest co raz więcej rozwodów i wymieramy jak ciągle wbija się do głów taki obraz.
@x Jestem facetem i daleko mi od lewicy (baaaardzo daleko), ale błagam - Kogel Mogel pokazywał anty wzorzec ojca i męża, wzorzec, który w dawanej Polsce był tym pożdanym i normalnym. I wiesz co? Nikt tych czasów dobrze nie wspomina, moja babacia wręcz wprost nienawidziła tego jak zachowywał się jej ojciec i (nieżyjący) dziadek. Kobiety faktycznie były przedmiotem posiadanym, które jedyne co miały robić, to rodzić dzieci i gotować strawę. Rodzone dzieci też były traktowane jak przedmioty, rodziło się po 10 i przeżywała max połowa, a po śmierci jakiegokolwiek nieraz tylko matka płakała (tu bardziej o czasy powojenne mi chodzi) . Ojciec zazwyczaj miał to gdzieś i jedyne czym się przejmował to rolą i wypiciem z sąsiadem w wolnym czasie. Nie koloryzuję - tak było, szczególnie zaraz po wojnie i jeszcze dłużej na wsiach. MOja prababcia została sprzedana na rolę w wieku 10 lat za 2 worki ziemniaków i jakieś sadzonki dla ojca. Na tej robocie została prawie zagłodzona na śmierć (spała i jadła z świniami) to ją matka uratowała, odkupiła z powrotem i sprzeciwiła się jednocześnie mężowi. Nie znamy w rodzinie dalszej historii, ale podobno zapłaciła słono za tą "niesuborydnację". Małżeństwo jest dobre tylko i wyłącznie, kiedy dwie w nim ososby traktują się na wzajem z szacunkiem i miłością, a mąż nie traktuje żony jako jego własność, za którą ma decydować. A więc jeśli kobieta nie chce wogóle mieć dzieci, to zostaje to uszanować i ewentualnie żałować wyboru (lub rozwieść się), jeśli chce mieć, ale później - tym bardziej należy to uszanować. Kasia w tym filmie miała tylko 20 lat, całe życie przed nią, a już musiała zostać uwiązana przy dziecku i całkowicie uzależnić się od męża i jego zarobków.
Moja rodzina twierdzi, że stosunek Pawła do Kasi był normalny. Że to tylko komedia i takie kiedyś były czasy. Uważam że Kasia nie zasłużyła na taki związek
Też tak uważam, Kasia nie zasłużyła na takie traktowanie powinna spełnić swoje marzenia. A co do związku Kasi i Pawła mam uczucia neutralne, ani tego związku nie polubiłem, ani go znienawidziłem jedne co mi pomogło wytrzymać ten związek, to to że Paweł nie próbował znęcać się fizycznie jak jej ojciec I to że nie próbował niszczyć jej psyhicznie, oczywiście przez jego chore traktowanie doprowadzał ją do płaczu, ale Kasi trzeba pogratulować że to wszystko wytrzymała.
Teoretycznie, "Czterej Pancerni" to też komedia, a pokazuje czasy wojny czyli zagłady, okrucieństwa, morderstw itd. I to przedstawione w komediowym serialu.
Taaak. Dobrze ze ktoś o tym nagrał. Jako dziecko oglądałam to i uwielbiałam. Jak obejrzałam jako osoba dorosła. Miałam takie wtf? Co tu się odwala? Dlaczego to ma być niby śmieszne? Do dziś moi rodzice nie widza tego, że to jest toksyczne. Bo niestety kiedyś takie zachowania były uznawane za normę. Ja jestem w szoku, że jednak nadal nikt tego nie skrytykował z perspektywy dzisiejszej wiedzy psychologicznej. To co kiedyś było uznawane za normę niekoniecznie nia było. To ze każdy tak robił nie oznacza że tak powinno być… Mi zawsze było szkoda tej Kasi. Przemocowy ojciec, który chciał ja wydać za jakiegoś starszego faceta dla korzyści, później przemocowy mąż…. I ona która się mota w tym wszystkim , cierpiąc i próbując realizować własne marzenia….
A ja siedzę i główkuję po nocach skąd u Polaków taki zakrzywiony obraz relacji-damsko męskich, przemocy w związkach, zdrowia psychicznego, toksycznych zachowań, wizerunki kobiet, itp. A to po prostu takie filmy nas tak wychowały. I mamy wysyp polskich entuzjastów Andrew Tate'a.
Myślę że przedstwaniene tej pary maiło na celu pokazanie w prześmiewczy sposób typowego polskiego małżeństwa z PRL. Reżyser pokazał to w dobitny wręcz patologiczny sposób ale niestety często tak to wyglądało. Może ma to drugie dno i miało skłaniać do refleksji nad relacjami międzyludzkimi
@@PolaczekCebulaczek717 Nie wydaje mi się. Gdyby miało skłaniać do refleksji to chociaż raz dostalibyśmy scenę, w której ten mężczyzna (nie pamiętam imienia) doszedłby do jakichś relfeksji, ktoś by mu wypomniał to zachowanie, itp. A tu nic takiego nie ma. Czy jeśli w komedii romantycznej mamy stalkera, który nie tylko nie spotyka się z konsekwencjami swych działań, a nawet kończy z wybraną dziewczyną, to film skłania do refleksji, czy romantyzuje rzeczy regulowane przez prawo?
@@jpxfrd6924 To jest komedia, co oznacza, że ludzie POWINNI z góry zakładać, że tak się nie postępuje.. W komediach (z tego co wiem) nie ma głębokich rozmyślań o życiu, małżeńtwie, błędach itd.. itp.. Komedia ma na celu wyśmianie pewnych wzorców i zachowań.
@@jpxfrd6924 Chyba nie bardzo znasz realia komunizmu. Filmy w PRL-u były parodią tamtych czasów. Wszechobecna cenzura tylko motywowała reżyserów i scenarzystów do ukazania absurdów tak, aby nie pomyślano, że to abdurd. Nie to, co dzisiaj.
Dziękuję za ten film. Cieszę się że ktoś porusza ten temat. Sama będąc dzieckiem postrzegałam te filmy w kategorii śmiesznej komedii, Pusia za bardzo zajmowała moją uwagę żeby zauważyć co dzieje się na ekranie, a i pewnie nidgy nie obejrzałam ich od początku do końca. Uderzyło mnie dopiero 3-4 lata temu oglądając w jakieś święta z mamą w telewizji Galimatias, w zasadzie wszystko co tu padło wywoływało we mnie narastający dyskomfort, a najbardziej ta scena finałowa gdzie Kasia płacze a wszyscy mają to gdzieś. Obok oglądała moja mama, śmiejąc się do końca, a kiedy powiedziałam że dla Kasi to jest tragedia z której wszyscy się śmieją, powiedziała że jestem dziwna. Wydaje mi się, że ludzie z pokoleń naszych rodziców i dziadków naprawdę nie dostrzegają co tam się dzieje
Filmy takie jak ten sprawiły, że jako dziecko BAŁAM się konceptu małżeństwa i mówiłam, że nigdy nie wyjdę za mąż (moi rodzice nie są po ślubie, co mnie jakoś utwierdzało w przekonaniu, że małżeństwo to jakaś klątwa xD).. Teraz mam 24 lata i wiem, że istnieją zdrowe i szczęśliwe związki, ale przez bardzo długi czas miałam spaczoną psychikę przez takie dzieła kultury
Znajdź normalnego chłopaka i wyjdź za niego :-). Nie patrz na innych, tylko na siebie, bo to, że komuś małżeństwo się nie udalo to nie znaczy że z Tobą tez tak będzie
O widzisz. A z drugiej strony masz np. bajki Disneya które przedstawiały wyidealizowaną wizję małżeństwa - książę poznaje księżniczke i zabiera ją do swojego pałacu :)
Oglądałam to w wieku 10 lat i się zaczęłam trząść w tej scenie, w której mogło dojść do gwałtu.. W momencie kiedy moi rodzice się śmiali.. I do teraz mam w głowie : co jest kurde nie tak z tymi ludźmi?!
Może coś jest że mną nie tak ale jak on ja wziął na ramię mnie rozsmieszyło i jego głos jak powiedział "otwieraj słyszysz" Ale i tak uważam że zzachowanie Pawła jest okropne
Wreszcie! Myślałam już, że tylko ja zauważyłam jak beznadziejnie w tych filmach traktowano Kasię. Zawsze bardzo jej współczułam. Cieszę się, że jest ktoś kto myśli podobnie.
nareszcie ktoś zrobił rzetelny materiał o tym, o czym mówię za każdym razem kiedy natknę się na ten film. dziękuję ci pięknie kropa, jesteś moją nadzieją na lepsze społeczeństwo ❤
Ja ten film ogólnie lubię, a przykład Kasi traktuję jako edukujący dla siebie, żeby uważać na co i dla kogo się zgadzamy, bo dziewczyna naprawdę sobie spartoliła życie. Rozmawiałam kiedyś na ten temat z mamą, szczególnie zwracając uwagę na końcówkę drugiego filmu, ale nie wykazała większego zrozumienia dla moich poglądów, choć zobaczyłam, że zasiała się w niej drobna wątpliwość.
Zawsze w głębi serduszka współczułam Kasi tak niezdrowej relacji, cieszę się, że związki w trzeciej i czwartej części są choć trochę normalniejsze Edit: oj córciu, córciu, już długo to ty panienką nie będziesz :3
No w końcu ktoś to powiedział. Cieszę, że nie tylko ja dostrzegłam w tym dość podłe taktyki żeby zdobyć kobietę swego "serca" i jeszcze w tak toksyyczny sposób... Pozdrawiam! ✨
Zgadzam się z opinią, a zakończenie drugiej części było dla mnie wyjątkowo bulwersujące i smutne. Nikt tej dziewczyny nawet nie poklepał po ramieniu na pocieszenie, w tym jej własna rodzona matka. Bardzo się cieszę, że ktoś podjął ten temat zaczął o tym filmie mówić.
Bardzo lubię ten film, mam do niego sentyment. Pierwszy raz oglądałam do mając mniej więcej czternaście lat. Teraz mam prawie trzydzieści (prawie, bo do urodzin jeszcze trochę mi zostało xD). I powiem tak: co do rodziców Kasi, z początku naprawdę jakoś nie patrzyłam tak jak Ty Kropko, właściwie pierwotnie to przyszłam tu z nastawieniem "ona przesadza", "to tylko komedia", ale po wzięciu sytuacji na chłodno, bez nostalgii, muszę przyznać że to jeden z gorszych typów rodziców. Ojciec się wścieka, matka coś próbuje zrobić ale jest sprowadzana do parteru tylko ze względu na swoją płeć...Masakra. Niby śmichy, chichy a jednak tacy wtedy co niektórzy ze wsi byli. Moi nieżyjący już dziadkowie ze strony taty choćby :/ Co gorsza, starszy brat mojego taty uważa to za coś normalnego. -.- Zwłaszcza toksyczne podejście mojego dziadka do jego synów, ale to temat rzeka. Ale CO DO PAWŁA - fakt, jego postać zawsze mnie wkurzała. Ale to w pierwszym filmie, zaś w drugim, WKURWIAŁA. Chłop wyraźnie mówił najpierw Kasi że dostosuje się do jej marzeń, ale jak usłyszał o tej ziemi to napalił się na to robienie dzieciaka jak świnia na trufle, mając kompletnie w dupie jej uczucia. Ogólnie rzecz biorąc, dla mnie druga część filmu to ta najgorsza (o trzeciej nie wspominam bo to dno dna i wcale nie traktuję jako coś co ma w ogóle cokolwiek wspólnego z tą całą historią, dla mnie to gówniany fanfik) i najmniej lubiana część. Paweł mi po niej tak zbrzydł, że nawet mojemu nie polecałam ani nie mówiłam o drugiej części Kogla Mogla. Właściwie, to podpisuję się co do tego co powiedziałaś we wszystkim, jeśli chodzi o niego. A końcowa scena drugiego filmu? Szkoda gadać. Nikt tego filmu nie omawia ani nie zwraca istoty jego problemu właśnie przez nostalgię, sentyment który w pewnym stopniu też mam. Ale jak mówiłam, ja widzę te wszystkie czerwone flagi. Niektóre po latach co prawda, ale lepiej późno niż wcale xD Przepraszam, jeśli mój komentarz brzmi chaotycznie, ale pisałam w trakcie oglądania i też przypominałam sobie co się tam działo. Ostatni raz też oglądałam to jakieś siedem lat temu, lub mniej, nie pamiętam. EDIT: a, wspominałam o trzeciej części, tak jeszcze dodam co do relacji Pawła i Kasi - jedyne co w TYM filmie (ekhem, fanfiku) było dobre, to to że ci dwoje się rozwiedli. Szkoda tylko, że przy tym mieli już dziecko ;/ EDit2: to powstał jeszcze CZWARTY film?! Ola Boga!
Czwarty film i to jeszcze z państwowych pieniędzy. Jacyś urzędnicy uznali że pieniądze które mają iść na realizacje ważnych projektów filmowych czy danie szansy początkującym twórcom można dać na 4. część tej serii
Cieszę się, że wreszcie ktoś o tym mówi na yt! Ledwo daję radę obejrzeć te sceny, a w dzieciństwie wydawały mi się normalne… chociaż zawsze czułam, że coś jest z tym filmem nie tak
Pamiętam że jak pierwszy raz zobaczyłam ten film jako nastolatka to mnie zdenerwował i nie rozumiałam co w tym zabawnego i szkoda mi było tej dziewczyny ..
Zauważmy też, że gdy ten typ zmusza ją do zamieszkania z nią, dosłownie zmusza ją do wejścia do auta. Zastanawiam się czy to nie podchodzi pod porwanie...
Przez całe dzieciństwo oglądałam komedię o młodej dziewczynie ze wsi i przeciwnościach jakie musi pokonać wchodząc w dorosłość, okraszoną zabawnymi tekstami, jako dorosła obejrzałam dramat o dziecku z rodziny dysfunkcyjnej, które w dorosłości (nie aż takiej strasznej, bo Kasia ma jakieś 19- 20 lat)- idąc schematem dziecka z rodziny dysfunkcyjnej- wpada z deszczu pod rynnę. Znam film od deski do deski, każdą sytuację, każdy tekst, i gdyby nie to, że w święta leciał w telewizji, to pewnie też powiedziałabym, że bez przesady. W czasach mojego dzieciństwa to nadal była norma, prawdopodobnie stąd przekonanie, że to świetna komedia. Aż do Bożego Narodzenia 2022...
O Boże, przecież to straszne ;-; Jaacie, tak bez kontekstu i tytułu, to myślałbym, że to jakiś horror, albo przynajmniej nie komedia familijna. Sam w sumie nie oglądałem tych dwóch pierwszych części, ale zgadzam się, że to było bardzo toksyczne ;-; Dobrze, że chociaż koniec jest dobry dla postaci Kasi :3 Bardzo Gut film i miłego dnia życzę :3
Myślę że przedstwaniene tej pary maiło na celu pokazanie w prześmiewczy sposób typowego polskiego małżeństwa z PRL. Reżyser pokazał to w dobitny wręcz patologiczny sposób ale niestety często tak to wyglądało. Może ma to drugie dno i miało skłaniać do refleksji nad relacjami międzyludzkimi
Ja już oglądając ten film kilkanaście lat temu będąc jeszcze dzieckiem widziałam że coś jest nie tak i bardzo szkoda mi było Kasi. Sama obecnie studiuję a mój chłopak pchał mnie na te studia ze wszystkich sił i bardzo mi w tym wszystkim pomagał więc nie wyobrażam sobie być w takim związku jaki jest ukazany w filmie
Tyle że studia nic nie dają no chyba że chcesz być lekarzem albo profesorem to wtedy tak . Natomiast jak chodzi o prowadzenie firmy to są inne zeczy ważne spryt i inteligencją
@@wojbas471 Każdy wybiera taką drogę jaką chcę, ja chciałam iść na studia i poszłam na studia i wkurza mnie takie gadanie że ,,studia nic nie dają" kiedy ktoś się dowiaduje że studiuję, uważasz że studia nic nie dadzą? To super nie idź mnie to nie obchodzi i ciebie też to czy moje studia mi coś dadzą czy nie obchodzić nie powinno, a firmy o której tak z dupy wspominasz nie mam zamiaru nigdy otwierać bo cenie sobie swój cenny, wolny czas poza tym jest trochę więcej dróg niż te które wymieniasz
Może i kiedyś były inne czasy, ale to nie znaczy, że tekstów kultury innych czasów nie możemy negatywnie oceniać przez pryzmat dzisiejszych standardów etycznych. Krytykując jakiś tekst warto zaznaczyć, że autor był człowiekiem swoich czasów i trudno od wymagać, żeby jego miał taką samą moralność jak my dzisiaj (no chyba, że już wtedy coś było krytykowane, a on to dalej popierał), ale my sami i tak możemy oceniać to negatywnie.
To lepiej nie czytaj Jakże Świętej Książki, bo możesz ocenić, że ludobójstwo i wycinanie w pień całych miast mogło być troszeczkę nie w porządku wg naszej moralności ;)
@@DonSalieri181 gdy czyta się ją nie znając kontekstu to faktycznie można dojść do chorych wniosków. To co się chorego działo było normalne w tamtych czasach. To co zostało spisane miało doprowadzać do zmiany nastawienia. Niestety ta zmiana nie mogła nastąpić za szybko (taki przeskok do obecnego patrzenia na moralność z poziomu "składam własne dziecko w ofierze Bogu" np). Pewnie my czytając to otwieramy szeroko oczy przerażeni. Wtedy pewnie otwierali szeroko oczy i pytali "to można tak? To faktycznie Bóg jest miłosierny"...
Kiedyś rozmawiałam z dziadkami, którzy całe zycie spedzili na wsi, to mówili, że tak właśnie dawniej było. Ludzie na wsi brali śluby z tymi, którzy mieli dużo ziemi, bo to zapewniało byt. Kobieta nie miała nic do gadania, w 90% przypadków mężczyzna pracował i trzymał kase, kobieta nie mogła go krytykować nawet jak pił ciągle i bił ją czy dzieci. O rozwodach nie było mowy, bo co by powiedział ksiądz na parafi, który wtedy był niemal że bogiem we wsi. Co by powiedzieli sąsiedzi? Faceci przed slubem byli dobrzy, a po ślubie... sami popytajcie ludzi którzy mają teraz po 80 i więcej lat. Kobieta nawet nie miała prawa, żeby pomyśleć o rozwodzie, szczególnie że wtedy bardzo mało osób miało wykształcenie i taka kobieta miała niesamowite trudności ze znalezieniem pracy. Zawsze mnie smieszy, kiedy słyszę, że dawniej nie było rozwodow, bo ludzie byli bardzo wierzący. To bzdura. Poprostu dawne warunki nie były zbyt przychylne do tego.
Niestety jest tak do teraz na zadupiach gdzie czas się zatrzymał. Sama pochodzę z rodziny gdzie zmuszano do ślubów, rodzice moich dziadków nie mieli pieniędzy za to robili dziecko za dzieckiem, wtedy te dzieci były zmuszane do pracy w polu żeby zarabiać pieniądze zamiast chodzić do szkoły. Brat i siostra mojej babci od zawsze byli nałogowymi palaczami i alkoholikami, wujek potrafił używać przemocy wielokrotnie a ciocia sprzedawała rodzinne pamiątki w zamian za alkohol. Jeżeli chodzi o moich dziadków to nigdy się nie kochali, dziadek nad babcią się znęcał (do teraz próbuje) więc od małego byłam świadkiem ich kłótni jak i wyzwisk co odbiło się na mnie jak i na mojej matce, która ma zniszczoną psychikę przez moich dziadków. Najgorsze jest to ,że technologia idzie do przodu, czasy się zmieniają a moi dziadkowie dalej tkwią w PRL'u i nigdy już tego nie zmienią bo nie chcą i to sposób w jaki my teraz żyjemy jest przez nich uważany za zły.
Moja mama nigdy nie lubiła tego filmu i jak był w telewizji, to zawsze przełączała na inny kanał. Kiedyś spytałam mamę dlaczego tak robi, to odpowiedziała "Nie chcę, żebyś spaczyła sobie gust takim prostackim filmem". Tak moja mama zawsze była kobietą pewną swojej wartości i dlatego takie filmy ją irytowały. Nie znosiła wiejskich garkotłuków których życiowym celem było złapanie męża w mieście. Dziś doceniam to, że wychowała mnie na dziewczynę, która zna swoją wartość i umie głośno powiedzieć "Nie". Dzięki temu nie muszę się leczyć z toksycznych relacji.
Coś mi się wydaje, że dla twojej mamy Kasia ze wsi studiująca pedagogikę byłaby dużym zagrożeniem, więc z tym poczuciem własnej wartości to u was zapewne słabo. ;) Poza tym film pokazuje jasno, że Kasia nie chce Pawła i nie chce za niego wychodzić.
@@dobrawodazoteciekawostki8161 Piszesz kompletne bzdury i to po raz kolejny. Przeczytaj sobie jeszcze raz komentarz osoby wyżej. Co ma studiowanie pedagogiki (Paweł wyraźnie ograniczał żonę pod tym względem, bo chciał jej zrobić dzieciaka dla własnych interesów, nie zważając na jej potrzeby) do tego, iż dziewczyna zna swoją wartość? Film Kogel-Mogel traktuje kobiety przedmiotowo. Takie są fakty. Ale domyślam się, że jako fanka najjjeczki, ciężko wychwycić patologię kiedy się samemu w niej tkwi. Prawda?
Bardzo szczera opinia dotyczące całej prawdy o tym związku. To prawda, już tak patrząc na Pawła widać że nie chodziło mu o miłości, a o pieniądze i nielegalne interesy. Chociaż związek Kasii z Profesorem udał się po latach.
Świetne podsumowanie, myślę, że bardzo trafnie opisałaś tę relację i rozwiałaś wszelkie wątpliwości. Idąc za ciosem może zrób film o małżeństwie Wolańskich? Bo u nich także relacja nie była do końca zdrowa
Przypominam tylko, że akcja dzieje się na wschodzie Polski w latach 80-tych. Wschód Polski bardzo mocno odbiegał od zachodu jeszcze w czasach PRL-u, a nawet w pewnych aspektach i do teraz, jeśli chodzi o industrializację na przykład. Mentalność wsi także odbiegała od miejskiej, Ojciec mi opowiadał że jak bywał na wsi w latach 80-tych to jeszcze normą były na przykład na pogrzebach otwarta trumna ze zmarłym. I ogólnie mentalność niemalże jeszcze XIX wieku, jeśli chodzi o tradycję czy nawet... medycynę. A i poza tym wydaję mnie się, że wysuwanie wniosków o moralności ludzkiej ludzi z okresu PRL-u na podstawie jednego filmu (a właściwie serii filmów) jest dość mierne, bo na przykład taki serial ''Czterdziestolatek'' z lat 70-tych pokazuje trochę inny rodzaj rodziny, a to również popularna ''obyczajówka z tamtego okresu.
W tym filmie głównie wyśmiana jest mentalność Warszawy i jej mieszkańców, którzy traktują ludzi ze wsi z góry, choć sami nie prezentują lepszego poziomu.
Mieszkam na Lubelszczyźnie prawie że pod Mazowieckim i jeśli chodzi o trumnę to tutaj nadal często się ją otwiera i jest tzw różaniec w domach i ta trumna wtedy też jest otwarta , można też zaliczyć do tego całowanie zmarłego w dłoń w geście pożegnania więc niewiele się zmieniło :(
Oglądałam te filmy za dzieciaka z rodzicami. Były wtedy dla mnie fajne, ale teraz ,kiedy jestem już starsza, widzę, że jest to jedna wielka czerwona flaga. Dziękuję, że ktoś patrzy na ten film z tej strony i przedstawia, jak naprawdę wygląda ta "komedia"
Od razu nie pasował mi ten związek, a film oglądałam dawno temu. Tak strasznie mi było szkoda Kasi, kiedy się popłakała, dowiadując się, że jest w ciązy. Nawet jako nastolatka czułam ten smutek, a filmowcy zrobili z tej sceny heheszkowy montaż. Paweł był bucem, kropka.
dziekuje Ci za ten materiał 🫶🏻 I po latach zobaczeniu tego aż się wzdrygnęłam 😣 To jest przerażające jak znormalizowane były takie zachowania bo „haha śmieszne”
O tak. Trafiłem ostatnio na zakończenie tego pierwszego filmu i było: typ zmusił kobietę do ślubu odbierajac jej wszystko co miała. Uciekła od wmuszonego małżeństwa do kolejnego wmuszonego. Alternatywą było pobicie przez ojca. Tak czy siak straciła to o co walczyła uciekając na studia
Muszę to pokazać mojej mamie, próbowałam jej to wytłumaczyć już od lat XD Ona ma 55 lat więc ten film to jej młodość. Ja mam 22 i to od zawsze mnie frustrował ten film, najgorsze zakończenie kiedy Kasia zostaje wrobiona w ciążę...
Mam wrażenie, że właśnie na tym polegał koncept reżyserów, by pod płaszczykiem "komedii" przemycić degrengoladę społeczną jaka panowała w PRL-u l, który pomimo iż deklarował się jako socjalistyczny, był konserwatywnym społecznie ustrojem. Tak dodam tylko, że w PRL nie było formalnie czegoś takiego jak rejestr przemocy domowej.
Może i jestem bachorem, który nie żył za PRL-u, ale powiem szczerze, że oglądając ten materiał aby się oderwać od pewnej afery wokół dość znanej gry (a konkretniej jednego aktora głosowego - pozdro dla kumatych) to scena, gdzie Paweł chciał wymusić dzieci na Kasi trafiła mnie jakby potrącił mnie tir. Kurwa kobieta może zostać zgwałcona w swoim niechcianym małżeństwie, a ludzie się z tego śmieją? W ogóle to szacun dla aktorki Kasi - strasznie dobrze zagrała tą desperację, rozpacz i cierpienie w tej scenie. W ogóle scena końcowa drugiego filmu to nie wiem co jest. Baba płacze, bo przez niechcianą ciążę jej marzenia są zrujnowane, a wszyscy się cieszą bo hehe mamy dziecko. I jeszcze oczywiście nikt się jej nie zapyta, o co chodzi. Nie, czemu - baba to baba, nadwrażliwa na wszystko Jeśli to ma być klasyka polskiego kina to ja wolę zostać przy nowych bajkach Disneya i Pixar'a - mają więcej sensu i przekazu niż cokolwiek to jest
@@marekt.170 *Niechciana ciąża - nie pisałam też ogólnie, chodzi mi tylko o to, że akurat w tym przypadku jak Kasia zaszła w ciążę to z tego co mi wiadomo o czasach PRL-U to ciężko spełnić swoje marzenia o studiach będąc ciężarną kobietą, żoną męża, który robi biznes na wsi. Nie mówię, że każda ciąża niszczy marzenia tylko że w tym konkretnym przypadku może tak być
@@mari9339 ale wiesz, że Wolański i Wolanska ja okłamali? On nie miał żadnego wpływu na egzaminy. Oszukali ją dla własnych celów. Nie wiem jak można sobie dopowiedzieć, że to niechciana ciąża była.
Wydaje mi się, że kiedyś były inne standardy i dlatego ten film odniósł taki sukces. Mam 31 lat, moi rodzice są w toksycznym małżeństwie, gdzie ojciec od lat stosuje na wszystkich przemoc psychiczna i jestem na sto procent pewna, że nawet sobie nie zdaje sprawy, że jest przemocowcem (bo przecież nikogo nie bije xD) i jakby ktoś mu to dobitnie uświadomił to by się zaczął śmiać. :D
Tylko, że idąc argumentem "były inne standardy" to wszelkie zbrodnie nazistowskie są spoko zachowaniem, bo przecież Naziści mieli takie standardy. Tak samo bicie przez Zomo protestujących, "Takie komuniści mieli standardy"
@@MistrzSeller Po pierwsze, porównanie mocno nietrafione :P Po drugie, w którym miejscu napisałam, że ja popieram te standardy, albo uważam, że są "ok"?
Podobno najlepsze komedie, to te oparte na tragedii. Ten film był satyrą na tamte czasy i relacje między ludźmi, dlatego to dobry film. Oczywiście mam na myśli tylko te stare części.
Brawo! 35 lat temu byłam ciut starsza od Kasi i STAAAAAASZNIE ten film mnie denerwował. Czterema łapami podpisuję się każdym Twoim słowem! A co do wsi z tamtych czasów, masz rację, ludzie byli może bardziej skromni, ale przecież nie byli głupi! Moi dziadkowie mieszkali na wsi i pracowali bardzo ciężko na ten swój kawałek chleba, ale to byli cudowni ludzie. Sąsiadów też znałam i nie przypominam sobie żeby to byli sfrustrowani narwańcy. Serdecznie pozdrawiam.
Moja mama (niestety) bardzo lubi ten film (oraz jego inne części). Jak byłam mała to ten film mi nie przeszkadzał ale jak już ukończyłam 10-14 lat to zaczęłam być bardziej świadoma co tam się odpierdala 💀 Dobrze że już od 5 lat nie mamy w domu TV...
Oglądałam ten film (1 część) jako nastolatka. Pamiętam tylko końcówkę i że była mega dołująca, że partner głównej bohaterki to kawał gnoja i brak happy endu dla dziewczyny skreśla dla mnie ten film i wszystkie pozostałe części. Za to starsi znajomi uwielbiają ten film. Jak wyszła 3 część i koleżanka wróciła z kina to jedyne co chciałam wiedzieć czy to bohaterowie dalej są razem. I ucieszyło mnie ze nie. Choć za długo to trwało
Polecam Ci gorąco zapoznać się z innymi produkcjami tamtych czasów, aby uzyskać szerszy obraz ówczesnej rozrywki. Należy pamiętać, że filmy nie odzwierciedlają rzeczywistości 1:1, a raczej mocno przejaskrawiają, aby coś pokazać. Pisałam pracę licencjacką o serialu 40-latek i 40-latek 20 lat później. Do tego mogłabym dołożyć film Motylem jestem czyli romans 40-latka, ale zabrakło mi czasu. Wnioski wysnułam podobne. Ciekawe, że zarówno Karwowski jak i jego żona pracują naukowo, ale kto przygotowuje posiłki, sprząta, odrabia z dziećmi lekcje? Tylko mama, czyli Magda Karwowska. Z filmu kinowego, który powstał na fali sukcesu serialu widać podobne podejście do relacji damsko-męskich. Druga seria serialu, powstała w latach 90 i miała w śmieszno-gorzki sposób ukazywać ciemniejsze strony transformacji ustrojowej. Córka Karwowskich, Jagoda, robi ogromną karierę, ma męża biznesmena, ale pokazana jest jak zimna sucz, która odwiedza matkę tylko od święta. Pieniądze są dla niej najważniejsze i śmie nawet nie mieć dzieci. Spróbuj też obejrzeć amerykańskie filmy komediowe z lat 50, 60... Załamka. Kobieta jako ozdoba mężczyzny, która na niczym się nie zna, jest słodziutko głupiutka i najważniejsze, żeby rodziła dzieci i nie miała ambicji. To na co tu zwracasz uwagę to konstrukt, który był silnie zakorzeniony w ówczesnej popkulturze. Taka wtedy była narracja i dzisiaj widzimy jak wiele się zmieniło. Kobiety odbiegające od tamtego szablonu przedstawiano jako złe, wyrachowane, próbujące się wywyższać na siłę (a przecież nie może tego robić, bo miejsce na piedestale jest zarezerwowane odgórnie dla mężczyzny).
Wcześniej zbytnio nie zwracałam uwagi co się dzieję w tych filmach gdy na przykład rodzice je oglądali, ale po tym filmiku dwie pierwsze części kogel mogel są dla mnie najstraszniejszymi filmami jakie widziałam
W części zgadzam się z tym materiałem. Za każdym razem jak oglądam pierwszą część, film dla mnie kończy się w momencie, gdzie Paweł odnajduje torebkę Kasi. Od tego momentu komedia zmienia się w tragedię. Wszyscy, których znam uważają ten ich związek za toksyczny, a oglądając drugą część nie zwracam uwagi na momenty eksploracji ich "małżeństwa". Ogólnie jest to moja ukochana seria filmowa (dla mnie 3 i 4 nie istnieją), możliwe że ze względu na to, iż samo zakończenie jest tragiczne dla protagonistki i w pewnym stopniu odzwierciedla realia życia w tamtym okresie. Dziękuję za uwagę
Mi się jest aż głupio przyznać, ale kiedy jako dziecko oglądałam ten film, to nie wiedzieć czemu bardzo go lubiłam (pierwszą i drugą część). Dopiero kiedy odpaliłam te dwie części po latach (gdy już jestem dorosła i rozumiem więcej), to aż się we mnie gotowało i myślałam, że rozniosę wszystko patrząc jak Kaśka nie ma ani odrobiny kontroli nad swoim życiem. Szczerze mówiąc, to z tych filmów podoba mi się tylko pierwsze około 15 minut, gdzie Kaśka ucieka przed ślubem i jedzie do Warszawy żeby studiować, a reszta filmu ma już mój scenariusz, w którym Kasia kończy studia, znajduje swoją wymarzoną pracę i W NORMALNYCH OKOLICZNOŚCIACH ZAKOCHUJE SIĘ w kolesiu, który jest W JEJ TYPIE - A NIE, ŻE ONA JEST ZASTRASZONA PRZEZ WIELKIEGO PAWŁA AKA PANA STALKERA I MANIPULATORA, ŻEBY SPĘDZIĆ Z NIM ŻYCIE
Jakie to cudowne uczucie, aby oderwać się od jednej dramy idę oglądać filmik omawiający toksyczny związek w polskich filmach :D Ale i tak dzięki Kropka
Hah, dobrze, że tego nie oglądałam. Brak słów. Jednak znam ludzi, co mówią, ze to dzisiejsze filmy są niepokojące i pełne przemocy. W pełni zgadzam się z twoją opinią. Bardzo fajnie, że ktoś na ten temat się wypowiada.
Nigdy nie oglądałam żadnej z części z tej serii. Ale doszczętnie jest mi przykro z powodu Kasi w pierwszych dwóch częściach. Ten film miałby ode mnie przepustkę, gdyby był jakimś poważnym dramatem opisującym właśnie tego typu związki. Ale nie, jest to po prostu komedia. Bo co może być śmieszniejszego od znęcania się nad żoną i zdradzania jej? Jest to po prostu czysta obraza dla osób które utknęły w toksycznych małżeństwach…
Jezu ta animacja doprowadza mnie do łez xD 😂😂😂 Może nie powinnam się śmiać bo to dosyć poważny filmik ale poprostu nie mogę że śmiechu czasami ✨✨✨ (Btw to jeden z moich ulubionych filmów)
Zawsze współczułam Kasi i nie znosiłam tego filmu. Na tej ostatniej scenie z 2 części, zrobiło mi się wręcz niedobrze. Facet przymusił ją do związku, ślubu, dziecka. Najgorsze jest to, że dziewczyna uciekła z przemocowego domu, aby trafić na toksyczną relację
Seria dla mnie nadal kultowa, ale to głównie za sprawą pani Wolańskiej, genialnie napisana postać, świetna Ewa Kasprzyk. No i jej mąż, Piotruś :D ❤️. Związek Kasi i Pawła od zawsze jednak budził we mnie sprzeczne uczucia. Niby mówi, że ją kocha, a jakoś tego nie było za bardzo widać. Scena prawie że gwałtu- tragedia. I te właściwie zmuszenie do małżeństwa. Ale przyznam, że nie widziałam czerwonych flag, kiedy Paweł śledził Kasię, wprosił się do jej mieszkania, itp.
Ja myślę że w "88 takie zachowania były już "niemodne" i film raczej te zachowania wyśmiewa i pokazuje w przerysowany sposób a nie chwali. Podobnie jest z Miodowymi latami gdzie Krawczyk zabrania żonie iść do pracy, w latach 2000 było to już zachowanie rzadko spotykanie i uważane za przestarzałe.
W Ranczo tak samo była scena gdzie mąż zabrania żonie zdać maturę czy iść na studia (nie pamiętam). A przecież tak samo to nie było uważane w tamtych latach za coś złego. Bardziej po to by się pośmiać XD
Z perspektywy lat bardzo mnie ten film boli. I rzeczywiście to nie jest komedia, a dramat głównej bohaterki. Niestety dla wielu kobiet rzeczywistość i w latach minionych i obecnie. Bardzo bolało kiedy uświadomiłam sobie, że to nic śmiesznego.
Wow. Oglądałam te filmy w dzieciństwie. I nie zwróciłam nigdy na to uwagi. To co mówisz mnie zszokowało bo w tamtym okresie w ogóle tego tego nie widziałam.
Ciekawy wywód. Czy to lata 80-te, czy też współczesność, ludzie byli i są różni. Dzisiaj większość ma wywalone, ale w czasach, kiedy powstały 2 pierwsze części, szczególnie na wsi szalała epidemia choroby pod nazwą "co ludzie powiedzą" i 99% się temu poddawało, szczególnie kobiet. Z resztą do dzisiaj pozostałości tej epidemii można poczuć przy dłuższej rozmowie ze starszymi ludźmi.
